prof.qazim berisha - Syri 3

qarë kur kam lexuar Migjenin. Nuk më vjen turp tëthem se qava, por më vjen turp të them që vetëm tani,në moshën dyzetvjeçare, munda ta njoh këtë poet tëmrekullueshëm, – pati thënë poeti rumun – NikolajMorare, dhe ne pyesim: sa shqiptarë kanë qarë që kurrënuk e kanë lexuar asnjë poezi të Migjenit të madh?);armiqtë i kam merituar, po nuk di a i meritoj miqtë? (U.Uitman) etj.Ne që patëm fatin dhe privilegjin ta takonim dhe tëishim nxënësit e tij nuk mund ta harrojmë kurrë fytyrën etij të qeshur, sytë e tij të zjarrtë, ngulmues e shprehës tënjë pasurie shumë të madhe ndjenjash e emocionesh,ballin e lartë e fisnik, ngrohtësinë e kujdesin e tij, taktinpedagogjik të bashkëbisedimit, këshillat dhe porositë evlefshme, por dhe paraqitjen e jashtme të tij kurdoherëdinjitoze, të rregullt e plot shije. Mendja e tij në ato çastebashkëbisedimi punonte me tërë intensitetin e mundshëm,që të përfitonte e të mësonte sa më shumë prej këtyrekontakteve dhe veçanërisht që të na jepte një ndihmë same më shumë vlerë. Ai, me cilësinë e një psikologu tëmbaruar, dinte të depërtonte në shpirtrat e njerëzve, t‘içlironte ata nga çdo lloj druajtje, të krijonte ato kushte qëjanë të domosdoshme për të nxitur mendimin ebashkëbiseduesit. Një tjetër karakteristikë e tij ishteUNITETI I THELLËSISË SË MENDIMIT methjeshtësinë e shprehjes. Ai kurrë nuk manifestonte kulturëdhe erudicion si qëllim në vetvete, përkundrazi, kulturën etij të gjithanshme e vuri në shërbim të popullit, të zgjidhjessë problemeve dhe halleve të tij. Ai kurdoherë ishte nëdijeni të arritjeve të kohës në shkencat e ndryshme. Ai igëzohej çdo libri të mirë të ri, dhe mund të themi se ishteMIK I DENJË I LIBRIT. Me një pasion të fuqishëm lexonteliteraturë të shumëllojshme, dhe në gjuhë të ndryshme.Sa herë e kemi vizituar kurrë nuk ka ndodhur tagjejmë pa një libër apo revistë në dorë. Këtë ARMË të reai dinte ta zotëronte si askush tjetër, dhe padyshim sevetëm brenda llogoresë së LIBRAVE e ndiente veten të486