Nena Tereze 100 fjale te urta.pdf - Famulliabinqes.com

Mësim, udhëzim, fryrnëzim dhe qortim për ne.Nëna Tereze me ZOTIN - DASHURI dheVËLLAN - NJERI duhet të jetë udhërrëfyesedhe strategji për përballimin dhe zgjidhjen eshumë çështjeve tona ende të hapura dhe tëpazgjidhura. Risia e vjetër dhe gjithmonë e reështë Dashuria, si e vetmja fuqi dhe mundësipër ta ndërruar dhe përmirësuar së pari vetveten,pastaj familjen, shoqërinë, të gjithë.Ku e mori Nëna Terezë gjithë atë fuqi, frymëzlm,vizion?Prej Zotit dhe prej traditës sonë mijëvjeçarekrishtero-shqiptare, pra, prej përvojës se sajpersonale, farniljare, kornbëtare, fetare,ndërkombëtare. Nëna Tereze, Arnbasadorja jonë nëdimensione botërore, letërnjoftimi dhe pasaporta jonëmë e mirë, bëri qe ne si popull të arrijrnë në piedestaline Nobelizmit për paqe (1979), të lumturirnit(2003), dhe së shpejti shpresojmë dhe urojmë edhederi te shenjtërimi. Tani shtrohet pyetja për mbarebotën, sidomos per boten shqiptare, sa ne vërtet atë ekerni kuptuar, pranuar, mishëruar dhe sa jerni të gatshërnatë ta "kthejmë" në gjirin tonë nga edhedoli. S'është në shqyrtim vetëm kthimi i eshtrave,

trupit, ngritja e shtatoreve apo përmendoreve, kishavedhe katedraleve, por jetësimi i porosive të saja për nedhe për njerëzimin.Nëse ajo disi e ka bashkuar mbarë botën, vallë amos ta bashkojë botën e vogël shqiptare? T'iflakim të këqiat e vjetra dhe të reja, të begatohemi mevlera dhe virtyte, gjithnje të udhëhequr nga e vërtetadhe dashuria, sepse vetëm kështudo t'i krijojmë parakushtet për kulturën e jetësdhe për qytetërimin e dashurisë.T'i ktheherni vetes dhe të vërtetës!Kështu më së miri dhe bindshëm do t'ia tregojmëvetvetes dhe botës se Nëna Terezë ishte,është dhe mbetet Nëna jonë, dhe ne jerni dhe dotë mbesim bijte dhe bijat shpirtërore të Nënëssonë të madhe, vërtet legjendare. Ky do të ishtenderirni më i mirë dhe më i madh për të dhe përne.Nëse e duam dhe nderojmë Nënën Tereze atëherësipas shembullit të saj të shkojmë dhe atënë jetë dhe në veprime ta imitojmë.E Lumja Nëna Terezë lutu dhe ndërmjetëso teZoti për ne dhe për mbarë njerëzimin!Dr. Don Lush GJERGJI

Lutja e hap zemrën,deri sa ta aftësonpër ta pranuar Hyjin.Lutu dhe synopër ta pranuar Hyjin,dhe zemra j otedo të jetë mjaft e madhe,për ta mbajturatë për pronë të vetën.

Ne jemi të vetëdijshëm,se atë çka bëjrnë,është vetëm një pikë ujë në oqean.Po të mos ishtekjo pikë ujë,kishte për t'i munguar oqeanit!

Hyji e ka krijuar secilin prej nesh,çdo qenie njerëzore për gjëra të mëdha:për të dashur dhe për të qenë tëdashur.Përse Hyji i ka krijuar disa prej neshburra dhe disa gra?Sepse dashuria e gruas, dhe dashuriae burrit është një shembëllesë hyjnore,secila në mënyrën e saj.Të dyt janë krijuar për dashuri dukedashuruar në mënyra të ndryshme.Gruaja dhe burri janë plotesim përnjëri-tjetrin, dhe së bashku dëshmojnernë së miri dashurinë hyjnore, nëvend që të ishin të vetmuar.

Nuk është e rëndësishmese çka bejmë,por sa dashuri j apimnë atë cka bëjmë.Gjëra të voglame dashuri të madhe.

Mos mendo, se për te qenë e vërtetëdashuria, duhet të jetë e jashtëzakonshme.E nevojshme është vetëmtë dashurojmë pandërprerë.Si mund të ndizet një llampë, pafumizim të pandërprerë të pikave tëvajit ?...Të dashur miq: Cilat janë pikat e vajitnë llampat tona?Ato janë gjërat e vogla të jetës sëpërditshme: gëzimi, zemërgjerësia,veprat e vogla të mira, përvujtëria,durimi. Një mendim i thjeshtë në dikëtjetër, Mënyra jonë e heshtjes, edëgjimit, e faljes dhe e veprimit.Këto janë pikat e vërteta të vajit qëlejojnë të ndizën llampat tona pandërprerë,gjatë tërë jetës sonë.

