Numri 11 - PAPA BENEDIKTI XVI NË NJË TAKIMË ME IPESHKVIT ...

Jezusin njeh dhe pranon Krishtin Zot, Bir të
Hyjit!
Këtë dëshmi e jep edhe Shën Pali i cili nuk ishte
një nga dymbëdhjetë apostujt e Jezusit, por që
Jezusi këtë e thirri për apostolat qysh pas
ringjalljes së tij, dhe ky krejt qartë dëshmon
fenë, besimin e tij në Jezusin. Në letrën e tij
drejtuar bashkësisë Galatase shkruan:“Por, kur
erdhi koha e caktuar,
Hyji dërgoi Birin e vet, të lindur prej gruaje, të
nënshtruar Ligjit, që t'i shpërblente të
nënshtruarit e Ligjit, që ne ta fitonim bijësinë në
shpirt. E, ngaqë vërtet jeni bij: Hyji e dërgoi në
zemrat tona Shpirtin e Birit të vet ,i cili gërthet:
Abba - o Atë! Këndej, më nuk je skllav, por bir; e,
pasi je bir, atëherë, për vullnet të Hyjit, je edhe
trashëgimtar.”(Gal.4, 4-7).
Pra, nga të gjitha këto dëshmi, që janë dëshmi
feje dhe besimi shohim se Biri i Hyjit, vetë Hyj,
mori natyrën tonë njerëzore, u bë i ngjashëm
me ne përveç mëkatit. Ai erdhi nga e djathta e
Atit në historinë tonë njerëzore, u mishërua dhe
u bë njëri ndër ne, për të patur mundësi prapë
me i'u kthyer Atit, porse jo tani i vetëm, por me
vëllezërit njerëzorë! Kjo se Biri i Hyjit u bë njeri
nuk do të thotë, apo nuk tregon vetëm
respektin e Hyjit ndaj njeriut, porse
njëkohësisht edhe ekzaltimin (ngritjen) e
njeriut edhe atë në aso dimensioni saqë është e
paarritshme që arsyeja e njeriut ta kuptoj. Me
çka njeriu meritoi atë dashuri Hyjnore, si arriti
njeriu që për vete të tërheq një kujdes të këtillë
nga Hyji? Me asgjë! E gjitha kjo është
përjashtimisht vetëm e vetëm dhuratë e Hyjit
edhe atë dhuratë e pamerituar, kurse në
shprehjen teologjike kjo quhet hir. Pra këtë hir
Zoti nuk e shpërndau nga lartë, me që rast
kishte për ta nënçmuar njeriun, por këtë
dhuratë, këtë hir, Hyji e dhuron duke u lëshuar
thellë deri tek njeriu me përvujtërinë që quhet
Jezus!
Jezusi pra është Hyji i vërtetë dhe njeri i vërtetë!
Shën Antoni i Padovës, Viti IV nr. 11, Dhjetor 2011
Kjo është e vërteta e fesë, besimit, tonë në Te,
kurse e gjitha është e shprehur edhe në lutjen,
në „BESOJMË-n“ të cilën bashkësia e rrëfen, e
dëshmon në Tubimin e tyre, pra në Meshë: ai
është Hyji prej Hyjit, Dritë prej Dritës, Hyji i
vërtetë prej Hyjit të vërtetë…i cili për ne
njerëzit dhe për shpëtimin tonë u bë njeri….
Për ne njerëzit ky është mister, fshehtësi:e
vërtetë aq e madhe saqë tejkalon arsyen tonë.
Mirëpo edhe pranë kësaj fshehtësie se si është
e mundur të jenë në Jezusin dy natyra, neve
prapë diç dimë; e dimë se Jezusi është Hyj i
vërtetë dhe njeri i vërtetë dhe se asnjëra
natyrë (hyjnore dhe njerëzore) nuk e zvogëlon
njëra tjetrën. E dimë se që të dy natyrat në te
nuk janë të përziera, por prapë mes veti të
lidhura dhe askurrë të ndara. E dimë edhe këtë
se këto dy natyra i bashkon një subjekt, një
person, e ky person është Biri i Hyjit! Të gjitha
të bëmat e Jezusit si Zot apo njeri kanë patur
vetëm një UNË, edhe atë të personit të Logosit,
Fjalës, të Birit! Pikërisht për këtë që është
Hyj i vërtetë dhe njeri i vërtetë edhe ka
mundur të jetë Shpëtimtari dhe Shëlbuesi
ynë, sepse si njeri është plotësisht solidar me
ne meqë është njeri i vërtetë, ku në saje të
fuqisë së personalitetit të tij ka mundur të
depërtoj deri tek vet Hyji-për ne!
Me siguri që keni vërejt që me Jezusin, Hyjin
mes nesh (Emanuel) është hapur ardhmëri e
re për njerëzimin dhe se nuk është e
paarsyeshme që njerëzimi që nga lindja e
Jezusit, që nga ai moment ka filluar që nga
fillimi, pra rishtas të numëroj vitet dhe të
shkruaj historinë e vet. Prandaj, ai është; Dritë
prej Dritës, Hyji i vërtetë prej Hyjit të vërtetë…i
lindur e jo i krijuar, i ngjashëm me Atin… Jezusi
është Rruga, e Vërteta dhe Jeta!
Shfrytëzoj rastin dhe gjithë besimtarëve të
famullisë së Binçës në vendlindje dhe
diasporë; URIME KRISHTLINDJA DHE HIRE E
BEKIME NË VITIN E RI 2012.
5