De Vuhlschneyder LAHME CASPAR - Sauerlandmundart
De Vuhlschneyder LAHME CASPAR - Sauerlandmundart
De Vuhlschneyder LAHME CASPAR - Sauerlandmundart
Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
Katherin<br />
Dumm Tuig, bat weßte mit diäm Käfig überhaipt? Ik häbbe kenne Teyt fär sükke<br />
Fisematänten. (geht ab)<br />
<strong>Vuhlschneyder</strong> Et is ümmer dätselbe. Wann de mool wuot van diän Weybesluen weßt, lotet se en<br />
Ees an hören un döi kannst soaihn, böi de terechte kömmest. Nimmt den Vogel aus<br />
der Schublade und überlegt) Ha, jä sikker, in der Kellerträppe. (geht mit dem Vogel<br />
ab und kommt schnell mit einem Käfig, in dem ein lebendiger Kanarienvogel sitzt,<br />
herein) Sai Vühleken, nöi süßte öit ere ne rechten Kanarienvuhl. Van Luling nix<br />
mehr te soaihen. Ment singen moßte nai lehren. Aber wachte ment, dät well ik dey<br />
wuohl beybrengen. (baut aus Stühlen, Bügelbrett und Bänkchen einen Turm,<br />
besteigt ihn und hängt den Käfig vor das Kläppchen unter die <strong>De</strong>cke.)<br />
Nöi upgepasset! (Nimmt eine Blockflöte und spielt darauf.) Na, böi gefällt dey dät.<br />
Sai'n Loaiken werste doch nai hingernoain kreygen. Lot gohn, ik wachte! (wartet<br />
gespannt ab) Vellichte wur't aik en bitzken te schwor. Dann well ik et mool mit der<br />
Tonledder versoiken. (Spielt eine Tonleiter mehrmals rauf und runter.) Dät werste<br />
doch wuohl können. - Odder sall ik dey helpen. (Droht wütende nach oben.)<br />
5. Szene<br />
Schlickerwitz<br />
(Ist bei den letzten Wort eingetreten) Bat mäkest döi dann Schneyder? Biäme weßt<br />
döi dann de Floitentöne beybrengen?<br />
<strong>Vuhlschneyder</strong> Diäm Kanarienvuhl. (flötet weiter)<br />
Schlickerwitz<br />
Bat Kanarienvuhl, bo hiäste diän dann denne?<br />
<strong>Vuhlschneyder</strong> (stolz) Sölber macht!<br />
Schlickerwitz Schneyder, döi bist unweys un spörst et nit.<br />
<strong>Vuhlschneyder</strong> Soaih tai, dät döi nit unweys bist. Kuck doch, do uobene im Käfig sittet'e doch.<br />
Odder kennste nix van Vühlen. Ik denke, döi härrst in Breylen up der Kärmisse sai<br />
ne Haipen bunter Vühle sohn.<br />
Schlickerwitz<br />
(Sieht erstaunt nach oben) Tatsächlek! Kanne dann aik singen?<br />
<strong>Vuhlschneyder</strong> Dät brenge ik iähme grade bey.<br />
Schlickerwitz<br />
Dann lot ne doch mool anfangen.<br />
<strong>Vuhlschneyder</strong> Jä, sai oainfach gät dät nit. Iäben dachte ik, ik härr ne sai weyt hat. Abber nöi bist<br />
döi rin kummen. Ik gloibe, dät is enner van der haiferregen Ort, hoai singet ment<br />
wann'e alloaine is. (Klettert wieder auf die "Treppe" und flötet dem Vogel "Guter<br />
Mond, du gehst so stille" vor)<br />
Schlickerwitz<br />
Eh'e dat begrippen hiät, get de Mond all wier unger.<br />
6. Szene<br />
Katherin<br />
(Kommt schnell herein und stößt die an die "Treppe", so daß <strong>Vuhlschneyder</strong><br />
umfällt.)<br />
14