2 - Ríkisskattstjóri

More documents

Recommendations

Info

Þegar þú tókst við þessu starfi, var það eitthvað sem þér fannst erfitt að takast á við í byrjun? Ef til vill væri réttast að byrja að velta því fyrir sér hvers vegna ég sóttist eftir þessu starfi yfirhöfuð. Megin ástæðan fyrir því var kannski sú að á þessari skrifstofu var mjög mikið verið að sýsla með skattamál. Að vísu starfa þar helst lögfræðingar, en sjálf er ég viðskiptafræðingur og því er frumvarpa- og lagasmíð ekki mín sérgrein. Hins vegar hef ég unnið mjög mikið við skattamál, bæði á Þjóðhagsstofnun og á efnahagsskrifstofu, þá aðallega út frá efnahagslegu sjónarhorni. Ég hef alltaf haft brennandi áhuga á skattamálum og því fannst mér mjög spennandi að taka við stjórn skrifstofu þar sem fjallað væri um þau frá öllum hliðum. Það var því tiltölulega auðvelt fyrir mig að detta inn í starfið sem slíkt. Það sem var erfiðast, og um leið mestu viðbrigðin fyrir mig, var að fara úr starfi sérfræðings yfir í starf stjórnanda. Starfið sem ég gegni hér á tekju- og lagaskrifstofu er vitaskuld fyrst og fremst stjórnunarstarf og það hefur komið mér á óvart hversu skemmtilegt og gefandi það getur verið þó það sé vissulega erfitt á stundum. Nú hefur þú gegnt þessu starfi um nokkurra ára skeið, finnst þér starfið hafa breyst á þessum tíma? Það hefur auðvitað heilmikið breyst á þessum tíma og mörg stór mál á sviði skattamála hafa farið í gegn. Ef ég á að taka eitthvað eitt fram yfir annað þá dettur mér fyrst í hug sú mikla breyting sem hefur orðið á skattlagningu fyrirtækja, henni hefur í reynd verið umbylt í mjög jákvæða átt að mínu mati. Vitaskuld hafa þær breytingar skapað ákveðið vandamál, þá á ég við ef menn eru að horfa á skattlagningu einstaklinga annars vegar og skattlagningu fyrirtækja hins vegar. Á sama tíma hefur þetta gert skattkerfið einfaldara og auðveldara viðfangs og um leið hefur dregið úr tilhneigingu til undandráttar því há skatthlutföll og alls konar sérreglur eru hvati til undandráttar. En það sem hefur verið að gerast nú 6 t í u n d á allra síðustu árum, sem við hér á tekju- og lagaskrifstofu finnum mikið fyrir, eru þessi auknu alþjóðlegu samskipti, eða "alþjóðavæðingin" svokallaða, sem smeygir sér inn í nær öll viðfangsefni okkar. Þar getum við t.d. tekið sem dæmi áhrif EES samningsins á íslenska skattkerfið. Þrátt fyrir þá staðreynd eða kannski frekar fullyrðingu að skattar heyri ekki undir EES-samninginn, þá er það nú samt þannig að hafa verður ýmislegt í EES réttinum, einkum samkeppnis- og ríkisstyrkjareglurnar, að leiðarljósi við mótun og undirbúning skattabreytinga. Þó íslensk stjórnvöld hafi fullan sjálfsákvörðunarrétt yfir því hvernig skattkerfið okkar er uppbyggt, þá getum við ekki byggt það upp þannig að það brjóti gegn almennum samkeppnissjónarmiðum. Tökum sem dæmi lögin um alþjóðlegu viðskiptafélögin, sem sett voru 1999 og nú eru til meðferðar hjá EFTA dómstólnum. Eftirlitsstofnun EFTA komst að þeirri niðurstöðu að þau lög brytu í bága við ákvæði EES-samningsins og þeim bæri að breyta. Þetta þýðir í raun að við erum ekki eins frjáls og áður varðandi uppbyggingu á okkar skattkerfi, einkum þegar við erum að tala um ívilnanir. Einnig má taka dæmi frá þeim tíma þegar við vorum með frádrátt vegna hlutabréfakaupa. Þegar sá frádráttur var tekinn upp þá miðaðist hann við íslensk hlutabréf, því íslensk stjórnvöld vildu jú styðja við bakið á innlendum atvinnurekstri. Íslensk stjórnvöld fengu athugasemd frá ESA út af þessu ákvæði sem taldi að þarna væri á ferðinni ákveðin mismunun á milli innlendra og erlendra fyrirtækja. Þessu ákvæði var síðan breytt þannig að það tæki bæði til erlendra og íslenskra fyrirtækja. Sem sagt, aðild okkar að EES samningnum gerir það að verkum að þegar verið er að skoða breytingar á skattalöggjöfinni þarf að gæta þess að misstíga sig ekki varðandi meginreglur hans um frjálst