ﺟﻐﺮﺍﻓﻴـﻪ

نظرية هاربيگرهاربيگر عقيده داشت كه نيبولا مانند ‏(كتله هاى ابرى)‏ يا حلقه ها كه جسامت آنبرابر كتله زمين ويا بزرگتر از آن بود و جود داشت اين كتله ها در فضا متحرك بودو بصورت ناگهانى در سطح آفتاب سقوط نموده سبب انفجار بزرگ گرديد و پارچههاى پرتاب شده،‏ سيارات نظام شمسى را بوجود آورد.‏ نظرية تايدل:‏به اساس نظريه تايدل آفتاب در كاينات مانند يك جسم مشتعل ‏(شعله سرخ)‏ وجودداشت؛ اما يك كتله ديگر سماوى كه جسامت آن بزرگتر بود از پهلوى آفتاب بهفاصلة دور گذشت.‏ كشش و قوة جاذبة كتله ياد شده بالاى آفتاب تاثير نموده در سطحآن مد و جذر هاى را بوجود آورد.‏ در اثر اين مد و جذر سطح آفتاب انبساط نمود وبعداً‏ قشر خارجى آن پارچه پارچه گرديد،‏ پارچه هاى مذكور با جسامت هاى مختلفبه فاصله هاى دور و نزديك جا گرفت،‏ و سيارات نظام شمس را بوجود آورد.‏ نظرية لاكير:‏لاكير دانشمند امريكايى عقيده داشت كه در فضا سنگ هاى آسمانى (Meteorites)وجود دارد،‏ سيارات در منظومة آفتاب از يكجا شدن سنگ هاى مذكور بوجود آمد.‏از جانب ديگر انفجار بزرگ در لحظات آفرينش جهان كه بنام بيگ بنگ Big)(Bang انفجار عظيم معروف است در كهكشان رخ داد در اثر انفجار بزرگ درفضاى كاينات و كهكشان راه شيرى Milky Way منظومه هاى مختلف نيز بوجودآمد.‏نظرياتى كه در بالا تذكر داده شد،‏ تنها فرضيه است كه از نظر اسلام و جهان بينىمنطقى استدلال علمى ندارد.‏163G10 Fasli (6).indd 1638/15/2011 4:49:20 PM