Hoe nuttig zijn teamvergaderingen? Een Regionaal Transfercentrum

PERSONEELSBLAD VAN STICHTING DE LA SALLE OKTOBER 2015 NUMMER 27
Maandag 26 oktober
Personeelsdag ‘Samen bouwen’
Hoe nuttig zijn
teamvergaderingen?
6 collega’s geven hun mening
Een Regionaal Transfercentrum
“Winst voor alle betrokkenen”

OOp de valreep naar de herfstvakantie valt deze Credo
op de mat. Het vertrouwde personeelsblad voor de la Sallecollega’s.
Voor de medewerkers van De Basis is het de eerste
en direct ook de laatste keer. Want met de nieuwe stichting,
vernieuwen we ook het personeelsblad. De voorbereidingen
metbetrekkingtotdeinhoud,dehuisstijl,eennieuweredactie
en de nieuwe naam zijn in volle gang.
In deze laatste Credo lees je onder meer over het SlimFitconcept
op ’t Venne, het nut en de noodzaak van team -
vergaderingen en een mooi inhoudelijk verslag van de
directie-tweedaagse. Verder een nadere kennismaking met
Voorwoord
medewerkers vanuit een niet-onderwijskundige invalshoek
die meestal verrassend is. En natuurlijk kijken we uit naar de
spetterende personeelsdag na de herfstvakantie, waarbij we
‘s ochtends interessante onderwerpen aansnijden die in de
middag gepresenteerd worden. Tsja en dan de naam nog
van de nieuwe stichting… nog even geduld.
Voor nu wensen we je een goede vakantie toe. Laat die
‘ballen’ maar even met rust.
Paul Bronstring, Sytske Feenstra, John van Veen
Inhoud
4
6
8
10
14
’t Venne werkt sinds kort in de middag volgens het SlimFit-principe.
Dat betekent het onderwijs anders organiseren. Jeanine Esteje en Franka
Jonker zijn enthousiast en vertellen op pagina 4-5 over het wennen, de
veelzijdige ateliers en het waarom dit een succes gaat worden.
Op 26 oktober is de personeelsdag. Eerder al kwamen de IB’ers samen
en in Bergen was het onlangs de beurt aan de directeuren,
beleidsmedewerkers en bestuurders van onze fustie-organisatie. In twee
dagen hebben zij een flinke stap gezet door onder meer te bouwen met
Lego en te praten over de toekomst. Op pagina 6-7 lees je er meer over.
Teamvergaderingen: nuttig of tijdverspilling? 6 Collega’s van de la Salle
en De Basis geven hierover hun mening in het hart van Credo.
Marjolein Grin vertelt op pagina 10 alles over het plan om een Regionaal
Transfercentrum op te zetten. “Het regelen van vervanging wordt door
deze samenwerking voor alle partijen een stuk eenvoudiger.”
Sinds het einde van het vorige schooljaar is de voormalige Op Dreef
school in Nieuw-Vennep een IKC. Wat dat inhoudt voor de kleuterklassen,
lees je in de rubriek ‘De klas van’ op pagina 14.
4
10
14
2
Colofon
Credo is een uitgave van Stichting de la Salle. Concept en realisatie: TextArt, Heerhugowaard.
Tekstbijdragen: Paul Bronstring, Nadine de Keijzer, Tineke Puts, Annette Schaak, Arthur Snaauw,
Ria van der Scheer en John van Veen.
Fotografie: Esther van Dokkum e.a. Vormgeving: Studio Martin Rasch, Opmeer.