Jezusi është shndërruarnë bukën e jetës.Kungimi është dhurata më e madhe,që na ka dhënë Jezusi,dhe prej tij ne e fitojmë forcën tonë.Po ashtu dhe përmes lutjes.Kjo është arsyëjapërse lutja është aq e rëndësishme.Lutja na dhuron një zemër të pastërdhe një zemër e pastër,na aftëson për të bëre shumë.

Lejo që lutjatë jetë një flije e pastër për Hyjin.Mos u lut me zë të lartë e as të ulët,por thjeshtë lutu.Lejo që të flasë zemra jote.Lavdëroje Hyjinme gjithë zemrën tënde,

Shenjtëria nuk qëndronnë bërjen e gjëraveTë jashtëzakonshme.Ajo qëndron në pranimine gjërave që na dërgon Hyji -dhe atë me një buzëqeshje.Ajo thjeshtë qëndronnë pranimin e dëshirës hyjnore,duke shkuar pas tij,

Kam qenë e befasuar kur në perëndimkam parë aq shumë burra dhegra të varur prej drogës.Kam tentuar që ta zbuloj arsyen ekësaj gjendjeje.Dhe përgjigjja është: "Askush nëfamilje nuk përkujdeset për ta. Babaidhe nëna janë aq shumë të ngarkuarsa që nuk kanë kohë për ta."

Ju nuk mund t'i donitërësisht dy njerëz;por ju mund t'i donipa dallim të gjithë njerëzit,nëse në të gjithë atae duani Jezusin e vetëm.

Për t'ia treguar ndokujt dashurinë,duhet të lidhemi me të në marrëdhënietë ngushta. Nëse dëshirojmë shumënjerëz, do të humbim në numra,në vend që t'i takojmë njerëzit nevojtarëme dashuri dhe me kujdes. Unëbesoj në ate çka ndodh në mes njerëzve.çdo njeri për mua është Krishti;edhe pse egziston vetëm një Jezus.Personin të cilin e takoj për momentinështë i vetmi person në botë,

Për neasnjë njerinuk është aq i varfër,që mos ta shohim në tëshembëlltyrën hyjnore.

Unë nuk i shohnë rend të parë të varfërit,por Jezusin,i eili vuan në të varfërdhe thotë:Isha i uritur,dhe më dhatëtë ha ...

Njerëzit shpesh i fshehin nevojat etyre, para së gjithash, nëse më parëkanë qenë më të pasur. Një herë erdhitek ne një njeri, i eili më parë kishtepasur një jetë më të mirë. Ai tha:"NënaTerezë, unë nuk mund të ha atë ushqimqë është duke u shpërndare atje. "Nëkëto fjalë unë i thashe atij: "Unë e haçdo ditë atë ushqim." Ai më shikoi dhemë pyeti: "Ju e hani atë?" Unë iupërgjigja: "Po." "Atëherë edhe unë do taha." Që unë e ha të njëjtin ushqim me të,atij i dha fuqi që të pranontepërvujtërimin. Përndryshe kishin për tëmbetur shumë hidhërime.. Për t'ikuptuar të varfërit, duhet të dijmë çkaështë varfëria. Përndryshe kishim për tëfolur më një gjuhë krejtesisht tjetër.

Gjithkça që bëjmë, e bëjme përJezusin. Jeta jonë nuk ka asnjë kuptim dheasnjë arsyë tjetër, Këtë nukmund ta kuptojnë shumë njerëz. Unëi shërbej Jezusit njëzet e katër orë nëditë; gjithçka që bëj, e bëj për të, dheai më jep fuqi për t'i përballuar tëgjitha.Unë e dua atë në të varfër, dhe tëvarfërit në të; por Zoti është përherë nëvend të parë. Përherë kur vjen ndonjëvizitor tek ne, i prij në kapelë për t'u luturdhe i them: "Në rend të parë ta përshëndesimZotin e shtëpise. Jezusi ështëkëtu, për të punojmë, dhe atë e adhurojmë.Ai na jep fuqi që me gëzim tëjetojmë një jetë të tillë".

Unë nuk e kamgjetur Jezusin,por Jezusimë ka gjetur mua.

Pa Jezusin nuk kishim mundur përt'i bërë të gjitha këto gjëra që kernipër t'i bërë, së pakujo gjatë tërë jetës.Ndoshta kishim për t'i bërë për njëvit apo për dy, por jo edhe për tërëjetën e gjatë, pa asnjë shenjë falënderimi,pa pritur mjete financiare,përveçse të guxojmë të vuajmë me të,i eili na ka dashur aq shumë , saqë eka dhënë jetën e vet për ne. Pa Jezusinjeta jenë do të ishte një absurddhe e pakuptimshme; vetëm ai e bënatë të kuptueshme.

