ikki_eshik_orasi_[uzsmart.uz]

- Uxlayqol, - deydi shivirlab. Chandiqni silab-silab,
uxlab qolaman... Ertalab ko‘zimni ochsam uyda -
pisillab qolgan sovuq tancha chetida yotgan bo‘laman...
Kechqurun bo‘lsa dadam meni ko‘tarib, yana
choyxonaga olib chiqadi.
Xullas, choyxona - o‘zimizning uy. Lekin hozir choy
ichishga vaqtimiz yo‘q. «Qora ammam»nikiga tezroq
borish kerak. Ana, dadam tuproq yo‘lda to‘xtab, jahl
bilan o‘girildi.
- Bo‘lsang-chi! Hali-zamon kun yoyilib ketadi.
Dalaga chiqishim kerak.
Yurib-yurib, yong‘oqzor ichiga kirib qoldik. Bu yerdan
avval ham o‘tganmiz. Yong‘oqzor shunaqangi
qalinki, bahorda birovning sigiri adashib qolsa, kuzda
o‘zi qaytib chiqmaguncha egasi topolmasmish. Mana,
hozir ham nimqorong‘i, zax chakalakzordan ketyapmiz.
Yuragimni vahima bosadi: «Qora ammam» aytgan:
yong‘oqzorda ajina bo‘larkan. Odam adashib qolsa,
og‘zini qiyshaytirib ketarkan. Komil buvaning uyi shu
yong‘oqozoming ichida - Bo‘rijaming qoq ustida emish.
Komil buva ajinalardan qo‘rqmas ekan. Qaytaga og‘zi
qiyshayib qolganlami dori berib tuzatarkan. Shuning
uchun odamlar tabib buvani yaxshi ko‘rsa kerak-da!
Hammasiyam mayli-ku, hali Alvasti ko‘prikdan o‘tamiz.
Shunisi ayniqsa yomon. «Qora ammam»ning
aytishiga qaraganda urush paytida Alvasti ko‘prikda
jin-ajinalar ko‘payib ketgan ekan. Bir marta Robi opamgayam
daf qibdi. Opam zo‘rg‘a qochib qutulgan emish.
Ana, olisdan Alvasti ko‘prikning ovozi kelyapti.
Xuddi kattakon ajdar «kelaqol, seni yeyman», deb
vishillayotganday. Dadam bo‘lsa parvo qilmaydi. Besholti
qadam oldinda oqsoqlanib ketyapti. Jonholatda
ketidan yugurdim.
- Dada, charchadim.
Hecham charchaganim yo‘q-da! Qo‘rqyapman. Lekin
dadamga «qo‘rqyapman» deyishdan qo‘rqaman. Bir
marta Alvasti ko‘prikda ajina bormish deganimda, dadam
so‘kib bergan. «Bekor gap, hech qanaqa ajina-pajina
yo‘q, alvasti cho‘pchaklarda boiadi, o‘g‘il bolasan,
unaqa qo‘rqoq bo‘lma», degan. Bilaman, dadam yolg‘on
21