De Vuhlschneyder LAHME CASPAR - Sauerlandmundart
De Vuhlschneyder LAHME CASPAR - Sauerlandmundart
De Vuhlschneyder LAHME CASPAR - Sauerlandmundart
Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
Christion<br />
Schültske<br />
Lissebeth<br />
Christion<br />
Guot sie gedanket. Mik hät düse miserobele Schlickerwitz nit alloaine anschitten.<br />
<strong>De</strong> Schültschke aik. Un doai hiät nai twoi mark fuffzeg mehr betaalt ere ik.<br />
Ik wellt nit gloiben. Se sind doch sai giäl ere ne Surdissel. - Lulinge? Ik töischke se<br />
wier ümme. Ik well meyn Geld wier häbben. Wann dät Anton, meyn Kerel gewahr<br />
weert. Anzoaigen mott me dät. - (Nachdenklich) Abber boher witte jey dät dann?<br />
Wuren ge all beym Tierarzt?<br />
(Stolz wichtigtuend.)Dofär bröike ve kennen Tierarzt. Sai wuot kann meyn Bruime.<br />
(Nun stolz) Meyn Schweygersuhn!<br />
Schültske Jugge Schweygersuhn ?<br />
Soffie<br />
Schültske<br />
Thedor<br />
(Zögernd) Jau ik härr nit dacht, dätte sai viel up der Ossenschaile lehrt her.<br />
Boai is dann nöi jugge Schweygersuhn?<br />
(Tritt stolz hervor und zeigt mit ausholender Geste auf sich.) Ik sin dät Mutter<br />
Schültske! (Soffie, Christion und Lissebeth sehen stolz zu Thedor. Schültske reibt<br />
sich verwundert die Augen.)<br />
Vorhang<br />
34