Segment #3 Sergisi'nin broşürü için tıklayınız. - Borusan Contemporary

Borusan Contemporary ana
sayfasına ulaşmak için kodu
cihazınıza okutun.
Hafta sonları 10.00–20.00 saatleri arasında ziyarete açıktır.
Open only on weekends between 10.00 am–8.00 pm
Borusan Contemporary Perili Köşk - Rumeli Hisarı Mah. Baltalimanı Hisar Cad. No: 5 Perili Köşk 34470 Sarıyer-İstanbul
www.borusancontemporary.com
Segment #3
©Hannu Karjalainen, BİR MİMARA DOĞRU / TOWARDS AN ARCHITECT, Ed. 2/5, 2010, 5’ 15” HD video

Segment #3
Sanatçılar / Artists:
Borusan Çağdaş Sanat Koleksiyonu’ndan Seçki
A Selection from the Borusan Contemporary Art Collection
24 Kasım / 24 November 2012 - 1 Eylül / 1 September 2013
Erol Akyavaş
Eelco Brand
Daniel Canogar
Nuri Bilge Ceylan
James Clar
Lale Delibaş
Ayşe Erkmen
Beverly Fishman
Liam Gillick
Claudia Hart
Pascal Haudressy
Hervé Heuzé
Airan Kang
Hannu Karjalainen
Bengü Karaduman
Evrim Kavcar
Miru Kim
Peter Kogler
Ola Kolehmainen
Hans Kotter
Brigitte Kowanz
Zimoun & Pe Lang
Alan Rath
Gerwald Rockenschaub
Andrew Rogers
Björn Schülke
Paul Schwer
Keith Sonnier
İrem Tok
Martin Walde
Ekrem Yalçındağ
Jerry Zeniuk
Beat Zoderer
Marina Zurkow
3
Metinler / Texts: Dr. Necmi Sönmez
Fotoğraflar / Photography: Hadiye Cangökçe
Diğer imaj hakları Borusan Contemporary’de saklıdır. / Other image copyrights are reserved by
Borusan Contemporary.
Yayın hakları sanatçılara ve Borusan Contemporary’ye aittir.
Copyright belongs to the respective artists and Borusan Contemporary.
Küratör / Curator: Dr. Necmi Sönmez

Borusan Çağdaş Sanat Koleksiyonu’ndan Seçki
Sürekli olarak yeni alımlarla gelişen, sanatçılara verilen özel siparişlerle büyüyen ve çerçevesini
genişleten bir koleksiyonun sergilemesi nasıl yapılabilir Hedefi yeni medya sanatını geniş çerçevede
izleyicilere sunmak olan bir müze koleksiyonunda, geçiçi sergiler ile var olan koleksiyon eserleri
arasında nasıl bir diyalog kurulabilir Borusan Çağdaş Sanat Koleksiyonu’ndan hazırlanan ve “Segment”
başlığıyla izleyiciye sunulan seçkiler, bu soruya ışık tutan bir sergileme modelini oluşturmaktadır.
Bu sergileme modelini bildik anlamda klasik müze sunumlarından farklı kılan temel öğe, Borusan
Contemporary’nin farklı katlarında homojen güncel sanat yorumlarının gündeme gelmesidir. Yılda
iki kez düzenlenen “Segment” sergileri, müze koleksiyonundan seçkilerle farklı çalışmalar arasında
kurulabilecek birlikteliklere dair yorumlar getirir. Türkçeye de yerleşmiş olan “segment” sözcüğü
parça ile bütün arasındaki ilişkiyi tanımlamaktadır. Bu doğrultuda “Segment” sergileri, Borusan
Contemporary bünyesindeki farklı yatay ve dikey ilişkileri Perili Köşk’ün mimarisinden kaynaklanan
özellikleri de gözeterek sunmayı amaçlar.
Borusan Çağdaş Sanat Koleksiyonu, ağırlıklı olarak 1990 sonrasına ait farklı tekniklerde
gerçekleştirilmiş çalışmalara yer veren homojen bir yapıya sahiptir. Donald Judd, François Morellet,
Sol LeWitt, Thomas Ruff, Keith Sonnier, Liam Gillick, Tatsuo Miyajima, Roman Signer gibi uluslararası
çağdaş sanatın önde gelen temsilcilerinin yanı sıra Çağdaş Türk Sanatı’nın farklı kuşakları da
(Kutluğ Ataman, Sarkis, Gülsün Karamustafa, Bülent Evren, Burak Arıkan, Cevdet Erek, Lale Delibaş,
Ergin Çavuşoğlu, Bengü Karaduman gibi) bu kurumsal koleksiyonda temsil edilmektedir. Robert
Mapplethorpe, Sebastião Salgado, Ahmet Ertuğ, Ola Kolehmainen, Edward Burtynsky, Lynn Davis ve
Thomas Ruff gibi sanatçıların temsil edildiği fotoğraf koleksiyonu da izleyiciye farklı bir perspektif
sunmaktadır.
2007 Şubat’ından itibaren Borusan Holding’in yönetim merkezi olarak kullanılmaya başlayan Perili
Köşk, Boğaziçi’nin en ilgi çeken sivil mimari yapılarından biridir. Hafta içinde aktif bir ofis, hafta
sonunda ise halka açık bir sergileme alanı olan Borusan Contemporary, çağdaş sanatla birlikte
yaşamanın ve üretmenin “sıra dışı” bir modeli olarak dikkati çeker.
A Selection from the Borusan Contemporary Art Collection
How to exhibit a collection growing with constant new acquisitions and works commissioned by artists
and pushing its boundaries further How to establish a dialog between the temporary exhibitions and the
existing works in a museum collection which aims to foster New Media Art and present it to the public The
selections titled “Segment” call upon works from the Borusan Contemporary Art Collection that serve as
means of offering an alternative model for these questions. What makes this exhibition model different from
those of traditional museums is that they present opportunities for homogenous readings on different floors
of Borusan Contemporary Held semi-annually, the “Segment” exhibitions offer the viewer an opportunity
to establish links between the selections from the collection and other works. In this manner, the “Segment”
exhibitions present different vertical and horizontal relationships within Borusan Contemporary in a way to
observe and reflect the characteristics of Perili Köşk’s architecture.
The Borusan Contemporary Art Collection has a homogenous structure, mostly comprising works produced
after 1990s with different techniques. The collection features works of eminent figures of international
contemporary art such as Donald Judd, François Morellet, Sol LeWitt, Thomas Ruff, Keith Sonnier, Liam
Gillick, Tatsuo Miyajima and Roman Signer as well as works of contemporary Turkish artists from different
generations such as Kutluğ Ataman, Sarkis, Gülsün Karamustafa, Bülent Evren, Burak Arıkan, Cevdet Erek,
Lale Delibaş, Ergin Çavuşoğlu and Bengü Karaduman. The photography section represented by seminal
artists like Robert Mapplethorpe, Sebastião Salgado, Ahmet Ertuğ, Ola Kolehmainen, Edward Burtynsky,
Lynn Davis and Thomas Ruff offer the viewer a different perspective.
Perili Köşk, the home of Borusan Contemporary, which came into operation as Borusan Holding’s
headquarters as of February 2007, is one of the most interesting and exquisite civic architecture along
the Bosphorus. The building is used as an office during the week and as a museum open to public in the
weekend and stands as a striking example of living with contemporary art.
5