Korte berichten
St. Franciscusschool viert feest
Dit jaar bestaat de St. Fanciscusschool in Haarlemmerliede 95 jaar. In de feestweek
van 14 tot en met 18 september is dat uitgebreid gevierd. De burgemeester
van Spaarndam opende de week
door het mozaïek te onthullen dat de
kinderen van de school hebben gemaakt.
Vervolgens stond het versieren
van de school op de planning. Dinsdag
werden circusvoorstellingen voorbereid,
die op donderdag werden uitgevoerd
in de feesttent in Spaarndam.
Op woensdag was er een speurtocht
voor de kleintjes en een spelletje
boeren golf voor groep 5-8. De week werd afgesloten met een gezellig buffet op
school, waarvoor kinderen uit alle groepen met en voor elkaar hebben gekookt.
IB’ers maken kennis
Onlangs zijn de IB’ers van de la Salle en De Basis bij elkaar gekomen.
Op speelse wijze, door middel van een foto-speurtocht met brainstormvragen,
hebben ze in groepjes nagedacht over de nieuwe organisatie (wensen, voorwaarden,
et cetera) en hun IB-plek daarin. John en Paul stonden halverwege
de route klaar met koffie en thee. Als afsluiting werd een gebakje gegeten.
LISETTES WEBTIP
Lisette Neijzen is ICT-medewerker bij stichting de la Salle.
Op deze plek in Credo geeft zij iedere keer een interessante
of leerzame web- of apptip.
blog.parro.nl
Vraag jij je weleens af waarom er geen makkelijke en moderne manier is om
als leerkracht met ouders te communiceren? ParnasSys wel en daarom zijn ze
begonnen met het bouwen van de app Parro. Hiermee kunnen ouders en
leerkrachten in het primair onderwijs op een veilige en slimme manier communiceren.
Over de ontwikkeling van een leerling, maar bijvoorbeeld ook
over organisatorische zaken rondom de school. Via dit blog biedt ParnasSys je
een kijkje in hun keuken.
Even bellen met...
Ada Boterman, management
assistent bij De Basis
Ada werkt ruim 11 jaar bij De Basis. Op
de fusiedatum 1 januari 2016 gaat zij uit
dienst.
Ada, op 7 september zijn jullie met
de locatie van bestuurskantoor
verhuisd van Hoofddorp naar
Heemstede. Hoe is dat bevallen?
“Prima. Nu al samenwerken is een
goede manier om elkaar te leren kennen.
Maar ook een uitdaging. Ik word
weer wakker geschud, want alle vanzelfsprekende
werkzaamheden zijn nu
toch even anders. Wat is nu mijn rol en
bij wie moet ik zijn met mijn vragen?
Gelukkig geldt dat voor alle stafmedewerkers.”
Je mocht al eerder stoppen, maar koos
ervoor te blijven tot 1 januari 2016.
“Ja, 1 januari 2016 is voor mij een
mooie datum om afscheid te nemen.
Ik was betrokken bij de start van De
Basis en heb mij altijd zeer verbonden
gevoeld. Met het opheffen van De Basis
is de cirkel rond. Ik citeer een toezichthouder:
‘De Basis weg, Ada weg’.”
Wat ga je doen na 1 januari?
“Ik volg een veelgehoord advies: niet
gelijk je tijd volledig opvullen. In mijn
omgeving word ik al regelmatig gevraagd
of ik vrijwilliger wil worden bij
onze kerk en ook bij de Protestantse
Diaconie in Amsterdam, waar mijn man
werkzaam is, liggen allerlei mogelijkheden
om mensen te ondersteunen. Ook
denk ik over een maatjesproject. Maar
dat ga ik allemaal rustig onderzoeken.”
Wil je zelf nog iets kwijt in dit gesprek?
“Ik wens al mijn collega’s heel veel succes
in de nieuwe organisatie. We werken
nu naar de fusie toe, maar er komt
na 1 januari nog heel veel op jullie af.”
De Credo-redactie wenst Ada nog
een paar prettige maanden op het
bestuurskantoor in Heemstede.
3

SlimFit op ’t Venne
“Er is nu al meer collegialiteit,
echt een verrijking”
4
Het onderwijs anders organiseren, dat zagen de leerkrachten
van ’t Venne wel zitten. Dit schooljaar geven ze in de middag
onderwijs volgens het SlimFit-principe. Jeanine Esteje
(teamleider en leerkracht groep 7) en Franka Jonker
(leerkracht groep 3) vertellen waarom en wat het betekent
voor leerkrachten.
Een positief inspectiebezoek, krimp en de behoefte aan nieuwe
skills voor kinderen en leerkrachten liggen ten grondslag aan de keuze
van ’t Venne om hun onderwijsprogramma aan te passen. Jeanine:
“De toekomst vraagt van kinderen andere kennis en vaardigheden,
zoals onderzoeken, samenwerken en probleemoplossen. Bovendien
hebben we te maken met afnemende middelen, zodat het
rondkrijgen van de formatie ook iedere keer weer een uitdaging is.
Daarnaast had het team de wens talentontwikkeling te stimuleren en
op niveau te werken. Met SlimFit slaan we heel wat vliegen in één
klap.”
Werken in clusters
In de ochtend blijft de traditionele setting gehandhaafd: de groeps -
leerkracht geeft les in rekenen en taal aan één leerjaar. “Onderzoek
heeft namelijk uitgewezen dat onderwijs in de basisvakken in de
ochtenden nog altijd het meest effectief is. We kunnen de klassen
klein houden doordat we het in de middag anders aanpakken”, legt
Franka uit. “In de middag werken we in clusters: 1-2-3, 4-5 en cluster
6-7-8. Er is een leseiland waar kinderen instructie krijgen in
niveaugroepen, bijvoorbeeld met begrijpend lezen. Een sociaal vak
als KiVa bieden we jaaroverstijgend aan, zodat kinderen leren
samenwerken. Op het leerplein kunnen kinderen aan de slag met
eigen opdrachten of ze werken er samen. Ook onze pluslijnkinderen
kunnen er aan de slag met hun projectwerk en verrijkingsmappen.”
Op dinsdagmiddag heeft cluster
4-5 ateliers, en op vrijdagmiddag is
de beurt aan cluster 1-2-3 en 6-7-8.
Franka: “We hebben een team van vijf
mensen die tekenen, sport, drama,
handvaardigheid en muziek geven.
Zo verzorgt een ouder bijvoorbeeld
een aantal weken bootcamp als
sportonderdeel. Kunst wordt
aangeboden door een collega van
kinderdagverblijf Op Stoom, dat ook
in ons gebouw gevestigd is. De
kinderen zijn er heel enthousiast over
en doen goed mee.”
Meer collegialiteit
De eerste weken waren wennen,
maar vielen Jeanine helemaal niet
tegen. “In 99 van de 100 gevallen
ging het goed. Het rooster hebben
we regelmatig besproken, dus de
kinderen weten goed waar ze naartoe
moeten. Mijn groep 7 vindt het heel
interessant. Zelf geef ik in mijn
werkmiddagen begrijpend lezen.
De cluster 4-5 kinderen vinden het best
spannend die wisselende groepen,
merk ik. Maar eigenlijk geldt dat voor
ons allemaal. Doordat je steeds een
andere klas voor je hebt, leer je wel
meer kinderen goed kennen en zij jou.

