Alison G. Bailey - Şimdiki Zamanın Kusursuzluğu Perfect Serisi 1

yaşındayken ayrılmışlardı. Ağabeyi Peyton hukuk fakültesinde
okuduğu için orada yaşamıyordu.
Brad'in annesi de, babası da avukattı. Onların evine
gittiğim zamanlar annesi hiç evde olmuyordu. Her zaman
büyük davalar üstünde çalışıyordu. Babasıyla hafta
sonu için yaptığı planlar bozulduğundaysa çoğu zaman
takılmak için beni arıyordu.
Onunla birkaç kere ciddi mevzulardan konuşmaya çalıştım
ama her defasında espri yapıp konuyu değiştirdi.
Onunla olan ilişkimiz hep komik ve neşeliydi, ciddi bir
şey yoktu.
Brad kanepede bana doğru eğilip burnunu boynuma
sürterek beni öpm eye başladığında bir saattir ders çalışıyorduk.
Bu yaptığı beni ürpertm işti.
Boynuma doğru, "Bugün beynimi yeterince çalıştırdım.
Artık geri kalan taraflarımı çalıştırma zam anı geldi," dedi.
Kucağımda tuttuğum kitabı alıp sehpanın üstüne fırlattı.
Başımı yana eğip gözlerimi kapadım . H er ne kadar
Brad ile o kadar derin bir ilişkimiz yoktuysa da vücudum
her zaman dokunuşlarına tepki veriyordu.
Nefesim kesilmiş bir halde, "Gerçekten çalışm am ız
lazım. Önümüzde koca bir sınav var ve hazırlanm am ız
gerek," dedim.
Beni belimden tutup kucağına oturttu. "Benim de hazırlanmanı
gerektiren koca bir şeyim var."
Kollarım yılan gibi belime dolayıp boynum a küçük
küçük ısırıklar kondururken bir kahkaha patlattım .
"Sen şimdiye kadarki en berbat son sınıf olm alısın."
Dudaklarını boynumdan çekip bana en davetkâr sırıtışını
fırlattı. Yaklaşıp altdudağımı ısırmaya başladı ve her
ısırışta bir cümle kurdu. "İtiraf et. Can atıyorsun. Bunun
için acı çekiyorsun. Şehvetle arzuluyorsun. Giderilemez
bir susuzluk çekiyorsun."
192