Vademecum współczesnych twórców kultury i zespołów

ZESPOŁY REGIONALNE I ŚPIEWACZE POWIATU CIESZYŃSKIEGOna dynamiczną sekcję taneczną i statyczną – śpiewaczą i muzyczną, o czymzdecydowały pomysły choreograficzne. Do tego jednorazowego pomysłupowrócono, jako do obowiązującego już kanonu jednak dopiero 10 latpóźniej, po występie na Ogólnopolskim Festiwalu Zespołów Regionalnychw Kielcach. Wtedy też ostatecznie zrezygnowano z 18-osobowej orkiestryi powołano do życia 7-osobową kapelę, która pod batutą WładysławaRakowskiego zaczęła wspólnie z zespołem grać i śpiewać. Kapela osiągnęław swej kategorii bardzo wysoki poziom artystyczny. W kapeli grali: GustawFoltyn, Mieczysław Śmietański, Roman Bubik, Anna Stanieczek (skrzypce),Ludwik Mendroch (klarnet i instrumenty ludowe), Józef Śliwka (kontrabas),Karol Folwarczny (trąbka), Mieczysław Goras (skrzypce), Alina Górniok-Naglik (flet), Piotr Gruchel (akordeon), Marek Walica (flet), Iwona Bajger(skrzypce). Tak się składało, że każdy następny muzyk, który zasilał kapelę,dodawał do niej nowych barw. W ślad za ojcem Rakowskim zaczęli równieżgrać jego dwaj synowie Tadeusz i Leszek (skrzypce).Jerzy Drozd, a później Władysław Rakowski wyszkolili kilku znakomitychsolistów: Wanda Stonawska-Bar, Irena Duc, Maryla Kotas, Helena Legierska,Henryk Beck, Franciszek Gajdzica, Jerzy Poloczek, Jan Walaszek, JerzyKwiczała, Jan Raszka, Kornelia i Jacek Kasprzak. Dzięki nim można byłoprezentować zarówno ludowe piosenki, jak i wymagające dużychumiejętności profesjonalnych programy, np. „Wieczór Moniuszkowski”,„Jasełka Cieszyńskie”, czy operę ludową „Sałasznicy”. Do osiągnięć tamtych,legitymujących się najdłuższym stażem solistów, nawiązała plejada dalszych,obecnie: Barbara Karnas-Greń, Wioletta Kaleta, Urszula Wiśniowska,Mieczysław Biłko, Marian Sitek.Pierwszym trwałym śladem osiągnięć artystycznych zespołu była płytadługogrająca nagrana w 1978 r., zawierająca kompozycje Kilara, Poćwierza,Gawlasa, Krzyńskiego. Drugim – kolejny krążek w 1985 r., prezentującyfolklor muzyczny Beskidu Śląskiego i program „Oczepiny” w opracowaniumuzycznym W. Rakowskiego. W latach 90. Janina Marcinkowa dorzuciłado nich wiekopomne dzieło: 4 kasety video z nagraniami folkloru tanecznegoBeskidu Śląskiego (1992 r.), cieszyńskiego (1993 r.), Śląska „czarnego”i „zielonego” (1993-4) oraz raciborskiego i opolskiego (1994) r.Za granicą zespół prezentował, obok tańców i śpiewów naszego regionu,również kulturę innych dzielnic, ukazując w ten sposób dużą cześć kulturynarodowej. Udział w regionalnych korowodach w dalekich europejskichmiastach i mniejszych miejscowościach przynosiły regionowi ŚląskaCieszyńskiego wiele dobrej sławy. Cała, ogromna rzesza ponad tysiącatancerzy, śpiewaków, muzyków, nauczycieli brała urlopy na czas koncertówkrajowych i zagranicznych, poświęcała własny czas na szycie strojów,w związku z czym poszukiwano także autentycznych kierpców i hoczków.Niektórzy z wychowanków Z. P. i T. Ziemi Cieszyńskiej prowadzili, bądźprowadzą obecnie własne zespoły, przenosząc do nich doświadczenia wieluscen i występów. Tak wiec: własny zespół prowadził Tadeusz Bar (obecniena emeryturze), Zofia Marcinek posiada własną Szkołę Tańca w Warszawie,Anna Marcinek pracuje w Belgii, Anna Gociek prowadzi grupę dziecięcąZ. P. i T. Ziemi Cieszyńskiej, Lidia Lankocz jest opiekunem zespołudziecięcego z Goleszowa, Jacek Musioł działa w Brennej, Helena i Wilhelm92