Column Credo
Kees Kloost:
Pauzedans
Op het schoolplein voel je dat.”
Franka ziet dat collega’s hun
‘eilandje’ loslaten. “Er is nu al meer
collegialiteit, we versterken elkaar en
werken met elkaars kinderen,
waardoor we samen probleempjes
kunnen oplossen. Je hebt elkaar
gewoon nodig! Ik hoop dat ook de
kinderen op deze manier opener naar
elkaar toe worden. De ene keer zijn ze
de oudsten in een groep, de andere
keer kunnen ze zich aan oudere
kinderen optrekken. Die wisselwerking
is nu al zichtbaar.”
Plekje vinden
Natuurlijk gaat nog niet alles
vanzelf, merkt Jeanine op. “Elke dag
leren we bij. Ik neem nu bijvoorbeeld
tijdschriften mee, waarin kinderen
kunnen lezen als ze klaar zijn. We
hebben namelijk afgesproken dat de
spullen van kinderen in de
ochtendklas blijven liggen. Ze hebben
dus niet standaard een boek of iets
dergelijks bij zich. Ook merk ik dat het
soms nog onrustig is in de klas.
Iedereen moet even de tijd krijgen om
zijn plekje te vinden. Onze ervaringen
en leerpunten bespreken we wekelijks
in het clusteroverleg. En daarin
werken we meer dan ooit met elkaar
samen, echt een verrijking.”
Succesvol innoveren:
het kan!
Een woord dat vaak valt op
’t Venne is de kerntriade. Jeanine:
“De driehoek kind-ouders-school is
ontzettend belangrijk. Daarom
proberen wij ouders ook zo goed
mogelijk te betrekken bij de
innovaties. We willen dat álle
kinderen zich optimaal kunnen
ontwikkelen. De ouders kunnen
daarom altijd bij de basisleerkracht
terecht.”
Uiteraard is iedereen op ‘t Venne
benieuwd naar de resultaten. Franka
houdt daar met de toetsresultaten en
een aanvullende kwaliteitsscan zicht
op. “In de nulmeting hebben
kinderen, leerkrachten en ouders
antwoord gegeven op vragen als:
heb je genoeg contactmomenten,
voel je je veilig, vind je het leer -
klimaat prettig? Ik wil graag laten
zien dat een innovatietraject ook een
succes kan zijn. Ik heb er alle
vertrouwen in dat we dat aan het
einde van dit schooljaar kunnen
bewijzen.”
Er is geen heerlijker
moment dan op
maandagochtend 10.00
uur met een fijn kopje
koffie het schoolplein te
betreden. Langzaam
druppelen de
keuvelende en grapjes
makende kinderen van
groep 3, 4 en 5 naar buiten. De ballen voor op
het voetbalveld en de kingbal heb ik nog in
mijn hand. Het zonnetje komt wat flauwtjes
door de wolken en zorgt bij mij voor een blij
gemoed. Het speelkwartier is aangebroken.
Langzaam verandert de stroom van rustig
keuvelende, grapjes makende kinderen in een
soort tsunami van geluid. Niet vervelend, maar
het lijkt of die bijna 100 kinderen zich massaal
uitrekken en een zucht van verlichting slaken.
Ze hebben dit echt even nodig. De ballen
worden uit mijn handen gegrist, er kan nog net
een dankjewel vanaf, waarna de kinderen zich
over het plein verspreiden en de oeroude
pauzedans begint. Ik ben ooit zelf onderdeel
geweest van de rite en nu kijk ik ernaar. Het is
een dans die zich volgens een soort vaste
patronen, zoals gebruikelijk bij een dans,
ontspint. Op het voetbalveld denkt de hardste
schreeuwer dat hij de teams wel even in kan
delen, bij het ‘kingen’ gaan de voeten van de
wachtenden over de lijn, waardoor de ‘king’
uitgaat en boos wegbeent, om het klimrek
rennen wat kinderen met de klok mee, totdat
er één besluit in tegengestelde richting te
gaan: bloed. Achter de containers verstoppen
zich een paar kinderen die proberen te
ontkomen aan de grote drukte en ja hoor, daar
loopt ze... de prima ballerina van de dans. Heel
rustig met een net gevonden lieveheersbeestje
loopt ze dwars door alles en iedereen heen. Het
mooie is dat iedereen voor haar wijkt en haar
geen strobreed in de weg legt. Zij is met recht
de koningin van de speelplaats. Zij leidt de
dans, iedere dag weer.
Kees Kloost
5

