Schlesisch - Christlich - Europäisch - O Śląsku, chrześcijaństwie, po ...

From Peter K. Sczepanek Sent: 09 Okrob. 2010 Datei / Plik: 101009-artikel-sczep.doc
Subject: 101009-Ostpreußen, TSKN, Wulff, Maischberger, Nowy cykl, Kurz; Śnięte ogórki, J.Musiol,
Jerczynski, Ojgyn , von P.K. Sczepanek (Seiten -Stron -59)
Czytaj tylko to co Cie interesuje, jak gazete, tu wg spisu tresci - Lesen Sie nur das was für Sie
interessant ist - wie eine Zeitung, hier nach der Inhaltverzeichnis:
Schlesisch - Christlich - Europäisch - O Śląsku, chrześcijaństwie, po europejsku
Termine:
"Deutsch-tschechische Grenzgänge" vom 10. bis 15. Oktober 2010 in der Bildungs- und
Begegnungsstätte "Der Heiligenhof"Bad Kissingen
10.10.2010 – LICHT-Prozession in Benrath (Düsseldorf)
SCHLESISCHES ERNTEDANKFEST 2010 Landsmannschaft Schlesien LG Berlin/Mark
Brandenburg
Sonnabend, 16. Oktober 2010 von 14.00 bis 17.30 Uhr
Eigentumsrecht und Enteignungsunrecht - Analysen und Beiträge zur
Vergangenheitsbewältigung Staats- und völkerrechtliche Fachtagung der Kulturstiftung der
deutschen Vertriebenen, Bonn, in Verbindung mit der Studiengruppe für Politik und Völkerrecht
25./26. Oktober 2010, Ostheim, Bad Pyrmont
HR 11. Oktober 2010, 16:00 Uhr „Auf der Kurischen Nehrung“ Dokumentation
HR 15. Oktober 2010, 20:15 Uhr „Schienenkreuzfahrt durch Masuren“
3SAT 20. Oktober 2010, 15:00 Uhr „Masuren“ (1) In der fernen Heimat
3SAT 20. Oktober 2010, 15:45 Uhr „Masuren“ (2) Im russischen Grenzland
3SAT 20. Oktober 2010, 02:35 Uhr „Masuren“ (1) In der fernen Heimat (Wh.)
3SAT 20. Oktober 2010, 03:20 Uhr „Masuren“ (2) Im russischen Grenzland (Wh.)
Diese Hinweise finden Sie auch unter www.bdvbund.de.
Inhaltverzeichnis: Spis tresci
a)Deutsch:
Wann sich die Welt zerstört - When does the world destroy itself?
Bund Junges Ostpreußen in der Landsmannschaft Ostpreußen
Wo ist mein Heim?
Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Niemców na Śląsku Opolskim
Sozial-Kulturelle Gesellschaft der Deutschen im Oppelner Schlesien
Oberschlesisches Landesmuseum: Ausstellungstermine im November 2010
Die Liebe zur Kümmelwurst soll ganz unpolitisch sein
Młode pokolenie nie wie nic, nic o Śląsku
Young generation knows nothing, nothing about Silesia,
Junge Generation weiß nichts, nichts über Schlesien,
Unmut in Union über Wulff-Äußerungen wächst
Alle Schlesier und andere Ostdeutschen aus der Schwaben sind nach Riedlingen KONZERT
herzlich eingeladen, wo wir uns kurz treffen konnten -pksczepanek
Nun lebt wohl, du kleine Gasse, nun
b) Polnisch / Deutsch / Oberschlesisch / Slawisch germanisch / Tschechisch
und Deutsch-Polnisch (D-PL)
1

Und heutiges Kapitalismus-System. – I dzisiejszy system kapitalistyczny?:
tv ard – Kapitalismus - Sendung DTV-ard: Menschen bei Maischberger
When does the world destroy itself? Kiedy zawali nam sie wszystko na swiecie:
Nowy cykl spotkań: „Śląsk na poziomie” (D PL)
Eine neue Reihe von Treffen "Auf der Ebene von Schlesien
People From Katowice: Wojciech Kilar, Maria Goeppert-Mayer,
Es soll der Name von Woiwodschaft Slaska - aendern!
"Trzeba by zmienić nazwę województwa śląskiego"
Śnięte ogórki Kutz: Żyjemy w Polsce, ale Górny Śląsk jest nasz
"Śląsk nie ma zakotwiczenia w żadnym państwie"
"Piąta strona świata" – tłumaczenie na angielski: "Fifth page of world"
5.10.2010 od Darka Jerczynski -Na potrzeby biuletynu poprawiłem sylwetkę Józefa Musioła,
Dariusz Jerczyński ORĘDOWNICY NIEPODLEGŁOŚCI ŚLĄSKA
Rys biograficzny wybitnych śląskich książąt oraz działaczy i badaczy, opowiadających się za
językową, narodową lub państwową odrębnością Śląska.
JÓZEF MUSIOŁ (JOSEPH MUSIOL)
Zgromadzenie Obywatelskie ws. katastrofy w Smoleńsku
Nôjnowsze prôwdy ło życiu i niy ino ... 9 paździyrnika 2010r
Nó, tóż mómy już tyn paździyrnik côłkim pyskiym
a)Deutsch:
Wann sich die Welt zerstört - When does the world destroy itself?
Vor geraumer Zeit schenkte uns der große Steirer Peter Rosegger eine Checkliste für die
Apokalypse.
„Wann sich die Welt zerstört,
so fängt das so an:
Die Menschen werden zuerst
treulos gegen die Heimat,
treulos gegen die Vorfahren,
treulos gegen das Vaterland.
Sie werden dann treulos
gegen die gute Sitten,
gegen die Nächsten,
gegen das Weib und
gegen das Kind.“
Treulose Gesellen richten unsere Welt zu Grunde.
Und wir schauen dabei zu! Walter Koren, A-8463 Glaz
When does the world destroy itself?
2

Long time ago gave us the large Steirer Peter Rosegger a check list for the
apocalypse.
"When the world destroys itself,
catches that so on:
The people become first disloyal
against the Familyland,
disloyal against the ancestors,
disloyal against the patria.
They become then disloyal
against the good custom,
against the neighbors,
against the woman and
against the child".
Disloyal associating arrange our world to reason.
And we watch at the same time! Walter Koren, A-8463 Glaz
Kiedy zawali nam sie wszystko na swiecie:
Najpierw przez brak wiernosci do HEIMATu,
Jak i do swoich z przeszlosci rodziny,
Gdy z brakiem wiernosci przyjdzie i do ojczyzny.
Potem będziesz niewierny do swoich tradycji,
Dojdzie brak wiernosci do najblizszego otoczenia ludzi,
Z niewiernosci do kobiety i do dzieci.
To będzie koniec twojego swiata!
Tak Niewierne spoleczenstwo doprowadzi nasz swiat do upadku.
A my się na to wszystko tylko przygladamy!
From: Bund Junges Ostpreußen (BJO) To: Presse@Ostpreussen-NRW.de
Sent: Friday, October 08, 2010 Subject: Politisches Herbstseminar 2010
Bund Junges Ostpreußen in der Landsmannschaft Ostpreußen
Buchtstraße 4, 22087 Hamburg, Tel.: +49 (040) 41 40 08-0, Fax.: +49 (040) 41 40 08-48
Netz: www.bjo-ostpreussen.de; E-Post: bjo@ostpreussen-info.de
Berlin, Berlin, wir fahren nach Berlin!
Liebe Freunde,
was ist zu tun, wenn die deutsche Hauptstadt Berlin, Zentrum preußisch-deutscher
Geschichtsschreibung, ihre Arme ausbreitet und den Bund Junges Ostpreußen an ihren
reich gedeckten Tisch bittet? Ganz richtig: es ist ein Angebot, das man nicht ablehnen
kann.
- Also Koffer packen und los geht es! -
Über Berlin kann man sagen: war man ein Jahr lang nicht mehr dort, so kennt man die Stadt
schon nicht mehr so wie noch zuletzt. Was diese Stadt uns alles bieten kann, entnehmt Ihr
dem im Anhang befindlichen Programm!
3

Wie auch in den letzten Jahren ist es uns gelungen, herausragende Referenten des
öffentlichen Lebens für unser Seminar zu gewinnen, die den öffentlichen Diskurs in diesen
spannenden Zeiten mitprägen.
Eine besondere Freude ist es, daß wir in diesem Jahr das Haus des Deutschen Ostens
(München) gewinnen konnten, das Seminar finanziell zu fördern.
Zur Teilnahme am Seminar im Herzen Berlins sind alle Mitglieder und Interessenten herzlich
eingeladen! Ich freue mich auf ein Wiedersehen und Kennenlernen!
- Seid dabei! -
Eter Rüdiger Danowski
P R O G R A M M
Berlin, 29. – 31. Oktober 2010
Freitag, den 29. Oktober 2010 bis 20.00 Uhr: Anreise und Zimmerbelegung
Samstag, den 30. Oktober 2010
08.00 Uhr: Frühstück
09.00 Uhr: Flucht, Vertreibung, Versöhnung - die Verwirklichung des Stiftungsauftrages
Prof. Dr. Manfred Kittel, Direktor der Stiftung „Flucht,Vertreibung, Versöhnung“ und Historiker, Berlin
10.30 Uhr: Kaffeepause
11.00 Uhr: 60 Jahre Charta der deutschen Heimatvertriebenen - Friedensangebot oder Farce?
Dr. Helga Hirsch, freie Journalistin, Berlin
12.45 Uhr: Mittagessen
13.45 Uhr: Buchbesprechung „Deutsche Opfer – fremde Täter“ Michael Paulwitz, freier Publizist,
Stuttgart
15.15 Uhr: Kaffee und Kuchen
15.30 Uhr: Verlegen zum Bendlerblock
16.00 Uhr: Führung und Besichtigung der Gedenkstätte Deutscher
Widerstand im Bendlerblock
19.00 Uhr: Abendessen im Hotel, anschließend Erkundung des Berliner Nachtlebens
Sonntag, den 31. Oktober 2010
08.30 Uhr: Frühstück
09.30 Uhr: Gemeinsame Autofahrt nach Wustrau zum Brandenburg-Preußen-Museum
(Aufwandsentschädigung für Fahrer)
11.00 Uhr: Gedanken zur Geschichte Preußens Ehrhardt Bödecker, Stifter des Museums
Besichtigung des Museums Im Anschluß: Besichtigung des Schlachtfelds Fehrbellin
Seminarende mit dem Ostpreußenlied, evtl. Mittagessen
Anmeldung bis spätestens 26. Oktober 2010 unter danowski@gmx.net .
Weitere Hinweise im Anhang!
www.preussische-allgemeine.de
Bund Junges Ostpreußen: Mitglied in der AG Junge Generation im Bund der
Vertriebenen (BdV) www.bdv-jugend.de
PS: Solltest du den elektronischen BJO-Rundbrief nicht mehr empfangen wollen,
bitten wir um eine kurze Rückmeldung an Jochen.Zauner@ostpreussen-info.de .
Sudetendeutscher Pressedienst (SdP)Redaktion, Herausgeber, Medieninhaber:
Sudetendeutsche Landsmannschaft in Österreich (SLÖ)Bundespressereferat: A-1030 Wien, Steingasse 25
Telefon: 01/ 718 59 19 * Fax: 01/ 718 59 23
E-Mail: pressedienst@sudeten.at www.sudeten.at
ZVR-Zahl: 366278162 Wien, am 4. Oktober 2010
Neuerscheinung Leopold Pammer
Wo ist mein Heim?
Aus dem Leben des Bauern Josef S.
4

© 2010 novum publishing gmbH, 445 Seiten, bebildert, Preis € 19,50.
Bezugsmöglichkeit über Verlag oder direkt bei Josef Schicho, Galgenau 9, A-4212 Neumarkt
i.M., Tel. 0043-(0)7942-73074
Grundlage für dieses Zeitzeugenbuch bilden die Aufzeichnungen von Josef Schicho. (Jg.
1930), vertrieben vom Rotbauerngut aus Kaplitz Nr. 150 im Böhmerwald. Heute noch
schwingt bei aller Dankbarkeit für die Aufnahme in Österreich eine gewisse Bitterkeit in der
Erinnerung mit, als er vom gut situierten Ackerbürgerssohn über Nacht zum unerwünschten,
landfremden Flüchtling geworden war, der als Staatenloser froh sein musste, geduldet zu
werden.
Dieses Buch erzählt die Geschichte von ganz gewöhnlichen , braven und fleißigen
Menschen, die nie etwas Böses getan haben. Sie haben wie ihre Vorfahren ihre Felder
bestellt, ihre Wiesen gemäht, ihr Vieh gefüttert und unermüdlich gearbeitet. Wer im fernen
Wien oder Prag über sie herrschte, das hatte mit ihrem Leben nicht viel zu tun.
Doch dann kamen sie unter die Räder der hohen Politik und ihr bescheidenes Glück wurde
buchstäblich zermalmt. Sie verloren alles: Ihre Heimat, ihren Besitz und ihre
Menschenwürde. Sie wurden von ihren Höfen gejagt und mussten betteln gehen.
Dass sie trotzdem wieder aufstanden und ohne Hass auf die Feinde sich mit unendlichem
Fleiß eine neue Existenz schufen, zeigt die menschliche Größe dieser einfachen Menschen.
Der Autor Leopold Pammer
hat Josef Schicho durch einen Zeitzeugenaufruf 2003 für eine historische Dokumentation
namens „An beiden Ufern der Maltsch“ über die Erinnerungen von Menschen an der
österreichisch-tschechischen Grenze in den Jahren 1938 bis ca. 1950 kennengelernt.
Leopold Pammer, geboren 1951 als siebtes von neun Kindern eines Landwirteehepaares in
Leopoldschlag, Oberösterreich. Ausbildung zum Volksschullehrer, dann Hauptschullehrer für
die Fächer Deutsch, Latein, Geschichte, Werkerziehung und Bildnerische Erziehung.
Verfasser namenskundlicher und historischer Bücher, Biografie der Großmutter,
sozialkritische Volksstücke für Amateurtheater.
Bild des Buchumschlages kann kostenlos bei uns angefordert werden.
Sent: October 08, 2010 Subject: SdP / Pressburg oder Bratislava?
E-Mail: pressedienst@sudeten.at www.sudeten.at
ZVR-Zahl: 366278162 Wien, am 8. Oktober 2010
Pressburg oder Bratislava?
Der natürlichen Sprachweise folgend – im Deutschen auch (wo es sie gibt) – deutsche
Ortsbezeichnungen zu verwenden, reagierte der Mitarbeiter von Landesparteiobfrau
Christine Marek eigenartig auf einen diesbezüglichen Hinweis von LAbg. a.D. Gerhard
Zeihsel.
Betreff: Wahldiskussions-Sendung ORF 2 am 3. Oktober 2010
Sehr geehrte Frau Marek,
warum sprachen Sie von Bratislava?
Ich bin wie Sie dafür, dass wir deutsch sprechen!
Prag und Preßburg wäre richtig gewesen!
Mit freundlichen Grüßen
LAbg.a.D. Gerhard Zeihsel 1030 Wien, Oberzellergasse 1/18/1
Aktuelles Wahlplakatder ÖVP Wien
Sehr geehrter Herr LAbg.a.D. Gerhard Zeihsel!
Besten Dank für Ihr Schreiben. Unsere Landesparteiobfrau Christine Marek hat mich gebeten, Ihnen
darauf zu antworten.
Warum sollten wir Bratislava nicht gleich Pozsony nennen - so wurde es in Zeiten ungarischer
Herrschaft genannt. Oder warum sollten wir Bratislava nicht gleich Prešporok nennen - so wurde es
5

seit 1536 genannt. Wir könnten Bratislava auch nach den ersten Gründer-Siedlungen zu Zeiten der
Römer und Kelten nennen. Hätte das nicht mehr historische Legitimität?
Da die ÖVP Wien im Hier und Jetzt lebt, können wir Ihrem Vorschlag nichts abgewinnen! Wir nennen
unsere Nachbarstadt so, wie die Mehrheitsbevölkerung dort (Slowaken) Ihre Hauptstadt selbst
genannt wissen will. Nämlich Bratislava.
Mit freundlichen Grüßen Gerhard Hammerer
Dr. Gerhard Hammerer Politik
ÖVP Wien - DIE STADTPARTEI Rathausplatz 9, A-1010 Wien
Tel: +43 (1) 515 43-931 DW Fax: +43 (1) 515 43-929 DW Mobil: 0664 5262072
mailto: gerhard.hammerer@oevp-wien.at http://www.oevp-wien.at
E-Mail: pressedienst@sudeten.at www.sudeten.at
ZVR-Zahl: 366278162 Wien, am 8. Oktober 2010
Einladung zu den NÖ Tagen der „Offenen Ateliers“
im Südmährermuseum in Laa/Thaya, Altes Rathaus
Es stellen aus:
Christine Eigner und Andrea Tretzmüller
am Samstag, 16.10.2010 von 14.00 bis 18.00 Uhr
am Sonntag, 17.10.2010 von 10.00 bis 12.00, 14.00 bis 18.00 Uhr
Am 16. Oktober spielt um 16.00 Uhr
„Kreuz & Quer“ Dixielandmelodien,
zur Einführung des Vortrages über Charles Sealsfield,
dem weltbekannten amerikanischen Dichter,
der als Karl Postel in Poppitz, einem südmährischen Dorf, geboren wurde,
um 16.30 Uhr Hans Landsgesell über Charles Sealsfield.
Wir machen auf folgende Sendungen aufmerksam:
HR 11. Oktober 2010, 16:00 Uhr „Auf der Kurischen Nehrung“ Dokumentation
HR 15. Oktober 2010, 20:15 Uhr „Schienenkreuzfahrt durch Masuren“
3SAT 20. Oktober 2010, 15:00 Uhr „Masuren“ (1) In der fernen Heimat
3SAT 20. Oktober 2010, 15:45 Uhr „Masuren“ (2) Im russischen Grenzland
3SAT 20. Oktober 2010, 02:35 Uhr „Masuren“ (1) In der fernen Heimat (Wh.)
3SAT 20. Oktober 2010, 03:20 Uhr „Masuren“ (2) Im russischen Grenzland (Wh.)
Diese Hinweise finden Sie auch unter www.bdvbund.de.
E-Mail: pressedienst@sudeten.at www.sudeten.at
ZVR-Zahl: 366278162 Wien, am 7. Oktober 2010
Buchbesprechung
René Küpper Karl Hermann Frank (1898-1946)
Politische Biographie eines sudetendeutschen Nationalsozialisten 2010. VIII, 456 S., gb.
€ 49,80 ISBN 978-3-486-59639-7. Oldenbourg Wissenschaftsverlag
Veröffentlichungen des Collegium Carolinum, Bd. 119 ( http://www.collegium-carolinum.de )
Karl Hermann Frank war aus tschechischer Sicht die Personifizierung ihrer Unterdrückung durch
Reichs- und Sudetendeutsche. Er war Stellvertreter Konrad Henleins in der Sudetendeutschen Partei
und zeitweise im Sudetengau, danach Höherer SS- und Polizeiführer, Staatssekretär, später
Deutscher Staatsminister im Protektorat Böhmen und Mähren.
6

René Küpper, wissenschaftlicher Mitarbeiter des Collegium Carolinum in München, analysiert Franks
Werdegang vor 1933, seine Rolle in der Sudetendeutschen Partei auf dem Weg zum Münchener
Abkommen 1938 sowie vor allem die von ihm maßgeblich konzipierte und gelenkte Besatzungspolitik
im Protektorat. Der Autor legt damit nicht nur die erste deutschsprachige wissenschaftliche Biographie
Franks vor, sondern auch seit langer Zeit wieder eine deutschsprachige Studie zur Geschichte des
Protektorats auf dem neuesten Forschungsstand.
Dr. phil. René Küpper, geb. 1969, studierte Geschichte an den Universitäten Bonn und Köln und
promovierte 2008 mit der vorliegenden Studie an der Universität Köln.
Der junge Historiker ist zuviel von Detlef Brandes beeinflusst, dessen Geschichtsbetrachtung die
Tschechen sehr freundlich sieht. Während die Behandlung der Tschechen in der Monarchie als
Unterdrückung ihrer Freiheitsbestrebungen bezeichnet wird, wird die Ablehnung der neugegründeten
ČSR durch die Sudetendeutschen – wegen der Verweigerung des Selbstbestimmungsrechtes und
dem Wunsch auf Verbleib bei Deutsch-Österreich – von Küpper völlig negiert.
Genauso wie die Nichterfüllung der in St. Germain 1919 versprochenen Autonomie (Beneš: „Eine
Super-Schweiz!“). Stattdessen begann gleich die Tschechisierung der 30%igen deutschen Minderheit
auf ihrem Gebiet, wo sie eine 90-100%ige Mehrheit hatte! Dies waren Gründe zur Entwicklung der
sudetendeutschen Politik in Richtung Nationalsozialismus. Der überlieferte Ausspruch Beneš‘s „Lieber
Hitler als Habsburg“ zeigte auch seine Grundeinstellung als Führer der Tschechischen
Nationalsozialistischen Partei! Durch die nationale Not landete die Sudetendeutsche Partei 1935 einen
sensationellen Wahlsieg – die Autonomieforderung Konrad Henleins wurde von Beneš immer wieder
abgelehnt – dadurch „öffnete Beneš das Tor für Hitler“ – er drängte die Sudetendeutschen in Richtung
sich vom 3. Reich helfen zu lassen.
Großbritannien, Frankreich und Italien reparierten ihre Fehlentscheidung in St. Germain 1919 bei der
Konferenz in München 1938 – wo die ČSR in der Prager Abtretung zustimmen musste!
Aber Küpper hat durch seine Forschungen sicher das Bild Karl Hermann Franks als „Henker des
tschechischen Volkes“ zurechtgerückt. Es lässt sich davon ausgehen, dass nach dem Attentat auf
Reinhard Heydrich noch erheblich mehr Tschechen den Repressalien zum Opfer gefallen wären,
wenn zu dieser Zeit Kurt Daluege ohne Frank oder gar Erich von dem Bach-Zelewski in Prag amtiert
hätte! Bei beiden ist nämlich anzunehmen, dass sie Hitlers und Himmlers weitreichende
Vernichtungsbefehle widerspruchslos ausgeführt hätten, statt sie aus Nützlichkeitserwägungen in
Frage zu stellen und sie zu diskutieren. Die Nahziele der Protektoratspolitik – „Ruhe und Ordnung“
und „Produktion“ – wären durch Zwangsmittel wohl in geringerem Umfang und nur mehr unter Einsatz
von wesentlich mehr deutschen Verwaltungs- und Sicherheitspersonal zu realisieren gewesen. So
verstanden, war Franks Protektoratspolitik erfolgreich, weil sie rationaler als die Besatzungspolitik des
NS-Staates andernorts war.
„Der objektive Nutzen seiner Protektoratspolitik für das Dritte Reich wurde erst dadurch ermöglicht,
dass er lernfähiger, klüger oder besser beraten war, als zahlreiche um die Gestaltung der
Tschechenpolitik konkurrierende hohe Beamte oder Parteifunktionäre, die offenbar den Nutzen der
von Frank betriebenen „Entpolitisierung“ auch für die Durchsetzung der Nahziele nicht begriffen“,
fasste Küpper zusammen.
Bild des Buchumschlages kann kostenlos bei uns angefordert werden.
E-Mail: pressedienst@sudeten.at www.sudeten.at
ZVR-Zahl: 366278162 Wien, am 6. Oktober 2010
Einladung zum Symposium 90. Todestag von Josef Seliger
Sudetendeutscher Sozialdemokrat und Arbeiterführer
16. Oktober 2010 im Volksheim Laaerberg
Laaer-Berg-Straße 166, Eingang Economogasse, A-1100 Wien
Gedenkveranstaltung Seliger Siedlung, Sapphogasse 20, 1110 Wien (11.00-12.00)
Dr. Klaus Zeßner (13.30-14.00) Seliger Gemeinde Deutschland Josef Seliger - Leben und Werk
Univ. Prof. DDr. Oliver Rathkolb (14.00-14.30) Universität Wien
7