Bengü Karaduman Spot On #5
“GEZEGENLER BİR İPLE BAĞLIYMIŞ BU AĞACA”
Geliştirdiği disiplinlerarası projeleriyle dikkati çeken Bengü Karaduman, Borusan Contemporary
koleksiyonundaki çalışmaları büyüteç altına almayı hedefleyen SPOT ON sergilerinin en genç
sanatçısıdır. Daha önce Manfred Mohr, Ola Kolehmainen, Sol LeWitt, François Morellet gibi uluslararası
çağdaş sanatın usta isimlerinin ağırlandığı SPOT ON dizisinde, ilk kez Türk bir sanatçının Borusan
Contemporary’nin üçüncü ve dördüncü katlarını kapsayan çalışmaları izleyicilere sunuluyor.
Karaduman’ın “Gezegenler Bir İple Bağlıymış Bu Ağaca” isimli projesi, video, animasyon, performans,
heykel, desen ve kolaj tekniklerinden oluşan bir “enstalasyon” karakterine sahip. Sergi, izleyicinin
algısını neden-sonuç ilişkisinden uzaklaştırarak, gökyüzü, yıldızlar ve başka dünyalardan gönderilen
mesajlar üzerine yoğunlaştırmasını hedefliyor. Bu “algı değişikliğini” sağlamak için farklı görsel
deneylere giren sanatçı, hem Borusan Contemporary koleksiyonundaki işlerini hem de bu sergi için
gerçekleştirdiği çalışmalarını bir araya getirdiğinde, farklı sistemler içinde kendine bir “duruş noktası”
arayan günümüz insanının konumuna dikkati çekiyor.
Karaduman’ın çalışmalarında öteden beri duyumsanan form çeşitliliği, Borusan Contemporary’deki
sergide, mekâna yapılan direkt müdahalelerle izleyeni daha da kuşatan bir noktaya erişiyor. Serginin
yer aldığı Perili Köşk’ün üçüncü ve dördüncü katları, sanatçının çabalarıyla adeta bir bütün olarak
kavranabilecek yoğunluğa ulaşıyor. Çünkü Karaduman, mimariyi bir tür kabuk olarak yorumlamakla
kalmayıp, bu mekânda çalışan, hayatının önemli bir bölümünü burada geçiren Borusanlıların da
katılımıyla “özgürlük istemine” odaklı bir proje gerçekleştiriyor.
Teknolojik gelişmeler, insan hayatını kolaylaştıran öğelerin gölgesinde kalsa da, yaşadığımız modern
dönemde bireyin “ben kim oldum, kendimi nerede buldum, nereye gidiyorum” sorularının önemini her
geçen gün daha da fazla duyumsatıyor. Karaduman, bu sorulara yanıt ararken, tanıklığını yaptığımız
dönemin, bedenlerimizde ve ruhumuzda yarattığı, tanımlayamadığımız rahatsızlıklardan yola çıkıyor.
Sanatçı, rasyonel olmayan bir yöntemle, şamanların hayat ağacı motifinden çıkış alarak, farklı
gezegenlerden, kurgu dünyalarından elde ettiği görüntüleri izleyicilere sunuyor.
Karaduman’ın şaman felsefesi ve mitolojisine olan yaklaşımı, bu sergi için özel olarak geliştirdiği
kavramsal yaklaşım ve performans teknikleri açısından da önemli. Çünkü sergide bir figür olarak
ortaya çıkan şamanlar, hastaları iyileştirmek, dilekleri yerine getirmek gibi görevlerin yanı sıra,
günümüz insanının iç dünyasına ait mesajları ve çığlıkları da dile getiren bir karaktere sahip.
Serginin omurgasını oluşturan video çalışması, Perili Köşk’ün üçüncü ve dördüncü katları arasında
çalışan bir asansörden çıkış alıyor. Bu asansörün kapıları aralandığında ortaya çıkan şamanlar,
değişik elbiseleri, dansları ve ritüelleriyle bir görünüp bir kayboluyor. Karaduman’ın animasyonu,
video tekniklerini kullanarak kurguladığı bu şamanlar ve onların dünyaları, sergideki tüm çalışmaları
birbirine bağlayan bir tür kırmızı kurdele özelliğine sahip. Çünkü sanatçı, teknolojinin bireyin doğa
ile ilişkisini en aza indirgemesine karşı bir tür protesto olarak şamanları ortaya çıkardığında, en
beklenmeyen, en saf, en içsel olanı gündeme getirmiş oluyor. Animist dünya görüşünü temsil eden
şamanlar, insanların acılarına dokundukları ve doğaüstü güçlerin yardımıyla tüm acıların üstesinden
gelebilecek olan direnci, gökyüzünden, yıldızlardan indirerek bir tür “enerji akışı” sağlıyor. Karaduman,
bireyin özgür olma, kendisi olma istemini görsel kodlamalar ve metaforlar aracılığıyla izleyicilere
“imgeler” olarak sunuyor.
Bu imgelerde “ikili öğelerin” kullanıldığını görüyoruz. Serginin birçok motifi, siyah ve beyaz renk
kontrastlarıyla tekrar edilerek, alt-üst, dolu-boş gibi karşıtlık kurgularının sanatçı tarafından “leitmotive”
olarak yorumlandığını görüyoruz. Karaduman, video projeksiyonlarında kullandığı şamanları, serginin
diğer görsel elemanlarında çağrışımlara dayalı olarak kullandığı için, izleyicilere oldukça farklı bir
yorumlama, eşlik etme modeli sunuyor. Simge, işaret, haritalar yardımıyla gök cisimlerinin kuzey
ve güney yarım kürelerdeki konumlarını da etkileyici kolajlarıyla sergiye ekleyen sanatçı, şamanlar
için tasarlamış olduğu elbiseleri de sergiye ilave ettiğinde, izleyicilere neyin gerçek, neyin kurgu
olduğu hakkında ipuçları vermiş oluyor. Bu şaman elbiseleri üzerindeki “uğurlu nesnelerin” bir kısmı,
Borusanlılar tarafından sergiye katkı olarak bağışlanmış objelerden oluşuyor.
Karaduman, “Gezegenler Bir İple Bağlıymış Bu Ağaca” sergisiyle, izleyicilere, doğanın kendisiyle
aracısız olarak ilişki kurmayı başarmış “gerçek hayatların” mümkün olduğunu da anımsatıyor.
7

