shtator <strong>2006</strong>Kisha dhe jetaImzot George Frendo - IpeshkëvIpeshkëv Ndihmës në Arkidioqezën Tiranë-DurrësNga Dom Marjan LumçiData 23 shtator <strong>2006</strong>, Katedralja e Shën Palinë Tiranë përmbledh brenda mureve të sajanjë ngjarje historike, një ngjarje e cila përvetë eventin që përmban në vetvete është epara e këtij lloji, por kurrsesi e fundit, sepseKisha e Zotit, e cila është bashkuar në të, do tijapë asaj përherë barinj të tjerë të cilët brendakëtyre mureve të shenjta do marrin mbi vetemantelin e Bariut të Mirë dhe ndër duar shkopin,apo thuprën e cila do të dijë të drejtojëgrigjën e cila i besohet dhe së cilës i besohet.Është ky shpirti dhe kjo dëshira që i shoqëronbesimtarët e Dioqezës sonë, pikërisht në ditëne shugurimit të Imzot George Frendo, Ndihmësipeshkvittë ri të Arkidioqezës së Tiranë-Durrësit. Ipeshkvi, në të vërtetë, pasi ka përjetuareksperiencën e Zotit në jetën e tij dhenë shërbim të Kishës, zgjidhët për të qenë udhërrëfyesi një pjese të popullit të Perëndisë,dëshmitar i sigurt i dritës së Krishtit, pjesëtarëi kolegjit ipeshkvnor, dhe pasardhës i atijapostolik.Asnjëherë më parë kjo Katedrale nuk kishteparë meshtarë aq të shumtë që bashkëkremtojnënjë Eukaristi, asnjëherë kjo Katedrale nukkishte parë më shumë Ipeshkvij të bashkuar,dhe asnjëherë kjo katedrale nuk kishte parë qënë një kremtim eukaristik, pikërisht nga Malta,miq dhe të afërm të Imzot Gjergjit të ishinmë shumë se 140 persona, rekorde këto që mëndihmën e Zotit urojmë që të mos mbeten tëizoluara, por herë pas herë të përsëriten dhetë na dhurohen të reja rekorde në të mirë tëpopullit të Zotit dhe Kishës së tij.Sipas zakoneve kishtare, Ipeshkvi shuguruesështë Sh.T. Imzot Rrok Mirdita, ArqipeshkëvMetropolit i Arkidioqezës Tiranë-Durrës ishoqëruar nga dy ipeshkvijtë e tjerë ndihmëspër të siguruar kolegjialitetin dhe vlefshmërinëe shugurimit dhe ata ishin Imzot GiovanniBulaitis, Nunc Apostolik në Shqipëri dheSh.T. Imzot Joseph Mercieca, ArqipeshkëvMetropolit i Arkidioqezës Tiranë-Durrës. Vëllazërishtmorën pjesë në bashkë kremtim edheArqipeshkvi Metropolit i Shkodrës Imzot AngeloMassafra Ipeshkvijtë e dy DioqezaveSufragane të Metropolisë Tiranë-Durrës, dhepikërisht Imzot Hilë Kabashi, Ipeshkëv e Administraturëssë Jugut, si dhe Imzot CristoforoPalmieri, Ipeshkëv i Dioqezës së Rrëshenit.Më pas të pranishëm në këtë kremtim ishinedhe Imzot Dodë Gjergji, Ipeshkëv i Sapës sidhe Imzot Ottavio Vitale, Ipeshkëv i Lezhës.Këtë asamble të gëzueshme e nderonte mepraninë e tij edhe Ipeshkvi i Gozo (Malta)Mario Grech, si dhe Ipeshkvi i Barit (Itali)Francesco Cacucci. Të pranishëm në këtëkremtim ishin edhe përfaqësues të bashkësisëmuslimane si dhe kishës ortodokse. Gjithashtui pranishëm ishte edhe Ministri i Drejtësisëzoti Aldo Bumçi si dhe Kryetari i komitetitshtetëror të kulteve.104 ishin ministrat e eukaristisë që