ดาวน์โหลดไฟล์ ปี 2552 .pdf - สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร

เนื้อที่ถือครองทางการเกษตร หมายถึง เนื้อที่รวมของที่ดินทุกผืนที่ถือครองอยู่ และใช้ทาการเกษตรซึ่งอาจ
เป็นเจ้าของ เช่าหรือได้ทาฟรี
เนื้อที่ปาไม หมายถึง เนื้อที่ซึ่งยังมีสภาพเป็นปาไม้อยู่
เนื้อที่ไมไดจําแนก หมายถึง เนื้อที่ส่วนที่เหลือจากการหักเนื้อที่ปาไม้ และเนื้อที่ถือครองทางการเกษตรออกจาก
เนื้อที่ทั้งหมด ได้แก่ เนื้อที่ปาที่ถูกทาลายไปแล้ว (ฉะนั้นถ้ามีการปลูกปาเพิ่มขึ้น เนื้อที่ไม่ได้จาแนกบางส่วนจะกลับมา
เป็นเนื้อที่ปาได้อีก) เนื้อที่ในเขตเทศบาลและสุขาภิบาล เนื้อที่ที่อยู่อาศัยของประชากรนอกการเกษตร ย่านการค้า
โรงงานอุตสาหกรรม โรงเรียน โรงพยาบาล วัด ถนน ทางหลวง ทางรถไฟ สนามบิน แม่น้า ลาคลอง หนองบึง
อ่างเก็บน้าชลประทาน สถานที่ราชการต่าง ๆ และที่อื่น ๆ ที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์ในทางการเกษตร
ที่รกรางวางเปลา หมายถึง ที่ดินที่ไม่เคยทาประโยชน์มาก่อนเลย หรือเคยทาประโยชน์ แต่ในปจจุบันไม่ได้ใช้ประโยชน์
มานานติดต่อกันเป็นเวลา 5 ปีขึ้นไป
ที่อื่น ๆ ของเนื้อที่ที่ถือครองการเกษตร หมายถึง ถนน ทางเดิน คูน้า บ่อเลี้ยงปลา สระน้า ฯลฯ ที่มีอยู่ในฟาร์ม
พื้นที่ชลประทาน หมายถึง พื้นที่บริการของกรมชลประทาน จากการควบคุม และบริหารจัดการน้า โครงการ
แหล่งน้าขนาดใหญ่ และขนาดกลาง โดยที่ผู ้ใช้น้านาไปใช้เพื่อการปลูกพืช การประมง ปศุสัตว์ และการอุปโภคบริโภค
กิจการประปา อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว การปองกันและบรรเทาภัยที่เกิดจากน้าหลาก น้าเสีย และกิจการอื่น ๆ
พื้นที่ไดรับประโยชน หมายถึง พื้นที่ในขอบเขตที่กาหนดไว้ว่าจะได้รับประโยชน์จากโครงการชลประทานขนาดเล็ก
โครงการชลประทานอันเนื่องมาจากพระราชดาริ (เฉพาะในส่วนของสานักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงาน
โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดาริ) โครงการหมู่บ้านปองกันตนเองชายแดน โครงการจัดหาน้าสนับสนุนศูนย์
พัฒนาโครงการหลวง (งานเกษตรที่สูง) ไม่ว่าจะเป็นด้านการเพาะปลูก อุปโภคบริโภค หรืออย่างอื่น
พืช ป 2552 มีคานิยามตรงกับปีเพาะปลูก 2552/53 ได้แก่ ข้าวนาปี ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ถั่วเขียว ถั่วเหลือง ถั่วลิสง
งา ละหุ่ง สับปะรด พริกไทย พืชผัก และไม้ผล/ไม้ยืนต้น
พืช ป 2553 มีคานิยามตรงกับปีเพาะปลูก 2552/53 ได้แก่ ข้าวนาปรัง มันสาปะหลัง อ้อยโรงงาน กระเทียม
หอมแดง หอมหัวใหญ่ มันฝรั่ง และกาแฟ
การแบงภาค แบงออกเปน 4 ภาค
1) ภาคเหนือ มี 17 จังหวัด ได้แก่ เชียงราย พะเยา ลาปาง ลาพูน เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน ตาก กาแพงเพชร
สุโขทัย แพร่ น่าน อุตรดิตถ์ พิษณุโลก พิจิตร นครสวรรค์ อุทัยธานี และเพชรบูรณ์
2) ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มี 19 จังหวัด ได้แก่ เลย หนองบัวลาภู อุดรธานี หนองคาย สกลนคร นครพนม
มุกดาหาร ยโสธร อานาจเจริญ อุบลราชธานี ศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ มหาสารคาม ร้อยเอ็ด กาฬสินธุ์
ขอนแก่น ชัยภูมิ และนครราชสีมา
3) ภาคกลาง มี 26 จังหวัด ได้แก่ สระบุรี ลพบุรี สิงห์บุรี ชัยนาท สุพรรณบุรี อ่างทอง พระนครศรีอยุธยา
นนทบุรี กรุงเทพมหานคร ปทุมธานี นครนายก ปราจีนบุรี ฉะเชิงเทรา สระแก้ว จันทบุรี ตราด ระยอง ชลบุรี
สมุทรปราการ สมุทรสาคร นครปฐม กาญจนบุรี ราชบุรี สมุทรสงคราม เพชรบุรี และประจวบคีรีขันธ์
4) ภาคใต มี 14 จังหวัด ได้แก่ ชุมพร ระนอง สุราษฎร์ธานี พังงา ภูเก็ต กระบี่ ตรัง นครศรีธรรมราช
พัทลุง สงขลา สตูล ปตตานี ยะลา และนราธิวาส
สถิติการเกษตรของประเทศไทย
Agricultural Statistics of Thailand
IV