Preuzmite deseti broj časopisa - sic

10
Prikazi
i svo je vrstan te ra pe ut ski kraj, gdje pre os ta li li ko vi (i to
nu`no oni ko ji su, in ter ven ci jom Pis ca, iz gle da za slu`ili bo -
lje su dbi ne) pro ma tra ju nas ta nak vo}nja ka, ko jeg sa mi uz -
ga ja ju. Ti me se, vje ro va tno, `eli uka za ti na te`nju ka bo ljoj i
svi je tli joj bu du}nos ti, mo gu}nos ti gle da nju ka ne~emu po -
zi ti vni jem, ali ovaj ele ment kao da stru ktur no ne pri pa da
ovoj pri~i.
S dru ge stra ne, ro man stil ski ne us pje va za do vo lji ti sa mo -
pos tav lje ne ci lje ve. Re~eni ce su, bi lo da ih iz go va ra ju ili mi sle
Kar lo, Ivan, Bra co, Ka pe tan ili Slav ko, ugla vnom krat ke, od -
sje~ne i vi {e dje lu ju kao na bra ja nje i pu ko po je dnos tav lje no
opi si va nje:
Kar lo ga ni je slu {ao. Gle dao je kroz sta kla va ni. Bi la su za ma -
glje na. Uli com su pro la zi li Ivan, Ro bert i Sa nja. (...) Ivan je zas tao,
gle dao je pre ma nji ma. U do njem di je lu, ekran su ispu ni le tor be i
vre}ice. Ivan je kli mnuo gla vom i pro {ao. Obje ru ke su mu bi le za -
uze te.
Po ku {a va ju}i da opi {e sva ku po je di nost ko ja se ti~e unu -
tra{ njih i vanj skih sta nja ro ma nes knih li ko va, autor kao da
`uri ka za ti sve {to bi mo glo ima ti stru ktur nog zna~aja za
pri~u. Ta ko|er, ni {ta se ne pre pu {ta slu~aju ili ima gi na ti vnoj
vi zi ji ~ita oca: je dnos ta vno, po nu|ena su mu sva mo gu}a rje -
{e nja, a nje go vo je sa mo da iza be re je dno od njih i ri je {i di le -
mu. Pro ble ma ti~nost ovog pos tup ka na ro~ito je vi dlji va u
prvom di je lu ro ma na, ka da se opi su je pri je ra tna ma {i ne ri ja
tvor ni ce „Po bje da“, sa da sve de ne na lju {tu ru du ho va i izne -
vje re nu vi zi ju bo lje bu du}nos ti. Arif i Do mi ni ko, pri je ra tni
por ti ri tvor ni ce, i sa da ne po sus ta ju, te tvrdo gla vo odlu~uju
da os ta nu na svom ra dnom mjes tu, u po sli je ra tnom vre me -
nu po tpu no obe smi{ lje nom. Mno go bi efek tni je bi lo, i za po -
ten ci jal nog ~ita oca i za ro man, da je autor ovo pi ta nje os ta vio
otvo re nim tu ma~enji ma. Na mjes to to ga, on se odlu~uje na
na bra ja nje i de ta ljno tu ma~enje mo gu}ih ra zlo ga, sa po pra -
tnim pri mje ri ma iz `ivo ta ove dvo ji ce por ti ra:
Kao u kaf ki jan skoj gro tes ki, por ti ri su tu iz ~eti ri ra zlo ga: tu su
zbog se be, tu su zbog tvor ni ce, tu su bez ika kva ra zlo ga ili za to {to
ne ma ju gdje dru go bi ti. (...)
Na me tnu tu kom plek snost pri~e li ko vi mo gu sli je di ti sa -
mo na ni vou fa bu le, odno sno ka uzal nos ti do ga|aja. Se kun -
dar na mo ti va ci ja izos ta je, kao i pra te}a (ste re oti pna) sim bo -
li ka, po put ka fea „Ma gnum“, u ko jem se li ko vi, go to vo i