KRUISING De geschiedenis van pont en brug

uiterwaarden groeiden door aanslibbing, was
dat vanzelfsprekend een meevaller voor de
eigenaar van de uiterwaard. Maar wre was de
eigenaar van een middelwaard, een stuk grond
dat midden in de rivier droog viel? Een ander,
steeds terugkerend probleem, was de aanleg
van kribben. De stroom van de rivier kon
daardoor sterk veranderen, wat verlies van land
op de ene plaats en aanwas van land op een
andere plaats tot gevolg had. Mocht een
ergenaar dus een krib aan zijn land leggen?
Aan deze kwesties zijn vele tanzeveren
versleten.
Na lange disputen wees Mana van
Hongarije, regentes van de Nederlanden, het
ergendom van de rivier uiteindelijk geheel toe
aan de graal van Brederode, heer van Vianen.
Ook de noordelijken zuidelijke urrerwaarden
en a es wat in de uiterwaarden was gebouwd
was zijn bezit. Zijn recht strekte zich zelfs uit
tot op de Vreeswijkse dijk, zoals de Crote Raad
In 1534 in Mechelen bevestigde. Niet veel later,
in i 546 kocht de stad Utrecht van Vianen een
urrerwaard aan de noordzijde van de l_ek,
tussen de plaats waar nu een vluchthaven ligi
aan de ene kant en de voornaven van
de Koninginnensluis aan de andere kant.
Vervolgens betwistten de Utrechrenaren de
heer van Vianen het recht om op de Lek te
vrssen. Hel recht op visserij en jacht op de lek
hoorde echter bi, het eigendom van de Lek en
was, dus toegewezen aan de graven van
!'reqerode.
Brederode, heer van Vianen, hief ook tol
van de schepen die over de Lek voeren. In juli
1562 was een zekere Aan de Brautap met
diverse op .waren
we8 naar Utrecht. Hij
probeerde de tolheffing te ontlopen. Hij lag met
zijn schip al in de eerste kolk van de
Vreeswijkse sluis en dacht dar hij daar veilig
was, toen de drost van Vianen het schip en de
goederen in beslag kwam nemen en naar
Vianen afvoerde. Het kwam tot een proces,
maar dat mocht niet baten, hjj moesr tol
betaten. Omdat deze kolk buitendijks lag, was
het naar de mening van Brederode het Sebied
van Vianen.
Ook het opvissen van verdronken
personen en hun bezit was aan regels was
gebonden. Het kon een aardige bijverdienste
ziin voor de schout, zijn plaatsvervanger de
qrossaard, voor de chirurgijn en de toevallige
vinders. Wanneer tegelijkertijd door bewoners
van Vreeswijk en van Vianen naar een
drenkeling werd gezocht, kon dat zelfs tot
moeilijkheden op de rivier leiden. Het
Sebeurde eens dat waar nu de brug bij
Hagestein ligt, twee mensen een drenkeling
vonden. Ze kwamen samen tot de conclusie dat
er,niet veel dan was te halen. Om geen gedoe
re kfllgen, keken ze eens stiekum om zich heen
en. duwden toen de drenkeling terug In de
rivier. Enkele dagen later werd hetzelfde lijk
opnieuw gevonden, nu door twee vrouwen die
langs de rivier de was deden. Zij Baven het lijk
aan en de drenkeling lreeg een keuflge
oegralentS.