PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY

PEDAGOGIKA SPECJALNA DZIECKA Z WADĄ SŁUCHU
KATEDRA I KLINIKA OTOLARYNGOLOGII
02-097 Warszawa, ul. Banacha 1 A, tel. (022) 599 25 21
Kierownik Katedry i Kliniki: Prof. dr hab. n. med. Kazimierz Niemczyk
www.otolaryngology.pl
Odpowiedzialna za dydaktykę przedmiotu: dr n. hum. Katarzyna Bieńkowska-Robak
Przedmiot obejmuje 15 godz. wykładów i 15 godz. ćwiczeń.
Program nauczania
Celem przedmiotu jest zapoznanie z surdopedagogiką jako dyscypliną pedagogiczną, poznanie
celów, metod i zasad surdopedagogicznych, poznanie systemu opieki, kształcenia i poradnictwa dla
osób z wadą słuchu.
Tematyka wykładów
Zarys historii surdopedagogiki w Polsce i na świecie. Miejsce surdopedagogiki w naukach pedagogicznych;
nauki współdziałające z surdopedagogiką. Diagnoza surdopedagogiczna; klasyfikacje osób z wadą słuchu.
Tematyka ćwiczeń
Cele kształcenia i wychowania w surdopedagogice. Zasady surdopedagogiki. Metody pracy
stosowane w surdopedagogice. System opieki, kształcenia i poradnictwa dla głuchych: instytucje
oświatowe, medyczne, organizacje społeczne.
Organizacja zajęć
Zajęcia odbędą się w semestrze zimowym wg planu ogłoszonego przez Dziekana.
Zasady i forma oceny wyników nauczania
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny na kolokwium, które odbędzie
się na ostatnich zajęciach.
LITERATURA
1. Eckert U. „Pedagogika niesłyszących i niedosłyszących – surdopedagogika” w: Dykcik W.
[red.] „Pedagogika specjalna” Poznań 1997 Wyd. UAM.
2. Grzegorzewska M. „Wybór pism” Warszawa 1989 Wyd. WSPS.
3. Hoffmann B. „Surdopedagogika” Warszawa 1987 PWN.
4. Kosińska A., Polak A., Żiżka D. „Uczę metodą ośrodków pracy” Warszawa 1999 WSiP.
5. Kirejczyk K. „Upośledzenie umysłowe – pedagogika” Warszawa 1981 PWN.
6. Nurowski E. „Surdopedagogika polska” Warszawa 1983 PWN.
7. Perier O. „Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu” Warszawa 1992 WSiP.
8. Bieńkowska-Robak K. „Udział rodziny w terapii dziecka z wadą słuchu prowadzonej metodą
audytywno-werbalną” w: Zabłocki K. J. „Dziecko niepełnosprawne, jego rodzina i edukacja”
Warszawa 1999 Wyd. Akademickie „Żak”.
9. Doroszewska J. „Pedagogika specjalna” Ossolineum 1989.
10. Eckert U. „Niektóre metody i techniki pracy w pedagogice specjalnej” Warszawa 1994 Wyd. WSPS.
11. Pietrzak W. „Język migowy dla pedagogów” Warszawa 1992 WSiP.
12. Pietrzak W. „Dzieci z wadą słuchu” w „Dziecko niepełnosprawne w rodzinie” pod red. I.
Obuchowskiej Warszawa 1991 WSiP.
13. Sowa J. „Pedagogika specjalna w zarysie” Rzeszów 1997 Wyd. Oświatowe FOSZE.
14. Szczepankowski B. „Niesłyszący – głusi – głuchoniemi. Wyrównywanie szans” Warszawa 1999 WSiP.
10