Jesteś stÄ d bardziej niż myślisz - Powiat Słupski

człowiek - to przeciwieństwo obojętnościFot. J. Maziejukopiecznych. Nie ma i nie może być tu miejscana moralną czy uczuciową pustkę, „boczłowiek - to przeciwieństwo obojętności”.Widoczne u naszych mieszkańców jakiekolwiekobjawy zadowolenia stanowią dla naspodstawę zachęty dalszego czynienia dobra.Tu powtórzę za Albertem Camusem: „...teraz zadawala mnie ich milcząca obecność,ich drobne uczucie; ich szlachetne odruchymają dla mnie wartość objawienia”.Zredukowany przez chorobę obrazczłowieka, nie może kojarzyć się nam zezmarginalizowaniem jego oczekiwań odżycia. Personalne traktowanie naszychpodopiecznych jest nie tylko naszą powinnością,ale i świadomym działaniem. Starośći choroba nie są odejściem od życia,tylko jego wypełnieniem. Ponadto, życiekażdego człowieka ma jednakową wartośćw tym sensie, że jednakowo podlegaprawnej i moralnej ochronie. Taki jestogólny sens i wartość naszej pracy.Pomimo różnic w specjalizacji zawodowej,światopoglądzie, mentalności iosobowości - łączy nas jedno: pracę swojątraktujemy nie tylko jako „zewnętrznynakaz”, co z „wewnętrznej potrzeby”. Totypowa w naszym Domu postawa wszystkichzatrudnionych pracowników.Do jubileuszu dziesięciolecia dodamjeszcze swoją osobistą refleksję. Za kilkadni będę świętował 35-lecie pracy zawodowej.Pomyślałem sobie, że nikt nie napiszeo mnie ładniej niż ja sam. Porzekadłomówi, że „maszyna jest tak dobra, jak najsłabszaz jej części”. Współpracując zawszez ludźmi, mam już prawo poczuć się wartościowąi kompetentną częścią tej maszyny.Do pracy w DPS zostałem przyjęty w2001 roku na stanowisko instruktora k.o., awcześniej pracowałem w oświacie, później- w kulturze. Teraz pracuję z ludźmi niepełnosprawnymi,jednak o ciekawych zainteresowaniachi osobowościach. Stwierdzam,że tożsamość i bycie człowiekiemkultury to wprawdzie trudne życie, jednakwarte przeżycia.Pomimo że „miłość jest domem, wktórym wiecznie możemy mieszkać” - mamostatnie już życzenie: Kiedy umrę - nie posyłajciemnie do nieba! Poślijcie mnie - naobiady do DPS w Lubuczewie!Klemens RudowskiDom Pomocy Społecznej w LubuczewieOkoło 150 osób wzięło udział w dorocznym, ósmym już RajdzieRowerowym Osób Niepełnosprawnych im. Stanisława KądzieliSkrócili trasę rajdupamięci stanisława kądzieliFot. J. MaziejukPomysł rajdu zrodził się w 2003 rokuw Domu Pomocy Społecznej w Lubuczewie- po śmierci pierwszego starosty słupskiego.Start tegorocznej edycji rajdu odbyłsię 24 lipca. Sprzed budynku starostwauczestnicy rajdu udali się na CmentarzKomunalny w Słupsku, gdzie delegacjaze starostą Sławomirem Ziemianowiczemzłożyła kwiaty na grobie śp. Stanisława Kądzieli.Następnie wszyscy ruszyli ulicą Kaszubską,a potem bezdrożami w kierunkuDPS w Machowinie.W tym roku wyjątkowo nieprzychylnapogoda (ulewny deszcz) zmusiła organizatorówdo skrócenia trasy rajdu. Nie dojechałon do Machowinka, tylko z Machowinacykliści bezpośrednio udali się do Lubuczewa,gdzie na wszystkich czekała jużgorąca grochówka, dania z grilla i występyartystyczne.W rajdzie do końca uczestniczył starostaS. Ziemianowicz i radny wojewódzki- Marek Biernacki. Tradycyjnie uczestniczyliw nim też dyrektorzy i mieszkańcy wszystkichdomów pomocy społecznej z powiatu,a także zainteresowani turyści. (K.R.)12POWIAT SŁUPSKI NR 7-9 (113-115) • LIPIEC-WRZESIEŃ 2010