â¢ Nr 43-44 BELGRAD 2010 â¢ - Polonia-serbia.org

More documents

Recommendations

Info

Jak go poznałamDANUSIA I LALE (2)22Wczasie pięknych lipcowych dni tamtego 1968 roku, byłamprzez rodzinę Jovanović w Petrovcu nad Mlawą przyjmowanai goszczona jak prawdziwa księżniczka. OjciecLalego – Vlada, osoba ogólnie znana i bardzo w Petrovcu szanowanajako prywatny restaurator, jego małżonka Milica, ich ciotki, babciei pracownicy restauracji – „kafany” Lovac, robili wszystko, bymbyła zadowolona, w myśl - również serbskiego - przysłowia „gość wdom, Bóg w dom”. Nikt z obecnych nie mówił ani po angielsku, anipo rosyjsku, ani po polsku, ani po francusku. Porozumiewaliśmy sięwięc na migi.Lale w tym czasie przygotowywał obóz harcerski w sercu GórHomoljskich w pięknej miejscowości Trešće, w starym lesie bukowym,nad bystrą rzeczką pełną pstrągów i raków. Jateż byłam z krwi i kości harcerką, członkinią szczepuim. Zawiszy Czarnego w Kielcach. Mój opiekunz przedsiębiorstwa budowlanego „Zlatibor” w TitovoUżice prawnik Mijo i jego żona Radica, wrazz Lalem wozili mnie po kamiennej, pełnej białegopyłu drodze do źródeł rzeki Mławy w Żagubicy.Przy samym źródle, w skromnej miejscowej knajpcejedliśmy świeże pstrągi. Mój przewodnik po Homoljupodał mi do picia czystą źródlaną wodę i zuśmiechem powiedział: „Kto się raz napije wody ztej rzeki, ten na zawsze tu zostanie...”. Czułam siędobrze i bezpiecznie w towarzystwie Lalego.Po mile spędzonych świątecznych dniach, państwoMitroviciowie odwieźli mnie spowrotem domłodzieżowego domu wypoczynkowego (serb.Ferijalni dom) w Titovo Użice. W moim dwuosobowympokoju zastałam nową lokatorkę – sympatycznądziewczynę z Cypru – Greczynkę Keti Rigę,studentkę z Aten, która także przyjechała na praktykębudowlaną do przedsiębiorstwa „Zlatibor”. Fantastycznie sporazumiewałyśmysię po angielsku. Całą noc opowiadałyśmy sobie oswoich studiach, rodzinach, o swoim kraju.Dyrektorem prężnego przedsiębiorstwa „Zlatibor” był ogólnieszanowany Rosjanin z Leningradu Jurij Dizo. To on postanowiłnam, praktykantkom, pokazać to, co ich inżynierowie wybudowalinie tylko na miejscu, ale w całej Jugosławii. Wysłał nas do Belgradu,nad Adriatyk do Sutomore i Baru. W czasie naszych wyjazdów ipowrotów pojawiał się w Titowo Użice znienacka Lale. Lale mówiłdobrze po niemiecku i doskonale sporozumiewał się z Keti, a onami wszystko tłumaczyła po angielsku. Nas troje: Greczynka, Serb iPolka dobrze funkcjonowaliśmy i bardzo się zaprzyjaźniliśmy.Po miesiącu praktyki musieliśmy się rozstać. Keti odleciała samolotemna Cypr, ja odjechałam pociągiem do Polski. Wszyscy rozmieniliśmyadresy.Po powrocie napisałam do Lalego list pełen słów wdzięcznościi siedząc w akademiku w Gliwicach przygotowywałam się do poważnegoegzaminu. I tu raptem słyszę jak przez megafon portierkaprosi mnie o zejście na dół do holu, bo mam wizytę. Myśląc, że tokolega przyszedł po notatki, zdumiałam się, gdy ujrzałam Lalego wtowarzystwie kolegi z Petrovca. Nogi mi się ugięły ze wzruszenia istrachu: „co ja z nimi zrobię? Tu mam egzamin. Gdzie ich przenocuję?”