Os candidatos provinciais ante o 21-O - Terra Chá... Xa!

colaboracións setembro 12Votemos como galegosResulta curioso comprobarcomo un spot publicitariochega a calar no sentimentocolectivo dun pobo. Falo desacampaña dunha cadea galegade supermercados, capaz detocar o sentimento máis autóctonodun país escaso deautoestima.Semella que o que consegueeste anuncio non o fai nin apolítica, nin a cultura, nin osmoitos eidos nos que Galizapode, a pesares de todo, sacarpeito.Aceitamos que a nosa gastronomíaé superior e que asnosas festas e o noso carácterson susceptíbeis de avergoñara calquera outra nacionalidade,pola intensidade e complexidaderespectivamente.Somos todos galegos orgullososda nosa cervexa (á alturadas mellores alamanas) ecunhas praias entre as máisfermosas do planeta.Neste país de galegos con camisolado celta, do depor oudo Lugo, andamos a pensarque imos facer o 21 de outubro.Non votar, facelo pararevalidar ou pola contra paratrocar o panorama políticodos últimos anos.Félix JorqueraNeste país de sesión vermúentre eucaliptos, moitos galegosdubidan se achegarse aun colexio electoral no día sinalado,coa desculpa de nonver nas opcións políticasunha solución real ós gravísimosproblemas que atravesa anosa terra. Se acaso non sedecatan, ou si, de que non faceloé dar unha carta brancaao poder. Ese poder queaperta, estrangula e afoga óssectores produtivos do país epolo tanto aos seus cidadáns.Gandeiros afogados cunprezo de recollida de haivinte anos con gastos multiplicadospor catro.Traballadores do sector navalafogados por mor dunha estúpidadirectiva europea, senpés nin cabeza, que imposibilitatraballar e que ten en partidosnon galegos, que agorase alían con pseudosiglas dopaís, uns opoñentes que votanen contra do levantamento aese veto en Galiza para nonprexudicar intereses doutraszonas do estado.Traballadores da principalempresa da provincia (Alcoa)afogados, que viven coa sogaó pescozo, por non poder Galizaxestionar unha tarifaeléctrica satisfactoria para aempresa, sendo o noso país oprincipal produtor de enerxíaeléctrica do estadoClientes afogados pola estafadas preferentes, lavando cosseus cartos ás vergonzas daxestión dunhas caixas espoliadaspolos directivos.Profesores, enfermeiras, efuncionarios en xeral, afogadospor unha inxusta demonizacióndos seus postos detraballo, sempre prestos aseres rebaixados, nas súascondicións, sen a mínima explicación.600.000 galegos no umbralda pobreza afogados polodesemprego e o desmantelamentodos servizos sociais.Pequenos comerciantes afogadospola suba do IVE epola perda alarmante dopoder adquisitivo dos consumidores,que pechan os seusnegocios mentres se aprobanleis que axudan ás grandessuperficies, templos das multinacionaiscon escaso impactoeconómico na comarca.Profesionais da cultura galegaafogados, malvivindo noúnico país do mundo que lexislaen contra do seu propioidioma.Traballadores do mar afogadospor cotas mal defendidase por políticas lesivas ó nososector, a última co voto afavor do PP en Europa, permitirque as conservas de mexillónnon indiquen de xeitoobrigatorio a procedencia doproduto.Traballadores do sector eólicoafogados pola derrogacióndun decreto que poñía ó5vento ó servizo do país e nondas grandes eléctricas, anulaciónque non atendía á legalidadecomo ven de anunciar oTSXG.Traballadores, transportistas,autónomos, labregos, electricistas...Polo caldo das nosas nais,polos leira-parkings, polopolbo á feira, polo capón deVilalba, polos somieres-cancela:Votemos como galegos!!Nun apartado expreso dolibro do Xosé consta no seuensino a importancia de coñecerGalicia. Naqueles temposque a dificultade era inminentepola ausencia de mediosnon era doado viaxar.Por eso os contidos de referenciaeran moi significativos.A xente valíase de feirase mercados para relacionarsee comercialos produtos quese manipulaban segundo aépoca.A subsistencia era complexa.Ao igual que as comunicacións,as dificultades eran naturais.Agora é todo ocontrario, xa que transcorridosos anos, comparando condaquela, é nin máis ninmenos coma o día e a noite,comezando polas vacaciónsque se disfrutan acompañadamentee que son portadorasdun estres que cando se retornaá vida rutinaria no entornopersoal e laboral aíndapersiste unha alteración psicolóxicapola que moitos emoitas acusan un verdadeiroclima de ansiedade que osconduce ao consumo de an-O libro do Xosé. Memorias popularesRamón Paz Guntín ‘A Casa dos Marios’siolíticos.Dicía o autor dolibro do Xoséque as crises sefacían de moitosxeitos, segundoa situación; xaque a que agoratoca moitos emoitas téñenascanutas e haberácasos irritantesque producirándiversas complicaciónsincómodasquedesembocaránen migrañas eoutras doenzas físicas e psíquicas.Por iso é convenienteunha vida sa e natural paracrear síntomas perfectos etranquilizadores para noncaer ou evitar situacións deangustia que poderían ser extresantesin extremis. Por isotodos e todas que comecen asúa vida laboral deben concienciarsepara atopar un traballocunhas condiciónsmenos malas, que casualmenteexisten, e para ocupalosdébese ser moi solidario ecrear un bo entorno no ambientesen contaxiar ansiedade.O autor do libro doXosé dicía e previña aportarunha miguiña de inquietudepara combater a incertidume.Por iso é moi convenientemanter unha boa saúde pararesistir o impredicible conprudencia, xa que outras xeraciónsinmediatas pasadastodo o tiñan resolto. A pesarde todo, hai que dicilo, débesepensar con capacidadede reacción positiva paraconseguir o obxectivoque sepersigue e semprena compañado bo humorque cunha miguiñade apoiose é posiblemoral e afectuosoaxudan asubsanar inquietudesprofesionais.Nas súas recomendaciónsoautor do librodo Xosé sempredicía “é moito oque pode xurdir no traballo senon se ten ambición de servizo”,e para iso débese preverinfinidade de cousas, quemoitas das veces son moi sinxelas,e saber que todo funcionamellor tendo presente orespecto e admiración – consentidiño concreto, xa quenon se trata que uns e outrosocupen unha posición laboralmellor ou gañen máis eles ouelas. Hai que saber xestionarequitativamente e pensar consinxeleza e xenerosidade dediálogo sempre, se é posiblepensando no futuro -que nonserá o mesmo que o que toca,pero si será diferente e semprecon incerto oportunismo,xa que os tempos levan etraen hábitos e costumes-. Xao dicía o autor do libro doXosé, nacen e morren ocasionalmentediversas expectativasque soen sercontemplativas e producenoptimismo e seguridade.Non mesturar nin compararcoa crise que se di agora querealmente debía de ser pasaxeirae non se ven soluciónsmoi inmediatas como se podeobservar.O autor do libro do Xosé tiñao seu fundamento no ensino ea súa experiencia predicíacertos contrastes que familiarizabaco tempo e así procurabaconvencementosdiversos.Ser posuidores dun conxuntode creatividade e polivalenciapara a capacitación de calidadese aptitudes educativascoma aprendizaxe e formacióna niveles altos.Continuará...