Bondsnieuws - GESCHIEDENIS 30 jaar NELOS! Ter inleiding van de Algemene Vergadering van NELOS, op 9 maart 2008 te Antwerpen, hield onze voorzitter Willy van der Plas - niet zonder enige fierheid - de volgende toespraak. Beste vrienden, wij vieren feest vandaag! Inderdaad: 30 jaar geleden, op 15 januari 1978, werd tijdens een woelige Algemene Vergadering van BEFOS de vraag gesteld of de clubs akkoord gingen met de zogenaamde Bloso- en Adepsdecreten als gevolg van de staatshervorming, maar met behoud van de Nationale Federatie. Deze decreten, ‘houdende de regeling van de erkenning en de subsidiëring van de landelijk georganiseerde sportverenigingen’, eisten een totale splitsing van het Belgisch unitaire sportgebeuren. De besprekingen voor de nieuwe statuten van BEFOS en voor de stichting van NELOS werden gehouden onder AVOSauspiciën in de Scinthoeve van duikclub Amphora te Antwerpen. Dit voorstel werd tijdens deze Algemene Vergadering aanvaard met een ruime meerderheid van 195 clubs voor en 16 tegen. Op 16 april 1978, tijdens een bijzondere Algemene Vergadering van BEFOS, werden de nieuwe BEFOS-statuten goedgekeurd en splitste BEFOS-FEBRAS zich administratief in twee liga’s: NELOS en LIFRAS. BEFOS bleef als overkoepelend orgaan bestaan. Dit was noodzakelijk voor de erkenning door de Wereldbond CMAS, die slechts één federatie per land toelaat. Tijdens diezelfde vergadering te Sint-Pieters-Woluwe, in aanwezigheid van 45 clubs, werd NELOS gesticht en werden de statuten goedgekeurd. Jozef Van den Berghe werd als eerste voorzitter verkozen, samen met Antoine De Deene als ondervoorzitter, Jacques Bernaerts als penningmeester en Jean Sax als regionaal verantwoordelijke voor het Duikonderricht. José Vandekerckhove en Willy Wellens werden respectievelijk verantwoordelijk voor OWT en de Medische Commissie. Als secretaresse fungeerde toentertijd Jacqueline Sax. Het Duikonderricht bleef echter onder de nationale koepel en het was pas op 4 februari 1990 dat ook het Duikonderricht gesplitst werd in een NELOS- en een LIFRAS-Duikonderricht. Tijdens het stichtingsjaar was het aantal NELOS-leden niet gekend, maar BEFOS telde toen ongeveer 11.000 leden. Het was pas het jaar nadien, in 1979, dat de exacte cijfers van NELOS gekend werden: het aantal leden, één jaar na de stichting, bedroeg 4.430. Sindsdien groeide ons ledental spectaculair en kunnen we voor 2007 afsluiten met 10.300 leden! Vrienden, zoals later uit zo vele verslagen zal blijken, is NELOS rijk. Niet in financiële zin, neen, onze grootste rijkdom, dat zijn onze vrijwilligers: zij die dagdagelijks bereid zijn, hun steentje bij te dragen aan onze liga. Hiervoor, beste vrienden, onze oprechte dank. Er is op de wereld geen schoner overdaad dan deze van dankbaarheid! Tot zover onze voorzitter in zijn toespraak. Ik had er enkel willen aan toevoegen dat Jacqueline Sax opgevolgd werd door Mia Sels, die ook verscheidene jaren onze toegewijde secretaresse was, tot wij dan ons aller Luce De Smet hebben aangeworven. Ik wou ook toch nog even benadrukken wat onze voorzitter zegde over “de grootste rijkdom van onze NELOS”: dat zijn onze vrijwilligers, onze clubverantwoordelijken, onze instructeurs en ook de verantwoordelijken van onze Commissies - een gallicistisch woord dat ik veel liever zou uitgedrukt vinden als ‘dienstverlenende werkgroepen’. Want dat zijn ze in feite. En als eerste voorzitter van die nieuwe Nederlandstalige Liga heb ik onmiddellijk heel veel aandacht willen besteden aan die dienstverlenende werkgroepen. Het is onmogelijk, alle gebeurtenissen in die 30 jaar te vermelden. Maar met de gelegenheid die mij hier geboden wordt, wil ik toch de namen vermelden van de mensen met wie ik samenwerkte, en die ik nog steeds dankbaar ben voor wat zij, in het kader van die ‘dienstverlenende werkgroepen’ presteerden voor de ontplooiing en de bloei van NELOS. De BEFOS-Commissies Duikonderricht, Medische en Sport-OWT bestonden wel reeds, maar moesten nu opgesplitst worden. Voor de Medische Commissie kon ik onmiddellijk rekenen op Wim Wellens die er zeer snel in slaagde een grote groep geestdriftige dokters-duikers rond zich te scharen om als valabele gesprekspartner op te treden ten opzichte van de reeds gevestigde Franstalige dokters-duikers. Voor de Sportcommissie mag ik wel bevestigen dat Hugo Aerts de grondlegger is geweest van een commissie-werkgroep, die omwille van haar competitief karakter niet zo direct aansluit bij ons imago van duiker-natuurgenieter, en dus niet zo gemakkelijk op te richten was. Niettemin was die Sportcommissie in onze relaties met Bloso, dat feitelijk niets anders kende dan competitieve sportorganisaties, van zeer groot belang. En Hugo, en ook zijn opvolgers, wisten daar bij Bloso goed op in te spelen. En dat was nodig, zoals hierna blijkt. Hugo kon ook rekenen op de onvermoeibare veteraan Maurice Hinsenkamp met zijn jaarlijkse Noordzeechallenge en zijn Kerstzwemtochten, die ik zelf verscheidene keren heb meegezwommen. Maar de voornaamste Commissie - ons Duikonderricht - bleef inderdaad, zoals onze voorzitter zegde, “onder de nationale koepel”. Dat was echter niet naar de zin van Bloso. Ik had al enkele opmerkingen gekregen, onder andere dat in ons tijdschrift <strong>Hippo</strong>campus - dat in den beginne weinig méér was dan een vertaling van de Franstalige <strong>Hippo</strong>campe - veel te weinig de Nederlandstalige, zeg maar: de Vlaamse activiteiten aan bod kwamen. Steevast werden eerst de nationaal Belgische mededelingen op de eerste bladzijden vermeld, en pas daarna de regionaal Vlaamse, zegde men bij Bloso. En ook zinde het Bloso niet, dat Lees verder op pagina 10. <strong>Hippo</strong>campus april 2008
Jean Sax Jacqueline Sax John Remue Jacques Bernaerts Jozef Van den Berghe Georges Dib Monique Demoustier Luc Sels Luce De Smet Rudi Schollaert Roger Pichal Mia Sels Marc Corthals Wim Wellens <strong>Hippo</strong>campus april 2008
Change language