– rozmyślałam. Lale spokojnie powiedział, że jadą do Wiednia,a ponieważ „po drodze mu było...”, więc wstąpił do Gliwic. Wręku trzymał kopertę z moim listem i adresem akademika. – „Prawdziwyharcerz” – pomyślałam. Zmęczonym południowcom załatwiłamodpoczynek w sąsiednim, męskim akademiku i po szczęśliwiezdanym egzaminie z serdeczną koleżanką z roku Anią Jaworek wypuściłyśmysię w zwiedzanie Polski z miłymi gośćmi z Serbii. Korzystaliśmyz noclegów u krewnych w Warszawie, u mojej rodzinyw Kielcach.Z następną wizytą przyjechał Lale, gdy zdałam dyplom. Wówczasmi się oświadczył, a ja, nie spodziewając się, nie mogłam sięzdecydować na przyjęcie jego oświadczyn. Byłam po po prostu zaskoczonatym otwartym sercem miłego mi Lalego! On, nieco rozczarowanymoim zachowaniem, odjechał, a ja dopiero zaczęłamrozmyślać i tęsknić... Pierwszy urlop wykorzystałam więc do załatwieniaspraw sercowych. Postanowiłam zostać żoną Lalego, bo takna prawdę bardzo go pokochałam i bardzo go pragnęłam. W 1971roku, po skromnym ślubie w Kielcach, przyjechałam mieszkać doSerbii.Minęło już 39 lat. Mamy dwóch dorodnych synów i trzy wnuczki.Jeśli Bóg pozwoli, w 2011 roku obchodzić będziemy okrągłąrocznicę naszego współżycia małżeńskiego.O tym, jak niespodziewanie po 25 latach doszło do ponownychkontaktów z Greczynką Keti Rigą, napiszę przy innej okazji.Danuta Jovanović
Wieści z CzarnogóryKLUB STUDENTÓW W CZARNOGÓRZENa zebraniu Stowarzyszenia Polaków zamieszkałych w Czarnogórzew dniu 6 marca2010 roku w Podgorici z inicjatywy mgr Wandy Vujisić,prezesa Stowarzyszenia Polaków podjęto decyzję o założeniu KLU-BU STUDENTÓW przy Stowarzyszeniu Polaków w Czarnogórze.Inicjatorami ze strony studentów byli:Betić Jelena (Podgorica)Turković Miomir (Podgorica)Burzanović Krystyna (Podgorica)Burzanović karolina (Podgorica)Kandić Stefan(Podgorica)Kandić Nikola (Podgorica)Vuksanović Ljubica (Bar)Vujisić Iwona (Bijelo Polje)Peričić Alan (Bar)Camaj Mario (Ulcinj)Vukadinović Rade (Podgorica)Ćupić Denis (Podgorica)Čabarkapa Danijela (Herceg Novi)Nenezić Borys (Nikšić)Na spotkaniu przedstawiono cele i zadania Klubu Studentów,które przyjęto jednogłośnie.Celem Klubu Studentów jest :- podejmowanie działań związanych z kreowaniem dobregowizerunku Polski w Czarnogórze;- kultywowanie pięknej, bogatej historii, wspaniałej kulturyNarodu Polskiego i jego tradycji;- umacnianie więzi z językiem polskim.Działalność Klubu:- włączanie się do prac Stowarzyszenia Polaków - pomoc i udziałw organizowaniu wystaw, koncertów, wieczorów poetyckich,spotkań Wielkanocnych i Bożonarodzeniowych, zabawyAndrzejkowe itp.- organizowanie przy współpracy Ambasady RP i StowarzyszeniaPolaków wspólnych wyjazdów do Polski - obozy studentskie,kursy językowe itp.