Program Ochrony Przyrody Torzym_17_04_07 - Państwowe ...

97
• Opady.
Głównym czynnikiem kształtującym, jak i wpływającym na kondycję drzewostanów jest
ilość opadów. W krótkim okresie czasu ich brak powoduje suszę, w długim zmianę stosunków
wodnych. Susza szczególnie niebezpieczna jest na nowo zakładanych uprawach wiosną i wczesnym
latem, powodując znaczne ubytki wysadzanych drzew. W starszych drzewostanach susze letnie są
bardzo groźne ze względu na zwiększone zagroŜenie poŜarowe szczególnie w drzewostanach
iglastych.. Zmiana stosunków wodnych przyczynia się do osłabienia kondycji drzew szczególnie
starszych o mniejszych zdolnościach przystosowawczych, które stają się podatne na ataki ze strony
szkodników wtórnych oraz grzybów pasoŜytniczych. DąŜyć naleŜy do hamowania spływu i parowana
wody z ekosystemów leśnych przez unikanie duŜych powierzchni zrębów zupełnych, wprowadzanie
podszytów oraz drugiego piętra, pozostawianie pasów ochronnych przy jeziorach, rzekach, bagnach,
źródliskach.
• Wiatry.
W ostatnich latach jesteśmy świadkami wyraźnie wzrastającego (w sensie globalnym)
zagroŜenia od silnie wiejących wiatrów. Na pogodowe huśtawki i zawirowania ma wpływ nie tyle
większe ścieranie się klimatu morskiego i kontynentalnego, co zmiany klimatyczne będące
następstwem zakłócenia bilansu dwutlenku węgla w atmosferze. Zmiany te przyczyniają się do
powstania licznych fal huraganowych wiatrów, gwałtownych burz z bardzo silnymi wiatrami, gradem.
Skutki klęski Ŝywiołowej spowodowanej huraganowym wiatrem, moŜna na przestrzeni ostatnich lat
zaobserwować równieŜ na obszarze nadleśnictwa. W nadleśnictwie w 2002r. miały miejsce wiatry
huraganowe, które spowodowały wywrócenie 12842m 3 drewna. Oprócz szkód klęskowych
spowodowanych silnie wiejącym wiatrem w lasach nadleśnictwa występują takŜe szkody o mniejszym
nasileniu, a wywołane działalnością wiatru.
• Przymrozki.
Dość powaŜnym zagroŜeniem dla upraw, podrostów i szkółek są przymrozki późne
(wiosenne). Są przyczyną obumierania młodych pędów i liści, szczególnie dębów i buków. ZagroŜenie
te występuje corocznie, ale w ostatnich latach nasilają się w związku z przesuwaniem się w kierunku
późnej wiosny a nawet wczesnego lata terminów występowania pierwszych i ostatnich przymrozków
wiosennych. Do najbardziej wraŜliwych naleŜą dęby i buk. Okres występowania tych przymrozków
wypada średnio do 25 IV, a wyjątkowo do 25. VI. Przymrozki wczesne (jesienne) nie mają większego
znaczenia.
• Okiść.
Szkody od okiści dotyczą drzewostanów sosnowych w wieku 10 – 40 lat. Mają miejsce zimą
(czasami na przedwiośniu) wtedy gdy w wyniku silnych trzebieŜy dochodzi do rozluźnienia zwarcia, a
do igieł i gałęzi przykleja się gruba warstwa mokrego, cięŜkiego śniegu. Dochodzi wówczas do
obłamywania gałęzi, czasami powalania całych drzew. Osłabione drzewa stanowią dogodne warunki
rozwoju szkodników wtórnych, grzybów patogenicznych. Korystniej jest wykonywać trzebieŜe
częściej i o słabszym nasileniu.
• PoŜary.
PowaŜnym zagroŜeniem dla lasów są szkody wyrządzane przez poŜary. Problematykę tą
przedstawiono w elaboracie w rozdz. 8 - stanowiącym I tom planu IV rewizji urządzenia lasu, w
planie ochrony przeciwpoŜarowej. W minionych okresie ogólna powierzchnia poŜarów wyniosła
68,79 ha. Przeciętna powierzchnia jednego poŜaru wynosiła 0,24 ha Warto wspomnieć, Ŝe na
obszarach sąsiadujących z lasami dochodzi stosunkowo często, szczególnie w okresie przedwiośnia
do wypalania suchej roślinności trawiastej. Problem wypalania wprawdzie nie dotyczy terenów
leśnych lecz stanowi potencjalnie zagroŜenie poŜarem lasu.
3. Czynniki antropogeniczne.
• Zanieczyszczenie powietrza.
Zanieczyszczenie powietrza to występujące w dolnej warstwie atmosfery substancje stałe, ciekłe i
gazowe, obce jej naturalnemu składowi oraz występujące w ilościach zagraŜających zdrowiu człowieka,
szkodliwych dla roślin i zwierząt lub niekorzystnie oddziałujących na klimat. Według szacunków tylko 15- 20 %
globalnej emisji stanowi emisja antropogeniczna, jednak ona stanowi zagroŜenie. Od 1998 roku w Polsce
obowiązują nowe przepisy w zakresie dopuszczalnych stęŜeń zanieczyszczeń powietrza, a reguluje to
Rozporządzenie MOŚZN i L z dnia 28 kwietnia 1998 roku w sprawie dopuszczalnych wartości stęŜeń substancji
zanieczyszczających w powietrzu (Dz. U. Nr 55 poz. 355).