DITURIA

dhe mbresa nuk heziton të na i bëjëtë ditura ne lexuesve. Gjithë librine përshkruan një ndjenjë e hollëlirizmi dhe elegante. Gjuha që kapërdorur autori është e pasur dheme ngjyra. Autori është mbështeturnë gjuhën popullore. Ka një morifjalësh të urta dhe frazeologjizma,që e bëjnë të dukshme lidhjen efortë shpirtërore, që ka autori mevendlindjen dhe gjuhën e tij.Stili iautorit është individual dhe ai ngjanme një kreshendo artistike. E butëdhe e ulët në fillim, por energjiknë zhvillim dhe zgjidhje.Eshtëpër t’u përgëzuar iniciativa dheguximi artistik i autorit, për librinqë po na sjell. Urime për më tej!Kasëm SaliasiMë tej fjalën e mori Dr. Nuhi Vinca,i cili, Veprën e Ibrahim Abedinit ”Harro se ç`kemi biseduar” të botuarnë Tiranë- 2009 me 256 faqe equajti:-NJÊ VEPÊR MONUMENT,TESTAMENT E DOKUMENT INJÊ KOHE-Të promovosh një libër do të thotëtë flasësh për herë të parë publikishtpa e hapur derën e debatit apo tëtribunës,së (mendimit pro et contra).Për të qenë më i qartë do të themse në trevën e Strugës me 22 vendbanimeshqiptare, nga është edheautori ynë që e promovojmë, ështënjë ritual shekullor, jo për libra,sepse ato s`i kemi pasur për shkaqetë njohura historike, por për lindjene foshnjës që organizohet në natën etretë kur shtrohet sofra dhe rrokullisetfoshnja me urime e përgëzimetë stilit festiv. Kështu e mendojmëedhe promovimin e librit. I urojmësukses lindjes së një vepre tëquajtur ” HARRO SE Ç`KEMIBISEDUAR”, me të pesëmbëdhjetëtregimet dhe një parathënie dhe me256 faqet e tij me shkronja të imtakompjuterike. Secili tregim i ka mbi është idilike në kodrinat e Fërngovëspo aq bëhet edhe tragjike në20 deri më 36 faqe. Te secili tregim tëkënaq gjuha poetike e të bënë krenar trevën e Deçanit ku e çon shkrimtari,kompozicioni i tij dhe të vjenqëndresa prometetike nëpër valët ekohës e kontekstet historike. Pastaj keq që ajo njëzetvjeçare përfundonjetën tragjikisht duke lënë njëgjuha poetike, cështjet e ndryshmetë jetës bashkëkohore që trajtohen, trashëgimtar gjatë çastit të lindjes.janë ato që dëshirojmë t`i analizojmë Ky tregim meriton një qasje tëe të j`ua themi juve dashamirë të artit veçantë dhe na zgjon asociacione tëe të fjalës, që ju përshëndesim me shumta rreth aspektit mitologjik epërzemërsi. Libri është para nesh. tradicional ndaj dashurisë. A ngjanËshtë një fakt real me të gjitha vlerat, kështu në jetë? Pyetja konkrete hapimazhet e mesazhet dhe flet për ata fletën e diskutueshme për realitetinqë kanë vesh dhe intuitë. Urdhëroni e faktografik e realitetin artistik. Samë vlersoni, por para se të thoni dicka manifestohet në letërsi iniciativapër mua si fakt real dhe artistik ju lus e vashës dhe e djalit… Çështja setë mos më gjykoni pa më lexuar se si manifestohet në letërsi e në këtëautorim ë ka krijuar me shpirt poetik tregim iniciativa e dy faktorëvee prometeik.( Aludim te tregimi ” erotik është një çështje me rëndësi.Harro se ç`kemi biseduar”). Është me rëndësi në radhë të parëI lexova me ëndje të pesëmbëdhjetëtregimet dhe për secilin mund të ndalemi te ky aspekt, le të cekimpër versionin artistik. Por para setë bëhet një vështrim analitik sepse një çështje të njohur mitologjike qëtek secili tregim ka tema e çështje të ndërlidhet me iniciativën e tillë. Dihetse cështja për yllin e ”shkëpu-rëndësishme jetësore. Mbresa të thellamë kanë lënë tregimet si: ” Sherri”, tur” nga qielli e që bie në liqen ka” Harro se ç`kemi biseduar” e sodomos” Leonora”. Para se të ndalemi time. Njëri nga ato është si ky yll ishkaktuar shumë besime e interpre-në qasjen tonë për aspektin motivor shkëputur s`është fenomen astronomikpor poetik, është dashnorja qëtë tregimeve po prek shkurtimishttregimin ” Leonora” për një specifikë fluturimthi shkon në përqafim të tëqë rrallë e gjejmë te tregimet tjera dhe dashurit të saj dhe saktësisht ështënë gjithë letërsinë shqipe. Për mua ky perëndesha ASTARTA që shkon etregim është një befasi e këndshme. bien ë përqafim të dashnorit të sajVini re! Leonora merr iniciativë për gjithashtu perëndi, ashtu si Leonoratokësore shkon në përqafimtë shfaqur dashurinë ndaj një djaliushtar me emrin Loni. Kjo më kujtoi të Lonit.( Shih Xhems XhorxhAlbert Moravinë, neorealistin italian Frejzer, mitolog i njohur botërorme Çoçaren e tij. Edhe këtu shtrohet për Astratën e mitin skandinav,çështja e iniciativës së vashës në dyshinerotik…Pra tek vepra e Ibrahim AbedinitN.V.LPSHD,f.102 e tutje…Skenat e plazhit të Strugës, ato kodrinate Shtabit përshkruhen me një idil-tokësore. Gjykuar sipas shtjellimitky mit merr përmasa jo qiellore porizëm sa romantik aq edhe real. Po kjo të këtij motivi mund të theksohet sengjet edhe në tregimin e Ibrahim Abedinitku skenat e plazhit të bregliqenit dhe Lonit nuk janë perënditë,fuqitë e dashurisë midis Leonorëstë Strugës e sidomos shelgu bëhen në emër të të cilave janë krijuarskena dashurie, një dashuri që aq sa gjithë ato norma të stërvjetëruara5