Pismo PG

Recommendations

Info

P O S T A C I E Profesor wspomina, że ze zwierzętami zawsze był blisko. Przedmieścia Warszawy, gdzie mieszkała jego rodzina w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, były praktycznie jak wieś. Kto mógł, hodował drób, trzodę. Zawsze było kilka kotów i psów. Jego ojciec był lekarzem weterynarii, przyjaźnił się z hodowcą owczarków alzackich, które przynosił do domu. Miłość do zwierząt i szacunek dla przyrody wyniósł z domu. Dom dziadka Dom na Bielanach, w którym spędził dzieciństwo, należał do jego dziadka. Dziadek był handlowcem, ale posiadał też kilka gospodarstw. Na Bielanach miał około pięćdziesięciu krów mlecznych. Niestety, dom został wysadzony przez Niemców na kilka dni przed wyzwoleniem Warszawy w roku 1945. Po wojnie dziadek próbował odbudować gospodarstwo i w dużej części mu się to udało. Na dom przerobił dawny budynek gospodarczy. Gdy był już w podeszłym wieku, rodzice Antoniego przeprowadzili się z synem do dziadka. 14 Z MIŁOŚCI DO ZWIERZĄT Zapracowani i zabiegani zapominamy często, że kontakt z przyrodą i zwierzętami może przynieść wytchnienie i odpoczynek. Zdaniem profesora ANTONIEGO DMOWSKIEGO, pracownika Instytutu Sterowania i Elektroniki Przemysłowej, zwierzęta – tak samo jak ludzie – mają prawo do godnego traktowania. Gdy obchodzimy się z nimi z szacunkiem, odwdzięczają się miłością i oddaniem. Dziś prof. Antoni Dmowski również ma dużą działkę – w Zarębach pod Tarczynem. Przyznaje, że to głównie zasługa jego żony, Danuty Domaniewskiej-Dmowskiej, której zależy, by było tam dużo zwierząt. Państwo Dmowscy mają siedem psów, kury różnych ras, kaczki kanadyjskie, gęsi. Są też konie araby Bella i Błysk oraz kucyk Antoś. Ale ulubieńcami są koty, jest ich około dwudziestu. Ukochana kocica, Śmieszny Ogon, to mieszaniec kota polskiego z norweskim leśnym. Szczególna jest też kocica senegalska, Karmelka, która na futrze ma nie pręgi, lecz kółka. Poza zwierzętami na działce są drobne uprawy ogrodowe i owies na paszę dla koni. – Po pracy lubię tu przyjechać, by odpocząć, ale – niestety – nie codziennie, bo jest za daleko. Droga dojazdowa na działkę jest nie utwardzona i w zimie bywa zupełnie nieprzejezdna – opowiada profesor i podkreśla swoją miłość do zwierząt. – Lubię zwierzęta, uważam, że mają takie samo prawo do życia, jak my. Profesor pamięta również o ochronie środowiska naturalnego. W myśl tej zasady – na dachu jednego z budynków zamontował kolektory słoneczne do podgrzewania wody w ogrodowym basenie i w saunie. Biegacze na start Jako nastolatek dużo trenował. Chodził do gimnazjum o profi lu sportowym i należał do Klub Sportowego Spójnia Warszawa. – Na początku nie szło mi najlepiej, ale dużo ćwiczyłem, po kilka godzin dziennie, łącznie z niedzielami, więc dość szybko przeistoczyłem się w sportowca – wspomina. Specjalizował się w biegach i odnosił sukcesy na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim. Trening zaczynał się zaraz po szkole i trwał do około godziny 17, potem powrót do domu i nauka do późna w nocy. Profesor wspomina swoich ówczesnych trenerów, którzy kładli duży nacisk na sport i motywowali swoich wychowanków. Jednym z nich był – związany z lekkoatletyką – trener Andrzej Siennicki, który najpierw sam był zawodnikiem Spójni Warszawa, a później został trenerem kadry narodowej. Antoni Dmowski pamięta, że po zdaniu matury, jako wchodzący w życie młodzieniec, stanął przed trudnym wyborem. Codzienny, kilkugodzinny trening był nie do pogodzenia ze studiowaniem. Trzeba było wybrać