μελετη ιζηματογενων ∆ιεργασιων και τεκτονικων ∆ομων στον κορινθι

Υποθαλάσσια Ρήγµατα Κορινθιακού κόλπουΕικ. 4.2: Τεκτονικός χάρτης του Κορινθιακού κόλπου στον οποίο παρουσιάζεται το σύνολο των 104χαρτογραφηµένων υποθαλάσσιων ρηγµάτων όπως προέκυψαν από την ερµηνεία των σεισµικών τοµών. Ταχερσαία ρήγµατα ελήφθησαν από Jackson et al., (1982a, b), Doutsos & Poulimenos (1992) και Koukouvelas et al.,(2001). Οι συντµήσεις των ονοµάτων των ρηγµάτων µε λατινικούς χαρακτήρες αντιστοιχούν σε: ABE: ρ.Άµπελος, AEG: ρ. Αιγείρα, AIG: ρ. Αίγιο, AKR: ρ. Ακράτα, CAP: ρ. Καπαρέλι, COR: ρ. Κόρινθος, Das: ρ.∆ασκαλιό, DER: ρ. ∆ερβένι, DIA: ρ. ∆ιακοφτό, DOM: ρ. ∆όµβρενα, DUN: ρ. Ντούνος, E-ALK: ρ. ΑνατολικώνΑλκυονίδων, E-ANT: ρ. Ανατολικών Αντικύρων, EGO: ρ. Αιγόσθενα, ELI: ρ. Ελίκη, GLA: ρ. Γλαρονήσι, HER:ρ, Ηραίο, ITE: ρ. Ιτέα, LIV: ρ. Λιβαδόστρατο, N-ERA: ρ. Βόρειο Ερατεινής, PAG: ρ. Πάγκαλος, PER: Περαχώρα,PIS: ρ. Πίσια, PSA: ρ. Ψάθα, PSR: ρ. Ψαροµύτα, S-ERA: ρ. Νότιο Ερατεινής, SKI: ρ. Σκίνος, STR: ρ. Στραβά,TRI: ρ. Τριζόνια, VAL: ρ. Βαλιµίτικα, VEL: ρ. Βελανιδιά, VRO: ρ. Βρώµα, VUR: ρ. Βούρλια, W-ALK: ρ.∆υτικών Αλκυονίδων, W-ANT: ρ. ∆υτικών Αντικύρων, XYL: ρ. Ξυλόκαστρο.Fig. 4.2: Structural map of the Gulf of Corinth showing the total of the XX mapped offshore faults based on theinterpretation of the seismic reflection profiles. Onshore faults after, Jackson et al., (1982a, b), Doutsos &Poulimenos (1992) και Koukouvelas et al., (2001). The offshore fault name abbreviations are ABE: Abelos fault,AEG: Aegira fault, AIG :Aigio fault, AKR: Akrata fault, CAP: Capareli fault, COR: Corinth fault, Das: Daskaliofault, DER: Derveni fault, DIA: Diakopto fault, DOM: Domvrena fault, DUN: Dunos fault, E-ALK: eastAlkyonides fault, E-ANT: east Antikyra fault, EGO: Egosthena fault, ELI: Eliki fault, GLA: Glaronisi fault, HER:Heraion fault, ITE: Itea fault, LIV: Livadostrato fault, N-ERA: North Eratini fault, PAG: Pagalos fault, PER:Perachora fault, PIS: Pisia fault, PSA: Psatha fault, PSR: Psaromita fault, S-ERA: South Eratini fault, SKI: Skinosfault STR: Strava fault, TRI: Trizonia fault, VAL: Valimitika fault, VEL: Velanidia fault, VRO: Vroma fault,VUR: Vurlia fault, W-ALK: west Alkyonides fault, W-ANT: west Antikyra fault, XYL: Xylocastro fault.Η χαρτογράφηση των υποθαλάσσιων ρηγµάτων του Κορινθιακού κόλπου βασίστηκε στην ανάλυσηκαι ερµηνεία του συνόλου σχεδόν των διαθέσιµων σεισµικών τοµών. Η χρήση µεγάλης ποικιλίαςσεισµικών πηγών που εξασφαλίζουν διαφορετικά επίπεδα διακριτικής ικανότητας και διείσδυσης τωνσεισµικών κυµάτων, επέτρεψαν τη συλλογή στοιχείων που προσφέρουν τη δυνατότητα παρατηρήσεων σεδιάφορες κλίµακες. Το δίκτυο των σεισµικών γραµµών που χρησιµοποιήθηκε και η χωρική κάλυψη πουεπιτεύχθηκε παρουσιάζεται στον χάρτη της εικόνας 3.1. Η κάλυψη που έχει επιτευχθεί µε το συνδυασµόόλων των διαθέσιµων δεδοµένων θεωρείται ικανοποιητική για το µεγαλύτερο µέρος του κόλπου. Τηναναγνώριση των ρηγµάτων στις σεισµικές τοµές ακολούθησε η συσχέτιση τους µε την διαθέσιµηλεπτοµερή βυθοµετρία του κόλπου. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ρήγµατα σχηµατίζουν στηνεπιφάνεια του πυθµένα ρηξιγενές πρανές που επιτρέπει την χαρτογράφηση του ίχνους του ρήγµατος µεπολύ µεγάλη ακρίβεια. Σε γενικές γραµµές η ακρίβεια της χαρτογράφησης του µήκους των ρηγµάτωνκυµάνθηκε µεταξύ 100 και 600 m (± 8 – 15% του συνολικού µήκους του ρήγµατος), στο δυτικό καιανατολικό Κορινθιακό κόλπο όπου η πυκνότητα των σεισµικών γραµµών είναι αρκετά πυκνή. Αντίθεταστο κεντρικό Κορινθιακό κόλπο καθώς και σε συγκεκριµένες περιοχές (π.χ. Κόλπος Ιτέας, όρµοςΚορίνθου, κ.α.) η αραιή διευθέτηση των σεισµικών γραµµών δεν επέτρεψε την λεπτοµερή χαρτογράφησητων υποθαλάσσιων ρηγµάτων (ακρίβεια χαρτογράφησης ± 1000 m). Στο σηµείο αυτό θα πρέπει ναδιευκρινισθεί ότι η αδυναµία της χαρτογράφησης στις περιοχές αυτές, έχει να κάνει κύρια µε τηναδυναµία αναγνώρισης µικρών ρηγµάτων στα κενά µεταξύ των σεισµικών γραµµών καθώς και µε τηνακρίβεια προσδιορισµού του εάν και κατά πόσο ένα ρήγµα αποτελεί µια ενιαία και συνεχή δοµή ήαποτελείται από περισσότερα του ενός τµήµατα ρηγµάτων. Σε γενικές γραµµές θεωρείται ότι µε τηβοήθεια της βυθοµετρίας η συντριπτική πλειοψηφία των µεγάλων ρηγµάτων του Κορινθιακού κόλπουέχουν αποδοθεί στη χαρτογράφηση. Εξαίρεση αποτελούν τα ρήγµατα τα οποία έχουν αναγνωρισθεί σε37