Bengü Karaduman Spot On #5
THE PLANETS ARE ATTACHED TO THIS TREE WITH A THREAD
Bengü Karaduman, known for her interdisciplinary projects in the contemporary art scene in İstanbul,
is the youngest artists ever represented in the SPOT ON exhibition series which focus on artists in the
Borusan Contemporary collection. Previous SPOT ON artists were eminent figures of the international
contemporary art world such as Manfred Mohr, Ola Kolehmainen, Sol LeWitt and François Morellet,
and this is the first time works of a Turkish artist will be exhibited as part of the SPOT ON series on the
third and fourth floor of Borusan Contemporary.
Karaduman’s project titled “The Planets Are Attached To This Tree With A Thread” could be considered,
in whole, as a site-specific installation comprising as diverse techniques as video, animation,
performance, sculpture, drawing and collage. The artist aims to divert the viewer’s attention away
from causality and have them focus on the sky, stars and messages from other worlds by embarking
on different visual experiments to ensure this “change of perception”. Her works in the Borusan
Contemporary Collection and those realized for this exhibition brought together, they point at the
condition of today’s human beings who are in a constant search for “standpoint” for themselves.
The variety of visual forms Karaduman has employed ever since attains a level enveloping the viewer
in themselves with direct interventions to the space in this exhibition. The artist has turned the
exhibition space, the third and fourth floors of Perili Köşk, into a something that can be conceived as
a whole because she does see architecture as merely a “shell”. Together with the physical presence
of the Borusan employees spending an important part of their daily lives in Perili Köşk, she manages
to create a project focusing on the “wish for freedom”.
Even though technological progress is overshadowed by the elements that facilitate the lives of human
beings, it manages to makes us ponder on the significance of the modern individual’s questions
“Whom have I become, Where have I found myself, Where am I going”. In search for answers to
these eminent questions, Karaduman takes the uneasiness created by these times we are living in
on our bodies and our souls as a starting point. She irrationally but intentionally uses the tree of life
concept attributed to the shamans to present the images of other planets and imaginary worlds to
the viewer. Karaduman’s approach to shaman philosophy and mythology also bears importance in
respect of the conceptual approach and performance techniques she has specially developed for this
exhibition, because the shamanic figures in the exhibition assume the function of uttering modern
individuals’ inner messages and screams in addition to their usual duties of healing the sick and
making wishes come true.
The video Works “Day Pole” and “Night Pole” which are the backbone of the exhibition starts with
the elevator which operates between the third and fourth floors of Perili Köşk. When the doors of the
elevator open, shamans with different costumes appear with dances and rituals and then disappear.
Karaduman’s animation which is realized by using video techniques and which shows these shamans
and their world, functions like a combining element for all the works in the exhibition. When she puts
these shamans on the stage as a protest against the technology’s effect of reducing the individual’s
relationship with nature to a minimum, she succeeds in bringing about the most unexpected, most
innocent and the innermost to the foreground. Representing an animist approach to life, the shamans
ensure an “energy flow” by summoning the strength to overcome hardships by supernatural powers
they have collected from the sky and the stars. Karaduman’s work presents the individual’s wish to be
free and himself/herself in the form of images using visual codes and metaphors.
Karaduman’s images in the exhibition use “dual elements”. Many of the motifs in the exhibition are
repeated with black-white contrasts and the opposing concepts of upper-lower, full-empty turn into
leitmotifs in the hands of the artist. As the shamans in the video projections are also used in the other
visual elements of the exhibition by way of association, the viewer is presented with quite a different
model of reading. When Karaduman presentes the location of the celestial objects on the northern
and southern hempisheres using symbols, signs and maps and adds the costumes she designed
for the shamans to the exhibition, she provides clues as to what is real and what is fiction. Some of
the objects attached to these costumes for luck and good fortune are contributed by the Borusan
employees.
Karaduman’s exhibition “The Planets Are Attached To This Tree With A Thread” reminds the viewer
that a “real life” which may succeeded in establishing a direct relationship with nature is possible.
9

Bengü Karaduman, GECE KUTBU / NIGHT POLE, Full HD video, 2013
11

13
Bengü Karaduman, KÖK 1A / ROOT 1A, KÖK 1B / ROOT 1B, KÖK 2A / ROOT 2A, KÖK 2B / ROOT 2B, KÖK 3A / ROOT 3A
KÖK 3B / ROOT 3B, KÖK 4A / ROOT 4A, KÖK 4B / ROOT 4B, Her biri / each 57,5 cm x 23 cm, Siyah ve beyaz karton kolajı /
Cut- out on black and white paper, 2013

2
Borusan Contemporary’de geçiçi sergilerin yer aldığı ikinci kat, aynı zamanda koleksiyondaki
çalışmaların izleyicilere sunulduğu bir kesişme alanıdır. Perili Köşk’ün ana asansörlerinin önündeki
alan, hem hafta içinde hem de hafta sonunda farklı kitlelerin kısa bir süre beklediği özel bir mekândır.
Bu alanda Peter Kogler’in duvar çalışması dikkati çeker.
1
“Segment #3” sergisinin başladığı bu bölümde, Hannu Karjalainen’in video çalışmasıyla James Clar’ın
neon heykeli yer almaktadır. Karjalainen’in çalışmasında başından aşağıya kova kova farklı renkte
boya dökülen bir portre görülür. Sanatçının atölyesinde gerçekleştirmiş olan bu performans videosu,
Perili Köşk’ün farklı katlarında gösterilen güçlü renkli çalışmalara gönderme yaparken, sanatın sadece
bir yorum olduğunun altını çizer. Asansörün yanında, yarı loş bir ortamda gösterilen Clar heykelinde
ise soyut bir karakter ön plana çıkar.
4
3
The second floor of Borusan Contemporary is where temporary exhibitions are held and also an intersection
point where the works in the collection are presented to the viewer. The space between the main elevators
in Perili Köşk is a special one where people wait for some time during both the weekdays and the weekends.
Peter Kogler’s work on the elevator shaft and staircase walls is the striking element which meets with the
viewer here.
KAT
FLOOR 2
5
This spot, where “Segment #3” starts, features a video work by Hannu Karjalainen and James Clar’s neon
sculpture. Karjalainen’s work shows a person whose head is flushed with paint of different colors. Realized
in the artist’s studio, this performance relates to the strong colors seen on different floors of Perili Köşk and
points out to art as a means of interpretation. Clar’s sculpture, which is exhibited in a dim lit environment,
is striking with its abstract character.
15
1. James Clar, MAVİ CAMİ / BLUE MOSQUE, Ed. 1/1 + 1 AP, 2009, 80 x 175 x 30 cm, Neon, yansıtıcı cam, ahşap /
Neon, reflective glass, wood
2. Hannu Karjalainen, BİR MİMARA DOĞRU / TOWARDS AN ARCHITECT, Ed. 2/5, 2010, 5’ 15” HD video
3. Björn Schülke, SV1, 2011, 305 x 85 x 65 cm, Fiberglas, alüminyum, ahşap, çelik, güneş panelleri, gitar telleri /
Fiber glass, aluminum, wood, steel, solar panels, guitar strings
4. Daniel Canogar, 250 K, Ed. 2/3, 2011, 130 x 300 x 50 cm, Projektör, multimedya sabit disk, 30’’ video /
Projection, multimedia hard disk, 30” video
5. Ayşe Erkmen, RENGÂRENK / COLOURFUL, 2009, 62 m², Seramik / Ceramic tiles
Sanatçının ve bitforms galerinin izniyle / Courtesy of the artist and bitforms gallery
1

