Program Ochrony Przyrody na lata 2010-2019 - Państwowe ...

33
22) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu;
23) biwakowania, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego,
a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody;
24) prowadzenia badań naukowych – w parku narodowym bez zgody dyrektora parku,
a w rezerwacie przyrody – bez zgody organu uznającego obszar za rezerwat przyrody;
25) wprowadzania gatunków roślin, zwierząt lub grzybów, bez zgody ministra właściwego do
spraw środowiska;
26) wprowadzania organizmów genetycznie zmodyfikowanych;
27) organizacji imprez rekreacyjno-sportowych – w parku narodowym bez zgody dyrektora
parku narodowego, a w rezerwacie przyrody bez zgody organu uznającego obszar za
rezerwat przyrody.
Powyższe zakazy nie dotyczą:
1) wykonywania zadań wynikających z planu ochrony lub zadań ochronnych;
2) uchylony;
3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem
powszechnym;
4) wykonywania zadań z zakresu obronności kraju w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa
państwa;
5) obszarów objętych ochroną krajobrazową w trakcie ich gospodarczego wykorzystywania
przez jednostki organizacyjne, osoby prawne lub fizyczne oraz wykonywania prawa
własności, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.
3.3. Parki krajobrazowe
Park krajobrazowy obejmuje obszar chroniony ze względu na wartości przyrodnicze,
historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe w celu zachowania, popularyzacji tych
walorów w warunkach zrównoważonego rozwoju (ark. 16 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody).
Na terenie Nadleśnictwa Starogard położony jest jeden Park Krajobrazowy.
W 1993 roku w Dolinie Dolnej Wisły utworzono pierwszy park krajobrazowy, który
nosił nazwę Zespół Nadwiślańskich Parków Krajobrazowych (Rozporządzenie nr 142/93
Wojewody Bydgoskiego z dnia 6 maja 1993 r., Dz. Urz. nr 11 z dn. 9 sierpnia 1993 r.). Park
obejmował wtedy ochroną lewy brzeg Wisły. W 1998 r. na prawym brzegu Wisły, w
ówczesnym województwie toruńskim, powołano Chełmiński Park Krajobrazowy
(Rozporządzenie nr 11/98 Wojewody Toruńskiego, Dz. Urz. nr 16 z 1998 r., póz. 89). W tym
samym roku zmieniono nazwę Zespołu Nadwiślańskich Parków Krajobrazowych na
Nadwiślański Park Krajobrazowy (Rozporządzenie nr 33/98 Wojewody Bydgoskiego z dnia
31 sierpnia 1998 r., Dz. Urz. nr 54 z dn. 11 września 1998 r., póz. 256).
W marcu 1999 roku, po reformie administracyjnej, następuje połączenie dwóch
parków (prawobrzeżnego i lewobrzeżnego) w Park Krajobrazowy Doliny Dolnej Wisły
(Rozporządzenie nr 50/99 Wojewody Kujawsko-pomorskiego, Dz. Urz. nr 24 z dnia
13 kwietnia 1999 r., póz. 142). W dniu 21 maja 2003 roku Park Krajobrazowy Doliny Dolnej
Wisły zmienia swoją nazwę na Zespół Parków Krajobrazowych Chełmińskiego
i Nadwiślańskiego (Zarządzenie nr. 144/03 Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia
21 maja 2003 r.), pozostając formalnie jednym parkiem.
8 września 2005 roku Zespół Parków Krajobrazowych Chełmińskiego
i Nadwiślańskiego zostaje podzielony na dwa oddzielne parki: Chełmiński Park
Krajobrazowy i Nadwiślański Park Krajobrazowy (Rozporządzenie nr 19/2005 i 20/2005
Wojewody Kujawsko-pomorskiego, Dz. Urz. nr 108, poz. 1873 i 1874) i tego samego dnia
parki te zostają połączone w zespół nazwany identycznie jak poprzednio Zespół Parków
Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego, będącym jednak obecnie zespołem