Alison G. Bailey - Şimdiki Zamanın Kusursuzluğu Perfect Serisi 1

İlk önce Emily kalkıp bana uzun uzun sarıldı. Artık
gozyaşlarımı tutamıyordum. Onu bırakırsam ameliyat
odasına daha da yakınlaşacağımı bilerek ona sımsıkı kenetlendim.
"Ağlama, Amanda. Bunu hep birlikte atlatacağız.
Seni seviyorum." Boynundaki kolyeye kilitlenip
başımı salladım. Emily gözyaşları içinde odayı terk etti.
Annemle babam yaklaştıklarında annem aniden kollarını
bana sardı. "Seni seviyorum, Amanda. Seninle o kadar
çok gurur duyuyorum ki," dedi hızlıca.
Diğer tarafta bekleyen babama baktım. Sessizce ağlıyordu.
Daha önce babamı ağlarken hiç görmemiştim.
Gözyaşlarına sebep olduğum için kalbim paramparça
oldu. Söyleyebildiğim tek şey, "Özür dilerim, babacığım,"
oldu. Babam eğildi ve başımın üstünü öptü.
"Özür dilemeni gerektirecek hiçbir şey yok, Prenses.
Keşke bütün bunlar sana olacağına bana olsaydı."
Kapı açıldı ve Dr. Gülücük başım uzatarak artık gitme
zamanlarının geldiğini işaret etti. Bana yönelmeden önce
aileme, "Ona iyi bakacağız," dedi. "Şimdi, kendini mutlu
hissetmeye hazır mısın?" Gözlerimdeki yaşları silerken
başımı salladım.
Elindeki enjektörü seruma boşalttı. Saniyeler içinde
ilacı hissettim. Bu muhteşem bir şeydi. Ben deliler ülkesine
doğru hızlı trenle giderken kapımın arkasındaki gürültüleri
duydum. Dr. Gülücük ne olduğuna bakmak için
kapıyı açtı.
Hemşirem olduğunu düşündüğüm bir bayan sesi,
"Genç adam, şu anda odaya giremezsiniz. Ameliyata
alınmak üzere," diyordu. "Trafiğe yakalandım. Sadece
bir saniye duracağım. Lütfen, ben onun kardeşiyim."
Ağabeyimin beni görmeye gelmesinin çok güzel bir
davranış olduğunu düşündüm. Ama sonra bir erkek kardeşimin
olmadığını hatırladım. Yoksa var mıydı?
319