3
2
1
İkinci ve üçüncü katı birbirine bağlayan merdiven boşluğunda Eelco Brand’ın üç video çalışması
gösterilmektedir. Çalışmalarında farklı animasyon ve formlandırma tekniklerini kullanan Brand,
izleyicileri gerçekle kurgu arasında konumlandıran görsel bir yolculuğa davet eder. Bu videoların
tamamında, sanatçı belli bir mesaj vermek yerine hareket kavramı üzerine yoğunlaşır. Hareket olgusu
videolarda hızlandırılmış ve yavaşlatılmış olarak iki farklı biçimde ortaya çıkar. Merdivenleri çıkmaya
devam eden izleyici, üçüncü kata geldiğinde “Spot On #5 Bengü Karaduman” sergisinin başladığı
alana girer.
4
7 5
6 6 6 6
8
Bengü Karaduman’ın geliştirdiği sergi tasarımı, Perili Köşk’ün üçüncü ve dördüncü katları arasında
görsel bir birliktelik sağlamayı hedefler. Sanatçı bu birlikteliği, üçüncü ve dördüncü katlara yerleştirdiği
video yerleştirmesindeki kurgu ile sağlar. Video çalışmasındaki senaryo, bir asansör kapısının
açılmasıyla birlikte ortaya çıkan şaman figürlerinin hareketleri üzerine kuruludur. Doğa ötesi güçlerle
diyalog kurduklarına inanılan şamanlar, sanatçının çalışmasında dans ederek, kat girişlerine özel
bir hareketlilik getirir. Kat girişleri, Karaduman’ın kat camları üzerine gerçekleştirdiği kağıt kolaj
çalışmalarıyla farklı bir bütünlüğe ulaşır.
Üçüncü kattaki ofislerin tamamına, Karaduman’ın sergi için özel olarak tasarladığı çalışmalar (kağıt
işleri, şaman elbiseleri, duvar yazıları) yerleştirilerek izleyicilere farklı bir „düş dünyasının“ anahtarları
sunulur.
KAT
FLOOR 3
1. Eelco Brand, A.movi, Ed. 4/6, 2011, Dijital animasyon, sessiz / Digital animation, silent
2. Eelco Brand, T.movi, Ed. 3/6, 2011, Dijital animasyon, sessiz / Digital animation, silent
3. Eelco Brand, X.movi,Ed. 1/6 , 2012, Dijital animasyon, sessiz / Digital animation, silent
4. Bengü Karaduman, GÜNDÜZ KUTBU / DAY POLE, Full HD video, 2013
5. Bengü Karaduman, YERDENİZ / EARTH - SEA, Karışık malzeme (Çuval bezi, deniz kabukları, ağaç dalı, kemik, küçük video
ekranı) / Mixed Media (Hessian, sea shells, wood pieces, bone, small video monitor), 2013
6. Bengü Karaduman, ORMAN 1 / FOREST 1, ORMAN 2 / FOREST 2, ORMAN 3 / FOREST 3, ORMAN 4 / FOREST 4
Her biri / each 57,5 cm x 23 cm, Siyah karton kolajı / Cut-out on black paper, 2013
7. Bengü Karaduman, YÜZGÜNEY / FACE - SOUT, Her biri / each 57,5 cm x 23 cm, Beyaz ve siyah kağıt üzerine desen ve
ve cama uygulama kolaj / Drawing on white and black paper and cut-out on window 180 cm x 180 cm, 2013
8. Bengü Karaduman, QUALIA UNTITLED 2 / QUALIA İSİMSİZ 2, Siyah karton kolajı / Cut-out on black paper
106 cm x 82 cm, 2013
Eelco Brand’s three videos are shown at the stairway connecting the second floor to the third. Employing
different animation and forming techniques in his works, Brand offers a journey which positions the viewer
between the real and the fiction. Instead of conveying messages, the artist focuses on the concept of
movement which is presented in both accelerated and slowed down modes. The stairs lead the viewer to
the Spot On #5 Bengü Karaduman exhibition on the third floor.
Bengi Karaduman’s exhibition design aims at ensuring a visual unity between the third and fourth floors
of Perili Köşk and she makes it possible with the overall setup of the video installation spanning to the
third and fourth floors. The video is based on the movements of shaman figures which appear when the
elevator doors open. Believed to have a contact with supernatural powers, these shamans put on a dance
performance and provide a special occasion to the entry to the floors which connect with each other by way
of site-specific paper collages the artist has realized on the glass panels.
The entire office space on the third floor where works specially designed by Karaduman (paper, shaman
costumes, wall texts) for this exhibition present the viewer with keys of a different “realm of dreams”.
17

Bengü Karaduman’ın dördüncü kattaki yerleştirmeleri de, üçüncü katın devamı niteliğindedir. Sanatçı
bu kattaki farklı tavan ölçüsüne gönderme yaparken, siyah-beyaz, dolu-boş, yatay-dikey gibi zıt
kavramalara özel bir ilgi gösterir. Çalışmalarının asılacağı duvarların gri bir alt zemine sahip olmasına,
sanatçının sergi tasarımı çerçevesinde karar verilmiştir.
2
Karaduman’ın imge dünyasında karşımıza çıkan figürler, dikkatli bakıldığında gerçek yaşamla bireyin
üzerindeki toplumsal, geleneksel ve ekonomik baskılarla yakından ilgilidir. Kendi özgürlüğünü arayan
bireyler, tıpkı sanatçının şamanları gibi hareket etmek, “öteki dünyalara” sıçramak ister. Ancak
kabul edilmiş kurallar (modus vivendi) özgürleşmeye ket vurur. Karaduman, önkoşulsuz özgürlüğün
kapılarını aralayan çalışmalarında izleyicilerin kulaklarına bir şeyler fısıldar. Bunu anlamak için üçüncü
ve dördüncü katlarda rastlanan şamanlara yer açmak, onlara arada bir de olsa, hoş geldin, merhaba
demek gerekir.
1
KAT
FLOOR 4
3
3 3 3
4
3 3 3
3
5
Bengü Karaduman’s installations on the fourth floor are a visual sequel to those on the third. Where
making a reference to the different wall height on this floor, the artist particularly draws attention to
contrasting concepts such as black-white, full-empty and horizontal-vertical. The grey color on the
walls where works are placed is specially selected for this exhibition.
A careful look at the figures derived from Karaduman’s imaginary world will reveal that they are
closely related to the real life and the social, traditional and economic pressure on the individual. The
individuals in search of their freedom simply like to move like the shamans, “leap into other worlds”.
However liberation is hindered by everyday life (modus vivendi). Karaduman whispers certain things
into the viewers’ ears in her works which open out to unconditional freedom, and to understand it, one
most give space to the shamans on the third and fourth floors and greet them with a hello.
19
1. Bengü Karaduman, GECE KUTBU / NIGHT POLE, Full HD video, 2013
2. Bengü Karaduman, GÖKYILDIZ / SKY - STAR, Karışık malzeme (Çuval bezi, deniz kabukları, ağaç dalı, küçük video ekranı)
Mixed Media (Hessian, sea shells, wood pieces, small video monitor), 2013
3. Bengü Karaduman, KÖK 1A / ROOT 1A, KÖK 1B / ROOT 1B, KÖK 2A / ROOT 2A, KÖK 2B / ROOT 2B, KÖK 3A / ROOT 3A
KÖK 3B / ROOT 3B, KÖK 4A / ROOT 4A, KÖK 4B / ROOT 4B, Her biri / each 57,5 cm x 23 cm, Siyah ve beyaz karton kolajı /
Cut- out on black and white paper, 2013
4. Bengü Karaduman, YÜZKUZEY / FACE – NORTH, Her biri / each 57,5 cm x 23 cm, Beyaz ve siyah kağıt üzerine desen ve
siyah karton kolaji / pencere üzerine uygulama (ön ve arka yüzey) / Drawing on white and black paper and black paper cut- out
/ mounted on window (front and back face), 180 cm x 180 cm, 2013
5. Bengü Karaduman, QUALIA UNTITLED 1 / QUALIA İSİMSİZ 1, Siyah karton kolajı / Cut-out on black paper, 106 cm x 82 cm,
2013