përfaqësoninklerin e dioqezave shqiptare dhe më tej,por dhe Urdhri Domenikan përveç meshtarëvetë shumtë të tij ishte pjesëmarrës edhe me praninëe Superiorit Provincial Paul Gatt.Kremtimi i shugurimit është me të vërtetë njëkremtim i gëzueshëm por në të njëjtën kohëedhe i mbushur me shenja të ndryshme, tëcilat të shpjeguara mirë, të japin saktësishtkuptimin e vërtetë të asaj çfarë do të thotë tëkemi një bari më shumë.Kështu ajo që është e rëndësishme të vihet nëdukje, gjatë një kremtimi të tillë duhet patjetërqë të bëhet leximi i “bulës papale” apo i mandatittë Papës e cila u bë nga Dom HenricusVeldkamp, dhe më pas u kalua në angazhimete kandidatit për ipeshkëv, ku Arqipeshkviynë, përpara se të fillonte kremtimin e shugurimitipeshkvnor, e pyeti Atë Gjergjin përgatishmërinë e tij për të marrë përsipër për tërëjetën angazhimet e shërbesës ipeshkvnore,ndërsa Atë Gjergj Frendo, përpara asamblesëkishtare, shprehu solemnisht vullnetin e tij tëM a n d at i i Pa p ë sÇast nga lutja e litaniveBenedikti Ipeshkëv, Shërbëtor i shërbëtorëve të Hyjit, përshëndet dhe i dërgonbekimin apostolik birit të dashur George Frendo nga Urdhri i FretërvePredikatarë, që është Vikar i Përgjithshëm i Arkidioqezës Tiranë – Durrësdhe që është caktuar Ipeshkëv ndihmës i së njëjtës seli dhe në të njëjtën kohëmban titullin e Kishës së Butrintit.Duke qenë të gatshëm t’i kushtojmë një kujdes të përpiktë Kishës në Tiranë-Durrës,dhe Prelatit të saj Vëllait të nderuar Rrok Mirditës, i cili naka kërkuar që t’i japim një ndihmës në shërbesën e tij apostolike, me qëllimqë t’i shërbejë më lehtësisht asaj bashkësie kishtare, i përgjigjemi megëzim kërkesës së tij. Prandaj, me besim të madh, po të drejtohemi ty, bir idashur, që ke dhënë shumë prova në punën baritore, për mbajtjen e peshës sëmadhe të kësaj shërbese. Për këtë arsye kemi menduar se je krejtësisht i përshtatshëmpër të punuar për grigjën e Tiranë-Durrësit dhe për të dhënë atynjë ndihmë të vlefshme. Kështu, me Autoritetin tonë Apostolik, të emërojmëIpeshkëv Ndihmës të Tiranë-Durrësit dhe të japim titullin e nderit të kishëssë Butrintit, duke të bashkangjitur në të njëjtën kohë edhe të gjitha të drejtatdhe detyrat që i takojnë emërimit tënd dhe gjendjes tënde, sipas urdhëresavetë kanoneve të shenjta. Përpara shugurimit ipeshkvnor që, përjashta qytetittë Romës, mund ta marrësh prej kujtdo prelati katolik, duhet të bësh shpalljene besimit si edhe betimin me zë për besnikëri ndaj Nesh dhe PasardhësveTanë, sipas ligjeve të Kishës.Duke përfunduar, bir i dashur, të urojmë që, pasi të jesh ngritur në këtëdinjitet më të lartë, i përforcuar me ndihmën qiellore, të jesh gjithmonë igatshëm të mbash shërbesën e Ndihmësit, në mënyrë që, duke punuar sëbashku, e gjithë kjo familje e Zotit të lulëzojë gjithmonë e më shumë.Dhënë në Romë, në Shën Pjetër, më shtatë qershor të vitit dymijë e gjashtë, idyti i pontifikatit tonë.
