Mistrzowie Oddziałów 2010 - Brieftaubensport-international.com

More documents

Recommendations

Info

Marcel Sangers Doświadczenia... Właśnie wróciłem z tzw. „chipowania” (przyporządkowania) gołębi młodych w sekcji. Oznacza to, że wszystkie moje gołębie młode wziąłem do ręki i mogłem stwierdzić, które do tej pory (na 2 tygodnie przed lotami) zaginęły czy to wokół domu, czy na pierwszych lotach treningowych lub też zostały usunięte ze względów zdrowotnych. Z powodu jednej z najcięższych od kilku lat infekcji Coli zmarła część gołębi. Na szczęście jest już po wszystkim. Co jednak natychmiast rzuca się w oczy to to, że po gołębiach, które w przeszłości wydały już jednego lub też więcej dobrych gołębi, są jeszcze prawie wszystkie gołębie. Przypadek? Myślę, że nie! Już wcześnie oddzielają się plewy od pszenicy! Loty dalekodystansowe, jednodniowe Właściwie to chciałem pisać o moich przygotowaniach do jednodniowych lotów dalekodystansowych. Jest to konkurencja, w której co roku chcę się wyróżniać. Można mnie zatem określić jako specjalistę w tej dziedzinie. Często jestem pytany, „jak ja to robię” i myślę sobie, że dzięki mojemu systemowi osiągam sukcesy. Nadal jednak będę zdania, że bazą wszystkiego są dobre gołębie. Na temat opieki medycznej pisałem już w poprzedniej kolumnie. Ten temat jeszcze nieco opiszę oraz opiszę mój system. Istotną część mojego systemu stanowi trening. Aż do pierwszego jednodniowego lotu dalekodystansowego gołębie wkładane są co tydzień na loty z godnie z programem lotowym. W ciągu tygodnia przeprowadzam jeszcze loty treningowe. Często wywożę gołębie tak daleko, jak daleko oddalone jest miejsce startu w nadchodzącym sobotnim locie. Tym sposobem moje gołębie robią podwójną ilość kilometrów w porównaniu do gołębi moich konkurentów. Oczywiście jest to trudne zadanie dla moich lotników i wskutek tego wyniki w lotach krótko- i dalekodystansowych są bardzo zróżnicowane. Dla przykładu w tym roku przeprowadzony został prywatnie dość trudny lot próbny. W najbliższą sobotę wyniki były słabe i skreślono mnie już z pierwszego lotu dalekodystansowego jednodniowego, na szczęście wiedziałem lepiej jak będzie! Ze względu na to, że z początkiem sezonu moje gołębie nie muszą jeszcze być w wysokiej formie dopiero przed pierwszym lotem dalekodystansowym pokazuję im partnerów. Pozostawiam je wówczas razem na ok. jedną godzinę. Gdy wkładam je do kosza, zabieram je pojedynczo jednego po drugim z gołębnika i podaję każdemu krople do oczu po kropelce do każdego oka. Stosuję krople Belgica de Weerd albo Vincent Schroeder, nie robi to żadnej różnicy. Do każdego kosza wkładam po siedem samczyków lub osiem samiczek. Gdy kosze są pełne wrzucam System do nich po trzy garście karmy. Gołębie natychmiast zaczynają jeść, niezależnie od tego co bym nie robił w gołębniku, aby najadły się do syta. Następnie zawieszam pojniki z wodą, aby mogły się napić. Po ok. pół godzinie gołębie leżą spokojnie w koszach najedzone i napojone i są gotowe do drogi. Po locie zostają do niedzieli, do wieczora razem. Tak postępuję szczególnie z tego powodu, aby gołębie łączyła silna więź i samiczki nie są wówczas takie chętne do łączenia się między sobą w pary. Ten problem w totalnym wdowieństwie stale się czai. W niedzielę wypuszczam je rozdzielone na krótko na zewnątrz. Osobiście uważam, że obloty z samczykami sprawiają więcej trudu niż obloty samiczkami, gdyż jeden lot mniej u samczyków znoszony jest przez nich gorzej jak przez samiczki. Samiczki są o wiele twardsze i po 24 godzinach nadają się do ponownego posadzenia na lot, podczas gdy samczyki wymagają więcej czasu na regenerację. Samiczki latają dobrze wokół gołębnika o wiele wcześniej niż samczyki. Dlatego też jest lepiej, aby samczyki pomiędzy lotami dalekodystansowymi pozostawić w domu, podczas