flæði vara, þjónustu, vinnuafls og fjármagns. Svo er það íslenska útrásin, en íslensk fyrirtæki eru að hasla sér völl nánast út um allan heim, sem er raunar mjög aðdáunarvert. Það gerir það að verkum að við erum að fást við öðruvísi spurningar og skattaleg álitaefni í dag en fyrir örfáum árum síðan. Spurningar sem snúa að alþjóðaskattaréttinum eru vissulega mun flóknari viðfangs en þær sem snúa að þeim innlenda og krefjast meiri yfirsýnar. Til að geta svarað þeim þarf sérfræðingurinn að átta sig á hvernig málin snúa að öðrum ríkjum og þá þarf jafnvel að grandskoða skattkerfi hlutaðeigandi ríkja sem oft reynist nokkuð flókið viðfangsefni. Skatthlutföllin segja nefnilega ekki alla söguna, það að eitt ríki leggur á 18% tekjuskatt og annað leggur á 30% skatt, þarf ekki endilega að þýða að skattbyrðin sé léttari í því ríki sem leggur á 18% skattinn. Það eru svo margir aðrir þættir sem skipta máli sem kallar á að kafað sé dýpra í hlutina þegar aðrar þjóðir eiga í hlut. Á hinn bóginn má aldrei gleyma því að innlendi skattarétturinn mótar grunnreglurnar og skiptir því í raun mestu máli, alþjóðavinkillinn er bara viðbót. Með alþjóðavæðingunni koma eðlilega upp kröfur af hálfu íslenskra fyrirtækja um að það sé reynt að greiða fyrir viðskiptum þeirra við önnur lönd, t.d. með gerð tvísköttunarsamninga í því skyni að forða því að íslenska fyrirtækið, sem er að reyna að koma undir sig fótum í öðru landi með stofnun dótturfélags, lendi í því að tekjur greiddar til móðurfélagsins séu skattlagðar í báðum ríkjum. Þessar kröfur verða sífellt áleitnari eftir því sem íslensk fyrirtæki fara víðar. Eru einhver ríki sem þið óskið sérstaklega eftir að ná tvísköttunarsamningum við umfram önnur? Já, það má segja að meginlínan sem við höfum fylgt á undanförnum árum varðandi gerð tvísköttunarsamninga, hafi verið sú að búa til tvísköttunarsamninganet í kringum OECD ríkin. Við erum komin langt í því og eigum einungis örfá ríki eftir. Það ríki sem efst er á blaði er Japan, en það er mjög mikilvægt fyrir okkur. Við höfum mikil viðskipti við Japan, en þar höfum við ekki tvísköttunarsamning þrátt fyrir nokkrar tilraunir okkar til að koma af stað viðræðum. Við höfum átt með þeim
óformlegan fund, en það hefur ekki náð lengra í bili. Af OECD ríkjunum eigum við eftir að ná samningum við Japan, Tyrkland, Ástralíu og Nýja Sjáland og af þessum ríkjum skiptir Japan mestu máli fyrir okkur. Það verður auðvitað að segjast eins og er, að hjá þeim ríkjum sem við viljum gjarnan gera tvísköttunarsamning við, er ekki í öllum tilvikum gagnkvæmur vilji fyrir hendi. Það er einfaldlega vegna þess að við erum lítil þjóð og þó íslenskt fyrirtæki hafi hafið starfsemi í Japan eða í Ástralíu, þá er það eitthvað sem skiptir þessar þjóðir sáralitlu máli á meðan eitt fyrirtæki getur skipt heilmiklu máli fyrir okkur. Smæðin flækist því gjarnan fyrir okkur í þessari vinnu. Hvernig fer þessi samningsgerð fram? Gerð tvísköttunarsamninga getur oft á tíðum verið langt ferli og fer í sjálfu sér eftir því hversu ólík skattkerfi samningsríkjanna eru. Bæði ríkin hafa yfirleitt komið sér upp ákveðinni samningsfyrirmynd og langflest ríki sem við semjum við eru með svokallaða OECD fyrirmynd. Þegar samningsfyrirmyndir ríkjanna eru líkar þá þarf kannski ekki nema tvo til þrjá fundi til að ljúka samningagerðinni og í einhverjum tilfellum höfum við lokið samningum á einum fundi. En þar með er ekki öll sagan sögð því oft á tíðum tekur lengstan tíma að hefja viðræðurnar. Áður hafa átt sér stað miklar bréfaskriftir í því augnamiði að finna tíma og yfir höfuð að koma á einhverjum grundvelli fyrir viðræður. Oftast erum það við sem sækjum á, frekar en að einhverjir séu að sækjast eftir viðræðum við okkur. Það tekur stundum nokkur ár að ná eyrum tiltekins ríkis. En það eru líka dæmi þess að ríki sækist eftir samningsviðræðum við okkur. Má þar nefna Indland sem