shtator <strong>2006</strong>vendosur për t’u vënë besnikërisht në shërbimtë kishës si ipeshkëv e bari.Më pas kjo bashkësi, që është kisha e Krishtitshtegtare mbi tokë e mbledhur në lutje, dukepritur me gëzim shugurimin e ipeshkvit të ri,bashkohet me kishën qiellore, me shoqërinëe shenjtërve, për t’i kërkuar Hyjit, burimit tëçdo hiri, që të derdhë mbi të zgjedhurin e tijplotësinë e bekimeve qiellore. Të bashkuarnë mënyrë të mistershme me kishën qiellore,të gjithë së bashku kënduam Litanitë e Shenjtërve.Menjëherë pas këndimit të litanive erdhi momentii shugurimit, ku sikurse Apostujt, tëngarkuar nga Krishti për të vazhduar veprëne tij të shpalljes së Ungjillit në histori, kanëzgjedhur nga bashkësitë e krishtera bashkëpunëtorëte tyre më të ngushtë dhe, dukevendosur duart mbi ta, i kanë shuguruar meShpirtin e Shenjtë për t’i caktuar si udhëheqësdhe barinj. Në këto çaste, me shtrirjen e duarvetë Arqipeshkvit tonë dhe të ipeshkvijvetë pranishëm në këtë kremtim, u përsërit gjestii lashtë apostullor, në sajë të të cilit Atë GjergjFrendo mori shugurimin ipeshkvnor dhe hyrinë kolegjin e pasardhësve të apostujve.Pas këtij çasti me të vërtetë emocionues,mjaftoi lajmërimi i Dom Marian Palokës i cilipo bënte komentimin e pjesëve të ndryshmetë liturgjisë që të shpallte: “Imzot GeorgeFrendo, që nga ky moment, është ipeshkëvi Kishës Katolike”, dhe në kishë së bashkume përqafimet në kolegjin Ipeshkvnor shpërthyenedhe duartrokitje të madha dhe të pandalshme,si shenjë mirënjohjeje për dhuratënqë Zoti i ka bërë popullit të tij.Menjëherë pas këtij çasti të gëzueshëm, Arqipeshkviynë vijoi ti lyente me vaj kokën eipeshkvit të sapo shuguruar, shenjë kjo e pjesëmarrjesnë meshtarinë më të lartë të Krishtit,dhe i dorëzojë ipeshkvit të ri, me të cilin do tëndajë shërbesën e tij baritore, Ungjillin, unazën,mitrën dhe shkopin baritor. Fjala e Hyjit(Ungjilli), besnikëria ndaj Kishës dhe Krishtit(unaza), shkëlqimi i shenjtërisë që vjen ngadëshmia e besimit (mitra) dhe shpirti i shërbesësndaj të gjithë popullit të Hyjit (shkopibaritor) qofshin ngushëllimi dhe gëzimi i tërëjetës së tij në kishën e shenjtë!Megjithatë, ajo që e mbush këtë katedrale tëmadhe, por që në të vërtetë sot na duket e vogëlnë këtë ditë të gëzueshme, është atmosfera ekrijuar nga pjesëmarrja e gëzueshme e shumëbesimtarëve të cilët kishin ardhur për të marrëpjesë në këtë kremtim historik. Mbetet e ngulurnë kujtesë përqafimi i ngrohtë me të cilinpopulli, pas ritit të shugurimit, priti bariun esaj, që për herë të parë, përshkoi gjithë kishënduke i bekuar, ndërsa në ajër tingëllonte zëririnor i korit që këndonte plot hare lavdet dhefalënderimet ndaj Zoti Atë.N’se Shugurimi ipeshkvnor shënon fillimine një shërbese, Eukaristia që e përmban nëvetvete, është një falënderim për hiret që Atiqiellor ka dashur ti dhurojë Kishës që jeton nëTiranë.Kisha dhe jeta