Alison G. Bailey - Şimdiki Zamanın Kusursuzluğu Perfect Serisi 1

"Yalnız mısın?" Sesim zayıf ve alçaktı. Hevesle omzunun
üstünden arkaya, sonra tekrar bana baktı.
Tek kaşım havaya kaldırıp gülümseyerek, "Hayır,
ama olabilirim. Bana sadece bir saniye ver," dedi.
Geri çekilerek içeri girmem için bana yol verdi. Bacaklarım
hiç tereddüt etmedi. Nerede ve kiminle olduğumu
biliyordum. Birkaç hafta önce tam anlamıyla aşağılanmamdan
bu çocuk sorumluydu. Belki de bilinçaltımda,
Brad'in tam da benim hak ettiğim şey olduğunu biliyordum.
Adım gibi emindim ki bu pislikten daha iyisini hak
etmiyordum.
Koridorun aşağısından, oyun salonunun olduğu yerden
gelen boğuk müzik seslerini duyabiliyordum. Brad
beni hızla mutfağa soktu.
"Şeyi... ımm... arkadaşımı gönderene kadar burada
bekle," dedi.
Mutfaktan çıkıp koridorda gözden kayboldu. Müzik
kesildi ve homurdanan sesler havaya yayıldı.
Mutfağın sonunda bir kahvaltı köşesi vardı. Görünmemek
için kendimi kahvaltı köşesinin kenarına gizledim.
Uyuşuk bedenim yavaşça kendine gelmeye başladı.
Gelen kişiler mutfağa yaklaşmaya başladıklarında sesler
daha yükseldi ve netleşti. Bedenimdeki uyuşukluk geçmeye
devam ettikçe göğsümde nefes almamı zorlaştıran
bir ağırlık hissediyordum Avuçlarım terlemeye başlarken
parmaklarım buz kesildi. Alnımdan terler dökülüyordu.
Alev alev yanıyordum. Hayata dönen sadece bedenim
değildi. Noah'mn acı çektiği sahneler de gözümde
canlanıyordu ve buna engel otamıyordum. Sinirlerimin
boşalması için hiç de doğru yer ve zamanda değildim.
Tekrar uyuşmam lazımdı. Kalp ağrımdan beni kurtaracak
bir kaçışa ihtiyacım vardı.
243