gdy samiczki z łatwością można wkładać co tydzień do kosza. Jednak obiecałem sobie w tym roku, że po każdym locie dalekodystansowym samiczki będą miały tydzień odpoczynku. Trenowały jednak tak wspaniale wokół domu, że nie widziałem konieczności nocowania w koszu i lotu z odległości 300 km. A znoszenie jaj przez samiczki? Z tym nie mam problemów, w ostatnie trzy dni przed lotem samiczki są zawsze zamykane i to działanie wydaje się przeciwdziałać temu. Mój system opiera się zatem na twardym treningu wokół domu i na opiece medycznej, o której już pisałem uprzednio. U mnie ten system sprawdza się wyśmienicie. W tym roku z przeprowadzenia specjalnych treningów nie miałem wiele korzyści, gdyż na pierwszych lotach gołębie wracały do domu z prędkością 1.600 i 1.500 m/min. A ostatnie loty ze względu na zakłócenia we Francji miały bardzo nieregularny przebieg. Jestem jednak zadowolony, gdyż bardzo dobrze wracają. W następnym tygodniu odbędzie się lot z Chateauroux (680 km). Dzięki mojemu „Eagle Eye” mam bardzo dobre wspomnienia z tego lotu. Patrzysz też na swoich konkurentów? Tak brzmiało pytanie jednego z hodowców. Ależ oczywiście, gdyż zawsze potrafię docenić dobry wynik. Tak ja w przypadku Gerarda Koopmana, wpoił mi znaczenie twardego treningu, dzięki któremu od lat uzyskuje bardzo dobre wyniki. Mam również wiele uznania dla wyników uzyskiwanych przez Vredeveld-Leemhuis. W tym roku na listach konkursowych uzyskują super wyniki w lotach dalekodystansowych, jednodniowych. To jest klasowy wynik, a taki klasowy wynik trzeba docenić! 32 Brieftaubensport
Brieftaubensport 33 Nico-Jan Koenders Nie jest to wypowiedź, której oczekiwalibyście od fanatycznego hodowcy gołębi o tej porze roku. Odbyliśmy ostatni lot średniodystansowy, przed nami jeszcze jeden jednodniowy lot dalekodystansowy. Tym lotem zakończymy, mam nadzieję szczęśliwie, sezon lotowy gołębi starych. Trzeba gdzieś wyjechać, odpocząć i nabrać energii, zanim rozpoczną się loty gołębi młodych. Od połowy marca zajęci byliśmy zbliżającym się sezonem lotowym. Dzień w dzień pracowaliśmy zgodnie z ustalonym planem pracy, aby nasze gołębie jak najlepiej przygotować do lotów. To wymagało od nas dużego zaangażowania. Jeśli przy tym wyniki są i pozostają dobre, wówczas wszystko robimy z chęcią i bez wielkiego trudu, nawet wówczas, gdy w któryś weekend nie wszystko przebiegało pomyślnie. Dlatego też należy pracować wg systemu, który nie jest zbyt skomplikowany. Im trudniejszy system tym większe jest nasze obciążenie i tym trudniej go zrealizować. Godnym polecenia dla każdego są odwiedziny w Parku Ptaków w Walsrode. Zobaczyć można tam nie tylko ptaki, lecz również przepiękne zakątki parku z cudownymi kwiatami. Hodowcy gołębi są w pewnym sensie również miłośnikami innych ptaków. Podczas wizyty w parku można się wiele nauczyć na temat obchodzenia się z ptakami oraz ich trenowania. Przedstawiane show z ptakami drapieżnymi, żurawiami, papugami i pelikanami w wolnej naturze pokazuje, czego można nauczyć ptaki. Można to uzyskać „łapiąc” je na karmę. Podczas tego show myślałem nad tym, czego można nauczyć gołębie młode za pomocą karmy. Gołąb, który nie chce słuchać nie dostaje karmy. Kto podaje zbyt dużo karmy, ten szybko się przekona, że gołębie będą z nim robiły, co tylko będą chciały. Podczas tego show można było zauważyć, jak dane zwierzę jest totalnie wpatrzone w swojego „pana”. Wie ono dokładnie, co się od niego wymaga i zrobi wszystko, aby dostać karmę. Podanie zbyt dużej ilości karmy skutkować może tym, że ptaki odlecą. Należy, zatem odpowiednio balansować. Można dokładnie przypatrzeć się prowadzącemu, który podczas pokazu w 100% panuje nad ptakiem. To musi być również naszym celem, aby przed rozpoczęciem sezonu lotowego nasze młode gołębie były pod naszą pełną kontrolą. Podczas