Magazyn Polski 6/2008 - Kresy24.pl
Magazyn Polski 6/2008 - Kresy24.pl
Magazyn Polski 6/2008 - Kresy24.pl
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
SACRUM<br />
Kościół wobec sam<br />
«Wygląd nieba umiecie<br />
rozpoznawać, a znaków<br />
czasu nie możecie?» (Mt<br />
16, 3) – mówił Jezus do<br />
faryzeuszów i saduceuszów.<br />
Dziś jednym ze znaków<br />
czasu jest samotność.<br />
Samotność jest pojęciem<br />
wieloznacznym; dotyka zarówno<br />
spraw społecznych, jak psychologicznych<br />
i duchowych. Może przybrać<br />
postać osamotnienia, odosobnienia,<br />
może być formą egocentryzmu lub<br />
nawet egoizmu (czego przykładem<br />
mogą być także niektóre współczesne<br />
«single»), ale może być także wolnym<br />
i świadomym wyborem.<br />
W sposób nieco umowny i uproszczony<br />
można by więc podzielić<br />
samotność na dwie kategorie:<br />
samotność jako los i samotność jako<br />
wybór. Powstaje przy tym pytanie,<br />
czy w ramach samotności jako wyboru<br />
można mówić o powołaniu do<br />
życia w samotności. Od razu należy<br />
zrobić zastrzeżenie, że nie chodzi o<br />
powołanie do życia zakonnego, które<br />
w końcu jest powołaniem do życia<br />
we wspólnocie, ale o powołanie do<br />
życia w realnej samotności – do życia<br />
«samotniczego». Kościół ułatwił sobie<br />
sytuację, formułując uproszczoną<br />
alternatywę: małżeństwo albo zakon.<br />
Nie wziął pod uwagę prostego<br />
społecznie faktu, że wytworzył<br />
się odrębny stan ludzi żyjących w<br />
samotności, którzy ani nie zawierają<br />
związku małżeńskiego, ani nie<br />
wstępują do zakonu.<br />
Kościół zatem jest zobowiązany<br />
liczyć się z rzeczywistością. Ma<br />
szukać w Objawieniu teologicznych<br />
podstaw do istnienia i funkcjonowania<br />
takiego stanu i otoczyć go<br />
odpowiednią troską duszpasterską.<br />
***<br />
W rozmowie z Jezusem uczony<br />
w Piśmie przytacza fundamentalną<br />
prawdę o Bogu: «On jest Jeden i nie<br />
ma innego prócz Niego» (Mk 12, 32).<br />
18 M A G A Z Y N<br />
OBECNIE WYTWORZYŁ SIĘ ODRĘBNY STAN LUDZI ŻYJĄCYCH W SAMOTNOŚCI<br />
I właśnie Bóg jako Jeden i Jedyny<br />
jest Nieskończoną Samotnością. Z<br />
jednej strony Bóg jako Trójca Osób<br />
jest Wspólnotą, lecz z drugiej strony<br />
w swojej istocie, w swojej naturze,<br />
jako Jeden i Jedyny, jest Boską<br />
Samotnością. I może właśnie dlatego<br />
stwarza człowieka, który stworzony<br />
«na obraz Boży» (Rdz 1, 27) jest<br />
istotą samotną – jedyną, odrębną,<br />
jest «osobą», Adamem, «samotnym<br />
stworzeniem» (Mdr 10, 1). Dopiero<br />
potem, w wyniku Bos kiej refleksji,<br />
że «nie jest dobrze, żeby mężczyzna<br />
był sam», Bóg stwarza «odpowiednią<br />
dla niego pomoc» (Rdz 2, 18). Ale<br />
potem Jezus wraca do tej antropologicznej<br />
sytuacji i formułuje naukę<br />
o tych, którzy «dla królestwa niebieskiego<br />
sami zostali bezżenni» (Mt<br />
19, 10-12).<br />
Przez całe dzieje Odkupienia<br />
przewijają się wielkie postacie ludzi<br />
żyjących w samotności, począwszy<br />
od proroków i opatrznościowych kobiet<br />
w Starym Przymierzu, poprzez<br />
postaci Jana Chrzciciela i św. Pawła,<br />
Jana Ewangelistę i rodzeństwo z<br />
Betanii, a skończywszy na uczniach<br />
i uczennicach Chrystusa, których<br />
imiona są zapisane w pismach nowotestamentalnych.<br />
Ponad nimi<br />
wszystkimi są Jezus z Nazaretu<br />
i Maryja – Bogurodzica, Matka i<br />
Dziewica. Jako żona i matka żyła we<br />
wspólnocie małżeńskiej, jako dziewica,<br />
z natury swojego dziewictwa,<br />
żyła w pewnego rodzaju samotności,<br />
która prowadzi do finałowej sceny<br />
na Golgocie, gdy w końcu obcy