Pregled

330. g.n.e. Konstantin je osnovao Konstantinopolis - prestonicu Isto~nog rimskog
carstva, Vizantije.
390. g.n.e. Car Teodosije je ozvani~io hri{}anstvo kao dr`avnu veru.
395. g.n.e. Teodosije je administrativno razdvojio Rimsko carstvo na Isto~no i
Zapadno.
410. g.n.e. Zapadno Rimsko carstvo pokorili varvari.
476. g.n.e. Kraj vladavine Romula Augustusa - posledweg rimskog vladara. Sve ove
godine su ta~ne, ali ne odre|uju kraj Rimskog stvarala{tva, niti po~etak sredweg
veka.
III, IV i V vek jeste vreme kada se sveukupna kultura fundamentalno mewa pod
uticajem hri{}anstva. Ta transformacija je tekla, nije bila odre|ena nijednim
dekretom.
RIMSKA SKULPTURA I REQEF
Iako je podra`avala Gr~ku, Rimska skulptura nije bila sasvim bez originalnosti.
Originalnost Rimske umetnosti je najja~e i najtrajnije ispoqena u portretu. Ono {to
karakteri{e Rimski portret i daje mu svojstveni pe~at jeste wegov realizam. Istina je
da su po~asne statue, koje su kod Rimqana bile u velikoj modi, bile pozajmqene od
Grka (poza i draperija - stil). No, predstavqawe Rimske toge je donelo izvesne novine
u aran`manu : draperija je obilnija, sa vi{e nabora, ujedno i monotona, a fizionomije
lica i tela su u najve}em broju obra|ivane u realisti~kom duhu.
Skulptura Rima je bila samo spoqna manifestacija, nikada nisu dostigli Gr~ki duh
u skulpturi. Gr~ki estetski ideal je bila idealizovana lepota, koja je te`ila jednom
skoro apstraktnom tipu. Rimqani su u portretnoj umetnosti, shodno svom
mentalitetu, lepotu tra`ili u karakteru. Stoga se, po pravilu, wihov portret, ~ak i kada
je oficijelan i sve~an, ne ustru~ava da u prvi plan iznese karakterne osobine
li~nosti, ~ak i kada one ne idu u prilog portretisanoj li~nosti. ^ak i kod portreta
`ena, koje su nesumqivo i u doba Rimqana bile osetqivije na lepotu od mu{karaca,
lepota je bila podre|ena karakteru.
Postoje tri teme Rimske skulpture i reqefa :
podsticaja :
84
1. Istorijski reqef (istorijski sa na{eg stanovi{ta) je nastao iz dvojakih