Nëse i keni dhënënjë gotë ujë të etshmit,ia keni dhënë Jezusit.Ky është një mësim i vogëldhe i thjeshtë,por nësë realisht e shqyrtojmë,është më i rëndësishmi.

Kurrë mos lejo që të mbizotërojënë jetën tënde aq shumë shqetësimi,saqë prej saj ta humbësh gëzimin eKrishtit të ringjallur. Ne të gjithëpërmallohemi për qiellin hyjnor, porqysh tani guxojmë të jemi tek Jezusidhe ta ndajmë Iumturinë e tij. Kjodomethënë:Të duam, si do ai;të ndihmojmë, si ndihmon ai;të dhurohemi, si dhurohet ai;të shërbejmë, si shërben ai;të shpëtojmë, si shpëton ai, -njëzet e katër orë të jemi me të dhe taprekim në petkat e tij më të mjerueshme.

Gjithçka është e vogël,por nëse ia japim Hyjit,bëhet pambarimishte madhe.

Hyji,të cilin e shpallim ne,është një Hyj i gjallë,një Hyj dashurie.Nga zemrat tonaduhet të rrjedhin fjalëtqë t'ua ndërmjetësojmëtë varfërvegëzimin hyjnor.

Ne kurrë nuk mund ta dimëse sa të mira na sjellnjë buzëqeshje e thjeshtë.Një buzëqeshjeështë sikurse një prekje.Ajo sjell në jetën tonëdiçkanga bota hyjnore.

Gëzimi duhet të jetë veçori thelbesoree jetës sonë. Një motër e lumturrregulltare ndikon në një bashkësi sikursedielli. Përse Hyji e ka bekuarpunën në lagjen e barakave? Jo përshkak të kualiteteve personale, porpër shkak të gëzimit që rrezatonpërmes motrave tona. ç'farë kishtepër të ndodhur me jetën tonë, po tëmos ishin motrat tona të lumtura? Nenuk do të ishim tërheqëse për askënd.Paramendoni një motër të pikëlluardhe pa vullnet në lagjen e barakave.Ato nuk kishin për t'u dhuruar te varfërveasgjë, por kishin për ta rriturmjerimin e tyre. Gëzimi është ngjitës,andaj duhet të jeni përherë të mbushurme gëzim, nëse shkoni tek tëvarfërit,

Gëzimishkëlqen nga sytë,nga fytyra,nga çdo lëvizje.Ju nuk mund ta përmbani atë,sepse rrezaton gjithnjë.Nëse njerëzite shohin gëzimin në sy të tuaj,do të vetëdijësohense jeni bijtë e Hyjit.

Në buzët tonapërherë duhet të jetënje buzëqeshje -për çdo fëmijë që i ndihmojmë,për secilin që e përkrahimapo i japim mjekime.Kishte për të qenënjë gabim i madh,Që të japim vetëm bama.Ne duhet t'u dhurojmë zemrën tonë.

Bindjase në një të gërbulure preku Jezusin,më jep forcë,të eilën përndryshenuk kisha për ta pasur.

Nëse ne përkujdesemi për një tësërnurë apo një nevojtar, ne e prekimtrupin e vuajtur të Krishtit. Kjo prekjena bën t'i harrojmë gërditjet dhendjenjat natyrore. Këta njerëz duhett'i shohim me fe të thellë, për ta parëKrishtin tek ata. Në trupat e ndyrëdhe në petkat e zhytura fshihet bukuria egjithë fëmijëve të njerëzimit,Ne kemi nevojë për duart e Krishtit,që me to t'i prekim vuajtjet dhedhembjet e trupave të tillë.

e dobishme P una dhe jone e nevojshme. eshte e dashur,Puna jonë është e dashur,e dobishme dhe e nevojshme.Por ajo kishte për të qenënjë ndihmë e thjeshtë,po të mos kishtedepërtuar prej vuajtjes sonë.Punët tona duhettë jenë sikurse punët e Krishtit.Ai na ka shëlbuar,duke e pranuarfatin tonë,verminë tonë,luftën tonë për vdekj e,vdekjen tonë.

Për të qenëtë pranueshëm nga të varfërit,duhet të jetojmë sikurse ata.Varfëria është përkrahja jonë.Ne nuk e durojrnë varfërinë,ne kemi vendosur vullnetarisht për të,për dashuri ndaj Jezusitdhe ndaj të varfërve.