Hotel Blooming in Bergen was op 2 en 3 september het
decor voor een vruchtbare nadere kennismaking tussen de directeuren,
beleidsmedewerkers en de bestuurders van De Basis en
de la Salle. Dat leverde veel bijzondere momenten, inspirerende
samenwerkopdrachten en verrassende gesprekken op. Eén brandende
vraag bleef echter onbeantwoord...
6
ALLEEN
ga je sneller
SAMEN
kom je verder
Ontmoeten
bouwen
en
koers bepalen
in Bergen
Naast nader kennismaken, was het doel van de tweedaagse een innovatieve
strategische onderwijsagenda opzetten in een prettige sfeer.
Kortom, wat willen we en wat is daarvoor nodig?
Nelique den Butter, directeur van Het Mozaïek in Nieuw-Vennep, steekt
direct van wal: “De eerste opdracht was meteen al een leuke. We moesten
ons voorstellen in een pitch van 3 minuten: waar ben je zelf trots op en
hoe denken ouders, leerkrachten en kinderen over je school? Daarin
kwamen direct de karaktereigenschappen en vaardigheden van collega’s
bovendrijven. De een liet een filmpje zien, de ander vertelde een pakkend
verhaal, weer iemand anders legde aan de hand van een kenmerkend
voorwerp uit waar hij voor staat. Heel verrassend en origineel. De toon
was gezet.”
Passie voor onderwijs
De eerste dag draaide vooral om ontmoeten. Bestuurders John van
Veen, Paul Bronstring en Sytske Feenstra kijken er tevreden op terug.
Paul: “Al in de eerste gesprekken werden potentiële issues aan de kant geschoven.
Het is duidelijk dat we er allemaal hetzelfde instaan. We denken
niet meer vanuit de historie, maar kijken naar onze gezamenlijke toekomst.
Hierdoor konden we al eerder dan verwacht de diepte ingaan: wat
hebben we nodig om er samen iets moois van te maken? Hoe geef je de
onderwijsvernieuwing vorm op schoolniveau? Welke ruimte moeten en
kunnen we elkaar bieden?”
Volgens meerscholendirecteur Wendy Veldhuizen droop de passie voor
onderwijs ervan af. “We hebben al eerder in een informele setting bij
elkaar gezeten, dus we kennen de meeste gezichten inmiddels. Maar
iedereen heeft bewust collega’s opgezocht die hij nog niet eerder had gesproken.
Dat leidde tot verrassende gesprekken.”
Creatief met lego
De sfeer en setting waren ernaar om open met elkaar te praten over
onderwijs. Ook was er voldoende ruimte voor gezelligheid en persoonlijke
gesprekken. De lange pauzes tussen de activiteiten werden goed benut.
Sytske herinnert zich met name de drie R’en uit een gesprek. “Richting,
ruimte en ruggesteun, zoals het mooi werd omschreven. Dat bleken al
snel de facetten waar het in de samenwerking om moet draaien. We hebben
volop gebrainstormd over de invulling daarvan.”
Daarnaast werd er gebouwd, vertelt Beleidsmedewerker Onderwijs
Ivanka van Dijk. “De lego-opdracht vond ik een openbaring. Dat je tijdens
het blokjes bouwen, blijkbaar heel goed kunt nadenken en praten, vond

ik heel bijzonder om te ervaren. Wat
je bouwde maakte niet uit, maar het
voelt minder bedreigend om te praten
als je allemaal iets met je handen
doet. We hebben denkbeelden doorbroken
en elkaar op nieuwe ideeën
gebracht. Dat is toch prachtig?”
Goed voorbeeld
Nelique werd geraakt door het feit
dat iedereen zich zo kwetsbaar en open
op durfde te stellen. “Door dat gevoel
konden we de tweede dag ombouwen
tot een dag van diepgang. Er werd
gesproken over werkprincipes en hoe
je persoonlijk leiderschap inkleurt. De
tijd nemen en luisteren naar elkaar
waren belangrijke voorwaarden om
dit mogelijk te maken.”
Ook Suzanne Confurius, directeur
van De Ark in Heemstede, heeft genoten
van de energie die vrijkwam tijdens
de groepsopdrachten. “Dat komt ook
doordat John, Paul en Sytske een
goed voorbeeld zijn van succesvol
samenwerken. Ze zijn goed op elkaar
ingespeeld en vullen elkaar zichtbaar
aan. Dat willen wij als directeuren ook
met elkaar bereiken.”
Open space
De meeste indruk maakte de afsluitende
‘open space-opdracht’. Hierbij
werd een podium gecreëerd om vrijwillig
naar voren te komen en aan de
groep te vertellen waaraan je zou willen
werken, of waarover je zou willen
discussiëren. Vervolgens konden collega’s
zich aansluiten, waarna de kleine
groep in gesprek ging. Paul: “Daar
kwamen mooie onderwerpen naar
boven, zoals creatief ondernemerschap,
professionalisering van de leerkracht
en innovatie van het onderwijs.”
Wendy vond het indrukwekkend
om te zien dat iedereen het ‘moeten’
samenwerken heeft omgezet in ‘willen’
samenwerken. En de belangrijkste
vraag hebben we allemaal helder op
ons netvlies: wat worden de kinderen
hier nu wijzer van?”
Gissen
“We kunnen vanuit de relatie die we
hebben opgebouwd werken aan de
inhoud”, legt Nelique uit. “Daar kijk ik
ontzettend naar uit.” Suzanne wil de
dynamiek die is ontstaan tussen directeuren
ook graag overbrengen op de
teams. “Dat kan al op de personeelsdag
in oktober. Wij gunnen onze
teams namelijk ook die extra collega’s
waarmee je kennis kunt delen en
samen kunt werken aan nog beter
onderwijs. Maak gebruik van elkaars
talenten!”
Voor nu kan iedereen met een
goed gevoel terugkijken op een
geslaagde tweedaagse. Wat wil een
mens nog meer, zou je denken?
Ivanka en Wendy weten wel iets:
“Deze tweedaagse was natuurlijk nóg
leuker geweest als we een naam hadden,
dan hoefden we het helemaal
niet meer over wij en zij te hebben”,
grappen ze. Maar ook in dit interview
laat het CvB daar nog niets over los.
John: “De personeelsdag is hét
moment om de nieuwe naam bekend
te maken. Tot die tijd mag iedereen
nog even gissen.”
7

