Program Ochrony Przyrody na lata 2010-2019 - PaÅstwowe ...
Program Ochrony Przyrody na lata 2010-2019 - PaÅstwowe ...
Program Ochrony Przyrody na lata 2010-2019 - PaÅstwowe ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
152<br />
8. PLAN DZIAŁAŃ<br />
8.1. Ogólne wytyczne i zalecenia prowadzenia racjo<strong>na</strong>lnej gospodarki<br />
leśnej<br />
Gospodarka leś<strong>na</strong> w Nadleśnictwie Starogard prowadzo<strong>na</strong> będzie w oparciu<br />
o wytyczne w sprawie dosko<strong>na</strong>lenia gospodarki leśnej <strong>na</strong> podstawach ekologicznych<br />
(Zarządzenie nr 11, 11a Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych).<br />
Podstawą prowadzenia trwale zrównoważonej gospodarki leśnej w Nadleśnictwie<br />
Starogard jest plan urządzenia lasu <strong>na</strong> <strong>lata</strong> <strong>2010</strong> – <strong>2019</strong>. Poprzez pojęcie trwale<br />
zrównoważonej gospodarki rozumie się „działalność zmierzającą do ukształtowania struktury<br />
lasów i ich wykorzystania w sposób i w tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich<br />
bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego,<br />
żywotności i zdolności do wypełniania teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych<br />
ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji <strong>na</strong> poziomie lokalnym, <strong>na</strong>rodowym<br />
i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów”. Poszczególne postulaty tak rozumianej<br />
gospodarki leśnej są realizowane poprzez szczegółowe wskazania planu urządzenia lasu<br />
i dotyczą:<br />
zachowania i odpowiedniego wzmacniania zasobów leśnych i ich udziału w globalnym<br />
bilansie węgla,<br />
utrzymania zdrowia i żywotności ekosystemów leśnych,<br />
utrzymania i wzmocnienia produkcyjnych funkcji lasu,<br />
zachowania, ochrony i wzbogacenia biologicznej różnorodności ekosystemów leśnych,<br />
zachowania i odpowiedniego wzmocnienia funkcji ochronnych w zagospodarowaniu<br />
lasów,<br />
utrzymania innych funkcji i uwarunkowań społeczno-ekonomicznych,<br />
wyróżnienia i realizacji celów perspektywicznych i średniookresowych dla gospodarki<br />
leśnej.<br />
8.2. Kształtowanie stref ekotonowych<br />
Biocenozy mogą mieć w przyrodzie wyraźnie wykształcone granice lub przechodzić<br />
jed<strong>na</strong> w drugą stopniowo, szerszym lub węższym pasem przejściowym. Ta strefa<br />
przejściowa, zwa<strong>na</strong> i<strong>na</strong>czej ekotonem oz<strong>na</strong>cza się zazwyczaj większym bogactwem flory<br />
i fauny, niż podstawowe graniczące ze sobą ekosystemy. Szczególnie korzystne są szerokie<br />
strefy ekotonowe będące miejscem bytowania gatunków charakterystycznych dla obu<br />
sąsiadujących biocenoz oraz tzw. gatunków stykowych.<br />
Do głównych zaleceń w zakresie kształtowania strefy ekotonowej w lasach<br />
<strong>na</strong>dleśnictwa w okresie <strong>2010</strong> – <strong>2019</strong> <strong>na</strong>leży zaliczyć:<br />
dążenie do tego by zewnętrzne obrzeże lasu oraz lasy wzdłuż dróg, cieków wodnych<br />
szlaków turystycznych itp. w pasie o szerokości 10 – 30 m były maksymalnie wypełnione;<br />
by tworzyła się ścia<strong>na</strong> lasu ograniczająca wnikanie i penetrację wielu czynników do<br />
wnętrza lasu. Ścia<strong>na</strong> ta win<strong>na</strong> składać się z wielu warstw roślinnych <strong>na</strong>kładających się<br />
zarówno w pionie jak i w poziomie obejmujących roślinność drzewiastą, krzewiastą<br />
i ru<strong>na</strong>.<br />
stosowanie <strong>na</strong> obrzeżach lasu silniejszych cięć pielęg<strong>na</strong>cyjnych umożliwiających<br />
wnikanie światła do wnętrza lasu, ściany ochronnych drzewostanów – w tym także<br />
popieranie drzew silnie korzeniących się oraz drzew silnie ugałęzionych i krzewów.