4A asma katında izleyiciyi Eelco Brand’ın videosu karşılar. Bu deneysel çalışmadan sonra ziyaretçiler,
yarı loş alanda sergilenen, Airan Kang’a ait LED duvar heykeliyle karşılaşır. Kang eserlerinde günlük
yaşama ait objelere gönderme yaparken soyut bir yaklaşım içindedir. Bu duvar heykeli sanatçının
“Digital Books” (2009) projesine aittir.
1
2
3
4
İzleyici bu çalışmanın yanındaki merdivenleri takip ettiğinde Hans Kotter’in interaktif ışık heykelleri ve
Chen Jiagang’ın fotoğrafının yer aldığı başka bir ofis alanına çıkar. Kotter’ın belli bir renk skalasına
göre düzenlediği şeritler, özel bir ışıklandırma sistemi ile aydınlatılır. Bu çalışmada eşit tonlardaki
renk kümeleri, sanatçı tarafından belirlenmiş bir sisteme dayalı olarak bir araya getirilmiştir. Işık
heykellerinin yer aldığı alanda loş bir karakter ön plana çıkar. Gerwald Rockenschaub’un iki tuvalinin
yer aldığı diğer ofislerde etkileyici Boğaziçi ışığı mekana hâkim olur.
7
6 5
The mezzanine 4A greets the viewer with Eelco Brand’s video work which gives way to Airan Kang’s
LED wall sculpture exhibited in a dimly lit space. In his works, Kang assumes an abstract approach
referring to objects of daily life. This wall sculpture belongs to his “Digital Books” project of 2009.
ASMA KAT
MEZZANINE
4A
The stairs lead the viewer to another office space where Hans Kotter’s interactive light sculptures
and Chen Jigang’s photograph can be seen. Kotter’s color strips are organized according to a certain
color scale and use a special lighting system. The group of colors formed of similar shades is brought
together with a system formed by the artist. The environment is dimly lit around the light sculptures,
whereas the light of the Bosphorus dominates the other office spaces where Gerwald Rockenshaub’s
two paintings are exhibited.
21
1. Airan Kang, 21 KİTAP / 21 BOOKS, 2009, Değişken ölçüler / Variable dimensions, LED
2. Hans Kotter, RENK KODU / COLOUR CODE, Ed. 1/1 + 1 AP, 2010, Paslanmaz çelik kutu içinde LED lambalar, lazer
kromfilm, uzaktan kumanda / Laserchrome slide with LED in a stainless steel light box, interactive remote control
3. Hans Kotter, İKİZ / TWIN, Tek / Unique, 2010, 2 adet paslanmaz çelik kutu içinde LED lambalar, lazer krom film, uzaktan
kumanda / 2 laserchrome slides with LED in stainless steel light boxes, interactive remote control
4. Zimoun & Pe Lang, İSİMSİZ SES NESNELERİ / UNTITLED SOUND OBJECTS, Ed. 2/2, 2008, 100 x 100 x 8 cm, Ahşap
kutuda 100 adet motor, zincirler / 100 motors and chains in wooden cases
5. Gerwald Rockenschaub, GR08OB05, 2008, 100 x 80 x 5 cm, Akrilik kakma / Acrylic glass inlay
6. Gerwald Rockenschaub, GR08OB09, 2008, 100 x 80 x 5 cm, Akrilik kakma / Acrylic glass inlay
7. Eelco Brand, E.movi, Ed. 1/6, 2008, Dijital animasyon, sesli / Digital animation with sound
Sanatçı ve Priveekollektie’nin izniyle /
Courtesy of the artist and Priveekollektie
3

1
2
Perili Köşk’ün en önemli mimari özelliği neredeyse her katın ayrı bir yüksekliğinin olmasıdır. Bu sayede
katlar bazen yükselen, bazen de alçalan boşluklar yaratmış olurlar. Tamamı camdan tasarlanmış olan
asansör boşukları farklı kırılmaları, çoğalmaları da beraberinde getirir. Alan Rath’e ait video heykeli,
beşinci kat ile altıncı kat arasındaki alana anlam kazandıran bir karakterdedir. İki insan gözünün
görüldüğü eski televizyon monitörlerinde dijital imgeler yardımıyla açılıp kapan gözlerden oluşan bu
heykel, izleyiciyi adeta merdivenlerden yukarıya çıkmaya yönlendirir.
10
9
8
7
5
4 3
6
Beşinci katta, geniş bir alana yayılan ofiste öncelikle heykel sanatının farklı yorumlamaları dikkati
çeker. Martin Walde ve James Clar ışık olgusu üzerine eğilirken, Nuri Bilge Ceylan’ın fotoğrafları
alegorik bir anlatımı, Lale Delibaş’ın tuval çalışması ise kavramsal özellikleri ön plana çıkarır.
The most peculiar architectural characteristic of Perili Köşk is the difference of ceiling height on almost
all floors which, with the differing height, create increasing or decreasing spaces. The elevator shafts
completely designed using durable glass add refractions of lights and multiplication of reflections. The
video sculpture of Alan Rath adds a considerable meaning to the space between the fifth and the sixth
floors. The sculpture is formed of a pair of eyes opening and closing with the aid of digital images seen
on old TV monitors and almost leads the viewer to the stairs going up.
KAT
FLOOR 5
1. Alan Rath, UÇAN GÖZ KÜRELERİ / FLYING EYEBALLS, Tek / Unique, 2009, 33 x 81 x 115 cm, Alüminyum, fiberglas /
Aluminum, fiberglass
The spacious office on the fifth floor is home to different presentations of sculpture. While Martin Walde
and James Clar focus on light, Nuri Bilge Ceylan’s photographs presents an allegorical narrative. Lale
Delibaş’s painting strikes the viewer with its conceptual characteristics.
23
2. Eelco Brand, SB.movi, Ed. 5/6, 2006, Dijital animasyon, sesli / Digital animation with sound
3. Beat Zoderer, FARBORGEL, 2002, 30 x 22 cm, Karton üzerine serigrafi / Silkscreen on cardboard
4. Martin Walde, HALLUCIGENIA 3, 2009, 113 x 50 x 60 cm, Plazma camı, asal gaz / Plasma glass, inert gas
5. Nuri Bilge Ceylan, KIŞIN SULTANAHMET MEYDANI / SULTANAHMET SQUARE IN WINTER, Ed. 2/20 + 2 AP, 2004,
38 x 117 cm, Arşiv pigment baskısı / Archival pigment print
6. Lale Delibaş, İSİMSİZ / UNTITLED, 2004, 150 x 106 cm, Tuval üzerine boya ve dikiş / Painting and knitting on canvas
7. James Clar, SERBEST DÜŞÜŞ / FREEFALL V2, Tek / Unique, 2011, 210 x 132 cm, Floresan lambalar, akrilik tüpler ve ışık
filtreleri / Fluorescent lights, acrylic tubes and light filters
8. James Clar, BFF (DAİMA EN İYİ DOSTLAR / BEST FRIENDS FOREVER), Ed. 1 /1 + 1 AP, 2010, 64 x 104 x 8 cm, Pikselleri
yanmış LC TV / LCD TV with burned pixels
9. Liam Gillick, YAŞANMIŞ BİR KIRILMANIN YOKLUĞUNDAN GELEN / DERIVED FROM THE ABSENCE OF A LEGISLATED
BREAK, 2007, 200 x 394 x 15 cm, Boyalı alüminyum, 40 parça / Painted aluminum, 40 pieces
10. Nuri Bilge Ceylan, BEYOĞLU’NDA TRAMVAYLAR / TRAMS IN BEYOĞLU, Ed. 2/20 + 2 AP, 2004, 38 x 117 cm, Arşiv
pigment baskısı / Archival pigment print
Sanatçı ve bitforms gallery izniyle /
Courtesy of the artist and bitforms gallery
7

