Vita Academica 1(71) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II

More documents

Recommendations

Info

konferencje ks. dr hab. Józef Wołczański, prof. UPJPII drugi od lewej – bp prof. dr hab. Jan Kopiec, bp Kazimierz Górny, burmistrz Sokołowa Młp. Andrzej Ożóg 14 stopnia naukowego doktora habilitowanego w 1911 roku na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego objął do roku 1939 kierownictwo Katedry Teologii Fundamentalnej, przechodząc wszystkie szczeble akademickiej kariery naukowej. Jako profesor zwyczajny od roku 1919 oprócz przedmiotu kierunkowego wykładał historię religii oraz przejściowo Nowy Testament. W latach 1919–1921 pełnił funkcję dziekana fakultetu, a w roku akademickim 1921/22 – prodziekana; poza tym przez kilka lat reprezentował Wydział Teologiczny w Senacie uczelni. Obdarzony lekkością słowa mówionego i pisanego, pozostawił po sobie przeszło 1600 pozycji drukowanych o charakterze naukowym, popularyzatorskim i publicystycznym. W okresie międzywojennym był pierwszoplanową postacią w polemice polskich środowisk katolickich z lansowaną przez uczonych europejskich i polskich ideologią synkretyzmu religijnego. Poza pracą naukową zabiegał z pomyślnym skutkiem o powołanie do życia Polskiego Towarzystwa Teologicznego (1924), a potem przez wiele lat pełnił obowiązki jego prezesa (1927−1939 i 1945−1946). Nie ograniczał się jednak tylko do środowiska akademickiego, z pasją oddawał się działalności społeczno-politycznej jako poseł na Sejm RP (1930−1935), radny miasta Lwowa (1911−1939), członek Chrześcijańskiej Demokracji i prezes Zarządu Dzielnicowego Małopolski Wschodniej (1925−1932), prezes ChD Małopolski Wschodniej (1932−1934), członek Zarządu Dzielnicowego Zjednoczenia Chrześcijańsko-Społecznego oraz członek Rady Naczelnej OZN w Warszawie. Należał do grona współorganizatorów i działaczy ogólnopolskiego Zjednoczenia Chrześcijańskich Związków Zawodowych, był członkiem komitetu redakcyjnego, a w latach 1933−1939 wydawcą i właścicielem pisma „Katolicki Głos Pracy”. Trudno w tym miejscu przytoczyć wszystkie – idące w dziesiątki – instytucje społeczno-charytatywne, wspomagane ideowo, a nade wszystko finansowo przez ks. Szydelskiego. Jedno jest pewne: w środowisku lwowskim żadna inicjatywa społeczno-polityczna o ideologii chrześcijańskiej nie mogła obyć się bez jego udziału. Władza kościelna tolerowała tę niestandardową w kołach duchowieństwa działalność z tego m.in. względu, że za kapłanem-społecznikiem murem stali wybitni uczeni, społecznicy, politycy z kręgów Chrześcijańskiej Demokracji, a samej jego aktywności towarzyszyły najczystsze intencje bez domieszki lansowania swojej osoby bądź pogoni za karierą polityczną. Kres owej wszechstronnej pasji naukowo-badawczej i społeczno-organizacyjnej położył wybuch II wojny światowej. Zagrożony aresztowaniem przez Sowietów, ks. Szydelski opuścił Lwów 5 września 1939 roku, osiadając na cały okres okupacji w rodzinnym Sokołowie. W latach 1946−1950 pracował jako wykładowca w Seminarium Duchownym archidiecezji lwowskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej, a po jego likwidacji przez władze komunistyczne przeniósł się do Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Tam przez 10 lat nadal wykładał różne dyscypliny teologiczne, ciesząc się zasłużonym autorytetem spełnionego naukowca i człowieka. Zmarł w wieku 95 lat w Nysie i tam został pochowany. Nietrudno się domyśleć, iż pomimo sokołowskiego