- współpraca z organizacjami studentskimi w Polsce iCzarnogórze - spotkania, wymiana doświadczeń, referaty,wycieczki i dr.;- działalnośc na rzecz rozwoju intelektualnego i osobowegostudentów;- działalność charytatywna ( akcje dobroczynne na rzecz dzieci zDomu Dziecka, dzieci niepełnosprawnych itp.);- prezentacje multimedialne o Polsce - utrwalanie więzi z krajemnaszych rodziców, z jego kulturą i tradycją;;- opieka nad grobem Polki w Herceg Nowym- prace nad kroniką Klubu Studentów.Następnie na spotkaniu w jawnym głosowaniu wybrano zarządw składzie:IWONA VUJISIĆ - przewodniczącaBORYS NENEZIĆ - zastępcaJELENA BETIĆ - sekretarzPani prezes pogratulowała wybranemu zarządowi, podziękowałaserdecznie wszystkim za przybycie i poprosila członków Klub owspółpracę ze Stowarzyszeniem.Potem glos zabrała przewodnicząca Klubu Studentów, która podziękowałaza wybór i zaufanie jakim ją obdarzono i obiecała, żedołoży wszelkich starań, aby Klub działał w oparciu o przedstawionecele i realizował swoją działalność zgodnie z uchwałami przyjętymina pierwszym spotkaniu.Na pierwszym spotkaniu umówiono się, że Klub Studentówczynnie włączy się do obchodów Roku Chopinowskiego. Studencipodtrzymali propozycję pani prezes, Wandy Vujisić, o zorganizowaniuwieczoru literacko-muzycznego poświeconego poecie fortepianu-Fryderykowi Chopinowi. Umówiono się, że wieczór odbędziesię w pierwszej połowie maja w salonach Ambasady RP w Podgorici.Ustalono także, że stroną internetową Stowarzyszenia Polaków(www.poloniacg.me) będzie się i dalej zajmował Rade Vukadinović(osoba techniczna), a Stefan Kandić i Ljubica Vuksanović będa dbalio bieżące redagowanie informacji dotyczących działalności StowarzyszeniaPolaków i Klubu Studentów.Iwona Vujisić, korespondentka z Czarnogóry23Kronika WydarzeńOBCHODY 200 ROCZNICY URODZINFRYDERYKA CHOPINA W CZARNOGÓRZEDnia 10.03.2010 r. w Szkole Muzycznej w Bijelom Polju byłzorganizowany koncert w wykonaniu uczniów tej szkoły,poświecony dwusetnej rocznicy urodzin Fryderyka Chopina,niedoścignionego mistrza fortepianu. Uczniowie przy udzialenauczycieli zorganizowali także wystawę fotografii przedstawiającąsylwetkę i twórczość Fryderyka Chopina.Dnia 31.03.2010 r. w sali Domu Kultury w Bijelom Polju odbyłsię - muzyczny hepenning na cześć Chopina pt. “I LIKE CHOPIN”,który był poświęcony niedoścignionemu mistrzowi fortepianu, któregotwórczość uznawana jest za najpiękniejszą poezję muzyki, wywołujacąuczucia miłości do ludzi i do świata.Organizatorami imprezy byli:Dom Kultury w Białym Polu, ŚredniaSzkoła w Białym Polu, Pozarządowaorganizacja “INICIJATIVA”,Stowarzyszenie Polaków w Czarnogórze.Impreza miała za cel promowaniepolskiej muzyki w CzarnogórzeCzasopismo Głos Polonii nr 4poświęcone Chopinowi
Page 1 and 2: • Nr 43-44 BELGRAD 2010 •W TYM
Page 3: Polonia w smutku przedAmbasadą RP
Page 6 and 7: 6Władze Serbii słały pieniądze
Page 8 and 9: Chopin Serbia200 - lecie urodzin po
Page 10 and 11: 10To je, kako je sâm autor rekao:
Page 12 and 13: Z życia polonijnegoKronika polonij
Page 14 and 15: Monaster Bukovowiecznej architektur
Page 16 and 17: Jaskinia RajskaVratnjanska kapijaVr
Page 18 and 19: 18Z opowieści dziadków Emil i Ani
Page 20 and 21: Z wizytą u Wiślan w Ostojiciewie2
Page 24 and 25: i w środowisku polonijnym; zapozna
Page 26 and 27: KĄCIK KULINARNY PANI HANIKiedy w k
Page 28: Przed Polską Ambasadą wBelgradzie

â¢ Nr 43-44 BELGRAD 2010 â¢ - Polonia-serbia.org

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?

â¢ Nr 43-44 BELGRAD 2010 â¢ - Polonia-serbia.org