Sari (veshje e motrave) iu ndihmonmotrave për të qenë të varfëra ndër tëvarfër, për t'u identifikuar me tësëmurë, me fëmijë, me të vjetër tëlënë pas dore. Me petkat e tyre misionarete ndajnë dashurinë me të varfër,mënyrën e jetës me më të varfërit ekësaj bote.

Një ditë kam takuar një femijë tëvogël, i cili nuk dëshironte të hantemë, sepse i kishte vdekur nëna.Kërkova një motër e cila i përngjantenënës së tij. I thashë që të mos bënteasgjë, përveçse të luante me të. Atij ierdhi përsëri oreksi.

Ne duhet të jemi për fëmijëtnë lagjet e mjeranjë shembëllesë e Jezusit,i cili është mik i fëmijëve,

Para një kohe kam takuar një femijënë rrugë dhe në fytyrën e tij kam parëse është i uritur. Nuk e di sa ditë nukkishte ngrënë gjë, Ia dhashë një copëbukë dhe vogëlushi filloi të hajëdalëngadalë, dromcë pas dromcës, Ithashë fëmijës: "Haje bukën!" Fërnijamë shikoi dhe më tha: "Unë kam frikëqë ta ha tërë bukën, sepse do tëuritem përsëri."

Varfërinënuk e ka krijuar Hyji.Atë e kemi shkaktuar ne,ti dhe unëme egoizmin tonë.

Të varfërit janë ata,të cilëve ju mungojnëgjërat materiale dhe shpirtërore.Të varfërit janë të uriturit dhe tëetshmit ...Të varfërit janë pa strehëtdhe të shpërngulurit, të sëmurëtdhe njerëzit me aftësi të kufizuara ...Të varfërit janë të vetmuarit.Të varfërit janë ataqë nuk dinë dhe dyshojnë.Të varfërit jane të pashpresët.Të varfërit janë të plogështit.Të varfërit janë ata që janë në zëtë keq, mëkatarët, ata qëshpotisin... Të varfërit janë tëpa dëshiruarit,individualistët e shoqërisë.Të varfërit - jemi disi edhe ne.

Në një shtet të pasurështë më vështirëtë luftohet varfëriase në një shtet të varfër.

Në Melboum vizitova një njeri tëmoshuar, krejtësisht të vetmuar. Dhomae tij ishte në një gjendje të mjerueshme.Kur fillova ta rregulloj, aifilloi të më kundërshtoje: "Unë këtundihem mirë!" dhe pastaj më lejoi qëta rregulloj. Në dhomën e tij gjendejnjë llampë e mrekullueshme, krejtësishte mbuluar me pluhur. Përsenuk e ndizni këtë llampë?" - "Për kë?Mua nuk më viziton askush." - "A dota ndizni llampën, nëse ju vizitojnëmotrat?" - "Po, nëse dëgjoj një zënjerëzor, do ta ndez." Në fund më lakëtë porosi: "I thoni shoqes sime, sellampa, të cilën e ka ndezur në jetëntime, kurrë nuk fiket."

Kalkutënmund ta gjesh në tërë botën.Ti ke nevojë vetëm të kesh sy,për ta parë.Gjithkund ka njerëz,që nuk janë të dashur,që nuk janë të dëshiruar,të cilëve askush nuk ju ndihmon,të dëbuarapo janë të harruar.Kjo është varfëria më e madhe.

Për sëmundjeka barnadhe terapi.Por jo edhe për njeriune vetmuar,që nuk e dëshiron askush.Kjo është gërbula e perëndimit.

Unë besoj se të pasuritjanë më të varfër se të varfërit.Meqenëse shpesh nuk janë të lumtur.Ata kërkojne përherë më tepër.Por nuk janë të gjithë të tillë ...

Është vështirë,që të luftohet varfëria,por edhe më vështirë ështëtë shuheturia e dashurisëse sa uria e bukës.

E keqja më e madheështë mungesa e dashurisë,ndaj të afërmve,indiferentizmi i tmerrshëmpërballë fqinjëve,përballë atyre,që jetojnë të skajuarnga skamja,të goditurnga varfëria dhe sëmundja.

Gjatë këtyre vitevepërherë më tepërjam bindur,se mjerimi më i madh,që mund të përjetojë njeriu,qëndron në këtë,që të ndihet i braktisur.

Fëmijëtjanë dhurata më e bukur e Hyjit.Cdo femijë ka të drejtëtë vijë në botë,i dëshiruar apo jo.