rodowodu tegoż wybitnego uczonego, społecznika, polityka i kapłana, pamięć o nim wśród rodaków wskutek upływu lat niemal całkowicie zamarła. Jeszcze gorzej przedstawia się ta kwestia w środowisku lwowskim, w którym ukraińska ideologia nacjonalistyczna deprecjonuje wszelkie dokonania polskich uczonych czy działaczy społecznych. Nadarzyła się zatem okazja, aby przed 140. rocznicą urodzin przypadającą 25 grudnia 2012 roku zmienić ten stan rzeczy przynajmniej na gruncie Sokołowa Małopolskiego. Uroczystości jubileuszowe miały podwójną odsłonę: religijno-patriotyczną i naukową. W miejscowym kościele parafialnym odbyła się zatem msza święta pod przewodnictwem wychowanka ks. Szydelskiego z czasów nyskich – biskupa diecezji gliwickiej prof. dr. hab. Jana Kopca z udziałem kilkunastu koncelebransów oraz tłumu wiernych: dorosłych i młodzieży szkolnej. Na zakończenie odsłonięto na ścianie nawy bocznej kościoła tablicę epitafijną z przytoczonymi obszarami działalności wielkiego rodaka oraz jego podobi-
od lewej: ks. dr hab. Józef Wołczański, prof. UPJPII, bp prof. dr hab. Jan Kopiec, ks. Jan Prucnal zną. Treść inskrypcji opracował ks. dr hab. Józef Wołczański, prof. UPJPII, autor rozprawy doktorskiej poświęconej społeczno-politycznej misji ks. Szydelskiego. Natomiast w trakcie konferencji naukowej zarysowano zasadnicze kręgi pracy wspomnianego duchownego. I tak: ks. dr Sławomir Zych (KUL) przedstawił referat W „szkole charakterów”. Gimnazjalne lata ks. Szczepana Szydelskiego; ks. dr hab. Józef Wołczański, prof. UPJPII podjął temat: Działalność dydaktyczno-naukowa i organizatorska ks. prof. dr. hab. Szczepana Szydelskiego w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie 1911−1939; dr Grzegorz Chajko (UPJPII) omówił kwestię: Ks. Szczepan Szydelski w nurcie polskiego życia społeczno-politycznego I połowy XX stulecia; ks. dr Henryk Borcz (Instytut Teologiczny w Przemyślu) wygłosił wystąpienie Związki ks. Szczepana Szydelskiego z diecezją przemyską ob. łac. Przyczynek do biografii; bp prof. dr hab. Jan Kopiec zaprezentował tezę: Ks. Szczepan Szydelski i tworzenie się opolskiego środowiska teologicznego po II wojnie światowej; ks. dr Grzegorz Wójcik (KUL) poruszył zagadnienie: Cuda w różnych religiach i kwestia ich prawdziwości według ks. Szczepana Szydelskiego. Pozostałe dwa referaty odwoływały się do problematyki lokalnej: dr Bartosz Walicki (Sokołów) przedstawił Działania ks. Szczepana Szydelskiego na rzecz odnowienia i utrzymania kościoła pw. Ducha Świętego w Sokołowie Małopolskim, natomiast mgr Ewa Kleczek-Walicka (Zaczernie) poruszyła problem: Ks. Szczepan Szydelski jako założyciel ochronki i placówki Sióstr Służebniczek NMP w Sokołowie Małopolskim. Trzeba powiedzieć, że wszystkim wystąpieniom towarzyszyła nadzwyczajna frekwencja słuchaczy – zarówno młodego pokolenia, jak i ludzi dojrzałych. Odnosiło się wrażenie, że prezentowane referaty odsłaniają przed zebranymi nieznane im wcześniej horyzonty i pola zaangażowania ich wybitnego rodaka. Niebywałe skupienie zebranych, emocjonalne towarzyszenie wywodom prelegentów, a nade wszystko wdzięczność wyrażona w trakcie dyskusji oraz spotkań kuluarowych najlepiej świadczyły o sensowności całej uroczystości. Na szczególne podziękowanie zasługują przedstawiciele lokalnego samorządu miejskiego i gminnego aktywnie uczestniczący w jubileuszowych obchodach, jak również ks. kanonik mgr Jan Prucnal ze współpracownikami – współgospodarzami uroczystości, zatroskanymi