Nationale Frage und die Sozialdemokratie vor 1918 in der ČSR und im Exil
Publikumsdiskussion 14.30-15.00
Mag. Armin Laussegger (15.00-15.30) Historiker, Wien Das Erbe von Josef Seliger:
Prager Frühling und die Arbeiterbewegung in der Tschechoslowakei
Dr. Peter Wassertheurer (15.30-16.00) Verband der volksdeutschen Landsmannschaften Österreichs
(VLÖ) Josef Seliger als Reichsratsabgeordneter in Wien
Publikumsdiskussion 16.00-16.30, anschließend Kaffeepause 16.30-17.00
Im Anschluss Eröffnung der Sonderausstellung mit Führung Karl Garscha (SG BRD)
„Geschichte der Deutschen Sozialdemokratischen Arbeiterpartei (DSAP)“
Öffnungszeiten: Montag, 18.Oktober bis Freitag, 22.Oktober 2010 14:00 – 17:00 Uhr
Sonntag, 24.Oktober 2010 10:00 – 12:00 Uhr Montag, 25.Oktober 2010 14:00 – 17:00 Uhr
Anmeldung beim Verband der Volksdeutschen Landsmannschaften Österreichs (VLÖ),
Steingasse 25, 1030 Wien, Tel.: 01/718 59 05, FAX 01/718 59 05-20, E-Mail: sekretariat@vloe.at
Willkommen im Nachrichtenblatt der SKGD.
Bei Fragen und Anregungen können Sie sich jederzeit per E-Mail an presse@tskn.vdg wenden.
Witamy w newsletterze TSKN.
W przypadku pytań i sugestii prosimy o kontakt: presse@tskn.vdg.pl
Ereignisse / Wydarzenia
więcej / mehr ...
***
Koncert na zakończenie roku cysterskiego
Konzert zum Abschluss des Zisterzienserjahres
17.10.2010 16.00
Jemielnica / Zisterzienserkloster in Himmelwitz
Chór i Filharmonia Opolska zagra i zaśpiewa / Es spielt und singt der Chor und das Orchester der
Oppelner Filharmonie
W programie Gounod i Haydn / Im Programm Gounod i Haydn
więcej / mehr ...
***
Jest tylko jedna prawda o powstaniach
Es gibt nur eine Wahrheit über die Aufstände
więcej / mehr ...
***
Konkurs Piosenki Niemieckiej / Deutscher Liederwettbewerb
- SUPERSTAR 2010 -
8

Konkurs odbędzie się 28.11.2010 w Ośrodku Kultury i Sportu w Dobrodzieniu Pl. Wolności 24.
Der Wettbewerb findet am 28.11.2010 im Sport- und Kulturzentrum in Guttentag, Plac Wolności 24
statt
więcej / mehr ...
***
Samorządowcy z Niemiec i Polski rozmawiali w Kamieniu Śląskim o formach współpracy
Kommunalpolitiker beider Seiten diskutierten kürzlich bei einem deutsch-polnischen Fachkongresses
in Gross Stein über alte und neue Formen der Zusammenarbeit.
więcej / mehr (zweisprachig)...
***
MOSTY DIALOGU 2010
zagłosuj na animatorów wielokulturowości
w województwie opolskim!
Brücken des Dialogs - Das Haus will verdiente schlesische "Brückenbauer" auszeichnen
Radio Opole donosi: więcej / mehr ...
***
Die Deutsche Minderheit sammelt Bücher für die polnische Minderheit in der Ukraine
Mniejszość niemiecka pomoże mniejszości polskiej na Ukrainie poprzez zbiórkę podręczników
więcej / mehr ...
Pressespiegel
Komentarze w trakcie i po Seminarium Śląskim / Kommentare in der Presse zum Thema
Schesienseminar
nto: Kroll, Bartodziej, Gaida, Bartek mówią o tym co traktaty oznaczały dla Niemiec
nto: Kroll, Bartodziej, Gaida, Bartek über die Bedeutung der Verträge für Deutschland
więcej / mehr (zweisprachig)...
***
GW: Prof. Ryszard Kaczmarek: Dwujęzyczne tablice to barometr koegzystencji Polaków i Niemców
GW: Prof. Ryszard Kaczmarek: Zweisprachige Ortsschilder sind die Spiegelung der deutschpolnischen
Verhältnisse
więcej / mehr
(polnisch)...
***
Radio Opole: Profesor Bartoszewski o mniejszości niemieckiej i projekcie Hausu z Japończykami
Radio Opole: Profesor Bartoszewski spricht über die deutsche Minderheit in Polen und das Projekt
des Hauses un der Japaner
więcej / mehr (polnisch)...
***
Mniejszości będą miały rzecznika w mediach publicznych!
Ein Minderheitenvertreter in den öffentlichen Medien in Polen wurde berufen!
więcej / mehr (polnisch) ...
***
Opole stolicą niezdefiniowanego regionu - komentarz do wystawy w Muzeum Śląska (O)polskiego
Oppeln feiert sich als Hauptstadt einer undefinierten Region
więcej / mehr (deutsch) ...
***
9

Das Haus: Den Höhepunkt des 15. Schlesienseminars bildete die Vortrags- und Diskussionsreihe
bezüglich der nationalen und ethnischen Minderheiten
więcej / mehr ...
TV / Radio / Presse
Heimat bei nto.pl
wochenblatt.pl
Schlesien Journal
TVP Opole środy o godz. 19:00 powtórki w niedziele o godz. 22:05
TVP Katowice wtorki o godz. 8:45
TVS poniedziałki o godz. 17.30
TVP Opole mittwochs um 19:00 Uhr Wiederholung sonntags um 22:05 Uhr
TVP Katowice dienstags um 8:45 Uhr
TVS montags um 17.30
Schlesien Aktuell
Radio Opole
Mo-Fr 20:45
Kaffeeklatsch
Radio Park
Sonntag 14:00
Internetradio Mittendrin
www.spispowszechny2011.pl
Mniejszość Niemiecka / Deutsche Minderheit
Facebook
Z pozdrowieniami / Mit herzlichen Grüssen
Joanna Mróz
rzeczniczka prasowa / Pressesprecherin
tel. kom./Mobile +48 608 613 666
presse@tskn.vdg.pl
Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Niemców na Śląsku Opolskim
Sozial-Kulturelle Gesellschaft der Deutschen im Oppelner Schlesien
From: "Susanne Peters-Schildgen"
Sent: October 06, 2010
Subject: Oberschlesisches Landesmuseum: Ausstellungstermine im November 2010
> Sehr geehrte Damen und Herren,
> nachfolgend erhalten Sie unsere Ausstellungstermine für November 2010 mit
> der freundlichen Bitte um Veröffentlichung in Ihrem Veranstaltungskalender.
>
> Ausstellungen des Oberschlesischen Landesmuseums:
>
> 12. September 2010 - 16. Januar 2011
> "Scherenschnitte und Druckgraphik von Melchior Grossek"
>
> 7. November 2010 - 6. Februar 2011
10

"Glanzstücke schlesischer Keramik. Fayencen aus den Manufakturen Proskau und
> Glinitz" Sonderausstellung des Oberschlesischen Landesmuseums in Ratingen
> und des Museums für Schlesische Landeskunde im Haus Schlesien Königswinter
>
> Wir danken Ihnen für Ihre Unterstützung und verbleiben
>
> mit freundlichen Grüßen
>
> Dr. Susanne Peters-Schildgen
>
> Oberschlesisches Landesmuseum> Bahnhofstr. 62> 40883 Ratingen
>
> Tel.: 02102/965-233 - Fax: 965-400> e-mail: schildgen@oslm.de> home: www.oslm.de
>
Dazu zitiere ich heute Bundespräsident über vergessenheit, wo ist Schlesien, was kommt mir
uns – pksczep.:
Wulff hält demonstrativ dagegen: „Selbstverständlich sind die
Vertriebenen die Brückenbauer zwischen Deutschland und Polen“, sagt
…der CDU-Politiker. Jetzt müssten Deutsche und Polen Schlesien in seiner
geschichtlichen Ganzheit betrachten. Und Wulff verspricht den Tausenden Zuhörern: „Wir
werden alles tun, um das Schicksal der Heimatvertriebenen nicht in Vergessenheit geraten
zu lassen.“ 2011 soll das Schlesiertreffen wieder in Hannover sein.
Die Hannoversche Neue Presse schreibt am 29. 6. 2009:
Die Liebe zur Kümmelwurst soll ganz unpolitisch
sein
In Halle 2 dampft die Verbundenheit zur schlesischen Heimat
VON KARL-RICHARD WÜRGER
Messegelände, Halle 2. An der Wand hängt ein Plakat. Weißer Grund,
rote Schrift:
„Schlesien lebt. Wach und lebendig in unserer Erinnerung."
Stimmt das?
Fragt man Andre und Dustin, weiß man: Das stimmt so nicht. Die
Neunjährigen sammeln mit der Büchse in der Hand Spenden - und
haben nicht die Bohne Ahnung von diesem Rübezahl-Land. Die Jungen
tragen traditionelle Trachten, schwarze Hosen, rote Halstücher - kleine
Schlesier?
Natürlich nicht. Sie wissen doch kaum, dass es dieses Stück deutsches
Land gegeben hat. In der Schule lernen sie, dass der verlorene Fleck im
Osten polnisch ist.
Die beiden Kinder - man kann sie als Sinnbild für das verstehen, was im
Vertriebenen-Verband Bewusstsein ist. „Wir müssen alles dafür tun, dass
Schlesien nicht vergessen wird und die Kultur nicht untergeht" sagen die
Alten, die Vertriebenen, die Zeitzeugen, die Leidenden - sie brauchen
11

Kinder wie Andre und Dustin. Sie sind wie Medizin für jene, die erkrankt
sind am Verlust der geliebten Heimat. Nina Waligura kennt
Schlesien nur von kurzen Reisen. Die 24-Jährige mit dem schwarzen
Haar und der braunen Haut könnte Italienerin sein, von der mediterranen
Sonnen gebräunt und verschönt. Aber Schlesien? „Oma kommt von da",
sagt sie und streicht die Falten aus ihrer „Schlescka" glatt, einer Tracht
Niederschlesiens. Schön, die Stickereien auf der Schürze.
Warum macht die Braunschweigerin mit in der Trachten- und Volkstanzgruppe
von Bielitz-Biala, Orte deren Bauerntracht von ihren Freundinnen
schon mal belächelt werden? „Mir macht Tanzen Spaß. Und ich finds
wichtig, Traditionen zu bewahren und weiter zu geben." Das ist -
ausdrücklich - kein politisches Statement. Das ist die unverfälschte Lust
an einem Leben, von dem sie weiß, dass dahinter ein unheilvoller
Zeitenwurf steht. „Ich nehme halt hin, dass das Land heute zu Polen
gehört. Trotzdem ist Schlesien auch jetzt noch schlesisch."
Es ist, bei den Alten wie bei den Jungen, nichts Verdächtiges dran an
einer Heimatliebe, die so schwer zu verstehen ist: Alle wissen, dass man
besser nichts wieder haben will, was anderen gehört. Aber alle wissen
auch, dass über Jahrzehnte die Gerechtigkeit im Urteil verwehrt wurde.
Alle spenden Beifall, als der Vorsitzende der Landsmannschaft, Rudi
Pawelka sagt: „Unsere Politiker und Medien haben sich an den
Vertriebenen versündigt."
Die Menschen, die nach Hannover gekommen sind, sind betont bemüht,
harmlos in ihrer Liebe zur Heimat zu sein. „Wir sollten bei der Realität
bleiben, sonst gibt es doch nur Irritationen", sagen sie. .
Ihr Anliegen ist es, einen Alltag zu bewahren, der sie gewärmt hat: die
Kümmelwurst, den Mohnstriezel, die schlesischen Berge, die Töpferei
aus der Lausitz.
Das alles war Schlesien. „Am besten man hält die Politik da raus", sagt Markus
Urbanke, ein junger Mann, der den traditionellen Zuckerhut der Schlesier gerne
trägt - und geht gar nicht erst hin in jene Messehalle, in der die großen Reden
geschwungen werden
PS.
Junge Generation weiß nichts, nichts über Schlesien,
und fragen über Schlesien - die die nichts wissen, also die Dümmste in dem Bereich - ist eine
politische Blamage von der Seite die Presse!
Die Zukunft Schlesiens liegt nicht in Westen, in Schlesien, direkt in Schlesien…
Westpolitiker haben Angst was Vernünftiges über Schlesien zu sagen, sie spielen solche
Rolle, als ob sie abhängig von anderen sind. Jetzt nennen sie alles in dem Bereich
….GLOBAL, als Europa. Und sie sind beruhigt, und Thema habe die in andere Richtung
verschoben. Und „basta“ - wie G. Schröder gesagt hat, als er ein unangenehmes Thema
schließen wollte. Die Politiker denken heute anders - die suchen wo anders die eigene Quelle
für die ruhigen Jahren -pksczep.
12

Young generation knows nothing, nothing about Silesia,
and asking about Silesia - who knows nothing, that is the stupidest thing in the area -
is a political embarrassment from the side of the press!
The future does not lie in the west, in Silesia, directly in Silesia ...
Western politicians are afraid to say what sensible about Silesia, they play such a
role, as if they are dependent on others. Now they call everything in the area. ...
GLOBAL, than Europe. And they are reassured, and the topic has moved in another
direction. And "basta" - as G. Schroeder has said he wanted to close an
uncomfortable topic. The politicians think differently today - looking elsewhere for the
source's own quiet years. -pksczep.
Młode pokolenie nie wie nic, nic o Śląsku
i pytać o Śląsk i to tych, którzy nic nie wiedzą o nim, to jest najgłupsza rzecz w tym
temacie - jest politycznym zażenowaniem ze strony prasy!
Przyszłość tej krainy nie zależy od Zachodu przyszłość Śląska, zależy od Śląska,
bezpośrednio na Śląsku ...
Zachodni politycy boją się powiedzieć, cos sensownego o Śląsku, odgrywają oni taka
rolę, jakby oni byli zależni od innych. Teraz nazywają wszystko w tej dziedzinie. ...
GLOBAL, bo w …. Europie. I mają zapewnione, ze wątek został przeniesiony w
innym kierunku. Wiec "basta" - tak jak G. Schroeder powiedział, gdy chciał zamknąć
niewygodny temat. Politycy myślą dziś inaczej - szukają gdzieś indziej źródła na
własne ciche lat późniejsze -pksczep.
Bistum Breslau 1-Mittelalter Joachim Köhler
„Kirchengeschichte des Mittelalters ist Herrschaftsgeschichte“
http://books.google.de/books?id=bK5TXMK0SYsC&printsec=frontcover&dq=inauthor:
%22Joachim+K%C3%B6hler
%22&source=bl&ots=DuSmDxQAoy&sig=RPVc7Zl9YAxNyJPF8ENYztst03A&hl=de&ei=
08akTKmAPczUngf6_vyQAQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CBoQ6
AEwAQ#v=onepage&q&f=false
Geschichte des christlichen Lebens im schlesischen Raum, Teil 1 Von Joachim Köhler,
Rainer Bendel
www.google.de
1.
BIBLIOGRAPHIE
zur Religions- und Kirchengeschichte der böhmischen Länder
13

Teil 1: Literatur in westlichen Sprachen und in polnischer Sprache.
Allgemeine Darstellungen:
Im Auftrag der Historischen Kommission für die böhmischen Länder
zusammengestellt von Benita Berning.
1. Allgemeine Darstellungen
1. Übersichtswerke
1.a. Kirchliche Organisation, Institutionen, einzelne Geistliche
1.b. Frömmigkeit, kirchliches Leben
1.c. Orden
1.d. Beziehungen zum Papsttum bzw. zur Kurie
2. Von den Anfängen bis 1380
3. Zeitspanne 1380 - 1620
4. Zeitspanne 1620 - 1780
5. Zeitspanne 1780 - 1918
6. Zeitspanne 1918 bis zur Gegenwart
7. Sonstiges
Die Titel sind in den einzelnen Kategorien alphabetisch nach Autoren sortiert.
Werke eines Autors sind dann nach dem Erscheinungsjahr aufstiegend gereiht.
1. Allgemeine Darstellungen.
Übersichtswerke.
1. Biermann, Gottlieb: Geschichte des Protestantismus in Österreichisch-Schlesien. Prag 1897.
223 S.
1. Zeschick, Johannes: Die Benediktiner in Böhmen und Mähren. In: Tausend Jahre
Benediktiner in den Klöstern Břevnov, Braunau und Rohr. Bearb. von P. Johannes Hofmann.
St. Ottilien 1993, 3-82 (Studien und Mitteilungen zur Geschichte des Benediktinerordens und
seiner Zweige, Erg.bd. 33).
d. Beziehungen zum Papsttum bzw. zur Kurie.
(zur Zeit kein Eintrag)
Heute der gleiche Politiker spricht auch anders:
Reaktion auf Integrationsrede zum Tag der Einheit
Unmut in Union über Wulff-Äußerungen wächst
14

In der Union wächst die Kritik an den integrationspolitischen Äußerungen von
Bundespräsident Christian Wulff. Bundeskanzlerin Angela Merkel verteidigte Wulffs
Äußerungen in einer Sitzung der Unionsfraktion grundsätzlich, forderte nach
Teilnehmerangaben aber auch ein stärkeres Bekenntnis zum Christentum. Merkel betonte,
Maßstab für die Integration sei das Grundgesetz und nicht das islamische Recht. Erneut
sprach sie sich für eine Ausbildung von Imamen in Deutschland aus.
[Bildunterschrift: Angela Merkel forderte ein stärkeres Bekenntnis zum Christentum. ]
Merkel schaltete sich nach Teilnehmerangaben in der Fraktion in die Debatte ein, nachdem
die Abgeordnete und Spitzenkandidatin bei der Landtagswahl in Rheinland-Pfalz, Julia
Klöckner, Wulff kritisiert hatte. Der Präsident könne so verstanden werden, dass auch der
Islam das Fundament der deutschen Gesellschaft sei, wurde Klöckner zitiert. Der Islam sei
nur willkommen, wenn er sich an der christlich-abendländischen Kultur ausrichte.
Der Parlamentarische Geschäftsführer der Unionsfraktion im Bundestag, Peter Altmaier,
bescheinigte Wulff, er habe den richtigen Ton getroffen und das Thema Islam und Integration
in einem "ausgewogenen und doch sehr klar konturierten Kontext platziert".
CSU geht auf Distanz
[Bildunterschrift: Hans-Peter Friedrich warnte vor einer naiven Integrationsdebatte. ]
Die CSU grenzte sich vom allgemeinen Lob der ersten Tage aus der schwarz-gelben Koalition
ab. "Um das klar zu sagen: Die Leitkultur in Deutschland ist die christlich-jüdischabendländische
Kultur. Sie ist nicht die islamische und wird es auch nicht in Zukunft sein",
sagte CSU-Landesgruppenchef Hans-Peter Friedrich. In die Wertvorstellungen dieser
christlich-jüdischen Kultur hätten sich alle zu integrieren.
Wulff hatte in seiner Rede zum 20. Jahrestag der deutschen Einheit erklärt, im Sinne der
christlich-jüdischen Geschichte gehörten das Christentum und das Judentum zweifelsfrei zu
Deutschland. "Aber der Islam gehört inzwischen auch zu Deutschland", betonte Wulff.
"Bewerber erst im eigenen Kulturkreis suchen"
Friedrich warnte vor einer naiven Debatte über Zuwanderung - bei dieser müsse der kulturelle
Hintergrund der Zuwanderer mit beachtet werden. Ohnehin komme die Debatte über die
verstärkte Anwerbung von Fachkräften angesichts von drei Millionen Arbeitslosen zur
Unzeit. Er rate dringend dazu, Bewerber erst "im eigenen Kulturkreis" zu suchen. Dies sei
schon deshalb möglich, weil ab dem 1. Mai 2011 mit der vollen Freizügigkeit der
Arbeitnehmer in der EU ein großer Arbeitsmarkt entstehe. Betriebe könnten dann auch
Auszubildende leichter aus Spanien oder Italien anwerben.
Der Vorsitzende des Bundestags-Innenausschusses, Wolfgang Bosbach, betonte: "Zwar ist
der Islam inzwischen Teil der Lebenswirklichkeit in Deutschland, aber zu uns gehört die
christlich-jüdische Tradition."
Leutheusser-Schnarrenberger: "Brauchen sachliche Debatte"
Justizministerin Sabine Leutheusser-Schnarrenberger kritisierte die Debatte in der Union.
Nach Angaben ihres Ministeriums sagte sie, das historische und kulturelle Fundament
Europas beruhe auf griechisch-romanischen Einflüssen sowie auf dem christlichen Erbe, aber
auch auf dem Islam. "Statt einem Konflikt der Kulturen das Wort zu reden, brauchen wir eine
15

sachliche Debatte darüber, wie wir alle Teile unserer Bevölkerung (...) gleichberechtigt an den
Lebenschancen unserer Gesellschaft teilhaben lassen", sagte die FDP-Politikerin.
Die Vorsitzende der Grünen-Fraktion, Renate Künast, warf der CSU vor, sich der Zukunft zu
verweigern. Zudem stehe CSU-Generalsekretärin Christine Haderthauer nicht fest auf dem
Boden des Grundgesetzes, wenn sie einen Unterschied zwischen den Religionen mache.
Haderthauer hatte in einem Interview gefordert: "Aus Religionsfreiheit darf nicht
Religionsgleichheit werden."
Das Thema Integration ist am Donnerstag auch Thema im Bundestag. Dann wird
Integrationsstaatsministerin Maria Böhmer einen Bericht über die Lage der Ausländer in
Deutschland vorlegen. In der folgenden Debatte über die Integrationspolitik soll erstmals der
neue hessische Ministerpräsident Volker Bouffier im Bundestag reden.
• Zentralrat der Muslime begrüßt Wulff-Rede.
• Presseschau zur Rede des Bundespräsidenten.
• Bundespräsident Wulff lobt Ostdeutsche und fordert Toleranz.
• CSU distanziert sich von Wulffs Islam-Äußerungen [S. Kossakowski, BR] .
• Weltatlas: Deutschland [Flash|HTML]
Stand: 07.10.2010,
Lage der Ausländerinnen und Ausländer in Deutschland
1,5 Stunden
Ein Schwerpunkt des achten Berichts über die Lage der Ausländerinnen und Ausländer in
Deutschland bildet die Darstellung der integrationspolitischen sowie der rechtlichen
Entwicklungen im Berichtszeitraum von Frühjahr 2008 bis Frühjahr 2010. Umfassend
gewürdigt werden die Umsetzung und Fortentwicklung des Nationalen Integrationsplans, das
Integrationsmonitoring sowie die Entwicklungen im Staatsangehörigkeits-, Freizügigkeits-,
Aufenthalts- und Flüchtlingsrecht. Darüber hinaus werden die neueren Entwicklungen der
Migrationspolitik und der Rechtssetzung auf der Ebene der Europäischen Union dargelegt.
Wie schon in früheren Berichten nimmt auch diesmal die Berichterstattung zur
Integrationspolitik breiten Raum ein. Sie umfasst insbesondere die Bereiche Bildung,
berufliche Qualifizierung und Arbeitsmarkt. Hierbei konnten bereits die Daten des
Mikrozensus von 2008 ausgewertet werden. Wie bereits im 7. Lagebericht wird damit nicht
nur nach Staatsangehörigkeit differenziert, sondern werden umfassend Daten zu Personen mit
Migrationshintergrund betrachtet. Die vielfältigen Lebenslagen der Menschen mit
Migrationshintergrund, von denen mehr als die Hälfte deutsche Staatsbürger sind, kommen
hierbei in besonderem Maße zum Ausdruck.
Im 8. Lagebericht thematisiert werden auch Entwicklungen im Bereich der interkulturellen
Öffnung, das gesellschaftliche und politische Engagement von Migrantinnen und Migranten,
aber auch Aspekte, die der Integration entgegenstehen, wie z.B. Fremdenfeindlichkeit,
Diskriminierung und familiäre Gewalt, insbesondere Gewalt gegen Mädchen und Frauen.
WWW.cduduesseldorf.de
16