Altıncı katın girişinde gösterilen, Pascal Haudressy’ye ait video çalışmasında deneysel bir
yaklaşım ön plana çıkar. Sanatçı belli sembollerden (kurukafa gibi) yola çıkarak dijital teknolojinin
en yeni imkânlarını kullanan alegorik bir anlatım tarzı geliştirmiştir. Bu video çalışmasından sonra
izleyiciler farklı ofis alanlarında Beat Zoderer, Gerwald Rockenschaub, Marina Zurkow, Hervé
Heuzé ve Beverly Fishman’a ait çalışmalarla karşılaşır. Video, fotoğraf ve tuval gibi tekniklerle
gerçekleştirilmiş olan bu eserlerde soyutlamaya dayalı yorumlar dikkat çeker.
3
1
2
8
7
Pascal Haudressy’s video work shown at the entrance of the sixth floor. Embarking on certain symbols
like skull, the artist develops an allegorical narrative utilizing the latest digital technology. This video
work leads the viewer to works of Beat Zoderer, Gerwald Rockenschaub, Marina Zurkow, Hervé Heuzé
and Beverly Fishman in different offices. Using different media such as video, photography and canvas,
these works travel at different realms with an abstractionist approach based on colors.
4
5
6
KAT
FLOOR 6
25
1. Pascal Haudressy, KAFATASI, BÖLÜM I / SKULL, PART I, Ed. 3/6, 2010, Video, özel çerçeve / Video, custom frame
2. Beverly Fishman, İSİMSİZ / UNTITLED 32, 2006, 66 x 46 cm, Alüminyum üzerine ipek baskı vinil / Silkscreened vinyl on
aluminum
3. Hervé Heuzé, LES ABÎMES, 2006, 134 x 117 cm, Tuval üzerine akrilik / Acrylic on canvas
4. Beat Zoderer, HOLOGRAM S.2 N.1, 2010, 250 x 100 cm, Foreks üzerine akrilik / Acrylic on Forex
5. Marina Zurkow, ELIXIR I, Ed.4/7, 2009, Video, Sessiz / Silent, 5’
6. Gerwald Rockenschaub, İSİMSİZ / UNTITLED, 2008, 100 x 80 x 5 cm, Akrilik kakma / Acrylic glass inlay
7. Erol Akyavaş, (1932-1999, Türkiye / Turkey) OM, 1993, 96 X 126 cm. Taş Baskı / Lithography
8. Erol Akyavaş, (1932-1999, Türkiye / Turkey) HEM BATIN HEM ZAHİR / BOTH INWARD AND EVIDENT, 1993, 126 x 96 cm.
Taş Baskı / Lithography
Sanatçının izniyle /
Courtesy of the artist
2

Claudia Hart’ın kat girişindeki videosu, boşluk içinde farklı formlara bürünen figürü izleyiciye sunar. Bu
çalışmanın ardından girilen mekânda Jim Dine ve Brigitte Kowanz’a ait iki farklı eser, etkileyici Boğaziçi
manzarası karşısında varlıklarını duyururlar. Kowanz’ın neon duvar heykelinde dikkatli izleyiciler “ETC”
harflerini okurken, Jim Dine’a ait büyük boyutlu baskıresimde kırmızı kalpler fark edilir.
1
11
Daha sonra girilen geniş ofis alanında ise Miru Kim ve Ola Kolehmainen’e ait renkli fotoğrafların yanı
sıra Evrim Kavcar’ın desenleri ve duvar yazısıyla Bengü Karaduman’a ait kurgulanmış bir fotoğraf
çalışması yer alır. Bu ofiste gösterilen eserler arasındaki kurgu, sanatçıların kavramsal stratejileriyle
ilgilidir. Kavcar’ın desenleri dışındaki tüm çalışmalar dijital tekniklerle üretilmiştir.
10
2
3
Claudia Hart’s video at the entrance of the seventh floor presents a figure in different forms. Works of
Jim Dine and Brigitte Kowanz face the impressive Bosphorus landscape. Careful viewers will read the
letters “ETC” on Kowanz’s neon wall sculpture and see the red hearts on Jim Dine’s large-size print.
8
9
6
7
5
4
Going further, we reach a spacious office with Miru Kim and Ola Kolehmainen’s color photographs,
Evrim Kavcar’s drawing and wall text as well as Bengü Karaduman’s assembled photography. The
interaction between the works in this office can be experienced through their conceptual strategies.
All of the works, except Evrim Kavcar’s drawings, are produced using different digital images.
KAT
FLOOR 7
27
1. Claudia Hart, SALINCAK / THE SWING, Ed. 3/3 + 1 AP, 2006, Değişken ölçüler / Dimensions variable, Üç kanallı video,
bilgisayar, özel çerçeveler, stereo ses Kurt Herntschlager / Three-channel video, computer, custom frames, stereo sound by
Kurt Herntschlager
2. Brigitte Kowanz, ETC, 2011, Her biri 40 x 45 x 12 cm each, Neon ve ayna / Neon and mirror
3. Jim Dine, KIRMIZI YAMA / THE RED PATCH, 2005, 134 x 102 cm, Taşbaskı / Lithography
4. Bengü Karaduman, SİSTEMDEKİ MASUM HATA / INNOCENT FAILURE IN THE SYSTEM, Ed. 1/5 + 2 AP, 2010,
56 x 120 cm, C-Print
5. Ola Kolehmainen, İSİMSİZ /UNTITLED (Kol N37b), Ed. 1/6, 2010, 180 x 230 cm, C-print, Diasec
6. Miru Kim, RICHMOND ENERJİ SANTRALİ 2/ RICHMOND POWER STATION 2, 5 Edisyondan sanatçı kopyası / AP 1/1 from
Ed. of 5, 2008, 114 x 76 cm, C-print
7. Miru Kim, ZEYREK SARNICI / ZEYREK CISTERN, Ed. 2/5, 2010, 114 x 76 cm, C-print
8. Paul Schwer, RED BAOZI, 2007, 60 x 55 x 40 cm, PET-G üzerine vernik, pigment boya / PET-G, varnish, pigments
9. Beat Zoderer, TAVAN FRESKİ NO. 2 / CEILING FRESCO NO. 2, 2011, 430 x 150 x 10 cm, Alüminyum üzerine akrilik / Acrylic
on Aluminum
10. Evrim Kavcar, DÜNYANI KORU-1, DÜNYANI KORU-2, MİDYE, LÜTFEN / PROTECT YOUR WORLD-1, PROTECT YOUR
WORLD-2, OYSTER, PLEASE, Tek / Unique, 2012, 16 x 10.5 cm (3 adet / pieces), 28 x 18 cm (1 adet /pieces), Kağıt üzerine
arşiv mürekkepli kalem, markör / Archive ink pen and marker on paper
11. İrem Tok, İSİMSİZ / UNTITLED, Tek / Unique, 2009, Çerçeve / Frame 70 x 100 cm, Heykel / Sculpture 24 x 16.5 x 9 cm,
Karışık teknik / Mixed media
Sanatçının izniyle / Courtesy of the artist
4

