ሞቶ መነሳት

ተደርገው ታስሮ Eንደቆየና ከሶስት ቀናት በኋላ Eጆቹ Eንደዚህ Aብጠው መንቀሳቀስEንዳቃተው Aስረዳኝ ።Aሁንም ቀጥዬ “ምን Aጥፍተህ ነው”? ብዬ ጠየቅኩት። ልጁም ሲመልስ "የወለጋ ልጅ ነኝ።ለAስራ Aምስት ቀናት ለEረፍት ወደ ወለጋ ሄጄ በትራንስፖርት ችግር ምክንያት ከተሰጠኝጊዜ ሁለት ቀናትን Aሳልፌ በመምጣቴ 'Oነግ' ነህ ብለውኝ Eንደዚህ Aካሌን Aጐደሉት"በማለት Eምባ Eየተናነቀው Aስረዳኝ ። Aዎ Eኔም ያንተ Eጣ ደርሶኛል በማለት በልቤAሰብኩ ። ወጣቱ ግን Eጅግ ያሳዝናል ። Eስረኞቹ Eየተፈራረቁ ማታ ማታ ሁለቱንም Eጆቹንበቫዝሊን ያሹለታል ።የሰውን ልጅ Eጆቹን ግጥም Aድርጐ ከዛፍ ግንድ ጋር Aስሮ Aካለ ስንኩል ማድረግ የየትAገር ፣ የየትኛው ዘመን የቅጣት ጥበብ Eንደሆነ ሊገባኝ Aልቻለም።የከበቡን Eስረኞች ገለል ማለት ሲጀምሩ ታድያ ጓደኛዬን ወደ Aንድ ጥግ ወሰድኩናተጠርቼበት የነበረውን ጉዳይ Aጫውተው ገባሁ። ”የፈለገኝ ኰ /ል ተመስገን Aበበ ነበር”Aልኩት። ጓደኛዬም በጉጉት “ምን Aለህ”? Aለኝ። የጥርጣሬ ፊቱ በሁኔታው መረበሹንይናገራል ። “Aይ። Eንዲያው Iትዮጵያ ትፈልጋችኋለች ነው የሚለኝ” Aልኩት። ጓደኛዬድምፅ Aውጥቶ ጮክ ብሎ ሳቀ። በጣም ተገርሟል። Eየተንከተከተ Eየሳቀ ጭንቅላቱን ግራናቀኝ ያወዛውዛል። ራቅ ብለው በየውሃ ልኩ ላይ የተደረደሩት Eስረኞች ወደ Eኛ በመገላመጥያዩናል ። ከሁለት Aመት በኋላ Eንደዚህ Aይነት ሳቅ ሳይ የመጀመሪያዬ ነው።ለማንኛውም ወደ ስራችን Eንድንመለስ ጆቤ (የAየር ሀይል Aዛዥ) ይፈልጋል። ስለዚህፈቃደኝነታችንን ለመጠየቅና Eንድናስብበት ሊያሳውቀን ነው የመጣው Aልኩት። ከት ብሎይስቅ የነበረው ጓደኛዬ ሳቁን ከመቅፅበት Aቋረጠ። ፈገግታው ሁሉ በAንድ ጊዜ ከፊቱ ላይጠፋ ። ፊቱ ቅጭም Aለና ስሜታዊነት በተቀላቀለበት Aንደበት Eኔ ከAሁን በኋላ Aየር ሀይልውስጥ ብሞት ተመልሼ Aልሰራም” Aለኝ። Eርግጠኛነቱንና የሚናገረውም ከልቡ መሆኑንከድምፁ ጥንካሬ ለመረዳት ጊዜ Aልፈጀብኝም። ደጋግሞ ቁርጠኝነቱንና Aቋሙን በEምቢታAሳወቀኝ ። “ጉዴ ፈላ” Aልኩኝ። ኰ /ል ተመስገንን የጓደኛዬን ነገር በEኔ ተወው ብዬዋለሁ። ቀጥዬም “ Eምቢ ማለትማ የለብንም ” Aልኩት። ትክ ብሎ ተመለከተኝ። የትዝብት Eይታነው። “Eየቀለድክ መሆን Aለበት” Aለኝ ። “በፍፁም” Aልኩት። Eምቢ ብንል Eዚያየነበርንበት ይመልሱናል Eንጂ የምናመጣው ነገር Aይኖርም። Eኔ ደግሞ ከAሁን በኋላ ለዚያየሚሆን Aቅም የለኝም Aልኩት ።Eሱ ግን ቆርጧል። Eልህ ተናንቆታል ። ከAሁን በኋላ ወደ Aየር ሀይል መመለሱ Aደጋውይበዛል ባይ ነው። Eኔም Eስማማበታለሁ። ችግሩ ግን ዝም ብሎ በሰላም የሚለቀን የለም ።ለዚህ ነው ኰ /ል ተመስገን ተልኰ በመምጣት “Aስብበት” ያለኝ። በሚለው ነገርካልተስማማሁ መድረሻዬ የት Eንደሆነ ባይናገርም ከሁኔታው ግልፅ ነው ። Eኔ ደግሞ ወደነበርንበት መመለስ የለብንም ብዬ ደምድሚያለሁ ።ጓደኛዬን ለማሳመን ሌሊቱን ሙሉ መለመን ነበረብኝ ። በመጨረሻ Eባክህን ለEኔ ብለህAልኩት። ሊነጋጋ Aካባቢ “Eሺ ይሁን። ለAንተ ስል Eንጂ Aየር ሀይልን ስሙን ላላነሳ ምዬነበር ” Aለኝ ። Eፎይ Aልኩኝ ፤ ትልቅ ውለታም Eንዳደረገልኝ ቆጠርኩት። Eኔም ሆንኩ27