„Jarzombek ein voller Erfolg” als Bundesabgeordnete in Berlin, aus Düsseldorf
http://www.jarzombek.com/de/index.php?id=person
http://www.tagesschau.de/inland/einheitsfeiern108.html
Rede des Bundespräsidenten zur Deutschen Einheit
Mit Mut und Offenheit in die Zukunft
In Bremen ist die deutsche Wiedervereinigung vor 20 Jahren mit einem offiziellen Festakt
gefeiert worden. Unter den mehr als 1000 geladenen Gästen waren auch Kanzlerin Angela
Merkel, Bundestagspräsident Norbert Lammert und Bundespräsident Christian Wulff.
[Bildunterschrift: Die Verdienste der Ostdeutschen seien bisher nur unzureichend gelobt
worden, betonte Wulff (mi.). ]
In seiner ersten großen Rede seit seinem Amtsantritt lobte Wulff die
Veränderungsbereitschaft der Ostdeutschen und würdigte sie als Vorbild für alle Bürger des
Landes. Die Menschen im Osten hätten mit ihrem Mut "aus ganz Deutschland ein anderes
Deutschland gemacht". Sie hätten vorgelebt, wie Umbrüche zu meistern seien. Das sei bis
heute nicht ausreichend hervorgehoben worden.
Auch 20 Jahre nach der Einheit stehe Deutschland vor der Aufgabe, mit diesem Mut zur
Veränderung neuen Zusammenhalt zu finden, sagte Wulff. In einer sich rasant wandelnden
Welt hätten sich Alltag und Lebensentwürfe gewandelt.
Ein freiheitliches Land lebe von Vielfalt und unterschiedlichen Lebensentwürfen sowie der
Aufgeschlossenheit für neue Ideen. Gleichwohl gefährdeten zu große Unterschiede den
Zusammenhalt. Die Aufgabe der deutschen Einheit heute laute daher: "Vielfalt schätzen,
Risse in unserer Gesellschaft schließen - das bewahrt vor Illusionen, das schafft echten
Zusammenhalt."
Doch kein Baustopp für S21?
Der Stuttgart-21-Schlichter Heiner Geißler hat einen Baustopp während der Verhandlungen
angekündigt. mehr
Böhmer: "Multikulti ist gescheitert"
Die Integrationsbeauftragte der Bundesregierung, Maria Böhmer, hat die rot-grüne Politik
einer multikulturellen Gesellschaft für gescheitert erklärt. Mit Beliebigkeit und dem
Ausblenden... mehr
17

Dokumentation: Die Wulff-Rede vom 3. Oktober
In seiner Grundsatzrede hatte Bundespräsident Christian Wulff eindringlich dazu aufgerufen,
die Vielfalt im Land zu schätzen und zugleich den Zusammenhalt zu fördern. Auszüge aus
seiner... mehr
Böhmer unterstützt Wulff in Islamdebatte
In der Debatte um den Islam unterstützt die Integrationsbeauftragte der Bundesregierung,
Maria Böhmer (CDU), Bundespräsident Christian Wulff.... mehr
Lage der Ausländer Thema im Bundestag
Der Bundestag beschäftigt sich heute mit der Lage der Ausländer in Deutschland. Die
Integrationsbeauftragte der Bundesregierung, Maria Böhmer (CDU), stellt den Abgeordneten
ihren jüngsten... mehr
Politische Reformen in China gefordert
Peking (dpa) - Die Verleihung des Friedensnobelpreises an den inhaftierten
chinesischen Bürgerrechtler Liu Xiaobo unterstreicht aus Sicht von
Menschenrechtlern die dringende Notwendigkeit von politischen Reformen in
China.
Die Auszeichnung rücke die Menschenrechtslage in China wieder in den Mittelpunkt der
internationalen Diskussion, meinte am Freitag Sophie Richardson von der Organisation Human
Rights Watch.
Der Preis ehre nicht nur Liu Xiabo, "sondern auch all jene, die täglich kämpfen, um die Regierung
zur Verantwortung zu ziehen", erklärte Richardson. Die Organisationen "Reporter ohne Grenzen",
die sich für Presse- und Meinungsfreiheit weltweit einsetzt, nannte die Vergabe des Preises an den
Bürgerrechtler eine "Geste mit historischer Bedeutung" für den Kampf für mehr Meinungsfreiheit in
China
From: Alfred Ulrich Sent: October 07, 2010
Subject: MCB-Aktuell vom 7.10.2010 - Videofilm Abschiedsfeier Wenning
Lieber Sangesfreund,
bei Bayer News Channel ist über folgenden Link ein Video über die Abschiedsfeier von Herrn
Wenning zu sehen:
www.podcast.bayer.de/de/homepage.aspx
Den Link anklicken oder ihn in die Steuerzeile Deiner Internet-Startmaske übertragen und dann den
Videofilm starten. Viel Vergnügen wünscht
AU
Kultur.bayer.de - Spielzeit 10/11
Mythos und Gegenwart - Die Spielzeit 2010/11
18

Wir leben in einer vor allem durch Wirtschaft, Wissenschaft und Technologie geprägten Welt.
Gibt es den Mythos in der Gegenwart überhaupt noch? In der gesamten
Menschheitsgeschichte gab es bisher noch keine Epoche, die – für einen Teil der Menschheit –
so viele Möglichkeiten zur persönlichen Entfaltung und Selbstverwirklichung geboten hat. Die
Suche nach einer Sinnbewertung unseres Tuns und Erlebens war aber auch noch nie so groß
wie heute. Gegen die Überforderung von außen regen sich zunehmend Kräfte einer inneren
Erfahrung.
Zu dieser „Suche nach dem Ursprung“ gehört – ob bewusst oder unbewusst – die Begegnung mit der Mythologie.
Wir erfahren fast täglich in den verschiedensten Lebensbe reichen neue mythologische Schöpfungen. Falsche
Mythologeme und die Konfrontation mit dem echten Mythos charakterisieren wesentliche Ausprägungen der
geistigen Struktur unserer Zeit. Haben wir heute ein gespaltenes Verhältnis zum Mythos? Einerseits erscheinen
uns Mythen wie schöne, alte Geschichten, fremd und geheimnisvoll. Andererseits spüren wir oft die Gewalt dieser
Bilder nicht nur als Tatsache der Geistesgeschichte, sondern auch als Spiegel der Gegenwart. Mythen sind nicht
überwundene Vergangenheit, wir schaffen sie aus innerem Bedürfnis ständig neu.
Mythos und Gegenwart – ein hochinteressantes und unerschöpfliches Thema! Bayer Kultur widmet sich in der
Spielzeit 2010/11 in mehr als 150 Veranstaltungen, die neben unseren Sparten MUSIK, TANZ, SCHAUSPIEL
und KUNST auch die Bereiche Literatur und Film einbeziehen, den unterschiedlichsten Facetten dieses Themas.
Nach der Umschreibung dessen, was Sie inhaltlich in den nächsten zehn Monaten erwartet, gestatten Sie mir
aber auch einen kurzen Rückblick auf die vergangene Saison.
Unsere Neuerungen sind bei unserem Publikum auf eine positive Resonanz gestoßen: Die Veranstaltungsreihe
In der Kulisse entwickelt sich mehr und mehr zu einem echten „Renner“; die Eröffnungsparty war in wenigen
Tagen ausverkauft – und das wird in diesem Jahr bei Basta, den Kölner a-cappella-Stars, wahrscheinlich nicht
anders sein; unser stART-Projekt findet in Fachkreisen hohe Anerkennung: Hardy Rittner wurde in der Dresdner
Semperoper zum ECHO-Klassik-Preisträger als bester Nachwuchskünstler 2009 gekürt; die ersten Projekte im
Rahmen der Kulturachse Leverkusen-Berlin, u. a. zwei Uraufführungen und eine deutschsprachige
Erstaufführung, wurden in Berlin von Kulturstaatssekretär André Schmitz mit einer Pressekonferenz gewürdigt;
und last but not least erreichen uns zu unserem Kulturmagazin KUNSTstoff zahlreiche begeisterte Reaktionen
aus ganz Deutschland – die Arbeit von Bayer Kultur wird zunehmend auch überregional wahrgenommen!
Die im vergangenen Jahr durchgeführte Besucherbefragung war die erste diesbezügliche Erhebung überhaupt.
Wir sind glücklich darüber, dass Sie, liebe Freunde von Bayer Kultur, unserer Arbeit ein ausgezeichnetes Zeugnis
ausgestellt haben. Aber wir möchten noch besser werden und versuchen daher, Ihre Anregungen bei der
Ausrichtung unseres Spielplans aufzugreifen: So halten Musical und Operette wieder Einzug in unseren
Angebotskatalog. Mit Kurt Weills One Touch of Venus und Jacques Offenbachs Orpheus in der Unterwelt wird
unser Spielzeitthema auch von der heiter-satirischen Seite beleuchtet. Wir haben in diesem Zusammenhang die
Bunte Reihe in Boulevard & Broadway umbenannt. Aus dem Besonderen Abend ist das Studio geworden, und
Sie dürfen in diesem Zusammenhang auf ein völlig umgestaltetes Raumkonzept gespannt sein.
Außerdem erweitern wir für Sie erneut unser inhaltliches Spektrum: Eines der interessantesten jungen
Kammerorchester unserer Zeit, das auf Originalinstrumenten musizierende und von Werner Ehrhardt geleitete
Ensemble l’arte del mondo, wird in den nächsten Jahren als festes „orchestra in residence“ für künstlerische
Höhepunkte im Musikprogramm von Bayer Kultur sorgen.
Weil uns die Projekte für und mit Kindern und Jugendlichen besonders wichtig sind, werden wir sie ab sofort auch
durch Mitmachen!, ein breitgefächertes pädagogisches Angebot in enger Zusammenarbeit mit den Schulen der
Region, ergänzen. Unsere jungen stART-Künstler sind in diese Arbeit eingebunden, wobei – neben dem Signum
Quartett, Hardy Rittner sowie den Studenten der Hochschule für Schauspielkunst „Ernst Busch“ Berlin – mit dem
Benjamin Schaefer Trio auch der Jazz vertreten sein wird.
A propos Jazz! In Kooperation mit den Leverkusener Jazztagen wird Bayer Kultur ab dieser Saison auch für die
Jazzfreunde einiges zu bieten haben. Neben einem Konzert der WDR Big Band wird die neue Reihe at midnight
nach ausgewählten Aufführungen im Großen Haus die Möglichkeit bieten, den Abend im Studio mit Jazz,
angesagten Drinks und guter Laune ausklingen zu lassen. Die Jazz-Kulisse am Sonntagvormittag findet natürlich
weiterhin statt.
Ich begrüße Sie, liebe Freunde von Bayer Kultur, sehr herzlich zur neuen Spielzeit und hoffe, dass Sie beim
Durchblättern dieses Heftes viele Anregungen für die Gestaltung Ihres ganz persönlichen „Kulturjahres“
bekommen werden! Mein Team und ich freuen uns, Sie im Bayer Kulturhaus begrüßen zu dürfen! Ihnen und uns
19

wünsche ich eine auf- und anregende, fesselnde und mitreißende Spielzeit 2010/11.
Ihr
Dr. Volker Mattern Leiter Bayer Kultur
www.kultur.bayer.de
SO 10.10 | 11:00 | Bayer Kulturhaus
JazzMagazin
Wie im letzten Jahr starten wir mit einer regionalen Band in die neue Jazz-Kulissen-Saison: Das Kölner
JazzMagazin sind Werner Funke (Saxophon), Bertram Voll (Posaune), Georg Gleske (Gitarre), Thomas Falke
(Kontrabass) und Stefan Albrecht (Schlagzeug). Eine nicht alltägliche Besetzung also, die auch eine breite
stilistische Ausrichtung ermöglicht. Und so fühlt sich das JazzMagazin im Jazz und Blues ebenso zu Hause wie
im Soul und Pop. Freuen Sie sich auf einen entspannten Vormittag mit einfallsreichen Versionen bekannter
Titel. » mehr
SO 10.10 | 18:00 | Bayer Kulturhaus
Don Camillo und Peppone
Don Camillo und Peppone, die Hauptfiguren vieler Erzählungen und Romane des italienischen Schriftstellers und
Satirikers Giovannino Guareschi, sind ein Traumpaar der grotesk-komischen Unterhaltung. Durch die Verfilmung
des Stoffes sind die beiden Protagonisten unsterblich geworden: der Komiker Fernandel als couragierter
Gemeindepriester Don Camillo und Gino Cervi als hitzköpfiger, kommunistischer Bürgermeister Giuseppe
Bottazzi, genannt Peppone, haben mit ihren anhaltend schlitzohrigen wie schlagkräftigen Auseinandersetzungen
Weltruhm erlangt. » mehr
SO 10.10 | 20:30 | Bayer Kulturhaus
Wolfgang Czeczor
Anstelle des ursprünglich geplanten Talks mit Mathieu Carrière, der aus Krankheitsgründen aber nicht in "Don
Camillo und Peppone" zu sehen ist, sitzt nun Wolfgang Czeczor bei Reiner-Ernst Ohle auf dem roten Talk-Sofa in
der "Kulisse". Er spricht über Don Camillo, aber auch über seine Arbeit für Theater, Film und Fernsehen.
Wolfgang Czeczor hat die Rolle 2008 mit großem Erfolg bei den Festspielen in Weilheim gespielt und ist darüber
hinaus aus "Tatort" und "Kommissarin Lucas" bekannt.
Bereits gekaufte Karten für den Kulissen-Talk behalten ihre Gültigkeit oder können im Kartenbüro zurück
gegeben werden. » mehr
Troilus und Cressida
Premiere der nächsten Kooperation mit der Hochschule für Schauspielkunst "Ernst Busch" Berlin: Am Sonntag,
24. Oktober 2010, 18 Uhr hebt sich erstmals der Vorhang für das selten zu sehende Shakespeare-Drama.
Karten unter 0214/30-41283 oder kartenbuerokultur@bayer-ag.de.
Umbesetzung / neuer Talkgast am 10.10.2010 Aus Krankheitsgründen spielt am Sonntag, 10. Oktober 2010
nicht Mathieu Carrière in "Don Camillo und Peppone". Stattdessen ist Wolfgang Czeczor in der Rolle des Don
Camillo zu erleben. Wolfgang Czeczor ist im Anschluss an die Vorstellung auch Talk-Gast von Reiner-Ernst Ohle
im Kulissen-Talk. Die für den Talk gekauften Karten behalten ihre Gültigkeit oder können im Kartenbüro
zurückgegeben werden.
NEU: Gästebuch
Ab sofort freuen wir uns auf Ihre Nachrichten, Anmerkungen und Fragen im neuen Online-Gästebuch von Bayer
Kultur! » mehr
Karten
Neuerung im Ticketing
Alle Karten für Veranstaltungen von Bayer Kultur erstmals auch im Vorverkauf bei KölnTicket. » mehr
Newsletter
Anmeldung zum neuen Newsletter-Service
Informieren Sie sich mit dem online-Newsletter rund um Bayer Kultur. » mehr
20

http://www.presse.bayer.de/baynews/baynews.nsf/id_image/3f394f088005a6e9c1257793002c
8d2c?open&l=de
5. September 2010: bis 14.11.2010 in Erholungshaus Leverkusen
Ausstellung im Zeichen von „Mythos und Gegenwart“
Wie Künstler Mythen interpretieren
Vernissage der ersten Ausstellung der neuen Spielzeit im Erholungshaus / Zur
Einführung spricht Ästhetikprofessor Bazon Brock
z.B.:
Alle Schlesier und andere Ostdeutschen aus der Schwaben sind nach
Riedlingen KONZERT herzlich eingeladen, wo wir uns kurz treffen konnten -pksczepanek -
21-24.10. Konzertreise nach Riedlingen: Riedlingen:
Vom 21 - 24. Oktober 2010 sind wir auf großer Chorfahrt in meine Heimatstadt
Riedlingen in Oberschwaben.
Wir haben ein sehr schönes und abwechslungsreiches Programm vorbereitet mit einer
Oberschwabenrundfahrt, um das Land und die Leute kennen zu lernen.
Im Mittelpunkt steht unser Konzert:
am Samstagabend 23.10.2010 - in der Stadthalle und
am Sonntag 24.10.2010 - die Mitgestaltung des Gottesdienstes in der Stadtpfarrkirche
St. Georg. Die Stadt Riedlingen freut sich schon sehr auf unseren Besuch und wird uns
bestimmt mit offenen Armen aufnehmen. Inzwischen haben sich auch schon über 80 Sänger
angemeldet.
24.10.2020 in Riedlingen – Oberschwaben - die Mitgestaltung des Gottesdienstes in der
Stadtpfarrkirche St. Georg:
Der kleine Chor des Männerchores Bayer Leverkusen
Leitung: Harald Jüngst
Friedrich Silcher: Hymnus
Charles Gounod: II.me Messe pour lesSocietés chorales
Kyrie
Gloria
Sanctus
O salutaris hostia
Agnus Dei
Anton Bruckner: Inveni David
Luigi Cherubini: Sanctus
Leitung:Ulrich Jung – Musikdirektor FDB
Der große Chor des Männerchores Bayer Leverkusen
Ludwig van Beethoven: Die Ehre Gottes in der Natur
Franz Schubert: Gott in der Natur
Die Nacht
Richard Wagner: Pilgerchor aus der Oper „Tannhäuser”
21

Gus Anton:: O Herr, gib Frieden
Georg Friedrich Händel / Halleluja Peter Brettner: aus dem Oratorium „Der Messias”
Am 23.10.2010 Konzert in Riedlingen:
Leitung:Ulrich Jung – Musikdirektor FDB
Now live probably, you small lane,
now adé, you quiet roof!
Father, mother saw me' n sadly,
and the dearest saw me after,
and the dearest looked over me.
Here in further, further distance
how it pulls me to the homeland!
Amusingly the associating sing,
but it is an incorrect song,
but it is an incorrect song.
Andre villages come to be sure,
andre girl to face;
alas, well andre girls are it,
but it is not the one,
but it is not the one.
Andre village, andre girl,
I there middle inside so dumbly.
Andre girl, andre village;
o howgladly reverses turns' I,
o how gladly' I over.
Melodie - Friedrich Silcher, 1853
Nun lebt wohl, du kleine Gasse, nun
http://www.youtube.com/watch?v=bcomR5-tV1o
Nun leb’ wohl, du kleine Gasse
Text & Musik: Friedrich Silcher:
Nun leb’ wohl, du kleine Gasse,
nun adé, du stilles Dach!
Vater, Mutter sah’n mir traurig,
und die Liebste sah mir nach,
und die Liebste sah mir nach.
Hier in weiter, weiter Ferne,
wie’s mich nach der Heimat zieht!
Lustig singen die Gesellen,
doch es ist ein falsches Lied,
doch es ist ein falsches Lied.
Andre Städtchen kommen freilich,
andre Mädchen zu Gesicht;
ach, wohl sind es andre Mädchen,
doch die eine ist es nicht,
doch die eine ist es nicht.
Andre Städtchen, andre Mädchen,
ich da mitten drin so stumm.
Andre Mädchen, andre Städtchen;
o wie gerne kehrt’ ich um,
o wie gerne kehrt’ ich um.
http://www.youtube.com/watch?v=8UjBhyWCSR0&feature=related
In der Ferne
1. Nun leb' wohl, du kleine Gasse,
Nun adé, du stilles Dach!
Vater, Mutter sah'n mir traurig,
Albert Graf von Schlippenbach, 1833
- W oddali
1-Zyj zdrowo, ty moja mała uliczko,
22

|: Und die Liebste sah mir nach. :|
2. Hier in weiter, weiter Ferne,
Wie's mich nach der Heimat zieht!
Lustig singen die Gesellen,
|: Doch es ist ein falsches Lied. :
3. Andre Städtchen kommen freilich,
Andre Mädchen zu Gesicht;
Ach, wohl sind es andre Mädchen,
|: Doch die eine ist es nicht. :|
4. Andre Städtchen, andre Mädchen,
Ich da mitten drin so stumm.
Andre Mädchen, andre Städtchen;
|: O wie gerne kehrt' ich um. |
Zegnaj, ty moje spokojne zadaszenie.
Ojciec, matka patrzeli na mnie
smutno
I ukochana patrzyła za mną :!
2-Tu w dali, w dalekiej odległości,
O jak mnie do hajmatu ciągnie!
Wesoło tu śpiewa ta społeczność,
Ale przecież dla mnie to fałszywa
pieśń.
3-Inne miasteczka przyjdą do tego,
Inne dziewcząt są tu twarze;
Ach, naprawdę, inne są te
dziewczyny,
|: Tak, ta przeznaczona to nie jest. :|
4.Inne miasteczka, inne dziewczyny
A ja w środku tak milczący.
Inne miasteczka, inne dziewczyny
|: O jak chętnie wrócę z powrotem:|
Piosenka pt. „In der Ferne” „W oddali” powstała, kiedy na Górnym Śląsku był
rozwinięty przemysł, a w Polsce, pod zaborami w ogóle nie, albo w Prusach
jeszcze nie tak mocno.
W ten sposób niemieckie piosenki dawały znać swoim młodym kawalerom, by
wracali do swojego Heimat-u, gdzie stare pieśni się śpiewa i dziewczyna czeka.
A dzisiaj? Wracamy?
Das Lied "In der Ferne" erstellt wurde, wenn Oberschlesien gut entwickelt wurde und
in Polen nicht, weder in Preußen war nicht so sehr.
Auf diese Weise gab es im deutschen das Lied zu seiner jungen Kavaliere wissen,
zu seiner Heimat, wo die alten Lieder singen und das Mödchen wartet ihn
zurückzukehren. Und heute?
Kehren wir zurück?
pksczep.
http://www.youtube.com/watch?v=_rIAxDW0MWg&feature=related
Friedrich Silcher
http://www.youtube.com/watch?v=IgLpUbJbEH0&feature=related
Andere solche Lieder, - inne z tej serii pieśni:
23