dæmi en fyrsta samningafundi með þeim er nýlokið. Sömuleiðis hafa ýmis Austur- Evrópuríki komið að máli við okkur með ágætis árangri. Tvísköttunarsamningur er alþjóðasamningur og utanríkisráðuneytið ber stjórnsýslulega ábyrgð á gerð alþjóðasamninga. Það má segja að fjármálaráðuneytið taki að sér gerð tvísköttunarsamninga vegna eðlis þeirra en að samningsgerðinni sjálfri lokinni fer þetta í formlegan farveg hjá utanríkisráðuneytinu, reyndar með aðkomu fjármálaráðuneytisins, það þarf að þýða samningana o.s.frv. Ríkin þurfa síðan að skiptast á fullgildingarskjölum áður en í reynd er hægt að fara að beita samningunum. En burtséð frá alþjóðamálunum, eru einhver sérstök verkefni á borði tekju- og lagaskrifstofu sem þér eru hugleiknari en önnur? Ef við lítum aðeins á þau verkefni sem eru á ábyrgðarsviði tekju- og lagaskrifstofu þá eru þau vissulega mjög fjölbreytileg. Ég hef komið inn á tvísköttunarmálin og annað sem alþjóðaskattaréttinum tengist og það eru mjög spennandi verkefni. Það eru líka mörg mál hér innandyra sem að mínu mati eru ekki síður spennandi og þar er þó einn málaflokkur sem ég vil sérstaklega nefna en það eru lífeyrismálin. Þau standa mér nærri vegna þess að ég hef verið stjórnarmaður í Lífeyrissjóði ríkisstarfsmanna og raunar einnig í Lífeyrissjóði hjúkrunarfræðinga. Eftir því sem ég skoða meira þennan málaflokk því heillaðri verð ég af honum. Þá á ég ekki bara við út frá sjónarhorni einstaklingsins sem getur verið stoltur af því að við höfum byggt upp svona gott kerfi og höfum lagalega umgjörð sem margar þjóðir öfunda okkur af, heldur er þetta verkefni ekki síður spennandi út frá efnahagslegum sjónarmiðum. Lífeyrissjóðirnir eru geysilega sterkt afl í efnahagslífinu því þarna eru gríðarlegir fjármunir. Það er ljóst að lífeyrissjóðirnir eru orðnir mjög eftirsóttir fjárfestar og geta haft heilmikil áhrif í samfélaginu stærðarinnar vegna. Ég verð að viðurkenna, að ef ég horfi fram hjá skattamálunum almennt og alþjóðamálunum sem hafa vissulega talsvert vægi, þá myndi ég segja að lífeyrismálin væru mér mjög hugleikin. Að lokum, er eitthvað sérstakt framundan í skattamálunum sem þú vilt nefna? Jú, ég get nefnt að nú nýlega hefur fjármálaráðherra ákveðið að setja á fót nefnd til að taka skattkerfið almennt til skoðunar. Það verður mjög fróðlegt að fylgjast með þeirri vinnu og þar verður trúlega skoðað sérstaklega hvað er að gerast hjá öðrum ríkjum og hvernig við stöndum í samanburði við þau. Að mínu mati stöndum við mjög vel að vígi hvað varðar skattlagningu fyrirtækja, þar erum við með einfalt og gott kerfi. Sama má raunar segja um skattlagningu einstaklinga, þar sem kerfið er mjög einfalt og skilvirkt, ef frá eru talin barnabóta- og vaxtabótakerfin sem eru afar flókin. Á hinn bóginn verður ekki framhjá því horft að munurinn milli skattlagningar tekna hjá fyrirtækjum annars vegar og tekna einstaklinga hins vegar hefur eins og ég nefndi áður skapað ákveðin vandamál sem þarf að taka á. Ég ímynda mér að það hljóti að verða eitt af verkefnum áðurnefndrar nefndar að skoða það samspil. t í u n d 7
Page 1 and 2: F R É T T A B L A Ð R S K D E S E
Page 3 and 4: Efnisyfirlit 122 Leiðari 15 18 13
Page 5: ALÞJÓÐA... Alþjóðaskattarétt
Page 9 and 10: ugðin því sem var á hinum Norð
Page 11 and 12: verkefni sem æskilegt er talið e
Page 13 and 14: VERKEFNIN Verkefnin fjölbreytt og
Page 15 and 16: STARFAÐI Starfaði að AÐ skattam
Page 17 and 18: í tvær bækur, journal eða dagb
Page 19 and 20: skoðenda og frá Verzlunarráðinu
Page 21 and 22: Opinber gjöld lögaðila 2005 Fél
Page 23 and 24: við 1.624 félög í fyrra og hefu
Page 25 and 26: molar MOLAR Þjónustunámskeið í
Page 27 and 28: A F V E T T V A N G I S K A T T A R
Page 29 and 30: starfsgreininni. Benti YSKN á að
Page 31 and 32: Vextir af lánum (ekki gerður munu

2 - Ríkisskattstjóri

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?