między sportem zawodowym a studiami. – Moi trenerzy przekonywali mnie, bym nie rezygnował z kariery sportowej, ja jednak wybrałem studia. Teraz myślę, że to była dobra decyzja, bo w sporcie tylko jedna osoba może być pierwsza. A ja zawsze zajmowałem czołowe miejsca w zawodach i miałem dobre wyniki, ale nie byłem pierwszy. Jednak Politechnika Po maturze zdecydował, że spróbuje swoich sił na Politechnice Warszawskiej. W roku 1958 rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym na kierunku automatyka i robotyka. Promotorem pracy magisterskiej, a później doktoratu, był prof. Henryk Tunia. Jako świeżo upieczony doktor rozpoczął pracę w Instytucie Sterowania i Elektroniki Przemysłowej. Wielokrotnie wyjeżdżał do Niemiec, gdzie pracował na uczelni w Aachen, najpierw jako stażysta z Politechniki Warszawskiej, a potem jako pracownik. Zajmował się układami elektronicznymi i energoelektronicznymi stosowanymi głównie w energetyce, przemyśle chemicznym i metalowym. Lata pracy zaowocowały ponad czterdziestoma patentami polskimi i zagranicznymi. Niektóre z nich zostały wdrożone i okazały się sukcesem – jest autorem urządzeń elektronicznych i energoelektronicznych, które były produkowane w ilościach po kilka tysięcy egzemplarzy. Projekty, które znalazły zastosowanie w przemyśle to, MIESIĘCZNIK Politechniki Warszawskiej Nr 11 (167), listopad 2011
Trzeba pamiętać, że wynalazek może być opatentowany, mieć dobre wyniki badań laboratoryjnych i zaistnieć w publikacjach, a wcale nie oznacza to, że znajdzie zastosowanie na rynku i wyprze stare rozwiązania. To jest ryzyko, które ponosi naukowiec i fi rma bądź uczelnia, dla której pracuje. miedzy innymi, przetworniki, urządzenia do zamiany napięcia przemiennego z jednej częstotliwości na inną, układy zasilające do zasilania źródeł pomocniczych w elektrowniach, na stacjach energetycznych, układy zasilające dla stanowisk produkcji urządzeń nowych technologii. Jednak życie bywa przewrotne, dobra passa nie mogła trwać zawsze i nie wszystkie patenty odnosiły spodziewany sukces. – Nieraz wydawało mi się, że patenty, nad którymi pracowałem, są tak dobre, że zdecydowanie zmienią daną dziedzinę wiedzy. Ale inni ludzie też pracowali nad swoimi pomysłami i czasem opracowywali lepsze rozwiązania – opowiada prof. Dmowski. – W ostateczności to klient decyduje, czy to, co nam wydaje się być rewelacyjne, jest takim naprawdę. Dlatego trzeba pamiętać, że wynalazek może być opatentowany, mieć dobre wyniki badań laboratoryjnych i zaistnieć w publikacjach, a wcale nie oznacza to, że znajdzie zastosowanie na rynku i wyprze stare rozwiązania. To jest ryzyko, które ponosi naukowiec i fi rma bądź uczelnia, dla której pracuje. Specyfi ka dziedziny, w której pracuje Antoni Dmowski, powoduje, że patenty nie są spektakularnymi odkryciami na wielką skalę. Wprowadzenie nowych udoskonaleń raczej nie spowoduje wielkiego przewrotu. Najczęściej są to poprawki istniejących urządzeń i usprawnienia technologii. Mimo wszystko, zdaniem profesora, nowoczesna nauka nie może istnieć bez związku z przemysłem. Jak sam mówi, są kierunki bardziej teoretyczne, gdzie trudniej o bezpośredni transfer wiedzy, ale jego dziedzina ma charakter aplikacyjny i umożliwia konstruowanie urządzeń, które mogą być później produkowane. Projektowanie jest również niezbędne, by lepiej uczyć młode osoby. Państwo Dmowscy mają siedem psów, kury różnych ras, kaczki kanadyjskie, gęsi. Są też konie araby Bella i Błysk oraz kucyk Antoś. Ale ulubieńcami są koty, jest ich około dwudziestu. Ukochana