Schlesisch - Christlich - Europäisch - O Śląsku, chrześcijaństwie, po ...
Schlesisch - Christlich - Europäisch - O Śląsku, chrześcijaństwie, po ...
Schlesisch - Christlich - Europäisch - O Śląsku, chrześcijaństwie, po ...
Erfolgreiche ePaper selbst erstellen
Machen Sie aus Ihren PDF Publikationen ein blätterbares Flipbook mit unserer einzigartigen Google optimierten e-Paper Software.
Reginków do obozu <strong>po</strong>lskiego na przełomie 1919 i 1920 roku, <strong>po</strong>seł<br />
Józef Musioł (Joseph Musiol) jako sekretarz Związku Górnoślązaków-<br />
Bund der Oberschlesier stał się wiceliderem obozu<br />
„wolnokrajowców” – osobą nr 2 <strong>po</strong> Ewaldzie Lataczu, którego<br />
zastę<strong>po</strong>wał, gdy sytuacja wymagała przemawiania w języku <strong>po</strong>lskim.<br />
Jego działalność s<strong>po</strong>wodowała, że zwolennicy nie<strong>po</strong>dległości<br />
stanowili większość wśród działaczy bytomskiej grupy miejscowej<br />
Katolickiej Partii Ludowej (Katholische Volkspartei). W wyniku tego<br />
działacze grupy miejscowej Bytom (Ortsgruppe Beuthen O.-S.),<br />
będący w o<strong>po</strong>zycji do <strong>po</strong>sła Józefa Musioła (Josepha Musiola),<br />
utworzyli Niemiecką Katolicką Partię Ludową (Deutsche Katholische<br />
Volkspartei). Na czele tego lokalnego, bytomskiego ugru<strong>po</strong>wania<br />
stanął Galluschek, który zdecydowanie odciął się od ks. prałata<br />
Ulitzki, tolerującego działalność „wolnokrajowców”. Ogłosił on<br />
<strong>po</strong>stulat utrzymania państwowego status quo Prowincji Górnośląskiej<br />
oraz agresywnie skrytykował ks. Karola (Carla) Ulitzkę i jego<br />
partyjnych kolegów, ogłaszając ich „zdrajcami niemczyzny”. Wskutek<br />
czego zarząd KVP na swym <strong>po</strong>siedzeniu 26 maja 1920 roku, w<br />
którym uczestniczył także członek tego zarządu – <strong>po</strong>seł Józef Musioł<br />
(Joseph Musiol), <strong>po</strong>djął sprawę i zawnioskował ustalenie<br />
obowiązującej interpretacji Rezolucji Kędzierzyńskiej: „dążymy do<br />
samostanowienia w formie autonomii Górnego Śląska, jako członu<br />
państwa niemieckiego”.[2]<br />
W sierpniu 1920 roku niemiecka prasa i konkurencyjne partie<br />
<strong>po</strong>lityczne (SPD, DDP, DNVP) oskarżały KVP o separatyzm. W<br />
od<strong>po</strong>wiedzi sekretarz generalny Erhardt wyjaśniał, że <strong>po</strong>glądy członka<br />
zarządu partii, <strong>po</strong>sła Józefa Musioła (Josepha Musiola) –<br />
równocześnie lidera Związku Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier,<br />
<strong>po</strong>zostającego na stanowisku prawdo<strong>po</strong>dobnego oderwania się<br />
Wolnego Państwa Górnośląskiego, są odmienne od oficjalnego<br />
stanowiska zarządu KVP, próbującego ujednolicić wszystkich<br />
stronników partii, kierując ich w kierunku autonomii, jednocześnie<br />
odwodząc od innych kursów. Gliwicki „Volksstimme” (Głos Ludu) –<br />
organ kierownictwa partii zadeklarował, że „zwolennicy Wolnego<br />
Państwa – Musioł (Musiol) i Skowronek (Skowronnek) otrzymali<br />
wprawdzie w przeszłości niewielkie przyzwolenie na głoszenie tej<br />
idei, lecz obecnie cierpliwość dla ich <strong>po</strong>przecznej <strong>po</strong>lityki<br />
46
Change language