Alison G. Bailey - Şimdiki Zamanın Kusursuzluğu Perfect Serisi 1

M asadan uzaklaştığında gözlerim e inanamadım
İki kişilik bir akşam yemeği hazırlam ıştı. Kırmızı beya*
ekoseli bir masa örtüsünün üstünde plastik tabaklar
meşrubatlar, peçeteler... Hepsi bizim yerimizdeki masamızda
hazırdı. Pizzacıda olduğu gibi m asanın ortasında
kırmızı bir mumluk duruyordu. N oah'm n iPod'undan
Lifehouse'a ait "Sen ve Ben" şarkısı çalıyordu.
Bir kolunu arkaya gizlemiş bir halde ayakta duruyordu.
Yanıma yaklaşıp arkasında sakladığı ve şimdiye kadar
gördüğüm en güzel kır çiçeklerinden yapılmış buketi
bana uzattı.
Gülümseyerek, "Bunlar senin için," dedi.
Çiçekleri alıp burnuma götürdüm ve güzel kokularını
içime çektim.
Noah elleri cebinde bir öne bir arkaya sallanıyordu.
Gergin ve harika görünüyordu. "Gerçekten çok güzel görünüyorsun,
Tweet," dedi.
Yüzüm kızarmaya başladı. "Teşekkürler. Bunlar da ne
böyle?" Bütün bunları benim için hazırlamasına mahcup
olmuştum.
Bana yardım ettiğin için teşekkür etmek istedim. Senden
çok fazla şey istediğimi biliyorum."
Göz pınarlarımın dolduğunu hissetsem de ona gülümsedim.
Bunun, bir arkadaşm diğerine yardımı için deği]
de gerçek bir çıkma olmasını o kadar çok isterdim ki. Bunun
sadece Noah'mn bana kibarca teşekkür etme şekli
olduğunu ve yarm başka bir kızın onunla gerçek bir buluşma
yaşayacağım kendime hatırlatınca içimi bir hüzün
kapladı.
Beni neşelendirmek için yanıma yaklaştı ve dirseğiyle
kolumu dürttü. "Hadi normal kızlar gibi orada dikilmeyi
kes," diye bana takıldı. "Her zamanki eski masamız işte.
Otur."
56