Vademecum współczesnych twórców kultury i zespołów

CHÓRY POWIATU CIESZYŃSKIEGOw „Roczniku ewangelickim 1925”. W owych latach była to jednak pracachórowa bardzo niesystematyczna. Wiązała się bardziej z potrzebą chwili,gdy kilka osób spotykało się, aby wyćwiczyć jakąś pieśń i zaśpiewać jąw konkretnej sytuacji, np. w Święta Bożego Narodzenia, Wielki Piątekczy w Święto Żniw (dożynki). Systematyczna praca rozpoczęła się po I wojnieświatowej w roku 1919 i tę datę przyjmuje się, jako właściwy czas powstaniachóru kościelnego przy Parafii Ewangelicko-Augsburskiej św. Trójcyw Skoczowie.Początkowo chór liczył około 20 członków. W tym czasie proboszczem parafiibył ks. Józef Gabryś, wielki miłośnik śpiewu chóralnego, a pierwszymdyrygentem nauczyciel Jan Cieślar ze Skoczowa. Od tej pory śpiew chóralnyrozbrzmiewał w ewangelickim kościele przy okazji przeżywania wielu świąti uroczystości. W każdą niedzielę grupa chórzystów zajmowała także miejscaobok organ, śpiewając sekwencje liturgiczne przeznaczone dla zboru.Drugim z kolei dyrygentem został Adam Podżorny. Pod jego kierownictwemchór stale się rozrastał, przybywało wielu nowych członków i w roku 1930liczył około 60 stałych śpiewaków. Był on najliczniejszym chóremewangelickim w polskiej części Śląska Cieszyńskiego. Działał w ramachZwiązku Polskiej Młodzieży Ewangelickiej. Była to bardzo owocna praca,a prezesem został inż. Buzek, który był prawdopodobnie pierwszym prezesemskoczowskiego zespołu. Pod jego kierownictwem zarysował się wielki zapałdla śpiewu wśród młodzieży, a także duże przywiązanie do swojego Kościoła.W 1930 r. odbył się pierwszy zjazd chórów w Jaworzu, w którym chórskoczowski wziął udział. Odtąd już chór zawsze śpiewał na lokalnychzjazdach chórów. W 1937 r. razem z chórami z Ustronia i Goleszowa nagranokilka pieśni dla Polskiego Radia w Katowicach. W okresie przedwojennymchórem dyrygował także Gustaw Wojnar, a w latach 1934-39 Józef Raszka,który zginął w obozie koncentracyjnym Mauthausen. Śpiew chóru zamilkłw Skoczowie na lata hitlerowskiej okupacji. Po zakończeniu działańwojennych chór ewangelicki w Skoczowie reaktywował swoją działalnośćjuż od roku 1945 - jeszcze jako sekcja Związku Polskiej MłodzieżyEwangelickiej, a po jego rozwiązaniu w 1949 r., jako samodzielny pion pracyparafialnej. Pierwszym powojennym dyrygentem został Paweł Sztwiertnia,który z wielkim zapałem odbudował jego poziom artystyczny.Następnym dyrygentem chóru był w latach 1966-1967 Paweł Kisza, a po nimpałeczkę przejął Adolf Wentruba – absolwent Szkoły Muzycznej.Opiekę duszpasterską nad chórem oficjalnie od 1969 r. powierzono ks.Andrzejowi Czyżowi. Ósmym z kolei dyrygentem został Edward Plinta, którybył wcześniej dyrygentem w Jaworzu. Po przeprowadzeniu się do Skoczowapodjął się dyrygowania chórem. Pracował jednak tylko 3 lata. Po nimdyrygenturę objął mgr Jerzy Retka, który pracował z chórem w latach 1973-1982. Na okres jego pracy przypadał rozwój chóru i podniesienie poziomuartystycznego. On to również doprowadził w Skoczowie w 1980 r.do powstania chóru męskiego. Tworzą go do dnia dzisiejszego członkowiechóru mieszanego. Jerzy Retka, obok talentu muzycznego posiadał równieżtalent organizacyjny – za jego kadencji dzięki staraniom opiekuna chórunawiązane zostały liczne kontakty z parafiami w diasporze66