1.000.000 στιγμές (free-ebook) - eBooks4Greeks.gr

Μιχάλης ΦουντουκλήςΠέτρος αισθάνθηκε ανακούφιση. Ένιωσε πως τα βάσανά του σύντοματελείωναν. Πως θα μπορούσε πλέον να ηρεμήσει.Μα ο νόμος που διατύπωσε ο Μέρφυ το 1949, ακόμα επιβεβαιώνεταιμε κάθε πιθανή ευκαιρία. Το ίδιο και ο νόμος του νόμουτου Μέρφυ, όπως είχε πει και ένας φίλος. Ο Πέτρος άνοιξε τηνεξώπορτα για να έρθει φάτσα-κάρτα με ένα σημείωμα κολλημένοάτσαλα στην πόρτα του ανελκυστήρα και γραμμένο με παχύ, γαλάζιομαρκαδόρο: «ΤΟ ΑΣΑΣΕΡ ΔΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ. ΠΑΝΕ ΑΠ’ ΤΙΣ ΣΚΑ-ΛΕΣ». Ποιοι πάνε; αναρωτήθηκε.Πριν προλάβει να χαρεί με το αστείο του, δύο λέξεις τού ήρθανσαν ηλεκτρική εκκένωση στο μυαλό: έ β δ ο μ ο ς ό ρ ο φ ο ς. Τοχαμόγελο σβήστηκε απότομα από τα χείλη του και κρύος ιδρώταςέλουσε το κοντοκουρεμένο κρανίο του.Μετά από πολλά γαλόνια άδοξα σκορπισμένου ιδρώτα, δάμασετις στροβιλιστές σκάλες του διαβόλου, σιχτιρίζοντας το διαχειριστή,τον ηλεκτρολόγο και τις εφτά προηγούμενες γενιές τους, μασαν πέρασε την πόρτα της οποίας το κουδούνι έγραφε το όνομάτου, ήρθε αντιμέτωπος με μία νέα τάξη πραγμάτων. Τους μήνεςτης απουσίας του ένας νέος οργανισμός, ένα νέο εξελιγμένο είδος,είχε έρθει για να μείνει. Εμφανισιακά θύμιζε κάτι μεταξύ σκουληκιούκαι της γνωστής οικιακής ψαλίδας, αλλά ήταν λίγο μπλε και μεπολλές τρίχες στα φτερά. Και είχε και κάτι στην ουρά που ο Πέτροςήταν σχεδόν σίγουρος ότι ήταν κεντρί. Το ψυγείο το οποίο είχε αφεθείγεμάτο με πολλά τρόφιμα, κυρίως φρούτα, για δύο μήνες χωρίςρεύμα, ήταν ο τόπος απ’ όπου είχαν ξεκινήσει όλα. Τα σκουληκοψάλιδα,είχαν περάσει εκεί το καλοκαίρι, πολλαπλασιάζοντας τοείδος του ενόψει του χειμώνα. Δεν γνώριζαν την ύπαρξη του υπόλοιπουκόσμου πέρα από αυτού που όριζε το οπτικό τους πεδίο.Όταν ο μέγας δρυΐδης Σκουληκοψαλιδίξ είχε προφητέψει τον επερχόμενοθάνατό τους, τα υπόλοιπα σκουληκοψάλιδα τον κρέμασανγια τσαρλατάνο, αγύρτη και άπιστο. Όμως μετανόησαν λίγες μέρεςμετά, όταν μια δεσμίδα φωτός, σταλμένη μάλλον από το Θεό, δια-- 12 -