1. Im schönsten Wiesengrunde ist meiner Heimat Haus,
da zog ich manche Stunde in's Tal hinaus;
dich mein stilles Tal, grüß' ich tausendmal.
Da zog ich manche Stunde in's Tal hinaus.
2. Muss aus dem Tal jetzt scheiden, wo alles Lust und Klang;
das ist mein herbstes Leiden, mein letzter Gang.
Dich mein stilles Tal, grüß' ich tausendmal.
Das ist mein herbstes Leiden, mein letzter Gang.
3. Sterb' ich, im Talesgrunde will ich begraben sein;
singt mir zur letzten Stunde beim Abendschein:
Dir, mein stilles Tal, Gruß zum letzten Mal.
Singt mir zur letzten Stunde beim Abendschein.
1. In meine Heimat kam ich wieder, es war die alte Heimat noch,
/: die selbe Luft, die selben frohen Lieder, und alles war ein andres doch. :/
2. Die Wellen rauschten wie vor Jahren, am Walde sprang wie einst das Reh,
/: von ferne hört' ich Heimatglocken läuten, die Berge glänzten weiß wie Schnee. :/
3. Ein Apfelbaum stand in dem Schatten, darunter stand die alte Bank,
/: dort hob' ich manchen schönen Traum geträumet und war verliebt ein Leben lang. :/
4. Am Himmel leuchten hell die Sterne und winken mir mit goldnem Schein,
/: vergiß uns nicht auch in der weiten Ferne, und denk der Heimat ewig dein. :/
5. Am Waldessaume stand eine Hütte, die Mutter ging dort ein und aus,
/: jetzt schauen fremde Menschen aus dem Fenster, es war einmal mein Heimathaus. :/
6. Ich eilt' zum Friedhof, zu meinen Eltern und kniet' mich nieder an ihr Grab,
/: ach, könnt' ich ewig, ewig bei euch schlafen, ja, weil ich keine Heimat hab. :/
7. Mir war´s, als rief es aus der Ferne: Flieh, flieh, hier findest du kein Glück,
/: die du geliebt, sind alle längst gestorben und kehren niemals mehr zurück. :/
1. Kehr ich einst zur Heimat wieder, früh am Morgen, wenn die Sonn' aufgeht,
schau´ ich dann in's Tal hernieder, wo vor einer Tür ein Mädchen steht.
Dann seufz´ ich still, ja still und flüstre leise:
Mein Hessenland, mein Heimatland, so von Natur, Natur in stiller Weise.
Wir seh'n uns wieder, mein Hessenland, wir seh'n uns wieder im Hinterland.
2. In dem Schatten einer Eiche, ja, da gab sie mir den Abschiedskuss.
Kann nicht länger bei dir bleiben, weil, ja weil ich von dir scheiden muß.
Da seufz´ich still, ja still und ...
3. Liebes Mädchen, lass das Weinen, liebes Madchen, laß das Weinen sein.
Wenn die Rosen wieder blühen, ja dann kehr ich wieder bei dir ein.
Da seuz´ich still, ja still und ...
24

1. Kein schöner Land in dieser Zeit als hier das uns're weit und breit;
/: wo wir uns finden, wohl unter Linden zur Abendzeit. :/
2. Da haben wir so manche Stund' gesessen da in froher Rund'
/: und taten singen; die Lieder klingen im Eichengrund. :/
3. Dass wir uns hier in diesem Tal noch treffen so viel hundertmal,
/: Gott mag es schenken, Gott mag es lenken, er hat die Gnad.:/
3. Nun, Brüder, eine gute Nacht. Der Herr im hohen Himmel wacht;
/: in seiner Güte uns zu behüten ist er bedacht. :/
1. Nach der Heimat möcht´ ich wieder, nach dem teuren Vaterort,
wo man singt die frohen Lieder, wo man spricht ein trautes Wort.
Teure Heimat, sei gegrüßt, in der Ferne sei gegrüßt,
sei gegrüßt in weiter Ferne, teure Heimat, sei gegrüßt.
2. Deine Täler, deine Höhen, deiner heil'gen Wälder Grün,
oh, die möcht' ich wiedersehen, dorthin, dorthin möcht' ich ziehn.
Teure Heimat, sei gegrüßt ...
3. Doch mein Schicksal will es nimmer, durch die Welt ich wandern muß.
Trautes Heim, dein denk' ich immer, trautes Heim, dir gilt mein Gruß.
Teure Heimat, sei gegrüßt ...
1. Nach der Heimat geht mein heißes Sehnen, nach der Heimat zieht´s mich wieder hin.
//: Möcht im Stillen heiße Tränen weinen, wenn ich an die Abschiedsstunde denk. ://
2. Eines Abends, wohl in der Gartenlaube, wo ich mein Liebchen fest umschlungen hielt:
//: Ja, ich scherzte, Liebchen aber weinte, als ich Abschied nahm von ihrer Hand. ://
3. Großer Vater, der du wohnst dort oben, lass mein Flehen nicht vergebens sein.
//: Lass mich meine heißgeliebte Heimat und mein teueres Madel wiedersehn. ://
1. Nun ade, du mein lieb' Heimatland, lieb' Heimatland ade!
Es geht jetzt fort zum fremden Strand, lieb' Heimatland, ade!
/: Und so sing ich denn mit frohem Mut, wie man singet, wenn man wandern tut,
lieb' Heimatland, ade! :/
2. Wie du lachst mit deines Himmels Blau, lieb' Heimatland, ade!
Wie du grüßest mich mit Feld und Au', lieb' Heimatland, ade!
/: Gott weiß, zu dir steht stets mein Sinn, doch jetzt zieht's mich zur Ferne hin,
lieb' Heimatland, ade! :/
25

3. Begleitest mich, du lieber Fluß, lieb' Heimatland, ade!
Bist traurig, dass ich wandern muss, lieb' Heimatland, ade!
/: Vom moos'gen Stein am wald'gen Tal, da grüß' ich dich zum letzten Mal,
lieb' Heimatland, ade! :/
1. Nun leb wohl, du kleine Gasse nun ade, du stilles Dach!
Vater, Mutter, sah´n mir traurig, //: und die Liebste sah mir nach. ://
2. Hier, in weiter, weiter Ferne, wie's mich nach der Heimat zieht!
Lustig singen die Gesellen, //: doch es ist ein falsches Lied. ://
3. Andre Städtchen, andre Mädchen kommen freilich zu Gesicht;
ach, wohl sind es andre Mädchen, //: doch die Eine ist es nicht. ://
4. Andre Städtchen, andre Mädchen, ich da mitten drin so stumm!
Andre Mädchen, andre Städtchen, //: O, wie gerne kehrt ich um! ://
1. Tief im Hinterland steht ein Bauernhaus so hübsch und fein.
Aus diesem Bauernhaus da schaut ein Mädel raus, die schöne Hinterländerin.
2. Einmal kommt der Tag wo man Hochzeit macht im Hinterland,
dann wird sie meine Frau, die sich mir anvertraut, die schöne Hinterländerin.
3. Drunten in dem Tal rauscht ein Wasserfall, das Bächlein rinnt.
Wo meine Wiege stand, da ist mein Heimatland im schönen, schönen Hinterland.
4. Einstmals kommt der Tag, wo man Schlachtfest hat im Hinterland.
Dann wird die Wuz geschlacht und wird zu Wurst gemacht im schönen, schönen Hinterland.
Vor meinem Vaterhaus steht eine Linde, vor meinem Vaterhaus steht eine Bank,
und wenn ich sie einst wieder finde, dann bleib ich dort mein Leben lang.
Dann wird die Linde wieder rauschen, ihr liebes, altes Heimatlied,
mein ganzes Herz wird ihr dann lauschen, das oft in Träumen heimwärts zieht,
mein ganzes Herz will ihr dann lauschen. Wer weiß, wer weiß, wann das geschieht.
In dieser fremden großen Stadt, in diesem Meer aus Stein,
da grüßt dich kaum ein Blütenblatt, mit süßem trauten Schein.
Vor meinem Vaterhaus da steht ein Brunnen; sein Wasser rinnt und rauscht so silberhell.
Die Mädchen geh'n zu diesem Brunnen, erzählen sich vom Liebsten schnell.
Nur eine schweigt zu all den Sachen, die einst ihr Herz an mich verriet,
Ach kehr ich heim, dann wird sie lachen und aller Schmerz und Kummer flieh'n,
Doch kehr ich heim, dann wird sie lachen. Wer weiß, wer weiß, wann das geschieht,
Ja, ja wer weiß, wer weiß, wann das geschieht.
26

) Polnisch / Deutsch / Oberschlesisch / Slawisch germanisch / Tschechisch
und Deutsch-Polnisch (D-PL)
Und heutiges Kapitalismus-System. – I dzisiejszy system kapitalistyczny?:
From: Peter K. Sczepanek Sent: October 06, 2010
Subject: tv ard – Kapitalismus - Sendung DTV-ard: Menschen bei Maischberger
5. OKTOBER 2010, 22.45 UHR - Menschen bei Maischberger – www.DasErste.de
Reiche immer reicher, Banker immer dreister: Droht der
Ausverkauf der Moral?
Bogaci stale bogatsi, bardziej wyraziści bankierzy zawsze grożą
sprzedażą moralności?
Richard David Precht - (Bestsellerautor)
"Kriminelle Banker, die auf Staatskosten Milliarden verzocken und Millionen-
Abfindungen bekommen oder Kleinbetrügereien bei der Steuererklärung" – der
Philosoph und Bestsellerautor sieht einen Moralverlust in allen Gesellschaftsschichten.
"Die in der Finanzwelt heute üblichen Geschäfte kennen keine Zeit zum Abwägen und
keine Gesichter. Der Ausverkauf der Moral wird beschleunigt, und dennoch fühlt sich
die Bevölkerung seit Ende der sechziger Jahre nicht mehr glücklicher", glaubt Richard
David Precht (Neues Buch: "Die Kunst, kein Egoist zu sein").
"Kryminalni bankierzy hazardują na koszt państwa i by dostać miliardy i
milionów odprawek i małe oszustwa w zeznaniach podatkowych" - to
filozofa i mysli autora bestsellerów przewidujacy utrate moralnosci we
wszystkich dziedzinach życia. "Finansowi światowcy dzisiejszych sklepów
w świecie zwykle nie mają czasu, wiedzieć, do wyważenia i sa bez twarzy.
Sprzedaż moralność jest przyspieszane, a mimo to ludność czuje się od
końca lat sześćdziesiątych, coraz bardzie niezadowolona, nieszczęśliwa",
mówi Richard David Precht (Jego nowa książka: " Sztuki bycia egoistą ").
Günter Wallraff - (Enthüllungsjournalist)
Die Reichen grenzen sich immer mehr ab, glaubt der Enthüllungsjournalist
("Ganz unten"). Wir leben nicht mehr in einer Klassengesellschaft, wir sind auf
dem Weg in eine Kastengesellschaft, prophezeit Günter Wallraff, der seit vielen
Jahren einen "hochgezüchteten Raubtierkapitalismus" an seinen Grenzen sieht.
(Reporter odkrywajacy afery)
Bogaci robią nam ograniczenia, i to coraz bardziej nam niż bogatym,
wierzy ten to dziennikarz śledczy. Nie żyjemy już w społeczeństwie
klasowym, jesteśmy na drodze do społeczeństwa kastowego, przewiduje
Günter Wallraff, który patrzy od wielu lat na "wysoka kulturę drapieżnego
27

kapitalizmu" na ich granicach.
Katja Kipping
(stellv. Bundesvorsitzende der Linken)
Die stellvertretende Bundesvorsitzende der Linken wirft der Bundesregierung vor, eine "klare
Interessenpolitik für Banken und Großunternehmen" zu betreiben und dagegen mit den
neuen Hartz-IV-Regelungen die "Armut für Millionen unumkehrbar" zu machen. Katja Kipping
vertritt als gesellschaftlichen Gegenentwurf ein Grundeinkommen für alle in Höhe von 1000
Euro.
(Zastępczyni Przewodniczącego Rady Narodowej Partii Komunistycznej)
Zastępca przewodniczącego krajowej Lewicy oskarża rząd federalny do
prowadzenia "jednoznacznej polityki w interesie banków i dużych firm" i
przeciw "nieodwracalnego ubóstwa milionów" z nowym Hartz IV przepisów,
które należy wprowadzić. Katja Kipping proponuje jako społeczna
kontrpropozycje dla podstawowego dochodu dla wszystkich o wartsci:
1000 €.
Otto Fricke - (FDP-Finanzexperte)
Der Parlamentarische Geschäftsführer der FDP-Bundestagsfraktion und
überzeugte Marktwirtschaftler lobt die sinkenden Arbeitslosenzahlen als
wirtschaftspolitischen Erfolg der schwarz-gelben Bundesregierung. Otto Fricke
warnt davor, Leistungsträger wie Unternehmer, die Arbeitsplätze schaffen, zum
Beispiel mit der Forderung nach einem erhöhten Spitzensteuersatz zu
vergrätzen.
Ekspert finansowy partiii FDP
Parlamentarny sekretarz frakcji FDP grupy i przekonał ekonomistów
wolnego rynku chwalac spadek bezrobocia jako sukces
gospodarczy rządu czarno-żółtych (FDP). Otto Fricke ostrzega
odpowiedzialnych za postep jak i przedsiebiorcow przed nie
tworzeniem źródeł takich jak: biznes, praca, zadajac na przykład -
domagając się wyższej stopy do góry, nie podwyzszajac zbytnio im
podatki.
Hans-Olaf Henkel (Ex-BDI-Chef)
Der frühere BDI-Präsident kritisiert seit jeher eine pauschale Verurteilung von überzogenen
Managervergütungen: "Gier lag schon immer im Wesen des Menschen. Wer gibt sich denn
mit dem zufrieden, was er hat? Warum soll das nicht auch für solche Leute gelten, die schon
viel haben?" Niemand würde schließlich eine Gehaltserhöhung ablehnen. "Das Streben nach
Verbesserung in allen Lebensbereichen führt dazu, dass es sukzessive auch den meisten
anderen bessergeht", glaubt der Bestsellerautor ("Die Abwracker – Wie Zocker und Politiker
unsere Zukunft verspielen").
(Byly-BDI-Szef)
Były prezydent BDI krytykuje od zawsze potępienia nadmiernego
28

uposażenia kadry kierowniczej: "Chciwość zawsze istota człowieka, który
daje z siebie nie za duzo, w tym, co zrobił, lub juz ma. Dlaczego nie
powinno to mieć również zastosowanie do osób, które dużo juz maja?" Nikt
by w końcu nie odrzucić podwyzek wynagrodzeń. "Pogoń za poprawa we
wszystkich dziedzinach życia oznacza, że będzie również stopniowo
większości innych lepiej", uważa, autor bestsellerów ("Złomowanie - jak
hazardziści: politycy i liderzy hazarduja naszą przyszłościa").
Getrud Höhler (Publizistin)
Sie gehört zu den profiliertesten deutschen Politik- und Unternehmensberatern
("Süddeutsche Zeitung"). Die Kritik an den Boni für Banker von Hypo Real
Estate oder Commerzbank hält Gertrud Höhler für falsch. "Wenn schlechte
Bezahlung aus politischen Gründen zum Standard wird, dann kommen auch
nur schlechte Leute. Die Tüchtigsten müssen nun mal angemessen bezahlt
werden", sagt die Publizistin ("Götzendämmerung – Die Geldreligion frisst ihre
Kinder").
(Publicysta)
Jest ona jedna z najbardziej znanych niemieckich konsultantów
("Süddeutsche Zeitung"), politycznych i biznesowych. Krytyka premiebonifikaty
dla bankierów Hypo Real Estate i Commerzbank, Gertrud
Hoehler uważa za niedobre. "Jeśli niskie wynagrodzenie jest standardem z
powodów politycznych, to tylko źli ludzie się zrodza. Doswiadczeni i
porzadni będą musieli być wypłaconi rozsądnie", powiedziała dziennikarka
("Twilight of the Idols – "Religia pieniądza pożera swoje dzieci").
From: Leon Sładek To: Sczepanek P.K. Sent: October 08, 2010
Subject: Nowy cykl spotkań: Śląsk na poziomie
Od: Joanna Knapik Data: 8 października 2010 07:55
Temat: Nowy cykl spotkań: Śląsk na poziomie
Do: zarzad@silesiana.org.pl, Mirosław Syniawa ,
Leon Sładek
Nowy cykl spotkań: „Śląsk na poziomie” (D PL)
Eine neue Reihe von Treffen "Auf der Ebene von Schlesien
Muzeum Śląskie serdecznie zaprasza na nowy cykl spotkań: „Śląsk na poziomie”
przybliżających historię i sztukę Górnego Śląska, w ramach których przewidziano
wykłady, prezentacje zdigitalizowanych i nieudostępnianych na stałych ekspozycjach
zbiorów oraz wycieczki do miejsc znajomych, ale tak naprawdę nieznanych.
W pierwszym, inauguracyjnym, wykładzie dr Zbigniew Kadłubek
zaproponował odbiorcom udział w niezwykle oryginalnym eksperymencie myślowym.
Słuchacze zresztą szybko przestali być jedynie słuchaczami. Podczas rozmowy padło
29

wiele dyskusyjnych tez, kontrowersyjnych pytań i odpowiedzi, które zamiast zaspokoić,
rozbudziły jeszcze ciekawość. Wykładowi towarzyszyła wystawa starodruków oraz
książek ze zbiorów Biblioteki Muzeum Śląskiego, przygotowana specjalnie z tej okazji.
Czym jest dzisiaj Górny Śląsk? Jaka tożsamość jest istotna w kontekście górnośląskim? Czym jest i
czym powinna być literatura regionalna? Co oznacza przywołane przez prowadzącego tajemnicze
określenie silezjologia?
Silezjo-logia, przekonywał dr Kadłubek, to myślenie o Górnym Śląsku w kategoriach obietnicy, a nawet
– częściowo – utopii. Bo tym właśnie ten region jest: obietnicą, nienasyceniem, oczekiwaniem na to,
co nadchodzi. A oczekiwanie zawsze wiąże się z niepokojem i czujnością. W tych kategoriach
postrzegać należy fenomen górno-śląskości. Górny Śląsk to ziemia skrajności. Z jednej strony mamy
bowiem do czynienia z surowością, racjonalizmem i oparciem w materii. Z drugiej – tęsknotą, muzyką,
wrażliwością. To zderzenie tego, co jest, z tym, co może się zdarzyć. Śląsk (czy raczej „śląskość”) to
także – jak zauważyli uczestnicy spotkania – oczy szeroko otwarte na inność, która szybko jak nigdzie
indziej staje się tu swojskością.
Wiele wątpliwości i sporów wzbudziła teza o konieczności myślenia ahistorycznego, konieczności
porzucenia polityki pamięci i rozdrapywania zabliźnionych ran w myśleniu o Górnym Śląsku. Czy nie
zuboży to górnośląskiej tożsamości? Co zostanie w zamian, co będzie energią napędzającą żyjącą tu
społeczność?
Najbardziej intrygującym pytaniem było niewątpliwie to dotyczące płci Śląska. Czy Silesia jest kobietą?
Uczestnicy spotkania już to wiedzą. Nieobecnych zapraszamy na kolejne śląskie wieczory.
Podczas najbliższego, 20 października, zastanawiać będziemy się nad historycznymi uwarunkowaniami
górnośląskiej tożsamości. Spotka się z Państwem Michał Witkowski (Muzeum Śląskie),
który poszukiwać będzie odpowiedzi na pytanie o samoświadomość i identyfikację mieszkańców
wcześnie nowożytnego Śląska. W oparciu o jakie kryteria nazywano kogoś Ślązakiem? Kiedy i w jakich
sytuacjach tutejsi mieszkańcy sami się tak nazywali? Jakie sprawy były ważne, a czego nie
zauważano? Wybrane dokumenty z epoki oddadzą specyfikę śląskich czasów nowożytnych w ich
szerokim europejskim kontekście.
Wykład rozpocznie się o godz. 18.00. Poprzedzi go prezentacja multimedialna map Śląska
pochodzących z nieudostępnianych zwiedzającym, cennych atlasów z XVI-XIX wieku. Po wykładzie
przewidzieliśmy możliwość dyskusji z prowadzącym. Serdecznie zapraszamy!
Pani Joanna Knapik
Dział Oświatowy, Muzeum Śląskie w Katowicach
al. W. Korfantego 3, 40-005 Katowice tel.: 032 2585661-3, w. 316
Eine neue Reihe von Treffen "Auf der Ebene von Schlesien"
Schlesische Museum lädt zu einer neuen Serie von Sitzungen
"auf der Ebene von Schlesien"
Ziel näher die Geschichte und Kunst Oberschlesiens, in denen Vorträge,
Präsentationen, digitalisiert und die Dauerausstellungen bis jetzt nicht gezeigten
Sammlungen und Ausflüge mit Freunden bietet, aber wirklich unbekannt zu bringen.
In der ersten, Antrittsvorlesung, bot Dr. Zbigniew Kadłubek den Empfängern einen
Anteil in einem sehr ursprünglichen Gedankenexperiment. Hörer ja bald nicht mehr
nur Zuhörer sein. Während des Gesprächs fiel zu viel Diskussion über kontroverse
Fragen und Antworten, die, anstatt die Befriedigung, doch neugierig gemacht. Die
30