sezonu lotowego hodowcy są stale zajęci obserwowaniem pogody. Staramy się wkładać gołębie na lot w możliwie najlepszej sprawności. Na takie czynniki, jak jakość, karmienie, trening i fitness w większości mamy wpływ. Na pogodę jednak nie mamy niestety najmniejszego wpływu. W dniu wkładania na lot do nas należy decyzja, czy chcemy lotować. Czy mam włożyć wszystkie gołębie? Może zostawić Sport gołębiarski, wyjątkowy sposób na życie… część gołębi w domu? Taka decyzja jest szczególnie trudna do podjęcia pomiędzy dwoma lotami dalekodystansowymi. W obecnym sezonie lotowym nasze gołębie nie miały łatwo. Pogoda wielu hodowcom dała się we znaki a szczególnie chłód na początku sezonu. Gdy w końcu się ociepliło, pojawiła się też forma w większości gołębników ogrodowych. W ostatnich tygodniach pogoda była bardzo zmienna, tak że bardzo trudno było utrzymać właściwy klimat w gołębniku. Odwołanie niektórych lotów ze względu na niekorzystne warunki pogodowe nie wpłynęło na wzrost formy i rytm lotowania. Dotyczyło to w szczególności hodowców, którzy w zróżnicowany sposób prowadzą gołębie, stosownie do powierzonych zadań. Top-Gołębie „Top-gołębie“ Jakość gołębi ma duże znaczenie. Możemy już podsumować wyniki w latach gołębi starych i zastanowić się, które ptaki pozostawić, a które usunąć. Selekcję najlepiej przeprowadzić, gdy warunki dla wszystkich są takie same. Wyniki lotowe w trakcie tzw. lotów posezonowych w rywalizacji z gołębiami młodymi lub gołębi lotowanych metodą gniazdową, często dają niewłaściwego obrazu. W tym roku nasze gołębie, ze względu na stale zmieniające się warunki, miały szczególnie ciężko. Jednak z takimi trudnościami my wszyscy musimy stale walczyć. Naprawdę dobre gołębie miały wystarczająco dużo możliwości, aby udowodnić swoją jakość. Wszędzie znaleźć można topgołębie a gdzieniegdzie absolutnie najwyższej klasy gołębie. Zatem nie ma co narzekać na trudne warunki, gdyż z nimi topgołębie potrafią się uporać. Można zawsze znaleźć wystarczająco dużo wymówek, dlaczego określony gołąb nie uzyskał oczekiwanego wyniku. To rozumowanie jednak nie jest słuszne, gdyż konkurenci mieli te same warunki. W celu uzyskania sukcesów potrzebne są dobrej jakości gołębie. Wydaje się, że top-hodowcy stają się coraz lepsi. Wynika to z tego, że stale poszukują coraz lepszych gołębi. To dążenie powinno obowiązywać nas wszystkich. Przeprowadzając selekcję ustawiamy kierunki na kolejny sezon. Pozostaw zatem tylko najlepsze gołębie. Wyhoduj po nich dużo potomstwa a szansa, że wyniki się poprawią, będzie większa niż gdybyś wyhodował młódki po każdym ogonie, który siedzi w gołębniku. Z pewnością również po gołębiu rocznym udaje się wyhodować dobre gołębie. W tym przypadku szansa jest jednak mniejsza niż w przypadku odchowu potomstwa po topgołębiu.
Page 1 and 2: Wydanie Nr. 184 Lipiec 2011 H 14447
Page 3 and 4: Zawartość/Wprowadzenie Strona Art
Page 5 and 6: Mistrzowie Oddziałów 2010 Oddzia
Page 7 and 8: Mistrzowie Oddziałów 2010 Oddzia
Page 9 and 10: Reportaż Pełni zachwytu patrzeli
Page 11 and 12: Reportaż jaj i z 3 lęgów 15 par
Page 13 and 14: Holandia den Kieboom będzie dzisia
Page 15 and 16: Belgia Dhuyveter-Dhondt, Olsene 1 k
Page 17 and 18: Belgia Dany Dusausoit, Beloeil 1 ko
Page 19 and 20: Belgia nie się gołębi między so
Page 21 and 22: Belgia Po przylocie otrzymują 100%
Page 23 and 24: Toni van Ravenstein w rozmowie z…
Page 25 and 26: Przed kilkoma tygodniami zaszczepil
Page 27 and 28: opinia fachowa ciu latach odwiedzi
Page 29 and 30: opinia fachowa przeprowadzać selek
Page 31: opinia fachowa (Różnica pomiędzy
Page 35 and 36: Ogłoszenie zwycięzców z lotów r
Page 37: Brieftauben- 16. Jahrgang sport Int

Mistrzowie Oddziałów 2010 - Brieftaubensport-international.com

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?