Një ditë isha në Londër dhe dukeecur rrugës me motrat tona, takuamnjë të ri. Unë i thashë: "A nuk do tëishte më mirë të jesh te prindërit etu?" - "Nëna ime nuk më do, sepse ikam flokët e gjata: Përherë kur shkojnë shtëpi, më përzë jashtë." Ne evazhduam trugën. Duke u kthyer, etakuam përsëri: Ai kishte marrë njëdozë të tepruar të drogës. Ne e sollëmnë spital.Mendoja: Ndoshta nëna e tij grumbullonzellshëm ndihma për të varfëritnë Indi; por ajo nuk ka dashuri përbirin e saj. Një gjë e tillë e lëndon mësë shumti zemrën e J ezusit. Si mundt'i duam të varfërit, nëse më parë nuki duam fëmijët tanë?

Të jesh i padëshiruarështë sëmundja më e keqe,që mund t'i ndodhëndonjë njeriu.E vetmj a mundësi për shërimjanë duart e gatshme dhe shërbyesedhe zemrat,të cilat nuk pushojnë për të dashur.

Bëhuni një shenjë e gjallëe mirësisë hyjnore:mirësi në fytyrën tuaj,mirësi në sytë tuaj,mirësi në buzëqeshjen tuaj,mirësi në përshëndetjen tuajtë përzemërt.Në lagjen e mjerimeve ne jemi dritëe mirësisë hyjnore për të varfër.Përhere jepu një buzëqeshje të lumtur:fëmijëve, të varfërve, gjithë atyreqë vuajnë dhe që janë të vetmuar.Mos ju dhuroni vetëm përkujdesjentuaj. Jepuni atyre edhe zemrën tuaj.

Dështirni është aq i tmerrshërn, saqë nëna shkatërron jetën dhe dashurinö:jetën e fëmijës dhe ndërgjegjene nënës.

Duani njëri - tjetrin,sikurse Jezusi na ka dashur neoAi e ka dhënëjetën e vet për ne.Jo më pak.Ashtu edhe neishte dashur që të japimatë çka është më e çmueshme.

Jezusi na ka mësuar,që të duam njëri - tjetrin,sikurse Ati e ka dashur atë.Dhe si e ka dashur AtiJezusin?Ai e ka dhëne atë,që të vdesë për ne.

Duani njëri - tjetrin ...Po të shuhej ky urdhërim,kishte për t'u rrënuare tërë veprae Kishës së Krishtit.

Veprat e dashurisëndaj të afërmvenuk janë asgjë tjetërveçse një derdhjee dashurisë hyjnore,që është në ne.Sa me thellë të jetë ndokushi lidhur me Hyjin,aq më tepër do t' i dojëtë afërmit.

Nëse ne e duam njëri - tjetrindhe nëse e bartim paqen,lumturinë,pranine e Zotitnëpër shtëpia,atëherë mund t'i mposhtimtë gjitha të këqiat e botës!

Dashuriaështë një fryt i pjekurpër çdo kohë,dhe është e kapshmepër çdo dorë.

Kush dashuron mbjell,por duhet priturderi në korrje.

Nëse ne me të vërtetëdëshirojmë të duam,duhet të sakrifikohemideri në dhembje.Atëherë dashuria jonëështë flijuesedhe e besueshmepër të tjerët,

Dashuria nuk guxontë mbetet e mbyllurnë thellësinë e zemrës.Sepse askush nuk e ndez dritënpër ta vënë nën magje,por për ta vënë në shandan,për t'i ndriçuar të gjithëqë janë në shtëpi.

Para një kohe në çerdhen tonë tëfërnijëve mbetëm pa sheqer. Nje djalëkatër vjeçar kishte dëgjuar për këtërast, kishte shkuar në shtëpi dhe ukishte thënë prindërve të tij: "Unënuk dua të ha sheqer tri ditë me radhë.Unë do t'ja dërgoj Nënës Terezë." Pas triditësh solli sheqerin së bashku meprindërit e tij. Vogëlushi nuk mund tashqiptonte emrin tim, por më mësoi përdashurinë e madhe që kishte. Nuk ështëe rëndësishme se sa Jep njenu, por që tëjapë më dashuri. Vogëlushi dhuroi derinë dhembje.

ҫfarë bëni ju, unë nuk mund tabij; dhe ç'farë bëj unë, ju nuk mundta bëni. Por ne të gjithë bëjme atëç'farë na porosit Hyji. Ndonjëherëharrojmë dhe e kalojmë kohën tonëduke i shikuar të tjerët dhe dukedëshiruar që ata të bëjnë diçka tjetër.

Para disa javësh erdhën tek unë dytë rinj dhe më dhanë për të varfër njëshumë të madhe parash, sepse nëKalkute kemi shumë të varfër për të eilëtpërkujdesemi. Ne për çdo ditë ju japimnëntëmije njerëzve ushqim për tëngrënë. I pyetëm të dy: Ku e kanë gjeturatë shumë të madhe parash? Ata u përgjigjën:"Para dy ditëve jemi martuar,dhe kemi vendosur që mos të blejmëpetka të shtrenjta për kurorë dhe mostë bëjmë festë të madhe." E habitur,që njerëzit e pasur të veprojnë ashtu, ipyeta edhe një herë. Ata më thanë:"Ne aq shumë e duam njëri-tjetrin saqëdëshirojmë ta fillojmë jetën tonë tëpërbashkët duke i dashur të tjerët."Kështu vjen tek njerëzit dashuria eëmbël hyjnore.