o kościelno-religijny wymiar obchodów rocznicowych. Nie wolno tu zapomnieć o koordynatorze całego przedsięwzięcia – ks. dr. Sławomirze Zychu, pracowniku naukowym KUL i opiekunie naukowym sanktuariów i ośrodków kultu NMP w diecezji rzeszowskiej. Duże zasługi położył też dyrektor Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej dr Bartosz Walicki, udostępniając podwoje tej instytucji na czas obrad konferencyjnych. Nade wszystko należy jednak wyrazić niekłamaną radość z faktu przywrócenia zbiorowej pamięci lokalnej społeczności Sokołowa Małopolskiego, a zarazem Kościoła rzeszowskiego osoby wybitnego uczonego, niestrudzonego społecznika i polityka, hojnego filantropa i mecenasa inicjatyw charytatywnych archidiecezji lwowskiej, dojrzałego emocjonalnie kapłana i człowieka, jakim okazał się w swoim długim i pracowitym życiu ks. prof. dr hab. Szczepan Szydelski. Sokołowska sesja naukowa stała się zatem udaną próbą ocalenia wartości nieprzemijalnych tkwiących w człowieku, „by czas nie zatarł i niepamięć” tego, co wichry historii usiłowały wyrwać z serc i umysłów pokoleń II połowy XX wieku. konferencje Sympozjum naukowe Drogi Wiary tekst: Tomasz Jarosz, Michał Paruch zdjęcia: Andrzej Płachetko Studenckie sympozjum naukowe Drogi Wiary odbyło się w dniach 14–15 listopada 2012 roku. Patronatem honorowym sympozjum objęli: ks. kard. Stanisław Dziwisz – metropolita krakowski oraz ks. dr hab. Władysław Zuziak, prof. UPJPII – rektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Tradycyjnie miejscem spotkania była aula Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej przy ul. Podzamcze 8. Klerycy Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej tegoroczne sympozjum postanowili zorganizować we współpracy z Katedrą Sakramentologii Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, której kierownikiem jest ks. dr hab. Szymon Drzyżdżyk. Dlaczego Drogi Wiary? Po pierwsze była to odpowiedź na Notę zawierająca wskazania duszpasterskie na Rok Wiary, zredagowaną przez Kongregację Nauki Wiary. Ósma wskazówka odnosząca się do działań na płaszczyźnie diecezjalnej brzmi: „Pożądane będzie nawiązanie kontaktu ze światem nauki i kultury i stwarzanie nowych okazji do twórczego dialogu wiary i rozumu, poprzez sympozja, kongresy i dni studyjne, zwłaszcza na uniwersytetach katolickich, aby pokazać, «że nie może być konfliktu między wiarą a prawdziwą nauką, ponieważ obie, choć różnymi drogami, dążą do prawdy»”. 15
Page 1 and 2: Vita Academica nr 1 (71) 2013 stycz
Page 3 and 4: Wydarzyło się • 14 listopada 20
Page 5 and 6: Homilia wygłoszona przez ks. dr. h
Page 7 and 8: Promocje akademickie na Uniwersytec
Page 9 and 10: tekst: Monika Wiertek zdjęcia: Krz
Page 11 and 12: prof. dr hab. Walery Pisarek, ks. p
Page 13: Tadeusz Błażkiewicz (1916-1993).
Page 17 and 18: konferencje teologii poświęcony b
Page 19 and 20: konferencje ks. prof. dr hab. Józe
Page 21 and 22: Konferencja Koniec świata... i co
Page 23 and 24: Z badań interakcji międzyreligijn
Page 25 and 26: Projekt Efektywność zarządzania
Page 27 and 28: Cztery głosy, cztery dni, cztery k
Page 29 and 30: ne na forum i znów była szansa do
Page 31 and 32: Spotkanie z Katarzyną Łaniewską
Page 33 and 34: Długosza w Częstochowie), mgr Jar
Page 35 and 36: Studenci dziennikarstwa i komunikac

Vita Academica 1(71) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

Vita Academica 1(71) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II