Vorlesung wird durch eine Ausstellung alter Drucke und Bücher aus der Bibliothek
des Schlesischen Museums, speziell für diesen Anlass vorbereitet begleitet.
Was ist aus Oberschlesien zu werden? Was ist Identität im Rahmen der
oberschlesischen wichtig? Was ist und sollte eine regionale Literatur sein? Was ist
bei der durch den Betreiber berufen, um die geheimnisvolle Silesiologie bestimmen?
Silesiologie, argumentierte Dr. Kadłubek sind Oberschlesien Denken in der
Verheißung, und sogar - zum Teil - Utopie. Da diese Region ist eben dies: ein
Versprechen, ungesättigten und wartet, was kommt. Und die Erwartung ist immer mit
Angst und Wachsamkeit verbunden. In diesen Kategorien ist ein Phänomen Oberśląskości
gesehen werden. Oberschlesien ist ein Land der Extreme. Auf der einen
Seite haben wir es mit Strenge, Rationalismus und Unterstützung in der
Angelegenheit befasst. Auf der anderen - Sehnsucht, Musik sensibel. Es ist ein
Kampf, was ist mit dem, was passieren kann. Schlesien (oder eher "śląskość" –
Schlesischesart) ist auch - wie bereits Teilnehmer - weit aufgerissenen Augen auf
das Anderssein, die schneller als anderswo wird eine Vertrautheit.
Viele Zweifel und Streitigkeiten warf die These von der Notwendigkeit des Denkens
a-historisch, notwendig, um die Politik der Erinnerung zu verlassen, und kratzte die
Wunden in das Denken von Oberschlesien geheilt.
Erniedrigt das nicht die schlesischen Identität? Was wird im Gegenzug, was wird die
Antriebsenergie der Gemeinde, die hier leben werden?
Die spannendste Frage war zweifellos ein Geschlecht Schlesien.
Ist Schlesien ist eine Frau? Die Teilnehmer des Treffens bereits kennen.
Absent zum nächsten Schlesischen Abende einladen.
An der nächsten, den 20. Oktober, werden wir auf die historischen Umstände
schlesischen Identität sein. Die Begegnung mit dem Herrn Michael Witkowski
(Schlesische Museum), die eine Antwort auf die Frage des Selbst-Bewusstseins zu
suchen und zu identifizieren wird Menschen der frühen Neuzeit Schlesien.
Nach welchen Kriterien jemand genannt schlesischen?
Wann und in welchen Situationen Menschen vor Ort so heißen sie?
Welche Fragen waren wichtig und was nicht zu bemerken?
Ausgewählte Beiträge aus der Zeit um die Spezifität der schlesischen Neuzeit in ihrer
breiten europäischen Kontext zu geben.
Der Vortrag wird an beginnen. 18.00. Er wird durch eine multimediale Präsentation
von Karten von Schlesien aus bis jetzt unbekannten fuer Besucher, wertvolle
Atlanten aus dem sechzehnten bis zum neunzehnten Jahrhundert vorangestellt
werden. Nach dem Vortrag, erwarten die Gelegenheit, mit dem Lehrer besprechen.
Herzlich Willkommen!
Joanna Knapik
Department of Education, das Schlesische Museum in Katowice
al. W. Korfantego 3, 40-005 Katowice Tel.: 032 2585661-3, 316 W.
Ins Deutsch – pksczep.
A tutaj ciekawa publikacja:
http://www.amazon.com/People-Katowice-Goeppert-Mayer-Wilimowski-Krzysztof/dp/115547550X
31

People From Katowice:
Wojciech Kilar, Maria Goeppert-Mayer,
Franz Leopold Neumann, Ernst Wilimowski,
Krzysztof Krawczyk, Henryk Broder [
Editorial Reviews - Product Description
Chapters:
Wojciech Kilar, Maria Goeppert-Mayer, Franz Leopold Neumann, Ernst Wilimowski,
Krzysztof Krawczyk, Henryk Broder, Franz Machon, Willy Fritsch, Adam Taubitz,
Kazimierz Kutz, Dariusz Jerczyński, Aleksandra Olsza, Hans Bellmer, Zygmunt Pieda, Kurt
Goldstein, Sandra Zaniewska, Lech Majewski, Chaskel Besser, Krzysztof Warzycha, Ewald
Latacz, Józef Stolorz, Marcel Witeczek, Christoph Dabrowski, Richard Herrmann, Hans
Källner, Czesław Słania, Jerzy Kukuczka, Roman Ogaza, Sławomir Idziak, Ewald Dytko,
Janusz Gaudyn, Milena Sadurek, Tomasz Zdebel, Jan Furtok, Karol Kossok, Benjamin
Kuciński, John Baildon, Paul Baender, Hans Sachs, Jacek Kowalczyk, Erwin Nyc, Barbara
Piecha, Marek Seweryn, Aleksandra Śląska, Mariusz Muszalik, Jan Kustos, Bogumił
Kobiela, Irena Pawełczyk, Zenon Stefaniuk, Marek Klimczok, Jerzy Montag, Reinhold
Olesch, Rajmund Moric, Krzysztof Mikuła, Mirosław Kubisztal, Ewa Ziętek, Ania
Wiśniewska, Jerzy Snoppek, Joanna Smolarek, Jolanta Janota, Krystyna Bochenek.
Source:
Wikipedia. Pages: 195. Not illustrated. Free updates online. Purchase includes a free trial
membership in the publisher's book club where you can select from more than a million
books without charge.
Excerpt:
Franz Leopold Neumann (May 23, 1900 September 2, 1954) was a German-Jewish leftwing
political activist and labor lawyer, who became a political scientist in exile and is
best-known for his theoretical analyses of National Socialism. He studied in Germany and
the United Kingdom, and spent the last phase of his career in the United States. Together
with Ernst Fraenkel and Arnold Bergstraesser, Neumann is considered to be among the
founders of modern political science in the Federal Republic of Germany. Neumann was
born in Kattowitz, Silesia. As a student Neumann supported the German November
revolution of 1918 and joined the Social Democratic Party (SPD). Neumann was
instrumental in organizing the Socialist Students Society in Frankfurt...
More:
http://booksllc.net/?id=2973134
Franz Leopold Neumann
(May 23, 1900 – September 2, 1954) was a German-Jewish left-wing political activist and
labor lawyer, who became a political scientist in exile and is best-known for his theoretical
analyses of National Socialism. He studied in Germany and the United Kingdom, and spent
the last phase of his career in the United States. Together with Ernst Fraenkel and Arnold
Bergstraesser, Neumann is considered to be among the founders of modern political science
in the Federal Republic of Germany.
Labor law and social democracy
Neumann was born in Kattowitz, Silesia. As a student Neumann supported the German
November revolution of 1918 and joined the Social Democratic Party (SPD). Neumann was
instrumental in organizing the Socialist Students Society in Frankfurt am Main, where in 1918
he met Leo Löwenthal, a future colleague in the Institute for Social Research in New York
under Max Horkheimer. At Breslau (the present-day Wroclaw in Poland), Leipzig, Rostock,
and Frankfurt am Main, Neumann studied law and earned a doctorate in 1923 with a thesis on
method in the theory of punishment. .... usw – itd...
32

From: Bernadeta Szymik-Kozaczko To: Peter K. Sczepanek Sent: October 05, 2010
Subject: Trza głosować - Patrzcie co robiom za nasze podatki!
http://katowice.gazeta.pl/katowice/1,35019,8460936,_Trzeba_by_zmienic_nazwe_wojewodzt
wa_slaskiego_.html
Es soll der Name von Woiwodschaft Slaska - aendern!
"Trzeba by zmienić nazwę województwa śląskiego"
Józef Krzyk2010-10-04,
Trzeba tak zmienić nazwę województwa śląskiego, by wreszcie zadowolić Zagłębie i
Podbeskidzie. Ale łatwiej chyba by było zmienić nasze granice, niż wszystkich pogodzić
ZOBACZ TAKŻE
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Ruch Autonomii Śląska podczas posiedzenia Sejmiku Śląskiego manifestuje swe...
• Zagłębiacy nie chcą się stroić w śląskie piórka
• "Poradzymy". Autonomiści liczą na pięć miejsc w sejmiku
• RAŚ daje marszałkowi żółtą kartkę za Stadion Śląski
• RAŚ do radnych sejmiku: Potępcie zabranie nam autonomii
SONDAŻ
Czy nazwa województwa śląskiego powinna zostać zmieniona?
Tak
Nie
Nie mam zdania
33

Do takich wniosków dojść można po zorganizowanej w ramach kongresu kultury województwa
śląskiego dyskusji o tożsamości regionalnej. Nie wracałbym do tego wydarzenia sprzed kilku dni,
gdybym nie miał pewności, że emocje, których byłem tam świadkiem, same z siebie nie wygasną.
Nie chodzi li tylko o to, że zdaniem niektórych uczestników debaty, a wbrew zaklęciom urzędników,
województwo śląskie nie ma wspólnej dla wszystkich mieszkańców kultury i tożsamości regionalnej. Z
tym akurat zgodzić się można, bo - na co zwrócił uwagę dr Zbigniew Kadłubek - większość
mieszkańców województwa śląskiego nie utożsamia się z kulturą śląską.
Ba! Nie wiadomo nawet, co poza godką śląską i pamięcią odrębnej historii na tę kulturę miałoby się
składać. W każdym razie socjolodzy zwracają uwagę, że z pewnością nie te cechy, które Ślązacy
lubią uważać za specyficznie własne: poszanowanie pracy, religijność i silne więzy rodzinne.
Następny kongres, jeśli komuś przyjdzie na niego ochota, powinien być w tej sytuacji poświęcony
raczej kulturze w województwie śląskim, a nie kulturze województwa śląskiego.
Krzywdy ze Śląska
Gorzej, że dla kilku uczestników kongresu debata o tożsamości regionalnej była tylko okazją do
wygłoszenia tyrady o tym, jak wielka krzywda im się na Śląsku dzieje. Michał Węcel, historyk z
Sosnowca, przyszedł więc ponarzekać na wyznawany rzekomo w różnych decyzyjnych kręgach
pansilesianizm i deprecjonowanie zagłębiowskiej tożsamości. Przejawy tego, odkrytego przez siebie
zjawiska, dostrzegł w nazwach instytucji i imprez, a daleko nie musiał szukać, wszak kongres kultury
też miał Śląsk w swoim tytule.
Z podobnym poglądem zaraz po nim wystąpiło jeszcze kilka osób, dostało się nawet prezydentowi
Sosnowca, bo podobno za mało jest zagłębiowski.
Nie wydaje mi się, by za takimi twierdzeniami stały jakieś fakty, ale dobrze by było nad nimi dłużej się
zastanowić. I nie odmawiać prawa do takich odczuć. Dlaczego niektórym Ślązakom, święcie
przekonanym, jak źle i arogancko traktowani są przez przemądrzałą Warszawę, przez myśl nie
przejdzie, że np. w Zagłębiu i Żywcu są tacy, którzy po dziurki w nosie mają panoszących się
Hanysów?
Cieszyłbym się, gdyby wnioski wyciągnęli z tego regionalni decydenci, którym wydaje się, że
konfliktom uda się zapobiec, jeśli obdzielą po równo każdą wchodzącą w skład województwa krainę.
Od 12 lat jest więc tak, że np. marszałkowi z Sosnowca czy Jaworzna trzeba koniecznie dodać do
pomocy zastępców z Częstochowy, Bielska-Białej i Katowic lub Gliwic. O takim samym parytecie
muszą pamiętać autorzy przewodników po regionalnych atrakcjach i jurorzy rozdzielający nagrody za
osiągnięcia w sztuce. Żeby tylko nikogo nie urazić, na każdego poetę ze Śląska trzeba znaleźć poetę
z każdego innego zakątka.
Tyle tylko, że to niczego nie załatwiło, bo dla mieszkańca Sosnowca czy Bielska-Białej, jak
przekonałem się podczas kongresu, wystarczającym powodem do frustracji jest sama nazwa
województwa. A Ślązacy - i ci, którzy marzą o autonomii, i ci pozostali, też na ogół nie są zadowoleni z
wykrojonego odgórnie tworu.
- Jesteśmy w sytuacji człowieka, któremu włożyli za małe ubranie i każą mu być zadowolonym - opisał
to uczucie dr Kadłubek.
34

Swoją drogą, pisane po śląsku przez Kadłubka "Listy z Rzymu" czym prędzej powinny stać się lekturą
obowiązkową dla wszystkich, którzy chcą dowiedzieć się czegoś o śląskiej duszy.
Wszyscy ze wszystkimi przerzucają się oskarżeniami o krzywdy, brak zrozumienia i arogancję.
Wypominają stare i nowe historie, i pomawiają o niecne zamiary.
Uważamy siebie, ale nie innych za otwartych i tolerancyjnych, ale brakuje nam wrażliwości, szacunku i
empatii.
- Nie wyślę swoich dzieci na lekcje języka śląskiego - zarzekał się wspomniany przeze mnie historyk i
nie pokrzepiła go odpowiedź Rafała Adamusa, jednego z orędowników takich lekcji, że na żadnym
przymusie mu nie zależy.
Żegnaj i idź
Wyjściem z tej sytuacji mogłaby być próba nowego zdefiniowania Śląska i województwa śląskiego.
Niestety, choć ten problem podejmowano już wielokrotnie, to zawsze bez rezultatu, na który by się
wszyscy zgodzili. Nie potrafimy jakoś, siedząc w naszym grajdołku, przyjąć do wiadomości, że
obojętnie czy z Sosnowca, Katowic albo Bielska-Białej, dla prawie wszystkich innych mieszkańców
Polski wszyscy jesteśmy Ślązakami. Nasze wzajemne pretensje są dla nich śmieszne i niezrozumiałe.
Nie ma się co łudzić, że znikną. Coś mogliby nam na ten temat opowiedzieć mieszkańcy Nadrenii
Północnej-Westfalii, landu arbitralnie i wbrew wcześniejszym powiązaniom wykrojonego po II wojnie
światowej przez Brytyjczyków. Mimo napływu rzeszy obcokrajowców i upływu dziesięcioleci animozje
się utrzymują. Inaczej się mówi i głosuje w wyborach, i pije się inne piwo. No i opowiada niewybredne
dowcipy o tych drugich. Nie ma co liczyć, że u nas będzie inaczej.
Może więc, jeśli mamy przestać skakać sobie do oczu, lepiej powiedzieć sobie: "Żegnaj i idź swoją
drogą". Zwolennikiem takiego rozwiązania byłby, że go wywołam w tym miejscu po raz kolejny, dr
Kadłubek.
Śląsk w nowych administracyjnych granicach? Tak, to by mogło być ciekawe rozwiązanie,
niekoniecznie wygodne nawet dla samych Ślązaków. Bo zmusiłoby każdego do nowego określenia
własnej tożsamości. Nowoczesnej, otwartej na przyszłość nie powinno się budować, tak jak to się dziś
dzieje, wyłącznie na historii i plebejskości. Trzeba by też wyjść z wygodnej pozycji ofiar rządzonych
przez "onych", i nie dałoby się zrzucić za nic winy na złych sublokatorów.
Jednak... nie łudźmy się, na takie wyjście raczej nie ma co szybko liczyć! Wszak w Polsce granice
województw wytycza się raz na kilkadziesiąt lat, a na nowym rozdaniu specjalnie nikomu nie zależy.
Pozostaje więc chyba tylko zmienić jego nazwę. Wykreślić i zakazać używania nazwy "śląskie", a
zrobić Podbeskidzko-Zagłębiowskie. Ciekawe, jeśli by to przeszło, na co wtedy będą narzekać
uczestnicy kolejnego kongresu kultury?
Źródło: Gazeta Wyborcza Katowice
From: "Bernadeta Szymik-Kozaczko" To:
Sent: October 05, 2010 Subject: niych wiedzą Slonzoki we świecie:
http://www.tvs.pl/informacje/29574/
35

NAJLEPSZE STUDIA PRAWNICZE W POLSCE NA UŚ
Przy dźwiękach "We are the champions" zespołu Queen, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu
Śląskiego, rozpoczął nowy rok akademicki i świętował wyniki rankingu według którego, studia prawnicze
na Uniwersytecie Śląskim są najlepsze
w Polsce. Tak po pięciu latach badań uznało
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. To pierwszy tak duży sukces wydziału od kilku lat, a
satysfakcja
tym większa, że udało się pokonać największych konkurentów z Krakowa i stolicy.
Couleurbilder von Georg Mühlberg, um 1900
Der Genremaler und Illustrator Georg Mühlberg (1863-1925) schuf u.a. einen Zyklus von Bildern,
die die Studentenschaft zum Gegenstand haben
http://www.burschenschaftsgeschichte.de/bilder/georg_muehlberg_serie/
i to tez:
http://katowice.gazeta.pl/katowice/1,35068,8480339,Sniete_ogorki.html
Śnięte ogórki
Kazimierz Kutz 2010-10-07
Późnym wieczorem, jakoś tak nagle, po ostatnim gongu walki bokserskiej "Diablo"
Włodarczyka, odkryłem z późnonocnym zdumieniem, że Jarosław Kaczyński mógłby być moim
synem. Mój świat, którym subiektywnie jeszcze dysponuję, zadrżał w posadach i stał się
jeszcze mniej poważny niż dotąd; jakby zmalał i starmosił się w sobie.
ZOBACZ TAKŻE
• K. Kutz: Żyjemy w Polsce, ale Górny Śląsk jest nasz
• Orgia wizualności
• Tempus fugit
• Psucie jako przywilej
SERWISY
• Felietony Kutza i Smolorza
Fot. Adam Kozak/Agencja Gazeta
Kazimierz Kutz
Boże! Jakie to szczęście żyć w przestrzeni pomiędzy Berlinem a Moskwą -
zwanej Polską - gdzie wszystko co wzniosłe popada w konwencję operetkową.
36

Świeżym przykładem tej "słowiańskiej lokalności" może być oświadczenie
pana Jarosława odmawiającego jakiegokolwiek kontaktu z prezydentem
Komorowskim, bo na mocy własnej logiki nie uznaje go na pierwszym fotelu w
państwie. Jego suwerenny tok myślenia przebiega następująco: skoro brat
zginął w katastrofie, a jego nie wybrano na prezydenta, fotel powinien stać
pusty.
Mamy tu do czynienia z myśleniem monarchistycznego dziedziczenia tronu;
myślenie to jest niezwykle frapujące i przenosi nas właśnie w ułudny świat
operetki. Już mam w uchu słodko-martyrologiczną arię tenora lirycznego o
narodzinach nowej dynastii, widzę, jak główny bohater - brat - krąży dookoła
pustego fotela prezydenckiego i ciągnie na wysokim C swoje tragiczne
fizmatenta. Melodia prowadzona w najwyższej tonacji, plecie się w klimacie
płaczących wierzb - "już-nigdy-nie-zobaczę-twych-oczu-za-mgłą, już-nigdy-
Bronek-nie-będzie-pluł-nam-w-twarz". Potem akcja przenosi się pod krzyż na
Krakowskim Przedmieściu, gdzie chór patriotycznych starców przyśpiewuje
religijne songi w rytmach brazylijskich baletowi rozwydrzonej młodzieży, a w
poincie leje ich krzyżami gdzie popadnie. Wtem nad pałacem pojawia się duch
Lecha Kaczyńskiego z królewską koroną na głowie i uspokaja wszystkich. Jaka
szkoda, że nikt takiej operetki nie napisze.
Ponieważ nadchodzą wybory samorządowe, fala kolejnego zidiocenia
partyjnego sunie ku nam jak ciemna chmura z gradobiciem. Niektóre
centrale partyjne jak gdyby nic rozprowadzają swoich "spadochroniarzy"
po większych miastach. O niektórych kandydatach nie wiadomo, gdzie się
urodzili, gdzie mieszkają i dlaczego kazano im stanąć akurat w mieście X w
wyborcze szranki. Partyjna "Glancperiode" jakby żywcem przejęta z
praktyk PRL-u. Teraz w zakamarkach partyjnych biur robota furczy; ustala
się kolejność na listach wyborczych i zajadle walczy o miejsce na liście, a
potem o lokatę w pierwszej dziesiątce. To są najważniejsze, prawie
religijne, chwile w życiu każdej partii. Reszta, po wyborach, to jest już jak
szus z Gubałówki.
W każdej z dzisiejszych partii ludzi gorszych jest znacznie więcej niż tych
lepszych, bo motywy przystępowania do partii nie są najlepszej konduity.
Dlatego większe znaczenie ma w partii bezideowa przynależność - albo
narodowo-katolickie ograniczenie - niż zakorzenienie pomiędzy swoimi.
Już na poziomie samorządów ważniejsze jest zabarwienie i lojalność
partyjna niż odpowiedzialność przed wyborcami. Dlatego żyjemy w
demokracji domniemanej, która łatwo zmieści się w konwencji operetki.
Kto napisze współczesną operetkę o szachrajstwach na poziomie gminy?
Zakończył się trzydniowy Kongres Kultury Województwa Śląskiego. Cytuję
za PAP - "W spotkaniu zorganizowanym przez regionalny samorząd
uczestniczy[ło] kilkaset osób - śląscy organizatorzy, działacze i twórcy
kultury, a także samorządowcy i przedsiębiorcy". Słowem był to z urzędu
zaaranżowany spektakl - dawniej powiedziałoby się "sprawozdawczowyborczy"
- na którym można sobie było pogadać, popanelować, by w
końcu stwierdzić, że na Śląsku z kulturą jest wszystko okej, kwitnie jak
37

nigdy dotąd, i tylko nie potrafi się jej wielkości rozpropagować.
Kongres nawiązuje do tego sprzed 20 lat, który był inicjatywą środowisk
twórczych i w swoim przesłaniu adresowany był właśnie do nowej władzy i
urzędów związanych z kulturą. To był długi rejestr zaniedbań i potrzeb.
Wtedy nowi urzędnicy zbojkotowali Kongres, a jego dorobek zlekceważyli
całkowicie. Miniona impreza mogłaby mieć poważne znaczenie, gdyby nie
urzędy i instytucje go organizowały, a środowiska twórcze. I sami
twórcy. Dowiedzielibyśmy się wtedy, co dzieje na Górnym Śląsku w
poezji, w powieści czy dramaturgii. Kto tworzy i gdzie. Skąd
czerpie siłę. I co to dla nich jest tożsamość. Wtedy urzędy, a
także instytucje, dowiedziałyby się prawdy o stanie tworzenia
na Górnym Śląsku i może zrozumiałyby, gdzie należałoby
lokować społeczne środki. A tak była to urzędowa msza na terenie
postkolonialnym - na której z urzędu ustala się, że jest klawo, i z
urzędu określa się "tożsamość śląską". I rozdaje się pieniądze wedle
aktualnie politycznego cennika, i dobrej woli urzędników. Głównie tym,
którzy się nie narażają lokalnej władzy. Jest to stary system jałmużniczy
zrodzony w średniowieczu i sformalizowany przez systemy totalitarne. Na
Górnym Śląsku system ten trwał będzie tak długo, dopóki nie
uzna się mowy śląskiej za język regionalny, a rdzenni Ślązacy
nie uzyskają statusu mniejszości etnicznej.
Rzecz jest w prawie. Wyłącznie w prawie, którego państwo polskie nie
chce nam przyznać. To prawo istnieje w Polsce od 2005 roku [wymuszone
przez UE] i nazywa się Ustawą o mniejszościach narodowych i
etnicznych oraz o języku regionalnym. Wystarczyłoby je
znowelizować i w dwóch rubryczkach dodać "mowa śląska" i "etniczność
śląska". Wtedy pieniądze szłyby bezpośrednio do śląskich organizacji
pozarządowych na realizowanie ich programów, a w śląskich szkołach
można by przez cztery godziny w miesiącu uczyć dzieci historii ich
rodzimej ziemi i mowy śląskiej. Jakie to proste! Ile ja już się w życiu
nacharkałem na ten temat i nabluźniłem. I nic. Porządek jest taki:
jesteś Polakiem, od biedy członkiem niemieckiej mniejszości
narodowej, i masz ewentualnie "urzędową tożsamość
województwa śląskiego", tak jak ci spod Częstochowy czy
Zawiercia. I na tym deputat wolności Ślązaków się kończy, i
cześć!
Jesteśmy nadal bezradni. Ale niema innego wyjścia: trzeba będzie się
nadal kopać z tym ogierem - lubo kasztanką - wyhodowanych przez Ottona
von Bismarcka. I domagać się - wszelkimi sposobami -
europejskiego prawa na Górnym Śląsku. Brońmy swojej
inności, bo jest naszym skarbem największym.
38