Përse Hyji nuk na ndal kur ne bëjmëkeq? Sepse Ai nuk e ka krijuarnjeriun sikurse një automat, por e kakrijuar sipas shembëlltyrës se tij, pra,si një njeri të lirë. Nëse e duam njënjeri nga thellësia e zemrës sonë,dëshirojmë që ai tërësisht i lirë t'ipërgjigjet kësaj dashurie.Hyji na do në mënyre të papërshkrueshmedhe na lë të lirë në vendim. Aina lë të lirë për të dashur apo për tadëbuar dashurinë, për të ndriçuarshkëlqyeshëm në bashkësinë e Krishtit,apo për t'u ndarë nga ai dhe po ashtu përt'ua shuar të tjerëve etjen e dashurisëhyjnore. Hyji na lejon që të vendosim tëlirë dhe nuk e shikon njeriun duarkryq.Ai vuan me të.

Vuajtja e ndarë me Krishtin ështënjë dhuratë e mrekullueshme, njëshenjë e dashurisë së tij. Sa i mirëështë Hyji i cili ju dhuron aq shumëvuajtje dhe aq shurnë dashuri. Kjo mëjep forcë dhe një gëzim te madh. Jetae juaj flijuese mua më forcon. Lutjetdhe vuajtjet tuaja jane sikurse kelku,në të cilin i vërnë vuajtjet e njerëzveqë i takojmë në veprimin tonë. Përkëtë edhe ju jeni të domosdoshëm sikursene. Me ju së bashku pasuroheminë gjithçka, në atë që na forcon.

Nëse na takon vuajtja,ta pranojrnëme një buzëqeshje,Aty qëndrondhurata më e madhe hyjnore:Me një buzëqeshjeqë të mund të pranojmë prej Hyjit,gjithë atë çka na jep,dhe çka kërkon prej nesh.

Ndriçimi i vërtetëqëndron në këtë pikëpamje,që me një buzëqeshje të bëjmëatë çka dëshiron Hyji.Ndonjëherëështë shumë vështirët'i buzëqesh Jezusit;kur ai kërkon shumëprej meje.

Në fillim kam menduarse më duhet t'i kthej njerëzit në fe.Ndërkohë kam mësuar,se detyra ime ështëtë dashuroj.Dhe dashuria i kthen në fe,nëse dëshironë.

Mos të kërkojmë gjëra të mëdhadhe të jashtëzakonshme. Prej neshkërkohet që ta japim vetveten. Atëçka e bëjmë, ta mbështesim në dashuri.Motrat tona bëjne gjëra të vogla: Ato indihmojnë fëmijët, i vizitojnë tëvetmuarit, të sëmurët, nevojtarët, Nësendokush më thotë se motrat tonakryejnë vetëm punë të zakonshme, unëju përgjigjem, ato kishin për të bërëmjaft, po ta kishin ndihmuar sikur edhenjë person. Jezusi kishte për të vdekurpo ashtu edhe vetëm për një njeri.Të jemi besnikë në gjëra të vogla, sepseaty gjendet fuqia jonë. Për Hyjin asgjënuk është e vogël.

Maria ështëdhurata më e bukur hyjnorepër njerëzit.

Maria është për neshkak i gëzimit,sepse ajo na ka dhuruar Jezusin.Po ashtu dhe ne mund të jemipër të tjerëshkak i gëzimit,nëse atyre ju dhurojmë Jezusin.Sot njerëzit më tepër se kurrëjanë të uritur për Jezusin.Kjo është përgjigjja e vetme,nëse me të vërtelëdëshirojmë paqenë këtë botë,

Të flaspara shumë njerëzvepër mua është martirizim.Për mua është më lehtëqë të pastroj një të gërbulur,se tu përgjigjempyetjeve të një gazetari.

Unë jam e detyruar për të barturfarnën time. E përder për dashuri ndajJezusit. Nëse flitet për mua, gazetatdhe televizioni flasin për te varfër.Kështu zgjohet vëmendja për ta. Javlen, pra, që ta marr këtë barrë mbivete.

Nuk është e rëndësishmeçka themi ne,por çka Hyji thotëpërmes nesh.

Fjalët të cilat nuk e sjellindritën e Krishtit,vetëm e zgjerojnë errësirën.