Jouw mening
Charlotte van Weezenbeek,
leerkracht groep 4, De Ark Heemstede
"Teamvergaderingen zijn nuttig, mits strak geleid. Ik ben allergisch
voor futiele onderwerpen en oeverloze discussies die nergens toe leiden.
Het moet over belangrijke zaken gaan en er moeten knopen
worden doorgehakt. Ik had altijd de angst dat vergaderingen in het
onderwijs heel langdradig zouden zijn. Dat maak ik op mijn school
gelukkig niet mee. Op De Ark zijn overigens niet zoveel teamvergaderingen
meer. De vergaderingen die we nog hebben worden goed geleid.
Ik ben er voorstander van om bij ieder agendapunt aan te geven
hoe lang we erover praten. Kost het toch meer tijd, dan wordt een
agendapunt doorgeschoven naar een volgende vergadering. Dat vergaderpunten
uitlopen heeft volgens mij veel te maken met passie en
emotie. Mensen in het onderwijs zijn zeer begaan met de kinderen en
dat merk je tijdens de vergaderingen."
Hoe nuttig zijn
teamvergaderingen?
8
Esther Eveleens, leerkracht groep 3/4,
Het Mozaïek Nieuw-Vennep (De Basis)
“Naast inhoudelijke vergaderingen en bouwvergaderingen
hebben wij sinds kort werkvergaderingen ingevoerd.
Om zo concreet met je duo te kunnen werken aan de
groepsplannen et cetera. Dat is erg fijn. Ook de inhoudelijke
vergaderingen zijn waardevol en noodzakelijk om
zoveel mogelijk alle neuzen binnen het team dezelfde
kant op te krijgen. Deze bijeenkomsten
kennen een duidelijke structuur met
een agenda. We kunnen diverse onderwerpen
aandragen en sluiten af met
een rondvraag. Degene die de vergadering
leidt, doet dat gestructureerd.
Zo komen we altijd weer terug tot de
kern van ons vak. Over sommige onderwerpen
konden we voorheen lang
discussiëren. Sinds enige jaren evalueren
we activiteiten zoals onder andere
sinterklaas daarom op onze ‘drive’ via
evaluatieformulieren. Echt een uitkomst,
waar we veel kostbare tijd mee besparen. Want
vergaderen om het vergaderen, daar doe ik niet aan mee.”
Anneke
Augustinus,
leerkracht groep 5,
De Reiger Lisserbroek
"Een agenda met inhoudelijke
onderwerpen is belangrijk
voor een nuttige
teamvergadering. Die
agenda moet vooraf bekend zijn, zodat collega's
zich kunnen voorbereiden. Ik vind ook dat we
met respect naar elkaar luisteren en er tijd is om
met elkaar te overleggen. Bij De Reiger gaan de
huishoudelijke dingen allemaal via de mail, daar
vergaderen we niet over. Vooraf staat vast hoe
lang we een agendapunt bespreken. Valt over
een onderwerp meer te zeggen en hebben we
een korte agenda, dan maken we het onderwerp
liever af en schuiven het niet door naar
een volgende vergadering. Ik ben een parttimer
maar probeer, als er belangrijke punten op de
agenda staan, toch even naar de vergadering te
gaan. Je voelt dan toch beter aan hoe een besluit
tot stand komt en het proces verloopt."