K. Kutz: Żyjemy w Polsce, ale Górny Śląsk jest nasz
Kazimierz Kutz 2010-09-28
Nieco wakacyjny sezon dobiega w Sejmie końca. Środowiska polityczne zbełtane tragedią smoleńską i
szopkami PiS-u pod Pałacem Prezydenckim skupiały na sobie uwagę większą niż tradycyjne festiwale
piosenki. Jarosław Kaczyński okazał się najlepszym reżyserem minionego lata, a przy okazji zniszczył
tradycyjne pojmowanie letnich wakacji.
Ale był to także spektakl samoniszczycielski, a cmentarny egotyzm głównego bohatera może w przyszłości mieć
znaczenie w medycynie. Spektakl był transmitowany bezpośrednio kilka razy dziennie, a opłocony budynek
prezydenta awansował w naszych domach do najważniejszej scenografii plenerowej roku. Tam garstka
fanatyków religijnych, przeważnie ludzi starszych i żylastych, grała swoje kloszardowe misterium - nudne jak flaki
na oleju rzepakowym - co przypominało nam, gdzie jako społeczeństwo jesteśmy. Jesteśmy daleko, jeszcze w
jakichś mrokach średniowiecza, a już trochę na wielbłądach pod piramidami.
Główną zabawką w tym spektaklu był krzyż, bawiono się nim na wszystkie możliwe sposoby, bez szacunku do
jego symboliki religijnej. Krzyż, oderwany od chrześcijańskiej metafizyki, stał się symbolem złej współczesnej
Polski. Była to zabawa schizmatyczna, więc jej sprawca zasługuje na miano pogańskiego kapłana. Jarosław
Kaczyński nazwał krzyż "substytutem pomnika" brata, co dowodziłoby, że stawia się nie tylko ponad Państwo, ale
i Kościół.
Ale "spielplac" pod pałacem prezydenta był także oazą wolności; tu można było robić i mówić wszystko, na co
miało się ochotę. A jednak krew się nie polała. Demokracja w tym miejscu była niczym kałuża dla wróbli z całej
okolicy w środku lata.
Gdy Kaczyńskiemu zabrano jego ulubioną zabawkę, przyleciał wieczorem zapalić znicz, i choć Radio Maryja
namawiało swoją klientelę do współudziału w proteście, wierni nie dopisali. Klapa. W ten sposób zakończyła się
pierwsza - niejako religijna - runda walki przedwyborczej, bo "substytut" powędrował do kaplicy prezydenckiej. Ale
zostaje istota tej całej szopy - miejsce walki o pomnik dla Lecha Kaczyńskiego. 10. każdego miesiąca będą tu
miały miejsce demonstracje antyrządowe i będzie to trzecie miejsce, po siedzibie rządu i Sejmu, które łączyć
będzie szerzenie kultu Jarosława Kaczyńskiego z protestami spraw bieżących.
Prawdopodobnie z nastaniem zimy i śniegu będzie próba postawienia w tym miejscu szopki betlejemskiej, a w
Wigilię odtańczenia paru kolęd z płonącymi świeczkami w rękach.
A teraz z innej beczki. 15-17 września odbyła się w Lublinie Międzynarodowa Konferencja Naukowa z okazji
piątej rocznicy wejścia w życie ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym.
Sejmowa komisja zajmująca się tą problematyką - której jestem członkiem - z tej okazji miała sesję wyjazdową w
Lublinie. Na miejsce konferencji wybrano Lublin, bo w tym mieście ustawa została napisana. Byli też obecni dwaj
jej autorzy.
Jak wiemy, w ustawie tej - notabene wymuszonej przez Unię Europejską - nie ma słowa o problematyce Górnego
Śląska. W spisie grup etnicznych ani językowych nie ma o nas słowa. Odmienność Ślązaków - od Bismarcka
poczynając, który nowy porządek ustanowił w swoim głównym haśle politycznym: "Germanizieren oder
vernichten!" - jest programowo poza nawiasem spraw. Tożsamość śląska prawnie nie istnieje - albo jesteś
Niemcem, albo Polakiem i nic pośrodku. II Rzeczpospolita podtrzymała tę zasadę, po to mianowano Michała
Grażyńskiego wojewodą Górnego Śląska i likwidowano autonomię.
Ustawa z 2005 roku podtrzymuje tę regułę. Na jej podstawie ma prawo istnieć mniejszość niemiecka w
Katowickiem i Opolskiem, która jest grupą zniemczonych Ślązaków, jest ich parędziesiąt tysięcy, ale
dwumilionowa grupa Ślązaków nie ma prawa do swojej odrębnej tożsamości. W Polsce, w przeciwieństwie do
Pana Boga, który nie może mieć przynależności narodowej, a ją ma, Ślązacy muszą mieć narodowość, choć
39

chcą przede wszystkim być Ślązakami.
Na lubelskiej konferencji nie było o tych sprawach słowa. Wszystkie referaty naukowe, omawiające problematykę
mniejszości od wszystkich możliwych stron, nie odkryły jeszcze istnienia tożsamości śląskiej. Śląska odrębność
historyczna, kulturowa i społeczna nie istnieje. Jak wszędzie, tak i w Lublinie moczyłem nogi, jakbym był na innym
kontynencie. I jak zawsze - od lat - wygłaszam swoje "śląskie orędzia", zawsze radykalnie i emocjonalnie,
wszyscy tego słuchają i nic z tego nie wynika. O Górnym Śląsku się nie mówi, mało się o nim wie, i przeważnie
opacznie - wszyscy zamurowani są jakąś zmową milczenia.
Konferencję zdominowały jednak zagadnienia związane ze zbliżającym się w przyszłym roku spisem ludności. Na
konferencji ogłoszono bowiem po raz pierwszy opracowane pytania. Jest ich sporo, ale najważniejsze są dwa: o
narodowość i przynależność etniczną. Uznanie etniczności w spisie jest moim zdaniem sukcesem tych 173 tys.
Ślązaków, którzy w poprzednim spisie (w którym nie było pytania o etniczność) na pytanie "narodowość",
wpisywali "śląska". Należałem do tej grupy "narodowców śląskich", co wymagało wtedy nieco cywilnej odwagi, a
dziś sprawia mi satysfakcję, ale było to z mojej strony bardziej wołanie o uznanie śląskiej etniczności i mowy
regionalnej, niż odrębności narodowej.
Mamy dziś nie tylko prawo domagać się prawnego uznania naszej odmienności etnicznej i własnego języka - dziś
to już nasz obowiązek. Trzeba się organizować we wszelkiego rodzaju organizacje pozarządowe, tworzyć lokalne
programy innowacyjne, uczestniczyć w wyborach samorządowych i dać się wybierać na radnych samorządów.
Wybierać i być wybieranym. I popierać swoich ludzi do wszelkich przedstawicielstw. Żyjemy w Polsce, ale Górny
Śląsk jest nasz!
Komentuje Polak z krwi i kosci, a mieszka na Slasku.
– to ciekawe, czyli nas poniżające, kto tu mieszka co tu szuka, co tu chce, po co tu siedzi – by brac tylko forse w
zakładzie parce, gdzie zajmuje miejsce dla innych! – pto oni:
• szanowni kopytni! poborowy102 28.09.10, 17:20
Kuce, konie pociągowe, wierzchowce i inni! Wszyscy ci, którzy są z ramienie PO ! Zwracam się do was byście
nie rżęli na każdym kroku, byście kup nie robili gdzie popadnie! Jeśli coś wam się »
• Górny Śląsk jest nasz wspólny adam81w 29.09.10, 05:39
ale najważniejsza jest Polska. Ona też nasza jest. Górny Śląsk - mała ojczyzna, Polska - ojczyzna. Europa to
mniej ważne. Myślmy najpierw o Polsce.»
a tu Ślązak komentuje z krwi i kosci:
• Re: K. Kutz: Żyjemy w Polsce, ale Górny Śląsk jes politol59 30
Całkowicie się zgadzam, musimy dbać o naszą śląską tożsamość.»
From: "Bernadeta Szymik-Kozaczko" To: "Peter K. Sczepanek"
Sent: October 08, 2010 Subject: WAŻNE
� http://www.mmsilesia.pl/11969/2010/10/8/slask-nie-ma-zakotwiczenia-w-zadnympanstwie?category=news
>
Kazmierz Kutz w rozmowie z dziennikarzem obywatelskim Leszkiem Mikrusem
"Śląsk nie ma zakotwiczenia w żadnym państwie"
40

Dodane 2010-10-08 08.20 , komentarzy 2 Kategorie: Wiadomości Miejsce: Silesia, Tagi:
Kazimierz Kutz, Śląsk, Górny Śląsk, tożsamość Śląska, historia Śląska, Piąta strona świata, ,
Kazimierz Kutz, autor autobiograficznej powieści "Piąta strona świata" opowiada o Śląsku,
jego historii i tożsamości Ślązaków.
Kazimierz Kutz
Autor: Jacek Tomaszewski
Powieść napisana w formie gawędy przeplatanką gwary śląskiej i języka
literackiego ma wymiar eseistyczny, jak twierdzą recenzenci, i ukazuje
Śląsk jako ziemię "przeklętą, straszną", ziemię niewolnictwa
wymuszonego i krzywdy. Już dziś zyskała miano epopei Śląska.
Leszek Mikrut: (...) tematyka utworu Kazimierza Kutza jest głęboko
zakorzeniona w Śląsku, pańskiej ziemi ojczystej, małej ojczyźnie.
Dlaczego nie pokusił się Pan o dokonanie szerszego oglądu?
- Pochodzę nie tylko ze Śląska, ale i z rodziny powstańczej. Tajemnica
tej ziemi to tajemnica trwania. Śląsk nie ma zakotwiczenia w żadnym
państwie, od czasów Kazimierza Wielkiego zawsze poddawany był
germanizacji albo polonizacji, zawsze znajdował się i znajduje w innym
państwie, był i jest rządzony przez innych - "ludzi z zewnątrz". Do dziś
jest odrzucany. Brakuje grupy etnicznej "Ślązaków", nie uznaje się
państwowości śląskiej. A to są sprawy nurtujące Ślązaków, więc nie
mam co oglądać się na szerszą perspektywę.
- Ale jesteśmy w Unii Europejskiej, w Europie regionów,
państwowość odgrywa dziś już inną rolę niż do tej pory. Jak
odnajdują się Ślązacy w tej nowej rzeczywistości?
- Teraz jesteśmy Europejczykami, a nie, jak dawniej, obywatelami drugiej
kategorii. Nie musimy już jak w PRL podpisywać aktów lojalności. Przed
wojną Polska nie utworzyła żadnego uniwersytetu na Śląsku, dopiero
później to uczyniono. Ślązacy przez dziesięciolecia byli jednostkami
podejrzanymi, nie mogli awansować. Dlatego zamykali się w swoich
41

odzinach, klanach, mieli kompleks niesprawiedliwości. Śląskość to
postawa, to filozofia.
- Przez Pana słowa przebija gorycz...
- Jestem człowiekiem, który dożył już 82 lat, więc w sposób naturalny
dążę do uogólnień, a że jestem ze Śląska i z francuskiej literatury, jak
również Ślązakiem, któremu się udało, to piszę o tym, czego
doświadczyłem, co widziałem i słyszałem. Ukazuję jak godnie przeżyć
życie upodlone. Gorycz - w pewnym sensie - tak. Ale proszę pamiętać,
że Ślązacy zawsze traktowali Polskę jak Macierz, a ta ich nie przytuliła...
Teraz, dopiero po roku 1989 Ślązacy odzyskali wolność.
- A w jaki sposób te doświadczenia wpisują się w pańską nową
książkę, w tę śląską epopeję?
- Talent to tajemnica, której nie można ani kupić, ani utrwalić. A mnie
udało się. "Piąta strona świata" jest książką o PRL, o facecie, któremu
się udało. A więc zawiera w pewnym sensie pierwiastki autobiograficzne.
Oprócz własnych motywów, wątków przywołuję też postać brata -
roztrzaskanego przez wojnę domorosłego filozofa, nieszczęśnika,
któremu los zesłał wcielenie do Wehrmachtu... Ale wprowadziłem do
tego utworu także humor, czyli odtrutkę na to, co najgorsze. A wszystko
zakorzenione jest w języku "matczynym", znaczy - regionalnym.
O Autorze
Leszek Mikrut: Dziennikarz obywatelski MMLublin.pl. Filolog, pasjonat literatury
rosyjskiej i ukraińskiej, pilot wycieczek zagranicznych. Jego zamiłowania to:
literatura, podróże, opieka nad młodzieżą, edukacja, sport, zagadnienia politycznospołeczno-ekonomiczne.
�
>
>"Piąta strona świata" – tłumaczenie na angielski: "Fifth page of world"
The novel written in the form and telling przeplatanką gwary Silesian Literary language has
dimension has, as they say The reviewers, and shows Silesia as earth "this, shall", earth
slavery and forced harm. Already today has gained the titre national “epopea” of Silesia.
Leszek Mikrut: (...) themes work Kazimierz Kutz is deeply rooted in Silesia, Lord earth
people, small homeland. Why not tries to you for a broader view?
-I come not only in Silesia, but also of the family 1919-21-powstańczej. The land is secret
secret duration. Silesia there is no anchorages in any of the member, from the times Casimir
the Great always was subjected Germanization or was always was and is located in another
Member, was and is governed by other-" people from the outside ". Today is rejected. There
42

is no group ethnic "one", it is not considered Silesian statehood. This is a matter production
are one, so I do not have a watch on a broader perspective.
-But we are in the European Union, and in Europe regions, statehood was already today
plays different role than so far. As the Silesians find in this new reality?
-Now we are Europeans, and not as formerly, citizens other category. We need not already
acts as well as in communist Poland sign loyalty. Before the war Poland fails to provide any
university in Silesia, only later was done. Silesians for decades units were suspects, could not
this. It is therefore located in their families, klanach, have complex injustice. Śląskość this at
titude, is the philosophy.
-By your words through bitterness...
-I am a man who all already 82 years, so in a natural manner after the same, and that I am in
Silesia and from the French literature, as well as it, which is managed, I write about what I
experienced, which I have seen and heard. Ukazuję –I show You as accordance upodlone
survive life. Bitter-in a sense-so. But please remember that Silesians always treated Poland as
matrix and that their not przytuliła... Now, only after the year 1989 Silesians have recovered
freedom.
-And how these experiences fit in with your new book, that this great?
-Talent is secret, which cannot be neither buy nor capture. But I managed to. "Fifth page
world" is novel of communist Poland, the facecie, which is managed. And therefore contains
autobiographical elements in a sense. In addition to their motifs, motifs przywołuję also form
brother-roztrzaskanego-destroit by war domorosłego-home philosopher, shrew, which was
that the fate of Wehrmacht... But I introduced to this work also humour, i.e. odtrutkę-antipoisen
on what worst. And everything is rooted in the language mother, means-regional
language.
� >"Piąta strona świata" – tłumaczenie na niemiecki:
� „Die fünfte Seite der Welt”
Ein Roman in Form einer Erzählung geschrieben przeplatanką (zwischen dem
Dialekt und literarisch) schlesischen Dialekt und Schriftsprache hat eine Dimension
von Essay, sagen Kritiker, und zeigt, Schlesien als Land "verflucht, schrecklich," das
Land der Sklaverei und Zwangsarbeit zu schaden. Heute wurde das Epos Schlesien
bezeichnet.
Leszek Mikrut: (...) Titelsong Kazimierz Kutz ist tief in Schlesien eingebettet, Ihrer
Heimat, ein kleines und großes Land. Warum gehst du nicht versucht, einen
breiteren Überblick zu machen?
- Kommen nicht nur aus Schlesien, aber auch mit aufständischen Familien. Das
Geheimnis dieses Landes ist ein Geheimnis Dauer. Schlesien ist nicht in jedem Land
seit den Zeiten von Kasimir dem Großen seit jeher Gegenstand Germanisierung oder
Polonisation verankert, immer war und ist in einem anderen Staat befindet, wurde
und wird durch andere ausgeschlossen - ". Leute von außen" Bis heute wird
verworfen. Fehlende ethnische Gruppe "Schlesische" gelten nicht als Staat von
43

Schlesien. Und diese Fragen belästigen Schlesier sind, so habe ich etwas auf eine
breitere Perspektive zu sehen.
- Aber wir sind in der Europäischen Union und Regionen in Europa, spielt Staat eine
andere Rolle als je zuvor. Wie der Schlesier in dieser neuen Realität zu finden?
- Jetzt sind wir Europäer und nicht, wie in der Vergangenheit, Bürger zweiter Klasse.
Wir müssen nicht mehr in PRL Handlungen der Loyalität zu unterzeichnen. Vor dem
Krieg hat Polen keine Universität in Schlesien geschaffen und später geschah.
Schlesier Individuen Jahrzehnten waren verdächtig, sie könnten nicht voraus. Daher
schließen sich in ihren Familien, Clans, hatte eine komplexe Ungerechtigkeit.
Śląskość – Silesia-art ist eine Einstellung, eine Philosophie.
- Das Wort des Herrn Trumpf Bitterkeit ...
- Ich bin ein Mann, 82 Jahre gelebt hat, so natürlich bemühe ich mich für
Verallgemeinerungen, und ich komme aus Schlesien und Französisch Literatur,
sowie ein Schlesier, die es geschafft, ich schreibe über das, was ich erlebte, was ich
sah und hörte. Ich zeigen, wie man ein Leben in Würde upodlone schlechtes leben.
Bitterkeit - in gewissem Sinne - ja. Aber bitte denken Sie daran, dass Schlesier
immer behandelt Polen als eine Matrix, und dass sie nicht umarmen ... Nun wieder
gerade nach 1989 Schlesier ihre Freiheit.
- Und wie diese Erfahrungen passen in neuem Buch des Herrn, in der Schlesischen
Epos?
- Talent ist ein Geheimnis, das nicht gekauft werden kann oder zu beheben. Und es
gelang mir. "Die fünfte Seite der Welt" ist ein Buch von PRL, über einen Mann, der
es getan hat. Also in gewissem Sinne enthält autobiographische Elemente.
Zusätzlich zu ihren eigenen Motiven, Zeichen oder rufen Themen Bruder -
roztrzaskanego zerstören durch Krieg Script-Kiddie Philosoph, Wicht, dem Schicksal
die Inkarnation der Wehrmacht gesendet ... Aber ich eingeführt, um dieses Lied und
Humor, der ein Gegenmittel gegen das Schlimmste. die regionale Sprache - und
alles ist in der Sprache der Mutter, nämlich verwurzelt.
Young generation knows nothing, nothing about Silesia,
and asking about Silesia - who knows nothing, that is the stupidest thing in the area -
is a political embarrassment from the side of the press!
The future does not lie in the west, in Silesia, directly in Silesia ...
Western politicians are afraid to say what sensible about Silesia, they play such a
role, as if they are dependent on others. Now they call everything in the area. ...
GLOBAL, than Europe. And they are reassured, and the topic has moved in another
direction. And "basta" - as G. Schroeder has said he wanted to close an
uncomfortable topic. The politicians think differently today - looking elsewhere for the
source's own quiet years. -pksczep.
Młode pokolenie nie wie nic, nic o Śląsku
i pytać o Śląsk i to tych, którzy nic nie wiedzą o nim, to jest najgłupsza rzecz w tym
temacie - jest politycznym zażenowaniem ze strony prasy!
44

Przyszłość tej krainy nie zależy od Zachodu przyszłość Śląska, zależy od Śląska,
bezpośrednio na Śląsku ...
Zachodni politycy boją się powiedzieć, cos sensownego o Śląsku, odgrywają oni taka
rolę, jakby oni byli zależni od innych. Teraz nazywają wszystko w tej dziedzinie. ...
GLOBAL, bo w …. Europie. I mają zapewnione, ze wątek został przeniesiony w
innym kierunku. Wiec "basta" - tak jak G. Schröder powiedział, gdy chciał zamknąć
niewygodny temat. Politycy myślą dziś inaczej - szukają gdzieś indziej źródła na
własne cichej lat późniejsze -pksczep.
5.10.2010 od Darka Jerczynski -Na potrzeby biuletynu poprawiłem sylwetkę Józefa Musioła,
Dariusz Jerczyński
ORĘDOWNICY NIEPODLEGŁOŚCI ŚLĄSKA
Rys biograficzny wybitnych śląskich książąt oraz działaczy i badaczy,
opowiadających się za językową, narodową lub państwową odrębnością
Śląska.
JÓZEF MUSIOŁ (JOSEPH MUSIOL)
urodził się 22 czerwca 1865 roku w Mikołowie (Nikolai) powiat
pszczyński (Kreis Pless). Po ukończeniu szkoły ludowej został
robotnikiem w kopalni, następnie był kolejarzem, ostatecznie objął
posadę mierniczego w górnictwie, gdzie zajął się również
działalnością związkową. Równolegle zamieszkał w Bytomiu
(Beuthen O.S.), gdzie został sekretarzem robotniczym oraz
sekretarzem katolickich związków zawodowych. Działał także w
katolickiej partii Centrum (Zentrum), z której ramienia został wybrany
radnym miasta Bytom (Beuthen O.S.).[1] W styczniu roku 1919
liderzy Komitetu Górnośląskiego (Oberschlesische Komitee) – Ewald
Latacz i bracia Reginkowie założyli ponad-partyjny Związek
Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier, zrzeszający członków KVP,
SPD, partii „Katolika” i bezpartyjnych, działających na rzecz
niepodległości Górnego Śląska. Pośród jego współzałożycieli nie
zabrakło centrowych działaczy z Bytomia (Beuthen O.-S.), który nie
przypadkiem stał się główną siedzibą tej organizacji Czołowym
działaczem tej organizacji został więc sekretarz katolickich związków
zawodowych i członek zarządu Katolickiej Partii Ludowej (KVP) –
Józef Musioł (Joseph Musiol), który 26 stycznia 1919 roku został
wybrany posłem pruskiego Landtagu z ramienia KVP w okręgu 10 –
Opole (Oppeln), obejmującym całą Rejencję Opolską
(Regirungsbezirk Oppeln), czyli pruski Górny Śląsk. Po secesji braci
45

