Alison G. Bailey - Şimdiki Zamanın Kusursuzluğu Perfect Serisi 1

O an kafama dank etti. Doktor bana cenazemi planlamaya
başlamamı öneriyordu. Garip olan şuydu ki, ölebileceğim
düşüncesi o âna dek aklımın ucundan bile geçmemişti.
Sahip olduğum kanser türü, ameliyattan beklentilerimiz
ve "yerel bacak adamları" hakkında bir yığın bilgiyle
tek sıra halinde ofisten çıktık. Onları protezci diye adlandırmak
bana striptizci kelimesini çağrıştırıyordu ve bu da
hiç hoşuma gitmiyordu.
Hemen eve gitme havasında değildim. Annemler sarılıp
beni öptüler ve eve doğru yol aldılar. Onları daha
önce hiç bu kadar açık bir şekilde titrerken görmemiştim.
Bence o an hepimizin yalnız kalmaya ihtiyacı vardı.
Noah ve ben randevuda söylenenleri idrak etmeye çalışarak
kamyonette öylece oturduk. Göz ucuyla ona baktığımda
durmadan kıpırdandığını, parmaklarını direksiyona
vurduğunu görebiliyordum. Bir şey söyleyecekmiş
gibi görünüyordu.
"Noah, yapma, içeride söylenenleri düşünmem için biraz
zamana ihtiyacım var."
"Biliyorum. Ne yapmak istiyorsun?"
Dümdüz karşıya bakmaya devam ederek, "Kaçmak,"
dedim.
Cevap vermedi. Hemen kontağı çevirip park yerinden
çıktı.
Şehir merkezine doğru devam edip Colonial Gölü'nü
ve Charleston Üniversitesi'ni geçti ve Emily'nin üçe ayrılmış
mahallesine girerek çok güzel görünen, açık yeşil
renkli, beyaz çitle çevrelenmiş üç katlı evin önünde durduk.
îlk katta evi çevreleyen bir sundurma, diğer katlarda
ise kapalı birer balkon vardı.
Noah motoru durdurdu ve bana dönüp, "Birkaç haftahğına
burada kalıyorum. Ev üç ayrı daireye bölünmüş."
305