Jacqueline
Demmers, leerkracht
groep 7,
Paradijsvogel
Vogelenzang
"Er zijn heel nuttige vergaderingen, maar er
zitten ook vreselijk chaotische vergaderingen
bij. We weten inmiddels wel op welke manier
we moeten vergaderen. We hebben alleen
moeite ons aan regels te houden die we als
team hebben afgesproken. Als het niet goed
gaat, dan ligt dat vaak aan het onderwerp.
Als de tijd voor de behandeling van een
agendapunt om is, zijn we daar vaak nog
niet over uitgesproken. Ook door vragen of
opmerkingen van collega's die niet bij de vergadering
aanwezig zijn, wordt een agendapunt
doorgeschoven. Zo wordt de
hoeveelheid onderwerpen steeds groter. Dit
jaar gaat het beter en vergaderen we minder
vaak.
Nu denk ik weleens 'hebben we alweer geen
vergadering?' Wat lekker, dan kan ik in m'n
klas blijven om dingen voor mijn kinderen te
doen."
Jaap Kralt, leerkracht groep 7/8 en
bovenbouwcoördinator,
C.B.S. Gaandeweg Zwanenburg (De Basis)
“Een effectieve teamvergadering staat of valt met
een goede voorzitter. Tijdens de vergadering moet
hij of zij voorkomen dat men afdwaalt. Wij hebben
een kleine school en dus worden veel zaken en algemene
mededelingen al afgetikt via de mail. We
blijven kritisch over welke onderwerpen wel en
welke niet plenair moeten worden besproken. De
planning wat betreft agendapunten voor komende
vergaderingen blijft een aandachtspunt. Je hebt
toch met veel verschillende agenda’s te maken.
Daarnaast vind ik de teamvergadering een plek
voor frisse ideeën. Onze directeur Wendy Veldhuizen
heeft onlangs het idee van ‘Open Space’ ingevoerd
naar aanleiding van de tweedaagse
directiebijeenkomst in Bergen. Teamleden mogen
op een poster onderwerpen inbrengen en collega’s
kunnen op basis van
interesse intekenen.
Dit lijkt me overigens
ook een fris idee voor
in je klas."
Johan Koot, leerkracht groep 8A,
Bommelstein Nieuw-Vennep
“Bommelstein is een grote school met 23 groepen. Daarom vergaderen
we normaal gesproken per bouw. Een paar keer per jaar komen
alle collega's bij elkaar. Ook dat zijn nuttige vergaderingen,
want dan zijn ze wat meer gericht op scholing en informatie delen.
Vergaderen we met het hele team, dan beginnen we vaak plenair.
Daarna werken we zaken in kleinere groepjes verder uit en koppelen
het ten slotte weer terug aan de hele groep. Bij een bouwver -
gadering kunnen we zelf onderwerpen aandragen. Dat vinden we
heel prettig werken. Als je invloed kunt uitoefenen op de inhoud
van de vergadering, dan zie je vaak ook beter het nut ervan in.
Daarnaast merk ik dat op deze manier het niveau van de vergadering
omhoog gaat.”
9

In gesprek met… Marjolein Grin
Een projectgroep van drie leden werkt hard aan het
opzetten van een Regionaal Transfercentrum (RTC) Noord-
Holland Zuid met onder andere een flexpool voor vervangers.
Tien schoolbesturen die dit initiatief ondersteunen,
hebben een intentieverklaring getekend om de mogelijkheden
te onderzoeken. In de projectgroep zitten Marjolein
Grin, HRM-adviseur bij de Stichting Salomo, Tineke Puts
van de la Salle en Marco de Witt van De Basis.
Een Regionaal Transfercentrum:
winst voor alle betrokkenen
10
Marjolein, waarom een RTC?
“Daarvoor zijn eigenlijk twee redenen.
Als eerste de Wet Werk en Zekerheid
die per 1 juli 2016 ook voor het
basisonderwijs van kracht zal zijn. Een
vervanger die binnen een halfjaar drie
keer heeft ingevallen (zelfs al is dat maar
een dag), heeft dan recht op een vaste
aanstelling. Daardoor is samenwerking
met andere besturen noodzakelijk. Invallers
kunnen zo bij diverse besturen
worden ingezet en de kosten voor bemiddeling
worden gedeeld.
De tweede reden is het teruglopend
leerlingenaantal in een aantal regio’s,
waaronder de Haarlemmermeer.
Maar er is ook sprake van vergrijzing.
De natuurlijke uitstroom die daardoor
ontstaat, heft in feite de krimp op. In
de toekomst ontstaat echter een tekort
aan leerkrachten. Een RTC kan bemiddelen
en ervoor zorgen dat mensen van
een krimp- naar een groeiregio gaan.”
Wordt het regelen van
vervangers eenvoudiger?
“Ja, veel eenvoudiger. Een gemiddeld
bestuur heeft te maken met een
10% vervangingsvraag door ziekte,
zwangerschaps-, studie-, en buitengewoon
verlof. Nu hebben zij in hun
vervangingspool onvoldoende mensen
om dat op te vangen. De pool van
een RTC is veel groter, waardoor de
directie hopelijk met één telefoontje
naar het RTC vervanging kan regelen.
Bovendien kun je vervangers een
vaste baan aanbieden.”
Betekent een RTC een
financieel voordeel?
“Jazeker, maar dat niet alleen. Op
dit moment vinden pas afgestudeerde
leerkrachten lastig een baan. Met een
RTC bied je jonge mensen die anders
voor het onderwijs verloren gaan,
perspectief. Zij kunnen ervaring opdoen
en rondkijken bij diverse besturen.
Ook krijgen zij vanuit het RTC begeleiding
en op de lange termijn uitzicht
op een vaste baan. Daar komt bij dat
we gebruik kunnen maken van de
subsidie van het Sector Plan Primair
Onderwijs om de mobiliteit te bevorderen.
Dat verlaagt de drempel zo’n
RTC op te zetten.”
Voordelen dus voor
startende leerkrachten?
“Ja, maar ook leerkrachten met een
vaste benoeming die bijvoorbeeld
meer willen gaan werken, kunnen de
kans krijgen dit deels als vervanger te
gaan doen. Bovendien bevordert dat
de zogenaamde ‘blije mobiliteit’.
Leerkrachten die van school willen
veranderen, hebben vaak onvoldoende
zicht op vacatures buiten het
eigen bestuur. Dat kan door een RTC
veranderen.”
Van wie ging het initiatief
uit tot het oprichten van
een RTC?
“Margreet Vendel van Meer Primair
(Haarlemmermeer) heeft een oproep
gedaan aan schoolbesturen in de regio.
Samen met John van Veen, met
wie zij nu de stuurgroep vormt, heeft
zij in januari 2015 diverse besturen uitgenodigd
mee te denken over een
mogelijke samenwerking. Daar werd
positief op gereageerd en in de eerste
helft van 2015 zijn er al forse stappen
gezet. De komende drie maanden
begint de startfase en maken de be -
sturen concrete samenwerkings af -
spraken. Ook moet de bemensing en
de besturing van het RTC geregeld
worden. Daarnaast wordt gewerkt aan
een website waar belangstellenden
informatie over de werving en selectie
van invallers kunnen vinden.”
Nu al meer weten over het RTC?
Stel je vraag aan de projectgroep
via
RTCNoordHollandZuid@gmail.com