1
2
Perili Köşk’te kapsamlı toplantıların yapıldığı bu katta, Jerry Zeniuk’un mekân için özel olarak
gerçekleştirdiği bir duvar resmi ve Keith Sonnier’in neon heykeli yer almaktadır. Zeniuk, Boğaziçi’nin en
etkileyici manzalarından birinin yer aldığı bu mekânda, son derece dikkatli bir şekilde, bu manzarada
görünmeyen sarı, turuncu, turkuaz renklerinden hareket ederek mekânın tamamını adeta kuşatan bir
çalışma gerçekleştirmiştir. Birbirinden farklı nüansları olan renklerin ön plana çıktığı bu duvar çalışmasındaki
dingin atmosfer Sonnier’nin çalışmasında yer alan neon renklerin de katılımıyla desteklenir. İdeal bir çalışma
mekânı olmasının ötesinde renklerin bütünleyici özellikleri izleyiciyi sanat hakkında düşünmeye davet eder.
The eighth floor where grand meetings are held houses the wall painting specially made for the
space by Jerry Zeniuk and Keith Sonnier’s neon sculpture. Zeniuk’s work enveloping the entire
space uses colors like yellow, orange and turquoise which do not exist in the immaculate landscape
of the Bosphorus seen from the room. Each and every color used have their own nuances and
altogether they create a still atmosphere supported by the neon colors in Sonnier’s work. In addition
to being an ideal working environment, this space invites the viewer to ponder about art with the
complementary effect of colors.
KAT
FLOOR 8
29
1. Keith Sonnier, BALO SALONU AVİZE YERLEŞTİRMESİ / BALLROOM CHANDELIER INSTALLATION, 2007, 600 x 100 x 100
cm, Argon ve neonlu cam tüpler / Glass tubes with argon and neon
2. Jerry Zeniuk, İSTANBUL DUVAR RESMİ / ISTANBUL WALL PAINTING, 2007, 240 x 1500 cm, Duvar üzerine akrilik / Acrylic
on wall
Sanatçının izniyle / Courtesy of the artist
2

İkinci Boğaz köprüsüne yakın duran, iki farklı büyüklükteki teras bu katta izleyiciye kelimenin tam
anlamıyla büyüleyici bir panoramik manzara sunar. Doğudan batıya İstanbul’un siluetini ortaya
koyan iki terasta, Ekrem Yalçındağ, Andrew Rogers ve Beat Zoderer’in çalışmaları yer almaktadır.
3
Yalçındağ, küçük kule mekânında, kahverenginin tonlarını kullanarak farklı bir mekânsal atmosfer
oluştururken, Rogers ve Zoderer’e ait heykeller renkli formlarıyla dikkati çekerler.
The two terraces of different size view the second Bosphorus Bridge and offer a fascinating spectacle
of Istanbul’s worldfamous silhouette in the east-west direction.
2
The two terraces are crowned with the works of Ekrem Yalçındağ, Andrew Rogers and Beat Zoderer.
While Yalçındağ creates a different spatial atmosphere using different shades of brown in the small
tower, sculptures of Rogers and Zoderer catch the viewer’s eye with their distinct forms.
1
KAT
FLOOR 9
31
1. Beat Zoderer, PATCH BALL NO. 3, 2009, Çap / Diameter 153 cm, Akrilik üzerine alüminyum / Acrylic on aluminum
2. Andrew Rogers, ÇÖZÜLEN / UNFURLING, 2007, 300 x 100 x 100 cm, Bronz, altın / Bronze, gold
3. Ekrem Yalçındağ, EV GİBİ / FEELS LIKE HOME, 2007, 2500 cm, Duvar üzerine sprey ve yağlıboya / Spray and oil on wall
Sanatçının izniyle / Courtesy of the artist
3

SANATÇI ÖZGEÇMİŞİ
Bengü Karaduman
1974, Hildesheim, Almanya.
Hochschule der Bildenden Künste Saar’da (Saarbrücken, Almanya) yeni görsel medya (1999–2004)
eğitimi ve Mimar Sinan Üniversitesi’nde (İstanbul) Tiyatro Dekor ve Kostüm Tasarımı eğitimi
(1992–1997) aldı. Çalışmalarını ve yaşamını İstanbul’da sürdürüyor.
KİŞİSEL SERGİLER
2011 “Soyu Tükenen Rüyalarım”, video, heykel ve çini mürekkep desenler, Maçka Sanat Galerisi,
İstanbul
2010 “burdayım/I’m here”, video enstalasyonu, heykel ve neon enstalasyonu, Gallery Outlet,
İstanbul
2006 “Deep Inside”, video enstalasyonu, Gallery Artboks, Arhus, Danimarka
2006 “TV/Terminal Velocity”, video enstalasyonu, Galerie Maerz, Linz, Avusturya
2005 “Deep Inside”, video enstalasyonu, Galerie Eboran, Salzburg, Avusturya
GRUP SERGİLERİ (seçkİ)
2012 “The Museum of Manufactured Response to Absence” (kürator: Ala Younis) Museum of
Modern Art, Kuveyt
2012 “Sonuçlar Tesadüf Değildir”, “Hepimiz Aynı Gemideyiz”, video enstalasyonu, Pilot Galeri,
İstanbul
2011 “Hayal ve Hakikat”, video enstalasyonu (video ve heykeller), İstanbul Modern, İstanbul
2011 HONG KONG ART PROJECT, Hong Kong, Çin Halk Cumhuriyeti
2010 Home Works V, Beirut Art Center, Beyrut, Lübnan
2010 “Etat d’ames: Une generations hors d’elle”, Beaux-Arts de Paris L’ecole Nationale Superieure,
Paris, Fransa
2010 “Mind Models”, pleksiglas-fotoğraf (ArtCenter/İstanbul sergisi kapsamında), Borusan Müzik
Evi, İstanbul
2009 “Mobile Archive”, Video, Art in General, New York, ABD
2007 “Bound By”, video enstalasyonu, Basement, Viyana, Avusturya
2006 “Welcome Home Laika”, video ve fotoğraf enstalasyonu, Altı Aylık, İstanbul
VİDEO GÖSTERİMLERİ (seçkİ)
2012 Artist Film International, Uniformisation, İstanbul Modern, İstanbul
2012 The Headless Women: A selection of Video Art in Turkey, İstanbul Modern@Eye Film Institut,
Amsterdam, Hollanda
2012 Volume 02, TREIBSAND-Contemporary Art Space On DVD, Zürih, İsviçre
2010 Mobile Archive, Priştina, Kosova
2010 VIDEOGRAPHIES21, Liege, Belçika
2010 “ŞEBEKE_Itineraires: Bosphore – Turquie”, Maison des Arts Georges Pompidou, Cajarc,
Fransa
2009 “Fransa’da Türkiye Mevsimi” kapsamında, Centre Pompidou, Paris, Fransa
2008 BILD-RAUSCH, video gösterimi, Saarbrücken, Almanya
2007 NOMAD-TV-NETWORK.PROJECT, video, The Carnival of E-creativity, Yeni Delhi, Hindistan
33