Një gazetar amerikan i kishte thënëNënës Terezë:"Atë që bëni ju, unë nuk kisha për tabërë as për një milion dollarë."Ajo iu përgjigj: "As unë."

Mos shkruani asgjë tjetër përveçsetë vërtetës - përherë. Dhe e vërtetaështë ajo çka e thotë Jezusi. Mosshkruani kurrë vetëm për dëshirë tësensacionit, për të ngacmuar provokime.Njerëzit bëhen të tillë sipas asaj ç'farëlexojnë! Njëri kishte pas thënë:Më trego ç'fare lexon, dhe unë do tëtregoj kush je. Atij që Hyji i ka dhënëaftësi dhe fuqi, ato duhet t'i zbatojëvetëm për lavdi të Hyjit dhe për tëmirën e njerëzve.(Gazetareve)

Në një pyetje të një gazetari:"ç'farë mendoni Ju,çka është e nevojshmeqë të ndërrohët në Kishë?"Nëna Tereze iu përgjigj:"Ju dhe unë."

ҫ'farë ka ndodhur nga j ashtë mehistorinë e Kishës do të kalojë. PërKrishtin Kisha është përherë e njëjtë:dje, sot dhe nesër.Apostujt kanë përjetuar po ashtu frikëdhe humbje të shpresës, ata po ashtue kanë njohur pasuksesin dhe pabesinë,dhe prapë Krishti nuk i ka qortuar,por thjeshtë ju ka thënë: Fëmijëzit emij, keni fe! Përse po frikësoheni?Unë dëshiroj që edhe ne të duam, siçka dashur ai.

Njerëzit nuk i kërkojnë talentettuaja, por Hyjin tek ju. Udhëhiqni atadrejt Hyjit dhe kurrë drejt vetes. Nësenuk i udhëhiqni drejt Hyjit, kërkoniveten tuaj, dhe da të jeni të dashursipas dëshirës suaj. Por jo, se ju i përkujtoninë Jezusin.(Meshtareve)

Kush është i mbushur me lumturipredikon pa predikuar.

Drunjtë, luletbimët,rriten në heshtje.Yjet, Dielli,Hëna,lëvizin në heshtje.Heshtja na jepnjë shikim të ri të gjërave,

Vetëm mendo,se Ai ështëkrijues i tërësisë,ka kohëpër ju,për krijesat e tij të vogla.

Lutja na jepnjë zemër të pastër,dhe një zemër e pastër është e aftëpër të parë Hyjin.

Paqja për mua është një njësi meHyjin. Krishti është paqja e Hyjit.Zemra ime është e hapur për të. Atijia kam dhuruar jetën time. Dhe sa mëtepër që besoj në të, aq më tepër kuptoj:Ai është paqja ...Për Krishtin të gjithë njerëzit kanëqenë vellezër dhe motra. Nëse e jetësojmedashurinë e tij, atëherë do tëzhduket lufta. Nëse secili aty ku jetonseriozisht e pranon Jezusin, atëherëjetësohet paqja.

Fryti i heshtjesështë lutja.Fryti i lutjesështë feja.Fryti i fesëështë dashuria.Fryti i dashurisëështë shërbimi.Fryti i shërbimitështë paqja.

Paqja ka për qëllimpër të mbjellur dashurinëdhe për të lejuarzhvillimin e rritjes për veprim.Ne jemi të lindurpër të dashurdhe për të qenë të dashur.

Kur lutemi,shndërrohemi në një rrezatimtë dashurisë hyjnore:tek ne në shtëpi,atje ku jetojmë,dhe përfundimishtpër gjithë botën mbarë.

Ne kemi nevojë për sytë e fesë, metë eilët do t'i njohim dobësite truporedhe petkat e zhytura te Krishtit, bukuritëe racës njerëzor,Ne kemi nevojë për duart e Krishtitpër këtë trup, që është i shënuar prejvuajtjeve.Me dashuri, me adhurim dhe me fe,me hostjen shenjtë që e ngrit meshtari,ne duhet ta prekim tmpin e lënguartë të varferve.

Sa është e madhedashuria e Jezusitqë na dhurohetnë Eukaristi!Ai shndërrohetnë bukën e jetës,për të shuarurinë e dashurisë sonë.Ai vetë bëheti uritur për ne,që të mund ta shuajmëdashurinë e tij për ne.

Burirninga i cili mbushni,duhet të jetë rnjaft i thellë.Atëherë ata që i donido ta shohin,më herët apo më vonë,se ku buron.

Ne dëshirojmëqë planet tona për ardhmërit'i hartojë Hyji i dashur;Sepse e nesërmjanuk është ende këtu.Ne kemi vetëm të sotmen,për t'iu ndihmuar njerëzve,për ta njohur Hyjin,per ta dashur atëdhe për t'i shërbyer atij.

