ikki_eshik_orasi_[uzsmart.uz]

uzun sim - ilgakka ilib qo‘yilgan fonus o‘zini o‘zi
arang yoritadi. Ammo bu yerdagi hamma narsani
yaxshi bilaman. Qorindor sariq samovar burchakda
turadi. Zanglab, chirib ketgan tunuka kamay uchidan
tutun ko‘tariladi. Devorda Stalinning surati. Shiftning
qamishlari osilib qolgan: kuzda chakka o‘tgan.
Sovuq tushishi bilan so‘rilar ichkariga olib kiriladi.
Bir burchakda shaparak ko‘rpacha bilan ikkita kir yostiq
do‘mpayib turadi. Lekin ko‘rpacha yozilmaydi.
Odamlar kigizda chordana qurib o‘tirishadi. Hammasi
dadamga o‘xshagan kishilar (xotinlar yo‘q). Biri chopon,
biri eski shinel kiygan. Birining boshida kuya yalagan
telpak, yana biri qiyiqchasi bilan qulog‘ini bog‘lab
olgan. Dasturxon yo‘q. To‘g‘ridan to‘g‘ri kigiz ustiga
qo‘yilgan, eskiligidan guli bilinmay ketgan patnislarda
non (ba’zan arpa non, ba’zan zog‘ora non), turshak, ikkiuch
chaqmoq qand bo‘ladi.
Choyxonadagilaming hammasi meni taniydi.
- Qani, giroy, qanddan oling! - deydi «Tuya» amaki
iljayib. - Bulbulingiz o‘sib qoldimi? Qachon tumshug‘idan
jichcha kesib sayratma qilamiz endi!
Narigi so‘rida o‘tirgan silliq yuzli, siyrak soqolli
Komil buva patnisidan ikki chaqmoq qand olib, azzabazza
yonimga keladi:
- Mana, azamat yigit! Bizzi qanddanam yeb ko‘-
ring.
Dadamning tizzasida o‘tirgan joyimda qandga qo‘l
cho‘zaman. Dadam urishmaydi. Burchakka, samovar
tutab yotgan tomonga qarab qichqiradi:
- Ilhom, samovaringni tagiga tosh bog‘laganmisan,
nima balo?! Bermasning oshi pishmas deb!
- Hozir-da, akam aylanay! - Ilhom choyxonachi
tunuka kamayni ko‘taraman deb qoiini kuydirib oladi,
kamayni taraqlatib yerga tashlaydi-da, zo‘r berib dudburonni
puflaydi. Yo‘tala-yo‘tala nari ketadi. Allaqayerdan
bir poy eski mahsi topib, qo‘njini samovar dudburoniga
kiygizadi. Mahsini g‘ayrat bilan pastga bosib, shamol
yuboradi. Samovar tagidan cho‘g‘ sachraydi.
- 0 ‘tin ho‘l-da, aka! - deydi o‘zini oqlab. - Yomg‘irda
qolgan.
19