1.000.000 στιγμές (free-ebook) - eBooks4Greeks.gr

1.000.000 στιγμέςται το αντίθετο. Γιατί όσο μεγαλώνεις τόσο μαθαίνεις να είσαι πιοεγωιστής και να μην κάνεις πίσω για κανέναν και να υπερασπίζεσαιμέχρι τελικής πτώσεως την άποψη, που σύμφωνα με σένα σουέχει βγει σωστή πάντα στη ζωή σου και δεν είναι απλώς μια άποψη,αλλά τρόπος ζωής. Έτσι οι παρεξηγήσεις γίνονται όλο και πιο σημαντικέςστα μυαλά των ανθρώπων ακόμα κι αν είναι το ίδιο ασήμαντεςστην πραγματικότητα. Αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου μην ξεχνάμεκαι τα όπλα._ΠαΠΑΚΙΠΑΡΑΞΕΝΙΕΣ 2: Ο ΤΖΙΜΗΣ ΚΑΙ Η ΚΑΝΝΑΒΗΟ Αλεξάκης ήταν ωραίος. Ήταν άνετος. Είχε μια βδομάδα τώρα πουέγραφε τραγούδια από το πρωί ως το βράδυ. Όλο αυτό το σκηνικόμε τις παρεξηγήσεις, τον είχε οδηγήσει σε μια γλυκιά απομόνωση,που αν εξαιρέσεις τις ώρες που περνούσε με τη Φανή, δεν υπήρχετίποτα άλλο στη νέα μίνι καθημερινότητα του. Περνούσε ώρες στομικροσκοπικό, μακρόστενο μπαλκόνι του, παρέα με ένα μάτσο χαρτιάκάτω από βότσαλα που τα συγκρατούσαν από τον αέρα.Ο Αλεξάκης είχε τις δικές του παραξενιές. Όταν έγραφε μουσικήδεν έδινε σημείο ζωής σε κανέναν. Κλεινόταν στο σπίτι για μέρες.Δεν μαγείρευε, δεν καθάριζε, δεν πλενόταν, γενικά δεν έκανετίποτα άλλο απ’ το να γράφει ή να προσπαθεί. Σχεδόν τίποτατέλος πάντων. Κατά τη διάρκεια των ημερών έμπνευσης επιστράτευετη βοήθεια μερικών ιερών πραγμάτων, τα γούρια του. Το πρώτοήταν το «The end» των Doors. Ένα τραγούδι με το οποίο άνοιγεκαι έκλεινε κάθε μία από εκείνες τις μέρες. Το δεύτερο ήταν τοτηλέφωνο του Μπάμπη του σουβλατζή, του μόνου ανθρώπου πουέβλεπε εκείνες τις μέρες τον Άλεξ. Η κριτική σκέψη του Μπάμπη,ιδιοκτήτη-ντελιβερά σουβλατζίδικου, ήταν ανεκτίμητης αξίας. Είτε- 95 -