Krishti na ka thënëqë të mospërkujdesemi për nesër;sepse ajo qëndron në dorë të Hyjit.Për këtë nuk na shqetësone ardhmja.Përveç kösaj Jezusi është i njëjtë:dje, sot dhe nesër.Ai mbetet përherë i njëjtë.Dhe gjithçka varetedhe vjen prej tij.

Jezusi ështëFjala, të eilën dëshiroj ta flas,e Vërteta, të eilën dëshiroj ta tregoj,Rruga, në të eilen dëshiroj të eci,Drita, të eilën dëshiroj ta ndez,Jeta, të eilën dëshiroj ta jetoj,Dashuria, të eilën dëshiroj ta përhap,Lumturia, të eilën dëshiroj ta dhuroj,Paqja, të eilën dëshiroj ta sjell,

Jezusi është i urituri, i cili duhet ushqyer.Jezusi është i eturi,të cilit duhet t'iashuajmë etjen.Jezusi është i rreckosuri, i cili duhetveshur.Jezusi është i pastrehu, i cili duhetmirëpritur,Jezusi është i sëmuri,i cili duhet shëruar,Jezusi është i vetmuari,i cili duhetngushëlluar.Jezusi është i padëshiruari, i cili duhetdashur.Jezusi është femija i braktisur, i ciliduhet pranuar.Jezusi është i varur nga droga, i ciliduhet ndihmuar.Jezusi është prostituta,e cila duhetnxjerrë nga rreziku.Jezusi është plaku,për të cilin duhet tëpërkujdesem.

Pasi që nuk mundta shohim J ezusinne nuk mund t' i themi atij.se sa shumë e duam.Por të afërmit tanë i shohimdhe për ta mund të bëjmë,atë që kishim për të bërëpër Jezusin,si të ishte ai i dukshëm.

Për mua Jezusi ështëZoti im,dhëndrri im,jeta ime,dashuria ime e vetme,gjithçkaja ime e të gjithave,përmbushja ime.Unë e dua atëme gjithë zernrën time,me gjithë qenien time.

Unë ja kam dhënë Jezusit të gjitha,deri dhe mëkatet e mia,dhe ai më ka pranuar për nuseme butësi dhe dashuri.Tani e përjetë. .jam nusjae dhëndrrit tim të kryqëzuar,

Shumë vdesin ashtu siç kanë jetuar.Vdekja nuk është asgjë tjetër veçsenjë vazhdimësi e jetës, plotësim i saj ...Kjo jetë nuk është fund, kush besonse është fund, frikësohet nga vdekja.Njerëzit po të mund të binden sevdekja nuk është asgjë tjetër veçsenjë kalim në Hyjin, nuk kishin për tëpasur më frikë.Pyetje për Nënën Terezë: "A keni frikënga vdekja?"Përgjigjja e saj: "Përse?"

Vëtëm në qiellda të zbulojmë,se sa ju kemi borxhtë varfërve,që ata na kanë ndihmuarpër ta dashur më shumë Hyjin

Jezusi na dhuron rniqësinë e tijpersonale për gjithë jetën dhe nambështjell me butësi dhe dashuri.Është diçka e mrekullueshme, që Hyjina do me butësi. Guximi ynë dhegëzimi ynë rrj edhin nga siguria seasgjë nuk do t'na ndajë nga dashuriae Krishtit.

Atë qiellor! Në familjen e shenjte tëNazaretit ti na ke dhë një model tëmrekullueshëm të jetës.Na ndihmo, o Atë i shenjtë, qëfamiljen tonë ta shndërrojmë në njëNazaret tjetër, ku mbretërondashuria, paqjq dhe gëzimi…Na mëso, o Jezus, që në hijen evuajtjeve të mëdha, t`i shohimanëtarët e familjes sonë në mënyrë tëposaçme…Që çdo ditë më tepër të mund taduam njëri-tjetrin, sikurse ti na done, dhe që t`ia falim gabimet njëritjetrit,sikurse ti na i fal mëkatet tona.

Näna TerezäJeta, 100 fjalë të urtadhe disa fotografiPërmblodhi dhe përktheuMr. Don Marjan Frrok MarkuLektura dhe korrekturaDr. Don Lush GjergjiDizajnimi i ballinësNikollë NikollaFotografija e ballinësZef Shoshi, Nëna Terezë - SirnaehFotografite tjeraLush Gjergji, Nëna e dashurisë,Gorle - Bergamo 2000BotuesMisioni Katolik Shqiptarnë Zvicrën LindoreFisehingerstrasse 66, eH - 8370 SirnaehTel. 071 9601277; Fax. 071 9601278ShtypiDENONA d.o.oIvaniegradska 22Zagreb - KroaciSirnaeh, Shtator 2005