ARTIST BIOGRAPHY
Bengü Karaduman
1974, Hildesheim, Germany.
Studied new visual media at Hochschule der Bildenden Künste Saar (Saarbrücken, Germany) between
1999 and 2004 after completing her education on Theater Stage and Costume Design at the Mimar
Sinan University (Istanbul Turkey) between 1992 and 1997.
SOLO EXHIBITIONS
2011 “The End of My Extinct Dreams”, video, sculpture and ink drawings, Maçka Art Gallery,
Istanbul
2010 “burdayım/I’m here”, video installation, sculpture and neon installation, Gallery Outlet,
Istanbul
2006 “Deep Inside”, video installation, Gallery Artboks, Arhus, Denmark
2006 “TV/Terminal Velocity”, video installation, Galerie Maerz, Linz, Austria
2005 “Deep Inside”, video installation, Galerie Eboran, Salzburg, Austria
GROUP EXHIBITIONS (selection)
2012 “The Museum of Manufactured Response to Absence” Museum of Modern Art, Kuwait
2012 “Consequences Are No Coincidence”, “We Are All in the Same Boat”, video installation, Pilot
Galeri, Istanbul
2011 “Dream and Reality”, video installation (video and sculpture), Istanbul Modern, Istanbul
2011 HONG KONG ART PROJECT, Hong Kong, China
2010 Home Works V, Beirut Art Center, Beirut, Lebanon
2010 “Etat d’ames: Une generations hors d’elle”, Beaux-Arts de Paris L’ecole Nationale Superieure,
Paris, France
2010 “Mind Models”, Plexiglass-photography (ArtCenter/Istanbul exhibition), Borusan Müzik Evi,
Istanbul
2009 “Mobile Archive”, Video, Art in General, New York, USA
2007 “Bound By”, video installation, Basement, Viyana, Austria
2006 “Welcome Home Laika”, video and photography installation, Altı Aylık, Istanbul
SCREENINGS (selection)
2012 Artist Film International, Uniformisation, Istanbul Modern, Istanbul
2012 The Headless Women: A selection of Video Art in Turkey, Istanbul Modern@Eye Film Institut,
Amsterdam, Hollanda
2012 Volume 02, TREIBSAND-Contemporary Art Space On DVD, Zurich, Switzerland
2010 Mobile Archive, Pristina, Kosovo
2010 VIDEOGRAPHIES21, Liege, Belgium
2010 “ŞEBEKE_Itineraires: Bosphore – Turquie”, Maison des Arts Georges Pompidou, Cajarc,
France
2009 Within the framework of “Saison de la Turquie en France”, Centre Pompidou, Paris, France
2008 BILD-RAUSCH, video screening, Saarbrücken, Germany
2007 NOMAD-TV-NETWORK.PROJECT, video, The Carnival of E-creativity, New Delhi, India
35

PERİLİ KÖŞK
Borusan Holding’in ve koleksiyonun ev sahipliğini yapan Perili Köşk, köklü ve önemli bir tarihi
geçmişe sahip. Rumelihisarı’nın tarihsel açıdan en önemli binalarından ve İstanbul mimari
mirasının önde gelen örneklerinden olan Yusuf Ziya Paşa Köşkü’nün yapımına 1910’lu yıllarda
başlandı. Köşkün özgün yapısı teraslar hariç dört buçuk katlı olmakla birlikte, bitirilemeyen
inşaattan ötürü ikinci ve üçüncü katlar boş kaldı ve burada rüzgârın yarattığı uğultu, çevre
sakinleri tarafından binanın “Perili Köşk” diye anılmaya başlamasına neden oldu.
Diğer bir söylentiye göre ise, binada peri gibi güzel bir kız yaşadığı ve burada hayatını kaybettiği
için köşk bu ismi aldı.
Binanın inceleme, restorasyon ve yenileme çalışmaları mimar Hakan Kıran tarafından 1995 ve
2000 yılları arasında gerçekleştirildi. Borusan Holding 1 Mayıs 2002’de Perili Köşk’ü 25 yıllığına
kiralayarak 16 Şubat 2007’de binaya yerleşti ve 19 Şubat 2007’de yeni evinde faaliyete geçti.
17 Eylül 2011’den beri de hafta sonları halkın ziyaretine açık çağdaş sanat müzesi olarak
kullanılmakta.
Borusan Contemporary, Borusan çağdaş sanat koleksiyonundan beslenen, sergiler, etkinlikler,
eğitici aktiviteler, yeni eserler ve mekana özgü yerleştirmeler gibi çeşitli programlara yer veren
bir müzedir. Bu aktivitelerin ortak özelliği, en geniş tanımıyla ‘medya sanatları’na, yani zaman,
ışık, teknoloji, video, yazılım ve benzeri araçları kullanan sanatçılara odaklanmasıdır.
Etkinlikler Borusan Holding’in Perili Köşk İstanbul’daki ofisinde gerçekleşmektedir ve bu sayede,
ofis içinde benzersiz bir müze yaratarak yeni bir model oluşturmaktadır. Nefes kesen Boğaz
manzarasıyla sergi mekanları, ofisler, Müze Cafe, BC Shop ve teraslar dahil olmak üzere tüm bina
hafta sonları halka açıktır.
The building both home of Borusan Holding’s headquarters and a museum, has a long and important
history. The construction of Yusuf Ziya Paşa Pavilion, which is considered one of the foremost
examples of Istanbul’s architectural heritage and among the most significant and historic buildings
of Rumelihisarı, started in 1910s. The construction of the building had to be stopped due to the
World War I. The second and third stories remained empty and here the wind made a sinister noise.
Consequently, the building started to be called the “Haunted Mansion” by the local community.
According to another anecdote, a girl as beautiful as a fairy passed away here, and therefore the
premises took the name of “the kiosk with fairies”.
The building survey, restitution, restoration and renovation were performed by the architect Hakan
Kıran between 1995 and 2000. Borusan Holding hired out the Perili Köşk on May 1st 2002 and
moved its central offices into the building where it resumed its activities since February 2007. Since
September 17 2011, the building has been functioning as a contemporary art museum open to the
general public on the weekends.
Borusan Contemporary is a museum and a multi-platform program of exhibitions, events, educational
initiatives, new commissions and site specific installations rooted in Borusan contemporary art
collection. These activities are defined by their specific focus on media arts broadly defined, ie artists
who work with time, light, technology, video, software and beyond.
Most of the program takes place at the museum at Perili Köşk Istanbul, and co-exists with the offices
of Borusan Holding, in essence creating a unique museum in an office paradigm. The entire building
including the galleries, office space, café, BC Shop and outdoor terraces with breathtaking views of
the Bosphorus are open to the public on the weekends.
37

Katkıları için teşekkürlerimizle...
With special thanks to...