kocica, Śmieszny Ogon, to mieszaniec kota polskiego z norweskim leśnym. Szczególna jest też kocica senegalska, Karmelka, która na futrze ma nie pręgi, lecz kółka. MIESIĘCZNIK Politechniki Warszawskiej Nr 11 (167), listopad 2011 – Staram się połączyć wiedzę akademicką z praktycznym zastosowaniem w przemyśle. To podstawa na uczelni technicznej. Budowanie urządzeń tylko dla samego budowania jest nieporozumieniem i stratą pieniędzy, czasu, marzeń – opowiada o swojej długoletniej pracy profesor. Po przeszło dwudziestu pięciu latach pracy w Instytucie Sterowania i Elektroniki Przemysłowej, Antoni Dmowski przeniósł się do Instytutu Elektroenergetyki, gdzie zdobył tytuł profesora zwyczajnego. Na uczelniach pojawiła się wtedy tendencja lepszego wykorzystywania odnawialnych źródeł energii i włączania tych źródeł do sieci elektroenergetycznych. – Na prośbę władz miałem zająć się tą tematyką. Przejąłem opiekę organizacyjną i merytoryczną w jednym z zakładów należących do instytutu. Z czasem udało się wykształcić młodych ludzi, którzy dziś przejęli już tę jednostkę i to pozwoliło mi wrócić do dziedziny, która była najważniejszym punktem w mojej praktyce – wspomina. Ochronić środowisko Dużą część pracy Antoniego Dmowskiego stanowiły prace nad udoskonalaniem współdziałania źródeł odnawialnych i konwencjonalnych. Jego zdaniem, źródła odnawialne mogą pokryć 20–30 pro- P O S T A C I E cent zapotrzebowania na energię. Resztę muszą zapewnić elektrownie systemowe, a w przyszłości będą to może elektrownie atomowe, które wbrew pozorom – według prof. Dmowskiego – są bezpieczniejsze dla środowiska. – Boimy się elektrowni atomowych, ale trzeba pamiętać, że klasyczna elektrownia na węgiel bardzo zanieczyszcza środowisko, zwłaszcza wtedy, kiedy spalany jest węgiel brunatny – argumentuje. Trudno dziś wyobrazić sobie, że wstajemy rano i nie możemy włączyć czajnika elektrycznego, by szybko mieć ciepłą wodę na herbatę. A do tego potrzebny jest prąd, o czym na co dzień zapominamy. Z perspektywy czasu nie żałuje decyzji o porzuceniu kariery sportowej na rzecz naukowej. Uważa, że przyszłość polskiej nauki leży w rękach młodych ludzi, dlatego lubi z nimi pracować. Prowadził w swoim życiu kilkanaście prac doktorskich, a wypromowanych absolwentów ma przeszło setkę. – Cieszę się, że dzięki temu mam następców, którzy będą mogli przejąć całą moją pracę – mówi profesor Dmowski. – Chciałbym też pomóc jeszcze wielu młodym ludziom w ich rozwoju zawodowym, w tej – z punktu widzenia społecznego – bardzo pożytecznej i inspirującej działalności. Tekst i zdjęcia: LUCYNA WYDRA 15
Page 1 and 2: POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ Nr 11 (16
Page 3 and 4: 60. RAZ ELEKTRONIKI Jednak nie sam
Page 5 and 6: Z obrad Senatu Trzydzieste drugie w
Page 7 and 8: iTI. Po południu urodzinowi gości
Page 9 and 10: znikają nie wiadomo gdzie. Czasami
Page 11 and 12: uchodźców klimatycznych, czyli mi
Page 13 and 14: pracują także w Hiszpanii, Francj
Page 15: atmosfera, jaka powstała w okresie
Page 19 and 20: Sól nie tylko ma znakomite paramet
Page 21 and 22: Na koniec coś, co działa na wyobr
Page 23 and 24: Na tyle dobrze, że zaczął starto
Page 25 and 26: Program staży prowadzony jest na s
Page 27 and 28: K OŁA NAUKOWE PW W POGONI ZA NASA
Page 29 and 30: W roku 1948 wybrano też lokalizacj
Page 31 and 32: PRZECZYTANE w PRASIE PAŹDZIERNIK 2
Page 33 and 34: Po szkoleniu podstawowym przyszedł
Page 35 and 36: HONOROWY DOKTORAT DLA PROF. JÓZEFA

Pismo PG

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?