prof.qazim berisha - Syri 3

1999), dhe për më keq ndodhi kur në mënyrë të njëanshmeu anulua marrëveshja midis Shtabit të Përgjithshëm dheLKÇK-së; ndërsa pas marsit të vitit 1999, pasRAMBUJESË, fillon FAZA E TRETË, reduktimi shkonedhe më larg, dhe degradon me kërkesën përAUTONOMINË E KOSOVËS brenda Jugosllavisë. Pranimii ftesës për të shkuar në KONFERENCËN ERAMBUJESË (po kush i zgjodhi këta udhëheqës qëshkuan në Rambuje?), ku përfaqësuesit e UÇK-sëkapitulluan me pranimin e 10 pikave tëpanegociueshme, ndërkaq në pikën katër të kësajmarrëveshjeje thuhej se – PALET NË KONFLIKT (pra –jo në LUFTË, BK), zotohen për ruajtjen e INTEGRITETITTERRITORIAL DHE SOVRANITETIN EJUGOSLLAVISË”??!! Këtu ishte tragjedia më bizare, sepsesipas Marrëveshtjes së Rambujesë KOMBI SHQIPTARreduktohet në bashkësi nacionale, dhe me këtë parimflagrant popullit shumicë, shqiptarëve të kolonizuar, ubëhet i pamundshëm realizimi i të drejtës sëVETËVENDOSJES, një e drejtë e cila, sipas aktit final tëHELSINKIT (1975) të drejtën e vetëvendosjes ua njehvetëm POPUJVE dhe jo BASHKËSIVE NACIONALE?! Kjodo të thoshte heqje dorë nga REFERENDUMI, heqje dorënga LIRIA, dmth. nga KRIJIMI I SHTETITKOMBËTAR. Profesori e parandjente dështimin, sepse edinte mirë se si janë zgjidhur DEKOLONIZIMET në botë,dhe parashikonte se alkimia politike perfide e çetnikëve tëBeogradit – MË SHUMË SE AUTONOMI E MË PAK SEPAVARËSI ose – PAVARËSI PA SOVRANITET, endeështë rrezik permanent sepse fuqitë evropiane dheAmerika po vazhdojnë të bëjnë TREGTI me fatin epopullit shqiptar në viset e robëruara, ndërsa drejtuesitshqiptarë pranuan REZOLUTËN 1244 të Këshillit tëSigurimit të OKB-së (Pas marrëveshjes së KUMANOVËSmë 10. 6. 1999, në të cilën nuk kishte asnjë përfaqsuesshqiptar) e cila Kosovën e njeh vetëm si KrahinëAutonome të ish-Jugosllavisë (ose të Serbisë). Si pasojë e477