Dit was mijn (werk)week!
MAANDAG
De week van Donna van der Veldt, leerkracht én invaller
Donna heeft drie dagen in de week een eigen klas. De overige twee dagen is ze invaller.
“De diversiteit in kinderen en groepen op alle scholen vind ik erg leuk. De ene dag
houd je rekening met een notenallergie, of medicijnen voor een kind met ADHD, de
andere dag heb je kinderen in de klas die hypermobiel, autistisch of slechthorend zijn.”
Zondagavond heb ik mijn schema gezien.
Ik sta vandaag voor groep 3 van De Tweemaster in
Vijfhuizen. Ik ben er vroeg, om de planning en
methodes te bekijken. Er ligt een uitgewerkte dagplanning
met aandachtspunten, dat is prettig!
DINSDAG
WOENSDAG
DONDERDAG
Mijn 'eigen' groep is groep 6 op de Jacobaschool. Hier geef
ik 3 dagen in de week les. Om 12 uur ren ik de school
uit. Met een paar collega’s ga ik groep 8 opzoeken op
Texel. Na een speurtocht door Den Burg werpen we
nog een blik op de Slufter, naast het kamphuis.
Op dinsdag heb ik bij ’t Venne een langdurige
invaltaak in groep 3. De nieuwe 'Veilig leren
lezen' methode begin ik aardig onder de knie te
krijgen. In de middag werken ze hier in ateliers.
Ik mag dramalessen geven aan groep 4 en 5.
Naast school houd ik mij bezig met onderwijsvernieuwingen.
Voor de website www.talentstimuleren.nl
organiseer ik als regiocoördinator van Haarlem en
omgeving bijeenkomsten.
Op 14 oktober gaat het over meervoudige intelligentie.
Vandaag zoek ik uit hoeveel aanmeldingen er zijn en
welke scholen ik nog op de hoogte moet stellen.
VRIJDAG
Een lekkere dag
met mijn groepje.
Alles onder
controle hier.
WEEKEND
In het weekend ga ik er graag op uit.
Samen met vrienden genieten van
chocolaterieën, brouwerijen, winkels en
cultuur natuurlijk :-)
11

12

De fotoreportage
Ardy Henneman: “Onze stalling is een vrolijke chaos,
want we hebben een tekort aan stallingsplaatsen.
En de fiets van tegenwoordig (zie foto) met dikke banden
en/of bagagebakken past steeds vaker niet in de rekken.”
Wendy van Holland:
“De fietsenstallingen worden wel degelijk goed
gebruikt, maar veel van onze leerlingen komen
lopend naar school. De Reiger is nameiljk een echte
dorpsschool, bijna iedereen woont in de buurt.”
De Meerbrug
Zwanenburg
Fiets ‘m erin!
Bij elkaar opgeteld, rijden er dagelijks heel wat fietsen naar onze scholen.
Sommige fietsenstallingen kunnen die hoeveelheid niet aan, in andere is plek over.
Het levert in ieder geval een aantal kleurrijke en verschillende foto’s op.
Avonturijn
Nieuw-Vennep
St. Franciscusschool
Haarlemmerliede
13

De kleuterklas van...
Sinds het einde van het vorige schooljaar is de voor -
malige Op Dreef school in Nieuw-Vennep een integraal
kindcentrum (IKC). Naast peuterspeelzaal De Glijbaan is
ook de naschoolse opvang in het gebouw aan de
Dorpstraat gekomen. Onder de nieuwe naam Avonturijn
zit nu alles onder één dak.
Ze werken op de Avonturijn voor alle kinderen van 2–6 jaar
volgens de VVE Piramide-methode. Hierdoor zijn kinderen die
van de peuterspeelzaal in de kleuterklas komen al gewend om
lesjes te volgen, met dagritmekaarten te werken et cetera. Ook
werken de peuterspeelzaal en de groepen 1-2 samen aan
projecten. Door deze manier van samenwerking is steeds meer
sprake van een doorgaande leerlijn, wat voor alle partijen
prettig, efficiënt en verrijkend is.
Tutoren bij taalachterstanden
In de omgeving van Avonturijn wonen veel kinderen met een
taalachterstand. De gemeente heeft de school subsidie
gegeven om twee ochtenden in de week een tutor aan te
stellen die deze kinderen extra begeleidt. “De tutor weet
precies wat we de aankomende week gaan doen, waardoor
kinderen vertrouwd raken met het programma en in de klas
dingen herkennen. Ze krijgen meer zelfvertrouwen, omdat ze
altijd al iets van het onderwerp afweten.”
De leerkrachten hebben oudertips gemaakt en gebundeld in
een mooie map. Deze tips kunnen thuis rustig worden
nagelezen, voor anderstaligen wellicht met de hulp van de
buurvrouw. ”We hebben verschillende onderwerpen zoals
voorleestips, fasen van het tellen en motorische oefeningen.
Hierdoor groeit de ouderbetrokkenheid.”
13 vragen aan...
Marco de Witt,
14
1. Wie ben je?
Ik ben Marco de Witt. Ik woon samen met
Mariska en heb 2 zonen. Voor mijn huidige
functie als manager bestuursbureau ben ik
leerkracht en directeur geweest op een school
in Abcoude.
2. Waar kom je vandaan?
Ik ben geboren en getogen in Noordwijk, op
nog geen 500 meter van het strand. Ik woon
nu bijna 20 jaar in Abcoude.
3. Wat wilde je vroeger worden?
Gymleerkracht.
4. Wat is je levensmotto?
Met motivatie en wilskracht kun je bereiken
wat je wilt.
5. Wat is de beste uitvinding?
Zonnepanelen: ik vind dat we slecht met onze
leefomgeving omgaan. Deze uitvinding biedt
mogelijkheden om op een slimme manier de
zon te gebruiken voor het leveren van energie.

