You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Atom bombası merkezde uranyum veya plütonyumdan oluşan bir öze sahiptir.<br />
Nükleer patlamanın olabilmesi için ise bu özün kritik kütleden büyük olması<br />
gerekir. Ancak, kritik kütlenin üzerindeki maddenin kendiliğinden patlama<br />
ihtimali vardır. Bu yüzden patlayıcı madde özü, bombaya çesitli parçalar halinde<br />
yerleştirilir.<br />
Bomba ateşleneceği zaman bu parçalar bir araya gelip bir küre oluşturmalıdır.<br />
Bu parçaların küre şeklinde birleşmelerini sağlamak için ise Trinitrotoluen<br />
(TNT, dinamit) kullanılır. Önce TNT patlatılır. Bu patlama sonucunda nükleer<br />
kütle bir araya gelir ve asıl patlama gerçekleşir.<br />
Atom bombası ile ilgili ilk çalışmalar Robert J. Oppenheimer öncülüğünde 1942<br />
yılının sonlarında başlamıştır. New Mexico eyaletinin Los Alamos adlı bölgesinde<br />
bir beyin takımı ile başlayan çalışmalar yaklaşık 3 yıl sonra ürününü verdi.<br />
Atom bombasının ilk denemesi 16 Temmuz 1945 günü Meksika sınırına yakın bir<br />
çölde (Alamogordo) gerçekleştirildi. Patlamanın şiddeti beklenenden çok fazla<br />
olmuştu. Yaklaşık 20.000 ton TNT’nin patlamasına eşit bir etki görüldü. Elde<br />
edilen bu başarı üzerine atom bombasının Japonya’nın iki önemli şehrinde<br />
kullanılması kararlaştırıldı.<br />
6 Ağustos 1945 sabahı ilk atom bombası Enola Gay isimli bir bombardıman uçağı<br />
ile Hiroşima’ya atıldı. Saniyenin onbinde biri kadar kısa bir sürede gerçekleşen<br />
patlamanın ilk etkisi gözleri kör eden bir ışıktı. Ardından gelen 300.000 °C’lik ısı<br />
etkisi ise yaklaşık 3 km çapındaki her şeyin yanmasını sağladı. Daha sonra ise<br />
patlamanın etkisiyle başlayan ve saatte 1800 km ile esen alev rüzgarı çevredeki<br />
her yükseltiyi dümdüz etti. Ama asıl kalıcı etkiyi patlamadan bir kaç dakika<br />
sonra başlayan bir yağmur gerçekleştirdi. Yağmur ile tüm radyoaktif serpinti
Change language