Alison G. Bailey - Şimdiki Zamanın Kusursuzluğu Perfect Serisi 1

yedek kulübesi, yemekler, park yeri..." Kıkırdadı. "Babam
bana hayatımın en güzel gününü yaşatmıştı.
"Sadece oyunun kendisini değil, onunla ilgili her şeyi
çok seviyorum ; takım olarak hareket etmeyi, beyzbol sopasını
elimde hissetmeyi, deri eldivenlere çarpan topun
sesini, çimlerin kokusunu, stant yemeklerindeki ayrıcalığı...
Tribünlere bakıp seyircileri ve hayatımdaki en önemli
insanları görm eyi çok seviyorum ."
Gözlerimiz kilitlendi. Gözlerindeki şefkat bana bir iki
dakika engel oldu. Kucağına gidip ona sonsuza kadar
sarılmak istedim. Tann'ya şükürler olsun ki cevaplarını
kaydetmek için bir ses kaydedici getirmiştim. Babasından
bahsederken sesindeki saygı ve sevgi o kadar belli oluyordu
ki, resmen büyülenmiştim. Bu yüzden not almaya
zamanım olmamıştı.
Açıkça duygusallaştığını anlayıp boğazım temizleyerek,
"Ö zür dilerim Tweet, lafı uzatmak istememiştim,"
dedi.
"Lafı uzatmadın, harikaydın." Ona bakmayı kesemiyor
dum.
"Peki, başka sorun var mı?"
"Hayır, tamamdır. Teşekkür ederim."
Göz kırpıp, "Sıkıntı yok. Kızımla baş başa zaman geçirme
fırsatım kaçıramazdım," dedi
O an, bir buluşmayı benden sır gibi saklamasının nedenini
bilmeme gerek kalmamıştı. Bana bu güzel cevabı
verdikten sonra bunu ona sormak çok anlamsızdı. Yerimde
kıpırdanmaya, kalemimi not defterime hızlıca vurmaya
başladım.
"Sorun nedir, Tweet?"
Kafamın içindeki ses durmadan, "Kalk ve git Amanda/'
diyordu. ŞİMDİ! Dans hakkında bir şey sorma, şimdi değil.
SORMA!
75