"Nadmorskie duchy, uroczyska i tajemnice", Marcin ... - Ustka

Opowieści starej Ustki III
Tymczasem w Pieńkowie najpierw utworzono autonomiczną,
tak zwaną staroluterańską, parafię, a później Henryk
von Below stworzył całkowicie odrębny kościół. Organizacja
liczyła zaledwie 1400 wiernych, m.in. w Gardnie Wielkiej, w
okolicach Słupska, Kołczygłów i Miastka oraz pod Gryfinem,
gdzie „budził dusze” inny uchodzący za oryginała junkier,
Adolf Ferdynand von Thaden. Im bardziej byli nieliczni,
tym silniejszą mieli wiarę. Sympatyzujący dotychczas z
przebudzonymi pastor Zahn z Pieńkowa zaczął dostrzegać u
Henryka von Belowa oznaki fanatyzmu. Wangemann: - „Ponieważ
godziny modłów von Belowa zaczął określać jako
Wieczorna modlitwa na łonie natury. Obraz Ludwiga Richtera.
godzinę krzyków, naraził się na zarzut, że nie tylko tłumi,
ale wręcz obraża Ducha Świętego”. Tymczasem niedzielne
nabożeństwa przebudzonych rozpoczynały się o 6 wieczorem
i często trwały aż do północy.
Nielegalny ksiądz z Duninowa
Najbliższym współpracownikiem bogacza Belowa był
ubogi stolarz z Duninowa, Karol Wolff. Miał 17 lat, gdy jako
prosty żołnierz musiał pójść na wojnę z Napoleonem. Walczył
na pierwszej linii, potem przez jedenaście tygodni umierał w
jakimś polowym lazarecie na tyfus. Ale ostatecznie nie skonał
i uznał to za cud. Potem Bóg doświadczał go nieszczęściami.
Syn wskutek nieszczęśliwego upadku w dzieciństwie był
garbaty, żona chorowita. W dodatku w 1836 roku duninowski
sołtys zadenuncjował władzom, że stolarz nielegalnie
48