Reginków do obozu polskiego na przełomie 1919 i 1920 roku, poseł
Józef Musioł (Joseph Musiol) jako sekretarz Związku Górnoślązaków-
Bund der Oberschlesier stał się wiceliderem obozu
„wolnokrajowców” – osobą nr 2 po Ewaldzie Lataczu, którego
zastępował, gdy sytuacja wymagała przemawiania w języku polskim.
Jego działalność spowodowała, że zwolennicy niepodległości
stanowili większość wśród działaczy bytomskiej grupy miejscowej
Katolickiej Partii Ludowej (Katholische Volkspartei). W wyniku tego
działacze grupy miejscowej Bytom (Ortsgruppe Beuthen O.-S.),
będący w opozycji do posła Józefa Musioła (Josepha Musiola),
utworzyli Niemiecką Katolicką Partię Ludową (Deutsche Katholische
Volkspartei). Na czele tego lokalnego, bytomskiego ugrupowania
stanął Galluschek, który zdecydowanie odciął się od ks. prałata
Ulitzki, tolerującego działalność „wolnokrajowców”. Ogłosił on
postulat utrzymania państwowego status quo Prowincji Górnośląskiej
oraz agresywnie skrytykował ks. Karola (Carla) Ulitzkę i jego
partyjnych kolegów, ogłaszając ich „zdrajcami niemczyzny”. Wskutek
czego zarząd KVP na swym posiedzeniu 26 maja 1920 roku, w
którym uczestniczył także członek tego zarządu – poseł Józef Musioł
(Joseph Musiol), podjął sprawę i zawnioskował ustalenie
obowiązującej interpretacji Rezolucji Kędzierzyńskiej: „dążymy do
samostanowienia w formie autonomii Górnego Śląska, jako członu
państwa niemieckiego”.[2]
W sierpniu 1920 roku niemiecka prasa i konkurencyjne partie
polityczne (SPD, DDP, DNVP) oskarżały KVP o separatyzm. W
odpowiedzi sekretarz generalny Erhardt wyjaśniał, że poglądy członka
zarządu partii, posła Józefa Musioła (Josepha Musiola) –
równocześnie lidera Związku Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier,
pozostającego na stanowisku prawdopodobnego oderwania się
Wolnego Państwa Górnośląskiego, są odmienne od oficjalnego
stanowiska zarządu KVP, próbującego ujednolicić wszystkich
stronników partii, kierując ich w kierunku autonomii, jednocześnie
odwodząc od innych kursów. Gliwicki „Volksstimme” (Głos Ludu) –
organ kierownictwa partii zadeklarował, że „zwolennicy Wolnego
Państwa – Musioł (Musiol) i Skowronek (Skowronnek) otrzymali
wprawdzie w przeszłości niewielkie przyzwolenie na głoszenie tej
idei, lecz obecnie cierpliwość dla ich poprzecznej polityki
46

(Quertreiberpolitik) się wyczerpała, więc partia omijając wszystkie
takie działania, ludzi pokroju Musioła (Musiola) ze swych szeregów
wyeliminuje”. Stanowisko zarządu partii stało się jasne. Działalność
„wolnokrajowców” naruszała jedność partii i narażała ją na oskarżenia
niemieckich nacjonalistów i socjaldemokratów o separatyzm. Jednak z
drugiej strony działalność Związku Górnoślązaków-Bund der
Oberschlesier była skutecznym antidotum, hamującym wzrost
popularności obozu Korfantego.[3] 18 sierpnia 1920 roku w Bytomiu
(Beuthen O.S.) odbyła się konferencja zastępców Związku
Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier, na którą przybyło 68
delegatów. Wybrano wówczas zarząd biura: przewodniczącego Józefa
Musioła (Josepha Musiola) z Bytomia (Beuthen O.S.), sekretatarza
Hugona Kotułę (Hugo Kotullę) z Tarnowskich Gór (Tarnowitz) i
ławników Matonię (Mathonię) z Bytomia (Beuthen O.S.) i Maczingę
z Mikulczyc (Mikultschütz, dziś dzielnica Zabrza). Podczas zebrania
w Królewskiej Hucie (Königshütte, dziś Chorzów-Centrum) w
styczniu 1921 roku, ustosunkowując się do konfliktów pomiędzy
mieszkańcami terenów plebiscytowych, spowodowanych dwoma pro
polskimi powstaniami,
Józef Musioł (Joseph Musiol) powiedział: „Pojednanie
Górnoślązaków jest głównym zadaniem Związku”. Zadanie to
znacznie utrudniał organ prasowy anty-polskiego Górnośląskiego
Komitetu Plebiscytowego (Das Oberschlesische Plebiszit-komitee)
„Wola Ludu-Der Wille des Volkes”, który równolegle z hasłem
„Górny Śląsk dla Górnoślązaków” od listopada 1920 roku, namawiał
do krwawej zemsty na Polakach za zamordowanie swego założyciela
Teofila (Theophila) Kupki. W lutym 1921 roku kierownik propagandy
Związku Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier – Józef Musioł
(Joseph Musiol), równolegle poseł Katolickiej Partii Ludowej został
wykluczony z jej zarządu, właśnie z powodu działalności
niepodległościowej. Jego partyjni przeciwnicy powołując się na fakt,
iż działa on na rzecz oderwania Górnego Śląska od Rzeszy, już latem
roku 1920 stwierdzili, iż sprzedał się Polakom, a prasa niemiecka
domagała się od niego zrzeczenia się mandatu poselskiego. Józef
Musioł (Joseph Musiol) natychmiast zripostował, iż nie został
wybrany przez gazety, lecz przez katolickich Górnoślązaków, w tym
tysiące „wolnokrajowców” i tylko oni mogą pozbawić go mandatu.[4]
47

„Bund-Związek” zdecydownie stanął wówczas w obronie swego posła
Józefa Musioła (Josepha Musiola), atakowanego przez prasę
niemiecką. W artykule Kto kręci? Poseł Musioł czy jego przeciwnicy
stwierdził, że poseł do parlamentu Franciszek (Franz) Erhardt z
Katowic (Kattowitz) pisze w „Oberschlesische Voksstimme” (nr 203 z
sierpnia): „[…] Katolicka partia ludowa nie jest partią niemiecką w
tym rozumieniu jak niektóre partie niemieckie tego chcą […] Aż do
ogłoszenia traktatu pokojowego była myśl wolnego państwa
zrozumiałą”. Dalej „Bund-Związek” komentował, że poseł Musioł
(Musiol) został wybrany w styczniu, a traktat pokojowy ogłoszono
dopiero w maju.[5]
Górnośląscy wyborcy nie pozbawili Józefa Musioła (Josepha
Musiola) mandatu, a wręcz przeciwnie w roku 1921 wybrali
kierownika propagandy Związku Górnoślązaków-Bund der
Oberschlesier na kolejną kadencję do pruskiego Landtagu w okręgu
wyborczym 9 – Górny Śląsk (Oberschlesien). 13 lutego 1921 roku w
Gliwicach (Gleiwitz) odbyła się III Konferencja delegatów Związku
Górnoślązaków, w której wzięło udział 337 delegatów,
reprezentujących 198 grup miejscowych. Konferencji przewodniczył
sekretarz związkowy – poseł Józef Musioł (Joseph Musiol), pod
którego przewodnictwem grupa miejscowa Bytom (Beuthen O.S.)
urosła do 12 tys. członków (dane z 19.09.1920.), stając się
najliczniejszą w szeregach całego ugrupowania „wolnokrajowców”.
W imieniu zjazdu delegatów Związku Górnoślązaków-Bund der
Oberschlesier „przyjęto z pogardą” wiadomość o usunięciu posła
Musioła z zarządu Katolickiej Partii Ludowej (Katholische
Volkpartei), a jednocześnie w imieniu tysięcy jego wyborców
wyrażono mu wotum zaufania. W marcu roku 1921 działacze
Związku Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier wysłali swoją
delegację, najpierw 14 marca do Warszawy, a następnie 16 marca do
Berlina, w celu zorientowania się u władz obydwu państw, jakie
stanowiska prezentują wobec niepodzielności i autonomii Górnego
Śląska w ramach tych państw. Ostatecznie na kilka dni
przed plebiscytem Józef Musioł (Joseph Musiol), jako kierownik
propagandy Związku Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier,
publicznie poparł opcję niemiecką, nie narzucając jednak tego
48

stanowiska swoim członkom i sympatykom oraz akcentując przy tym
bardzo wyraźnie niepodzielność Górnego Śląska, niezależnie od tego,
kto zwycięży w plebiscycie. 17 marca pro-polska „Oberschlesische
Grenzzeitung”, opublikowała oświadczenie posła Musioła (Musiola),
które było wymuszone jego równoległą przynależnością do
Katolickiej Partii Ludowej (Katholische Volkspartei), dążącej do
autonomii Górnego Śląska w ramach Rzeszy, marginalizując skrzydło
separatystów w swych szeregach. Tym sposobem Józef Musioł
(Joseph Musiol) wykazał absurdalność oskarżeń niemieckiej prasy,
twierdzącej iż sprzedał się on Polakom oraz separatystycznej, choć
wyraźnie pro-niemieckiej „Woli Ludu – der Wille des Volkes”, która
wymieniała Związek Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier, obok
„Górnośląskiej Partii Narodowej (Oberschlesische Volkspartei)”
pośród organizacji stworzonych przez Polaków w celach
plebiscytowych. Popieranie dążeń Niemiec do zachowania status quo,
wbrew twierdzeniom niektórych polskich historyków, nie było celem
„wolnokrajowców”, więc jego sekretarz Józef Musioł (Joseph Musiol)
nawet nie opublikował tego oświadczenia na łamach „Bund-
Związek”, co bezpodstawnie zarzucają mu niektórzy słabo
zorientowani polscy autorzy. Posuwają się nawet do stwierdzenia, iż
tym sposobem odebrano opcji polskiej 25% głosów. Z pewnością
publiczne oświadczenie sekretarza Związku Górnoślązaków-Bund der
Oberschlesier przyczyniło się do ukierunkowania na opcję niemiecką,
jakiejś nieznacznej grupy niezdecydowanych, lecz jakiekolwiek próby
oszacowania jej liczebności bez jakichkolwiek przesłanek
merytorycznych są całkowicie absurdalne. Natomiast „Bund-
Związek” do końca (13 i 20 marca) w odezwach Pobudka do
głosowania namawiał swych czytelników do wzięcia udziału w
plebiscycie i głosowania zgodnie z własnymi przekonaniami, by
wymieszanie głosów uniemożliwiło podział Górnego Śląska.
Plebiscyt, który odbył się 21 marca 1921 roku wygrali zdecydowanie
Niemcy (59,6% głosów), więc zażądali pozostawienia całego
terytorium plebiscytowego w ich państwie. W kwietniu dwaj liderzy
bytomskiej grupy miejscowej Katolickiej Partii Ludowej (Katholische
Volkspartei): poseł Józef Musioł (Joseph Musiol) – sekretarz Związku
Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier i adwokat dr Henryk
Skowronek (Heinrich Skowronnek) oraz tarnogórski redaktor
49

naczelny „Bund-Związek” – ks. dr Wiktor Durynek, wydali
oświadczenie, domagając się od przedstawicieli mocarstw zgody na
utworzenie niepodległej Republiki Górnośląskiej, argumentując to
sporym wymieszaniem głosów polskich i niemieckich. Jednak na taką
argumentację pozostała głucha strona francuska, popierająca
roszczenia Polski, więc alianci postanowili dokonać podziału
terytorium plebiscytowego pomiędzy Polskę i Niemcy.
W kwietniu 1921 roku agencja East Express Telegraph donosiła z
Bytomia (Beuthen O.S.), że sprawę niepodległości Górnego Śląska
prowadzą Skowronek, Musioł, Durynek i Napieralski, a ten ostatni
uczestniczy we wszystkich konferencjach wielkiego przemysłu z
niepodległościowcami i podjął się rokowań z rządem polskim na ten
temat. 12 kwietnia na łamach „Katolika” Adam Napieralski wydał
oświadczenie, w którym wyparł się uczestnictwa w takich
konferencjach. Potwierdził natomiast, że na prywatną prośbę tych
trzech zwolenników wolnego państwa górnośląskiego, podjął się
mediacji pomiędzy nimi, a władzami Polski.[6] W tym momencie
Karol (Carl) Ulitzka uznał, iż należy zlikwidować wewnątrzpartyjne
podziały i szarganie wizerunku KVP wśród niemieckiej opinii
publicznej przez niepotrzebnych już po plebiscycie „bytomskich
separatystów”. Jak donosiła „Germania” nr 228 (2.05.1921), uchwałą
zarządu KVP z kwietnia 1921 roku, Musioła (Musiola) i Skowronka
(Skowronnka) usunięto z szeregów partii, a nową grupę miejscową
Bytom, miał utworzyć, wywodzący się z Raciborza (Ratibor), poseł
Reichstagu – Konstantin Zawadski, jako tymczasowy przewodniczący
grupy.[7]
Wskutek tzw. III powstania śląskiego w granice Polski wcielono
również tereny, gdzie opcja polska przegrała (powiat lubliniecki 47%)
lub odniosła totalną klęską (Katowice 15%, Królewska Huta 25%,
Tarnowskie Góry 15%). W październiku 1921 roku ks. dr Wiktor
Durynek zrezygnował z funkcji redaktora naczelnego „Bund-
Związek”. Jego obowiązki przejęli Józef Musioł (Joseph Musiol) i
bytomski architekt Bruno Petzel – były członek poznańskiej NRL,
który opuścił obóz narodowo-polski i zasilił szeregi górnośląskich
„wolnokrajowców”. Podczas ostatniego zjazdu ZG-BdO w grudniu
1921 roku, po ustąpieniu z funkcji Ewalda Latacza, jego miejsce na
50

czele „wolnokrajowców” zajął właśnie Józef Musioł (Joseph Musiol),
jednak nie mógł zapobiec rozkładowi swej organizacji. Wskutek
problemów finansowych Związku Górnoślązaków-Bund der
Oberschlesier od marca 1922 roku, jego organ prasowy ukazywał się
nieregularnie, by ostatecznie ulec likwidacji w maju tego samego
roku. Podczas kampanii referendalnej Związek Górnoślązaków-Bund
der Oberschlesier nie miał więc możliwości, by rozpowszechniać
swoje poglądy. Jedyną siłą oficjalnie opowiadającą się za pełną
autonomizacją Górnego Śląska w ramach Rzeszy byli górnośląscy
Polacy, co sprawiło że 91% elektoratu opowidziało się przeciw temu
rozwiązaniu.
W październiku 1922 roku odbyły się wybory do pruskiego Landtagu,
wskutek których swój mandat poselski utracił Józef Musioł (Joseph
Musiol) oraz do górnośląskiego Sejmu Prowincjonalnego, którego
posłem został Adam Napieralski. Ten ostatni utworzył przy
„Katoliku” biuro ochrony prawnej. Jego kierownikiem został Józef
Musioł (Joseph Musiol), który rozsyłał kwestionariusze w sprawie
dyskryminowania „polskojęzycznych” Górnoślązaków w kopertach z
nadrukiem Związku Górnoślązaków-Bund der Oberschlesier, w
którym do jego rozwiązania w roku 1924, pełnił funkcję sekretarza
generalnego.[8] Udzielał się on również społecznie w Związku
Obrony Lokatorów (z którego listy bezskutecznie startował w
wyborach do rady miejskiej w Bytomiu) i kółkach rolniczych, na
zebraniach których referował kwestie modernizacyjne. Jego dalsze
losy są mi nieznane.
Dariusz Jerczynski
[1] Handbuch für den Preussischen Landtag. Ausgabe für die 1. Wahlperiode (von 1921 ab),
Berlin April 1921.
[2] Guido Hitze, Carl Ulitzka (1873-1953) oder Oberschlesien zwischen den Weltkriegen,
Düsseldorf 2002.
[3] Guido Hitze, Carl Ulitzka (1873-1953) oder Oberschlesien zwischen den Weltkriegen,
Düsseldorf 2002.
[4] J. Musioł, We własnej sprawie, „Der Bund-Związek” nr 21, 8.08.1920.
[5] Kto kręci? Poseł Musioł czy jego przeciwnicy, „Bund-Związek” nr 22, 15.08.1920.
[6] Marek Czapliński, Adam Napieralski 1861-1928 biografia polityczna, Wrocław 1974.
51

[7] Guido Hitze, Carl Ulitzka (1873-1953) oder Oberschlesien zwischen den Weltkriegen,
Düsseldorf 2002.
[8] Marek Czapliński, Adam Napieralski 1861-1928 biografia polityczna, Wrocław 1974.
Witaj !
TO JEST STRONA INSTYTUTU KARDIOCHIRURGI w ZABRZU
Istnieje polska strona gdzie zbieramy pieniedze na sztuczne serce.
Wejdz na nia. http://www.polskieserce.pl
Naciskajac na skarbonke w
ksztalcie serca wspomozesz akcje o 5 groszy. Mozesz kliknac na nia tylko raz
dziennie.
Dobre byloby abys tam zagladal codziennie...
Serdeczne dzieki...
KAZDY Z NAS MOZE KIEDYS POTRZEBOWAC TEGO TYPU LECZENIA.....
Pozdrawiam serdecznie i zycze samych zdrowych i radosnych chwil...J...
From: Lesław Krawczyk Sent: October 04, 2010 From: e.chryk@wp.pl; Sent: October 09, 2010
Subject: Re: Fw: h-hi 10.09.2010 | Aktualności | źródło: PAP
Zgromadzenie Obywatelskie ws. katastrofy w Smoleńsku
Jarosław Kaczyński oświadczył w piątek, że Donald Tusk, Bronisław Komorowski, Radosław
Sikorski, Bogdan Klich i Tomasz Arabski „muszą zejść ze sceny politycznej raz na zawsze”.
Jego zdaniem jest to związane z odpowiedzialnością za katastrofę smoleńską.
Jarosław Kaczyński zabrał głos podczas Zgromadzenia Obywatelskiego ws. katastrofy w
Smoleńsku, zorganizowanego przez Fundację Niezależne Media. Przemawiali też
przedstawiciele części rodzin ofiar katastrofy z 10 kwietnia: Magdalena Merta, wdowa po
wiceministrze kultury Tomaszu Mercie, i Andrzej Melak, brat przewodniczącego Komitetu
Katyńskiego Stefana Melaka.
Kaczyński nawiązał do memoriału pt. „Polityczne tło katastrofy smoleńskiej” rozdanego na
początku spotkania. Konkluzje dokumentu mówią o tym, że nie doszłoby do katastrofy,
gdyby nie polityka Donalda Tuska, polegająca na „dyskredytowaniu Lecha Kaczyńskiego i
oszczędzaniu na bezpieczeństwie najważniejszych osób w państwie”.
„Niezależnie od wyników badań, o których tutaj mówimy, tacy ludzie jak Donald Tusk, jak
Bronisław Komorowski, jak Radosław Sikorski, jak Bogdan Klich, (...) jak Tadeusz Arabski
muszą zejść z polskiej sceny politycznej raz na zawsze” - oświadczył Jarosław Kaczyński,
myląc imię ministra Arabskiego.
Jak mówił poziom egzekwowania odpowiedzialności politycznej i moralnej w różnych
państwach jest różny. „Ale tu chodzi o największą tragedię po 1945 roku. To jest uchwała
Sejmu i Senatu. Tu chodzi o odpowiedzialność za taką tragedię” - podkreślił.
„I jeśli mamy być państwem demokratycznym, państwem prawa, państwem elementarnej
sprawiedliwości, to w Polsce ta odpowiedzialność moralna i polityczna, której efektem musi
52

yć pozbawianie stanowisk, a w tym wypadku także pełne zejście z politycznej sceny, musi
być wyegzekwowana” - oświadczył. (...)
Kaczyński zarzucił rządowi, że po 2007 roku prowadził działania zmierzające do obniżenia
respektu dla prezydenta Lecha Kaczyńskiego, a takie działania - jego zdaniem - „ośmielają do
ataku” na głowę państwa. Dodał, że także za wszystkie elementy techniczne związane z
bezpieczeństwem prezydenta odpowiada rząd. Zdaniem Kaczyńskiego rząd wiedział o złym
stanie wojskowego lotnictwa, a mimo to nie zrobił nic, aby zmienić tę sytuację.
Zaznaczył, że obowiązkiem rządu jest „przestrzeganie konstytucji, przestrzeganie ustaw,
przestrzeganie dobrych obyczajów”. „I też jest (to) element budowy respektu (wobec
prezydenta), więc także i budowy bezpieczeństwa” - dodał.
Jego zdaniem w Polsce „po roku 2005, a szczególnie po 2007 mieliśmy do czynienia ze
szczególnym fenomenem” - „establishment, wielka cześć mediów i najpierw największa
partia opozycyjna, a od 2007 roku rząd całkowicie odrzucił te wszystkie normy”. „Nie tylko,
że nie podtrzymywał respektu wobec prezydenta, ale prowadził na ten respekt - tę wartość, na
tę szczególną cechę, która jest związana z tym urzędem - regularny i do tego bardzo ciężki
atak” - stwierdził.
Kaczyński uważa, że mieliśmy do czynienia także z „wprowadzeniem do gry przeciwko
prezydentowi RP obcego państwa, w tym wypadku Rosji”. „Ta gra toczyła się przez miesiące
i to była gra, w ramach której rząd - używając skądinąd tego właśnie nieuznającego respektu
języka - prowadził różnego rodzaju działania przeciw własnemu prezydentowi; przeciwko
temu, by prezydent uczestniczył w uroczystościach w 70. rocznicę ludobójstwa popełnionego
na Polakach” - mówił Jarosław Kaczyński.
Według niego, jednym ze skutków tej „gry” było „rozdzielenie wizyt” w Katyniu na dwie: 7
kwietnia (z udziałem premiera Donalda Tuska - PAP) i 10 kwietnia - z udziałem prezydenta.
„Już tylko ten sam fakt, a było wiele innych, gdyby go zmienić, zapobiegłby katastrofie” -
podkreślił Kaczyński. Według niego, gdyby 10 kwietnia do Katynia udawała się jedna
delegacja prezydencko-rządowa, leciałoby 5–6 samolotów, to nie mógłby się powtórzyć splot
okoliczności, które doprowadziły do katastrofy.
Zdaniem Jarosława Kaczyńskiego cały czas toczy się „walka z tym, co zmierza do tego, żeby
uczcić pamięć Lecha Kaczyńskiego i wszystkich ofiar katastrofy”. Jego zdaniem jest to
dowód na to, że „wojna z prezydentem trwa, nawet wtedy gdy on nie żyje". "Kiedyś
walczono z nim jako żywym człowiekiem, który pełni najwyższy urząd w państwie. Dzisiaj
walczy się z nim jako z symbolem” - stwierdził.
Magdalena Merta mówiła, że trwające od 5 miesięcy śledztwo w sprawie katastrofy nie
przyniosło na razie rezultatów. Jej zdaniem dotychczasowe dokonania prokuratury są
„żałośnie ubogie”, przy czym - dodała - mnożą się wątpliwości. Zapewniła, że będzie starała
się wyjaśnić, co się stało pod Smoleńskim, do końca życia. „Może trzeba będzie poczekać na
inną ekipę śledczą? My nie przestaniemy stawiać pytań” - oświadczyła.
Andrzej Melak mówił o bezradności polskich władz, „które nie chciały wyjaśnić przyczyn
katastrofy”. Przypomniał, że stowarzyszenie Smoleńsk 2010 wystosowało apel o powołanie
międzynarodowej komisji ds. zbadania katastrofy. Dodał, że szczególnie liczy na pomoc ze
Stanów Zjednoczonych.
O potrzebie powołania międzynarodowej komisji ds. zbadania katastrofy mówił również
Harvey Kushner - eksperta ds. światowego terroryzmu.
Podczas Zgromadzenia odczytano przesłanie od kongresmana Stanów Zjednoczonych Petera
Kinga. Napisał m.in., że Polacy badający okoliczności katastrofy nie mieli dostępu do
ważnych materiałów dowodowych, w tym do czarnych skrzynek. Podkreślił, że Polakom
należy się prawda.
Przeczytaj memoriał pt. „Polityczne tło katastrofy smoleńskiej”
W ww. liscie już chodzące zarty:
53

