1.000.000 στιγμές (free-ebook) - eBooks4Greeks.gr

Μιχάλης Φουντουκλής«Γιατί;»«Γιατί είσαι επικίνδυνη».«Και σε χαλάει αυτό;»«Όχι. Με χαλάει το ότι δεν με χαλάει». Ο Αλεξάκης προσπαθούσεπολύ να βγάλει νόημα σε όσα έλεγε. Αλλά ήταν η στιγμή δύσκοληκαι οι καιροί παράξενοι. Και τα σκυλιά δεμένα επίσης. Το τσιγάροεπεστράφη ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όπως έφυγε. Μόνο λίγομικρότερο.«Μ’ αρέσεις».Παύση.«Φράουλες».Δεύτερη παύση. Επεξεργασία. Τζούρα.«Τι φράουλες;»«Δεν ήξερα τι να απαντήσω. Έπρεπε να απαντήσω κάτι».«Γιατί έπρεπε;»«Ξέρω ‘γω; Δεν πρέπει να απαντάς κάτι, όταν ο άλλος σου λέεικάτι τόσο προσωπικό;»«Όχι. Ποτέ δεν πρέπει. Αλλά αν θες να απαντήσεις κάτι, μπορείςνα πεις μόνο “ευχαριστώ”. Αυτό θα έφτανε».«Και ‘μένα μ’ αρέσεις».«Αράχνες».Χαμογέλασαν και οι δύο. Κανένας δεν κούνησε το βλέμμα του απότο πορτοκαλοκόκκινο ταβάνι. Με την άκρη του ματιού τους, συνειδητοποίησανπως είχαν την ίδια ακριβώς αντίδραση.«Σ’ αρέσουν οι αράχνες ε;»«Πολύ».«Γιατί;»«Γιατί… χμ...» Παύση. «Γιατί έχουν πολλά πόδια».«Και;»«Και όταν έχεις πολλά πόδια πατάς πιο σταθερά. Και δεν πέφτεις».«Ναι. Αλλά τα δικά τους πόδια είναι τριχωτά. Τα δικά σου όχι».- 184 -