คู่มือการวิจัย มหาวิทยาลัยศรีปทุม

3.2 ถ้าต้องการละข้อความหนึ่งย่อหน้า (Paragraph) หรือมากกว่า ให้ใช้จุดไข่ปลา 1
บรรทัด ส่วนข้อความที่คัดลอกต่อมาให้ขึ้นบรรทัดใหม่
ดังตัวอย่าง
หนังสือ สิ่งพิมพ์ โสตทัศนวัสดุ/สื่อ โสตทัศน์ หรือสื่ออิเล็กทรอนิกส์ใดๆ ก็ตามที่ผู้เขียน
บทความได้เขียนอ้างอิงไว้ในส่วนเนื้อหาของบทความ (ในลักษณะการอ้างอิงแทรกปนไปบนเนื้อหา)
หนังสือฯ เหล่านั้นทุกเล่ม/ชิ้น จะต้องน ามาเขียนเป็นบรรณานุกรมท้ายฉบับของบทความ
การเขียนบรรณานุกรม
บรรณานุกรม คือ รายการเอกสาร สิ่งพิมพ์ สื่อโสตทัศน์ ฐานข้อมูลที่ใช้ประกอบการศึกษา
ค้นคว้า หรือเอกสารอ้างอิง จะอยู่ส่วนท้ายของเนื้อหา บรรณานุกรม มีความส าคัญเพราะแสดงถึง
การศึกษาค้นคว้าของผู้เขียน ว่าความกว้างขวางลึกซึ้งมากน้อยเพียงใด มีความทันสมัยแค่ไหน
นอกจากนี้ ยังเป็นส่วนหนึ่งที่แสดงถึงความน่าเชื่อถือของข้อมูลที่ปรากฏในเอกสารวิชาการนั้นๆ และ
แสดงการเป็นลิขสิทธิ์ด้วย ในที่นี้จะขอแยกกล่าวเป็น 2 หัวข้อ คือ ขั้นตอนการเขียนบรรณานุกรม และ
แบบแผนของบรรณานุกรม
ขั้นตอนการเขียนบรรณานุกรม
1. การเขียนบรรณานุกรมนั้นจะมีรูปแบบและหลักเกณฑ์การเขียนที่แตกต่างกันไปตาม
ประเภทของทรัพยากรสารสนเทศ
2. การเขียนบรรณานุกรมต้องเขียนอย่างถูกต้องตามแบบแผนสากลแล้วจัดเรียงตามล าดับ
อักษรตัวแรกของแหล่งข้อมูล ทั้งนี้มักจะเป็นชื่อผู้แต่ง หรืออาจเป็นชื่อหนังสือ ชื่อบทความบ้างก็ได้
หากไม่ปรากฏผู้แต่ง
82
ท่านพุทธทาสภิกขุ (2530: 18) เสนอแนวคิดในการปลูกฝังเรื่องการไม่ยึดมั่น เพื่อปล่อยวาง
อัตตาหรือยึดถือในความดีและความเป็นแห่งตัวตนของมนุษย์ไว้ว่า
น่าจะมีวัฒนธรรมใหม่ที่ประดิษฐ์ขึ้นมาสั่งสอนลูกเด็กๆ อย่าสอนเขาให้
ยึดมั่นอะไร เป็นตัวกูเป็นของกู มาตั้งแต่อ้อนแต่ออกนัก สอนให้รู้จักว่าควรท าอย่างไร
ในการที่จะไม่มีความทุกข์ในข้อนี้ ควรกินอย่างไร ควรนอนอย่างไร ควรเล่นอย่างไร
………………………………………………………………………………………………
ไปที่ร้านอาหารที่อร่อยที่สุด จะกินจะซื้อให้..ไม่ได้ บอกว่าลูกเอ๋ย
ทั้งหมดนี้เขามีไว้ส าหรับให้เราโง่นะลูกเอ๋ย ไม่มีใครบอกอย่างนี้