Wycieczka na Wawelu.
- Kto tu leży? - pytają turyści przewodnika.
- Sobieski. Rozbił Turków pod Wiedniem.
- A tu? - Poniatowski. Rozbił Austriaków pod Raszynem.
- A tu? - Piłsudski. Rozbił Sowietów pod Warszawą.
- A tu?
- Kaczyński. Rozbił samolot pod Smoleńskiem...
Nun lebt wohl, du kleine Gasse, nun
Nun leb' wohl du kleine Gasse
http://www.youtube.com/watch?v=bcomR5-tV1o
http://www.youtube.com/watch?v=8UjBhyWCSR0&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=_rIAxDW0MWg&feature=related
Friedrich Silcher
http://www.youtube.com/watch?v=IgLpUbJbEH0&feature=related
Witej Peter!
Jak to mómy już łod dugszego czasu we zwyku, wciepuja Ci terozki mój sobotni kónsek. Byda
beroł we sobota ło pół trzecij na www.radiopiekary.pl.
Winszuja dobrego czytanio i suchanio
Ojgyn z Pnioków www.ojgyn.blog.onet.pl
Nôjnowsze prôwdy ło życiu i niy ino ... 9 paździyrnika 2010r
Nó, tóż mómy już tyn paździyrnik côłkim pyskiym. Skóńczóło sie yntlich te moje zgniylstwo,
i terôzki już byda Wôs bajerowôł, byda Wóm palica zawrocôł w kôżdô sobota jak bez
łostatnie łoziym lôt. A Wiycie, zawdych ślynczoł, fest medikowołech jak ci to na isto jes ze
tymi nôjbarzij wywołanymi filozófami? Łóni bez côłke życie sztudyrujóm wszyjsko naobkoło
a niyskorzij piszóm ci łogrómnucne ksiónżki we kierych wykłôdajóm ta côłko prôwda ło
naszym życiu. I tak ci jes łod Sokratesa, bez Borucha Spinozy, Immanuela Kanta, Martina
Heidegera, Tadeusza Kotarbińskigo, Jósefa Tischnera do terôźniyjszygo Tadeusza Gadacza. I
wszyjske ci łóne ale niy poradziyli wytuplikować tego, co jô sam terôzki byda rzóńdziół.
Wiycie, jes mocka prôwdów ło życiu i jô je sam wyrachuja ... nó mocka i beztóż dejcie pozór,
bo tuplowanie prawiół niy byda:
1. Biôłô dzieckowô kryjdka – blank niyłozwiónzanô zagôdka dzieciynctwa.
2. Tory (take ci „bramki”) we sklepie – chociaś chopie nic niy pichnół ze rygalu,
zółwizół sie ale strachosz, iże łóna zapisknie.
3. Wszyjske stare baby przi familoku poradzóm styrceć bali i ze trzi godziny, ale we
bance abo autobusie niy wystojóm ani piyńć minutek.
54

4. Sprawiydliwóść – jazda na kole po napranymu: piyńć lôt heresztu, molystowani
zeksualne – trzi lata i to jesce we zawiyszyniu.
5. Potrza jednyj jedzinyj fónki, łognika coby côłki las zgorôł ale potrza côłkigo pakslika
sztrachecli côby łozpolić tego madernego „grilla”.
6. Kiej jô ludzie byda taki zabrany, taki bogôcz, coby jednórazowym raziyraparatym
golić sie na isto ino ... jedyn rółz?
7. Taki POLSAT, łoglóndôsz do kupy ze swojóm familijóm ryklamy a sam ci łorôz ...
leci fylm.
8. Naszô Polska – samtukej chopie bali i tyn „kryzys” sie blank niy udôł.
9. Nôjbarzij zabrany, pijynżny chop na świycie, Bill Gates – łokrôdô ci go aże 75%
ludzi na świycie, a łón tak by tak jes ci jesce nôjbógatszy.
10. Podôwanie gyhaltu, geltaku „brutto” to gynał te same, co podôwanie dugości ciulika
do kupy ze krziżami.
11. Stary Lojzik ze naszego familoka niy mô żôdnyj szkoły, ale za piwo i laga gorzôły
zrychtuje i sóm hamerikóński „prom kosmiczny”.
12. Poczywanie we łochrónce – kejsik dlô dziecek srogô sztrofa , terôzki kôżdy kciôłby
wygospodarzić chocia ze dwie godziny śniku bez dziyń.
13. Mlyko na piecu ino czekô, kiej ty sie chopie łobrócisz.
14. Pytanie, ftore czekô wszyjskich łojców:
– Mamulko, mamulko, co to znacy „orgazm”? ...
– Blank niy wiym! Spytej sie łojca!
15. Łacina, lynzyk móndroków – jedziny jynzyk, kaj bali i gówno brzmi móndrze.
16. Bali, kiejby szajspapiór miôł i łoziym wôstwów, zółwizół go chopie słożysz na poła.
17. Naszô autobana A4 do Krakowa – jedzinô na świecie „jednopasmówka” za kierô trza
mocka bulić.
18. Nôjlepszyjszym dowodym na to, iże we kosmosie istniyje inteligyncjô, jes to, iże sie
łóna snami niy kóntaktuje.
19. TESCO – nikaj indzij niy znôjdziesz chopie wody LETKO NIYGAZOWANYJ ... za
półowa wertu.
20. Jerzy Dudek – podwiyl co, nôjlepszij zarôbiajóncy kibic Realu Madryt.
21. Jak Polôki dukli, uniknyli korków na autobanach? Anó, niy wybudowali tych
autobanów do terôzka.
22. Zeks, to ci jes jak hib (skok) na „bungee” – dodôwo mocka adrynaliny, ale kiej
puknie gómin, môsz chopie przesrane!
23. Eźli już trzeci dziyń blank niy kce ci sie porzómnie robić, to znacy, iże jes ci już
strzoda.
24. Twój szinkbajn, to ci jes takô anlaga dlô ... znôjdywaniô myjbli we ciymnyj izbie.
25. Polska: jak mi chopie kupisz galoty, to ci zrobia „loda”. Azja: jak mi kupisz loda, to
ci uszyja galoty.
26. Chlyb – nul marketingu ale nôjsrogszô sprzedaż.
27. Britney Spears (abo inkszo, naszô blóndina): Jeżech ci za „karóm śmiyrci”....
Zbrodziyń abo inkszy przestympca musie mieć przecamć pouczka na juzaś!
28. Egzamin, prifóng we szuli abo na uniwerzityjcie: na siyni kôżdy wmówiô ci, iże
blank nic niy umi.
29. Zoca i reszpekt dlô rechtora fónguje ino wtynczôs, kiej szkolôrze po uśłyszyniu
zwónka, dôwajóm zwólô na dokończynie jego wypówiydzi.
30. Paradoks zeksualny: idzie sie chyndożić, gzić łod piytnôstego roku życiô ale
łoglóndać zeks we kinie – dziepiyro łod łoziymnôstego.
31. Miesiónczny czas u babów i geltak sóm blank do sia podane – jedne i druge jes kôżdy
miesiónc a kiej jich niy ma, to znacy, iże ftosik wôs diosecko ... wyruchôł.
32. Sztudynty piyrszygo roku – gibejmy sie jich poznôwać, bo tak wartko sie tracóm.
55

33. Kiej mi sie zemrzi, łozsujcie moje prochy kole TESCO – bydziecie mie wtynczôs
nawiydzać kôżdô niydziela.
34. Pijóndze szczyńściô niy dôwajóm. Ale dozwólajóm ci chopie wygódnie być
niyszczysnym.
35. Mały palec przi szłapie jes ino na to, coby barzij bolyściwie prasknóńć sie ło byfyj.
36. Sztudyncko klapsznita – chlyb poszmarowany ... nożym.
37. Pijóndze ze twojij piyrszyj kómuniji – do dzisiôj niy poradzisz zmiarkować kaj ci sie
podziôli.
38. Nimfómanka – to takô baba, ftoro jes pragliwo na zeks tak czynsto jak ajnfachowy
chop.
39. Polske pijóndze – ino sam u nôs złoty moge być strzybny.
40. Albert Einstein wypokopiół, co fizyka zagibô czas. I to jes prôwda godajóm sztudynty
... u nich po 30-tuch minutach łod napoczniyńcio jes już ... 8. 05.
41. Tyn moderny „feminizm” mô na isto swój fajrant wtynczôs, kiej trza wesmycyć srogi
szrank na łósmy sztok.
I rzyknijcie mi terôzki eźli filozofijô niy jes gryfnistóm naukóm?
Napocznółech łod filozofiji, to możno jesce cosik skuplowanygo z tym. Bóło ciepluśke ale,
nó ja, dyszczówe latowe popołednie. Z gracków ze kamratami na szpilplacu nic niy wylazło,
tym tuplym, iże ulicha bóła corôzki srogszô, wszandy napoczli sie już robić pluskawice, ftore
kuplowali sie we maluśke bystrziny, zuchtajónce se spływajónc pasownych miyjsc. Maluśki
Karliczek przimyknół tóż ja ku siedniyntymu we zeslu przi telewizorze łojcu, dôwajónc mu
ku wymiarkowaniu, jak ci sie mu to festelnie mierznie i jak tyż kciôłby sie śniym pobawić.
Ale tyn zafascinjyrówany łoglóndanóm razinku telewizyjnóm transmisyjóm, niy miôł dlô
swojigo synecka czasu, a tyż – szczyrze rzykajónc – żôdnyj chańdzi, coby sie śniym bawić.
Spamiyntale medikowôł, czym tyż mógby swojigo synecka na dugszy czôs zajimać, a
samymu bez tyn czôs dalszij móc łoglóndać bez jakigo szteróngu interesujóncô go audycjô
telewizyjnô. We jednym ze leżóncych na tiszliku farbistych cajtóngów zboczół nôgle srogô
na dwie zajty, gynał akuratnô i fest skómplikowanô fotografijô kugli ziymskij.
Tyn to tyż łobrôz wytargôł z tego cajtónga i postrzig go na mocka maluśkich kónsków. To
wszyjsko dôł swojimu syneckowi, coby łón to wrółz poskłôdôł, medikujónc, iże łón bydzie
tym skómplikowanym papiórzannym „puzzlym” dosik dugo zajimany.
Karliczek zicnół przi stole i jón sie za ta przirychtowanô po gibku skłôdanka. Ale już po
pôruch minutkach prziwołôł łojca ku tiszowi i pokôzôł mu na isto bezfyjlernie poskłôdany,
fiks ónd fertik łobrôz tyj ziymskij kugli.
Zdymbiôły łojciec, niy poradzónc prómp uwiyrzić włóśnym łoczóm, zapytôł synka, jakim
knifym udało mu sie we tak krótkim czasie zrychtować i poskłôdać tak skómplikowany
łobrôz Ziymi.
Jesce barzij zaskoczóła go niypodobnie ajnfachowô – ale jakoż tyż ci gynijalny sztrich –
łodpowiydź jego synka, kiery łoświadczół direkt:
– Aaaa, wiysz, na zadku bóło zdjyńci cowieka. Tego poskłôdôłech moc wartko i blank letko.
A kiej już cowiek jes do porzóndku, jest tyż ci do porzóndku i Ziymiô!
Nó, ja idzie i tak tyż podlazować do żywobyciô ale trza tyż dociepnóńć deczko i szpasownych
cufali. Wiycie, terôzki kiej tak kuknóńć na ta „misyjnô” telewizyjô (i niy ino tam, bo to idzie
nojść chnet we wszyjskich telewizyjach, radijokach i cajtóngach) to idzie spomiarkować, iże
wszyjske majoryntne, te terôzki majoryntne – łod zawdy byli we politycznyj łopozycyji. A
my ze kamratami trefiyli sie kiejsik we „Breku” na piwie i napoczli spóminać jak ci to kiejsik
bylichmy modzi i piykni (nó, terôzki to już ino te „i” nóm łostało). I jak to tyż za starego
piyrwyj ringowali my sie ze tóm kómunóm. Bóło to bez dwadzieścia lôt tymu nazôd, kiej na
isto festelnie łostro my szturmowali we chorzowskich, bytóńskich abo katowskich szynkach i
restaurantach, a kamraty znôjdowali uciycha na tyn przikłôd we szczylania ze szlojdrów do
łozewrzitych łoknów we magistracie, we wciepowaniu wszelich sztichbómbów bez łokna do
56

policajtowego rewiyru (wtynczôs „milicyjnygo”) abo szczylaniym biksami ze kalichlorkiym
na rynku.
Rółz tyż bóło tak: Trzecigo Môja, my fest ścioprane, nawalóne jak messerszmity uzdalichmy
wyjńść ze knajpy kaj zwykowo siedzielichmy, coby zrobić sie rónda po inkszych szynkach i
biyrsztubach. Sroge świynto, gliny krajzujóm, przetwiyrajóm sie bele kaj. Na naszyj, jesce niy
„koplowskij” Wolce ftosik fantazjyrnie ustawiół raja maluśkich flaszecek po piwie (piwo
wtynczôs bóło we takich maluśkich baniatych flaszeckach). Jedyn ze naszych kamratów,
jedyn snôs niy merknół, iże nadjyżdżô milicyjnô nyska, świtnół sie jedna flaszecka i poszôł z
gupia fric dalszij. Drugi kamrat juzaś przifilowôł tyn radiowóz ale tyż pomyślôł, co tyn
piyrszy naskwol świtnół ta flaszka cylujónc we ta nyska. Niywiela myślónc, poswôł zôcnym
panoczkóm milicjónyrzóm łostatek flaszek ze raji, nó bo przecamć jak do kupy, to do kupy,
kamrata dyć żysz niy łostawi sie we potrzybie! Piyrszy kamrat deczko łozdziawiół gymba, ale
niy miôł za tela czasu coby sie pouwôżać, bo dyć żysz panoczki we móndurach stôli już przi
nôs. Prostô mółwa, dmuchanie we ta rułka i take tam duperszwance.
– Nó ja, naprane chopcy. Na wytrzyźbiôłka śniymi! – gôdô piyrszy milicjóner.
– Eee tam, Jasiek, kiej my jich weznymy, to jak bydymy hulice patrolówać, jak nóm
przikôzali? Przecamć to świynto ... – pedziôł drugi. – Panoczki weźcie i łozyjńćcie sie ...
Tuplowanie niy musieli gôdać – łozpyrskli my sie wrółz. Jedyn przenynôł we bramie
magistratu, drugi poszôł pod tyjater miyjski, joch zicnół na bance we Parku Hutników. Po
jakichsik dwiuch godzinach trefiyli my sie juzaś do kupy na Rynku i postanówiylichmy
dalszij zwiydzać chorzowske szynki. Piwa bóło mocka, tóż tyż nóm sie humor poprawiół i
wyłostrzół. Uzdalichmy zatym deczko sie przeluftować. Pokwanckali my sie belóntajóncym
sie szritym we kierónku Pałacu Ślubów. Tam tyż, we takim bamóntnym widzie uzdalichmy,
co poturnujymy udziylanie piyrszyj pómocy. Jedyn snôs położół sie na chodnikowych
graniciokach a drugi, dziyrżónc sie dynkmalu modyj pôry, skokôł tymu piyrszymu po
piyrsiowyj klocie, robiónc mu „masarz serca”. Na isto zrobióło sie festelnie szpasownie, kiej
juzaś przijechała milicyjnô nyska. Bóło jesce barzij wicnie, kiej ukôzało sie, iże to te same
gliniôrze. Piyrszy milicjóner wyfuknół ze autoka i ściykłym głósym wrzesknół:
– Panoczki roztomiyłe! A idźcie, kurwa, do dóm! Błôgóm wôs!
Czelodka śtyrdziystolytnich kamratów rajcuje, diszkutjyruje, kaj tyż to godzi sie jim trefić do
kupy, coby wećkać jakisik szmektny łobiôd. Na łostatku uzdali, iże nôjlepszij bydzie trefić sie
we szynku pod mianym „Tustô Gańś”, anó skiż tego, co tameszne szynkiyrki majóm jakelki
ze festelnie wyrzniyntymi aże do nabla dyndolami, aussznitami i ku tymu ... sztramske cycki.
Dziesiyńć lôt niyskorzij ,ta samô czelodka tela, co już piyńćdziesiyńciolytnich kamratów
trefiô sie juzaś i juzaś diszkutiyruje kaj tyż to przinoleżi sie trefić na szmektny łobiôd. Na
łostatku zgódziyli sie wzajym, iże nôjlepszij trefić sie we szynku „Tustô Gańś”, a to beztóż,
iże tam jes festelnie szmektne jôdło i mocka zortów wina do łobraniô.
Dziesiyńć lôt niyskorzij hormijô już szejśćdziesiyńciolytnich kamratów juzaś sie wrółz
trefiyła, i juzaś chopy rajcujóm kaj tyż to latoś przinoleżi sie spichnóńć. Na łostatku uzdali do
kupy, iże nôjlepszij bydzie sie trefić we kaczmie „Tustô Gańś” a to skuli tego, co tam idzie
szmektnie pojeść we spokojności i cichości, i jes ci to restaurant ino dlô niykurzóncych.
Dziesiyńć lôt niyskorzij, kamraty tera już siedymdziesiyńciolytnie, zyjńszli sie do kupy i
juzaś dyszkutjyrujóm kaj tyż to zdô sie jim wrółz spichnóńć. I tyż na łostatku zgódziyli sie
spólnie, iże nôjlepszij bydzie, kiej trefióm sie we kaczmie „Tustô Gańś”, a to beztóż, co tyn
restaurant mô tyż dójńście dlô inwalidzkich wózków i mô bali jesce i winda.
Dziesiyńć lôt niyskorzij, kiej jim wszyjskim pizło już łoziymdziesiónt lôt, juzaś ta samô
lajera, trefiyli sie te kamraty juzaś i łod wrotów rajcujóm kaj tyż to latoś mógli by sie trefić.
Na łostatku zgódziyli sie do kupy, iże nôjlepszij bydzie ja sie spichnóm we szynku „Tustô
Gańś” .... Zgódziyli sie tyż, iże jes ci to szykownô idyjô, bo przeca jesce nigdy tam ... niy
byli!
57

Nó, tóż możno jesce ździebko ze inkszyj faski. Dziepiyro my wywelowali nowygo prezidynta
a sam na gyniku mómy welónek rajców miyjskich i prezidyntów (birgymajstrów, fojtów i
diosek wiy co jesce), i na bezrok welónek na posłów i synatorów. I niy bółoby ło czym sam
łozprawiać kiejby niy te wszyjske badania „opinii publicznej”, roztomajte supki pópularnóści,
supki poparciô dlô partyji i jejich lejterów. Bo łamżóm, przetwiyrajóm sie bele kaj, bele jake
ankytery, telefóniyrujóm do ludzi i zawrôcajóm dupa bogu ducha winowatym ludzióm. A
przeca kôżdy ajnfachowy cowiek miarkuje, co te wszyjske badania i wypytki sóm zółwizół ło
kant rzici łoztrzaś.
Bo to jes gynał tak jak to sie kiejsik przitrefióło mojimu kamratowi Jółzlowi. Jego starô
sztyjc lôtała po ludziach ze tymi roztomajtymi anketóma OBOP-u abo inkszego giździolstw, a
kiej Jółzel przilazowôł do dóm po szychcie, to zawdy bóła chałpa niy wyrojmowanô, dziecka
ufifrane a łobiôd we bratrurze. I niy szło babie nic pedzieć, bo ji sie ciyngiym zdało, iże
Pónbóczka za szłapy łobjimała a we te ankytowe badania wierzóła choby we trójca
przenôjświyntszô.
I kiejsik Jółzel niy szczimôł i wrzesknół na swoja babeczka:
– Suchej ino ty diosecko rajculo! Mie tam psinco łobłajzi, co ty robisz, kiej jô jes we robocie
ale niy łozprawiej mi, co te twoje pytania ankytówe sie na co kómukólwiek przidajóm.
– Ja? A czamu to niy sóm łóne ważne i przidajne? – spytała sie go łoszydliwie jego starô.
– Ano, dóm ci gupiô babo przikłôd ...
– Ja? Tóż napoczynej!
– Suchej moja roztomiyłô, rzyknij mi, co byś ty zrobióła kiejbych blank na łodwieczerz
prziszôł do chałpy ze blank cudzóm babóm per amt ....
– Anó, praskła bych jóm zarôzki bez pysk!
– Niy gôdej! Praskła byś jóm bez pysk? Na zicher wyszczylała byś jóm po pysku?
– Ja! Na zicher bych ji ślypia podzelowała, coby pamiyntała, iże ze cudzymi chopami sie niy
chodzuje!!!
– Nó, to mi sie zdo! I dej pozór, bo jô terôzki wartko fyrtóm na banhow po ... TEŚCIOWO !!!
I to by możno stykło na dzieisie tego fandzolyniô a berôł, łozprawiół i kajniykaj scyganiół jak
we kôżdô sobota
Ojgyn z Pnioków
Bilder - Obrazy -Fotos
1.-Wieczorek Aquarell: Nikolai Mikolow, Jan Nepomuyyn - Nepomuk
2.-Leute aus Kattowitz – Buch – Ludzie z K-c
3.-Deutsche Reich 1871 entstanden – powstala Rzesza Niemiecka
4.-Mythos aus Lev.
5.-Slask na poziomie -
6.-Slask na poziomie w hist, kult, G.Sl – Muzeum Slaskie K-ce
7.-Slask na poziomie wyklady - Lesungen
8.-Slask na poziomie
9.-Licht-Prozession in Düsseldorf-Benrath – 10.10.2010 um 17.00 przy swiecach kazdego -
swietlna procesja Czarnej Madonny od zamku do kosciola
10.-Lied – In der Ferne – Nun lebt wohl du kleine Gasse – F. Silcher – 1833 – W oddali
piesni Silchera
Stron -Seiten -(59) Die Datei - ten zbior: - 101009-artikel-sczep. Avira AntiVir Premium
Erstellungsdatum der Reportdatei: Samstag, 9. Oktober 2010 13:10 Es wird nach 2914708
Virenstämmen gesucht. Das Programm läuft als uneingeschränkte Vollversion. Online-
Dienste stehen zur Verfügung.Lizenznehmer : Peter Sczepanek
58