IKC Avonturijn in Nieuw-Vennep
Letters met gebaren
De Piramide-methode biedt de leer -
krachten van groep 1-2 veel houvast.
Er is een onderdeel voor de tutor, een
onderdeel voor de basisleerkracht en
extra verdieping voor de kinderen die
meer uitdaging nodig hebben. “Op die
manier kunnen we op verschillende
niveaus werken. Maar we werken vooral
kindgericht: wat heeft hij of zij nodig?
De grens 1-2 is bij ons dus niet zo strak.
We kijken vooral naar wat werkt.
Zo hebben we vorig jaar de methode
Spreekbeeld aangeschaft, voor een
slechthorend meisje. Via deze methode
leer je bij elke letter niet alleen een
klank, maar ook een gebaar. Hoewel het
niet bedoeld is voor klassikaal gebruik,
hebben we dat toch gedaan. Met als
resultaat dat alle kinderen, ook de
anderstaligen, letters makkelijker
aanleren. Het verschil met voorgaande
jaren was zo groot, dat we daarmee
doorgaan. Ook in groep 3.”
manager bestuursbureau De Basis
6. Wat is het beste advies dat je ooit hebt
gekregen?
Doe wat je leuk vindt en geniet daarvan.
7. Wat is je oudste herinnering?
Op driejarige leeftijd was ik samen met mijn
ouders, broer en zus in een vakantiehuisje.
Mijn broer had bedacht om ´s morgens vroeg
uit het raam te klimmen. Mijn ouders lagen nog
te slapen. We gingen het bos in en speelden op
een zandvlakte. Mijn ouders wisten van niets,
waren ons kwijt en hebben lang moeten
zoeken.
8. Wat is je favoriete cd?
Under a blood red sky van U2.
9. Wat weten een heleboel mensen niet van
jou?
Dat ik trompet speel en cd´s heb opgenomen
met een orkest.
10. Voor wie heb je bewondering?
Voor mijn vader en de manier waarop hij nog
steeds positief in het leven staat.
11. Waar erger je je aan bij andere mensen?
Mensen die van alles beloven, maar hun afspraken
niet nakomen.
12. Wat is de mooiste plek waar je ooit
geweest bent?
IJsland.
13. Als wie of wat wil je in een volgend leven
terugkeren?
Ik zou wel terug willen komen als een aap.
15

Gespot
Loes Kloosterman,
onderwijsassistente, St.Theresiaschool Bloemendaal
Loes woont sinds 3 jaar in een heerlijk huis met een grote tuin. En vooral die tuin is inmiddels haar grote
passie. Iedere dag is zij zeker een uur in de tuin te vinden en in het weekend minstens één dag. De planten
in de kas moeten water krijgen, geleid worden met draadjes en stokjes en de kleine uitlopers worden
verwijderd: het zogenaamde dieven. Maar in de tuin is tijd onbelangrijk, vindt Loes.
“Het werk is heel ontspannen en het is heerlijk om daarna je eigen oogst te eten”, zegt ze. Die oogst van
voornamelijk tomaten, komkommers, paprika’s en druiven is afkomstig uit de meer dan veertig jaar oude
Engelse kas. Een moestuin op de ‘koude grond’ was namelijk niet zo’n succes: door de hoge populieren was
er te weinig zon en bovendien bleken vogels en slakken dol op aardbeien te zijn. Maar de oogst van druiven
uit de kas is dankzij de extra meststof inmiddels verdubbeld. Zo heeft Loes dit jaar voor het eerst
druivensap gemaakt en misschien wordt dat in de toekomst nog eens wijn.
Ook heeft ze een eerste vijg geoogst. “Ik heb hem voorzichtig opgegeten (is het wel veilig?), maar helaas
smaakte die niet zo lekker als ik had gehoopt. De tomaten daarentegen zijn heerlijk.” Het is nog niet zo dat
zij ze verplicht moet eten, maar tomatensoep, tomatensalsa en tomaten/komkommersla staan regelmatig
op het menu. “Ik had geen groene vingers,” vertelt Loes, “maar ik heb ze inmiddels wel gekregen.”
16