نفی گفتمان جنسیت‌محور؛ واپس‌گرایی یا رهایی‌بخش

نظریه و اصول منسجمی وجود نداشته باشد،‏ مدافعبنیبنن و ‏مجممجخالفبنیبنن هرچه بگویند درست به نظر
می رسد و البته فقط درست به نظر می رسد.‏
وقبىتبىی فمینیست های موج دوم،‏ شروع کردند به تلاش برای درک ساختارهای زیرین در پشت
نابرابری جنسی،‏ البته پرا کندگی و اختلاف نظر پیدا شد،‏ اما مشکل این نیست.‏ ‏همھهممزمان رسانه
ها و مردم عامی شروع کردند به ابجیبججاد یک تصویر کاریکاتورگونه و مضحک از فمینیسم.‏ به
این ترتیب،‏ در عمل،‏ در فرهنگ توده ای،‏ به اصلاح خودمان سلیطه بودن،‏ به تصویری کلیشه
ای از یک زن فیمینیست تبدیل شد.‏ بسیاری از زنان عامی،‏ واقعا این را باور کردند که
ستایش از زنانگی،‏ دفاع و پشتیبابىنبىی و غبریبررت داشبنتبنن نسبت به زنان،‏ دفاع از تبعیض های مثبت،‏
دفاع از ویژگی هابىیبىی که فرهنگ مسلط به زنان نسبت می دهد،‏ ‏همھهممگی یک فعالیت فمینیسبىتبىی
واقعی است.‏ آبجنبجچه در نظریه جدی و واقعی بود،‏ در عمل و توسط فرهنگ عامیانه و البته
بسیاری از زنان،‏ به رفتار هیسبرتبرریک مضحک و ‏بىببىی معنا تبدیل شد.‏
فمینیست لیبرببررال،‏ در این لودگی و سطحی نگری راه افراط رفت.‏ آبهنبهها با تبدیل کردن مشارکت
سیاسی و اجتماعی زنان،‏ به شاخص و معیاری برای توابمنبممندی زنان،‏ به ‏بجتبججلیل از بسیاری از
رهبرببرران سیاسی زن پرداختند که در واقع،‏ بسیاری از ابهنبهها مانند تاچر هیولاهای خوش آشامی
بیش نبودند.‏ این در اصل به معنای مشارکت زنان در ستم است و نه هیچ چبریبرز دیگری.‏
فمنیست های رادیکال،‏ در ابجیبججاد این تصویر مضحک پرخاشگر از زنان فمینیست،‏ عمدا یا سهوا
تاثبریبررگذار بودند.‏ بسیاری از ‏جمحجمماقت ها و رفتارهای نابجببجخردانه که زنان طی قرون پذیرفته اند،‏
توسط آنان تبدیل شد به هویت زنان و از آن دفاع شد.‏ برای مثال،‏ برخی ادعا کردند که چبریبرزی
به نام اندیشه متفاوت زنان وجود دارد.‏ به جای تشویق کردن زنان،‏ به اندیشیدن،‏ ‏جمحجمماقت و