Programmaboekje The Armed Man - 4620 kb - Davidsfonds

het concilie en alles gebeurde in de kerk nog in het Latijn. We
luisterden steeds de grote kerkelijke feestdagen op, soms in
twee vieringen op dezelfde dag.
In enkele jaren werd een heus repertorium opgebouwd dat
vooral bestond uit meerstemmige missen: Perosi (uitgevoerd op
Pasen 1958), Mawet, Haller,Moortgat, De Boeck, Ghesquière...
Een mindere periode kenden we toen de jongeren door huwelijk
wegbleven en niet vervangen werden door nieuwe leden. Het
gevolg was dat er onvoldoende sopranen en alten waren en de
mannen alleen overbleven. We repeteerden dan vaak ten huize
van Daniël en Lia. Na de herhaling dronken we een pintje en
legden een kaartje.
We hebben altijd veel aandacht besteed aan het samenzijn.
Vriendschap leidt immers tot enthousiasme waardoor het koor
zijn uitstraling kan blijven bewaren. Jaarlijks organiseren we
nog steeds een nieuwjaarsfeest,-omkaderd met een etentje -
zang,sketches, een paasreceptie, een uitstap, enz.
Zo bleef het wel enkele jaren. In 1979 kwam de
"wedergeboorte", toen we opnieuw vierstemmig aan de slag
gingen. Aanleiding was het zilveren priesterjubileum van E.H.
Mouton. Het zou een éénmalige uitvoering worden, maar wat
blijkt? Bijna 30 jaar later zingen we nog altijd vierstemmig en
met een nooit gezien aantal: 58!!
De komst van pastoor Raes bleek een zegen te zijn voor ons
koor. Hij werd vanaf 1979 de motor van onze zangvereniging.
Hij kwam uit een muzikale familie, is een grote kenner van
muziek en was goed bevriend met Herman Roelstraete, een
belangrijk componist en dirigent. Op zijn vraag werden heel wat
vierstemmige liederen en missen aangeleerd. Hij kwam naar
elke herhaling en zong mee met de tenoren. De herhalingen
gebeurden vanaf 1979 -en nog steeds- in de Bamoschool in de
Rozenstraat. Na een lange zwerftocht hadden we eindelijk een